2 Timoteo 1 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

2 Timoteo 1:1-18

1Ako si Pablo nga nahimong apostol ni Cristo Jesus sumala sa kabubut-on sa Dios. Gipadala niya ako aron ibalita ang mahitungod sa kinabuhi nga iyang gisaad nga madawat sa mga anaa kang Cristo Jesus.

2Nangumusta ako kanimo, Timoteo, isip akong hinigugmang anak sa pagtuo. Hinaut nga madawat mo ang grasya, kalooy, ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.

Ang Pagpasalamat ngadto sa Dios ug Pagpahinumdom kang Timoteo

3Nagapasalamat ako sa Dios nga gialagaran sa atong mga katigulangan ug mao usab ang akong gialagaran nga may limpyo nga konsensya. Nagapasalamat ako kaniya sa akong paghinumdom kanimo kanunay diha sa akong pag-ampo adlaw ug gabii. 4Kon mahinumdoman ko ang imong paghilak sa akong paggikan, mingawon ako kanimo. Gusto ko nga magkita kita pag-usab aron malipay ako pag-ayo. 5Dili ko malimtan ang imong matinud-anon nga pagtuo, sama sa pagtuo sa imong lola nga si Loida ug sa imong inahan nga si Eunice nga unang nagtuo kay kanimo, ug nasiguro ko nga anaa usab kanimo ang maong pagtuo. 6Mao kana nga gusto ko ikaw nga pahinumdoman nga magmakugihon ka sa paggamit sa hiyas nga gihatag sa Dios kanimo sa dihang gipandong ko sa imong ulo ang akong mga kamot. 7Kay ang Dios wala maghatag kanato sa iyang Espiritu aron maulaw kita sa pag-atubang sa mga tawo,1:7 o, Kay ang Dios wala maghatag kanato ug espiritu sa kaulaw sa pag-atubang sa mga tawo. kondili aron sa paglig-on kanato ug pagtabang nga mahigugma kita sa uban ug makapugong sa atong kaugalingon.

8Busa ayawg kaulaw sa pagsugilon sa uban mahitungod sa atong Ginoo. Ug ayaw usab ikaulaw nga napriso ako dinhi tungod kaniya. Hinuon pakig-ambit sa mga pag-antos tungod sa Maayong Balita pinaagi sa tabang sa gahom sa Dios. 9Gitawag niya kita ug giluwas aron mahimong iya. Wala niya kini buhata kay maayo ang atong mga binuhatan, kondili tungod sa iyang kaugalingon nga katuyoan ug grasya. Sa wala pa ang kalibotan, gihatag na niya kini nga grasya kanato pinaagi kang Cristo Jesus. 10Apan karon lang kini gipadayag kanato sa pag-abot ni Cristo Jesus nga atong Manluluwas. Giwala niya ang gahom sa kamatayon ug gipadayag kanato pinaagi sa Maayong Balita nga makaangkon kita sa kinabuhi nga walay kataposan.

11Ug gihimo ako sa Dios nga apostol ug magtutudlo aron magsangyaw niining Maayong Balita. 12Mao kini ang hinungdan nga nagaantos ako karon. Apan wala ko ikaulaw kining nahitabo kanako tungod kay nailhan ko si Cristo nga akong ginasaligan, ug nasiguro ko gayod nga makahimo siya sa pagbantay sa iyang gitugyan kanako hangtod sa adlaw nga siya mobalik. 13Ang husto nga pagtulon-an nga imong natun-an gikan kanako mao ang imong angayng itudlo, nga may pagtuo sa Dios ug may paghigugma sa imong isigka-tawo, tungod kay mao kini ang angay natong buhaton ingon nga mga anaa na kang Cristo Jesus. 14Pinaagi sa tabang sa Espiritu Santo nga nagapuyo kanato, ampingi ang maayo nga pagtulon-an nga gitugyan diha kanimo.

15Nasayod ka nga halos tanang mga tumutuo sa probinsya sa Asia misalikway kanako, lakip si Figelus ug si Hermogenes. 16Apan hinaut nga kaloy-an gayod sa Dios si Onesiforo ug ang iyang pamilya, kay kanunay niya akong gipalig-on. Wala niya ako ikaulaw bisan napriso ako. 17Gani sa pag-abot niya sa Roma, gipangita dayon niya ako hangtod nga iya akong nakit-an. 18Ug nasayod ka usab kon unsa ang iyang pagtabang kanako sa dihang didto pa ako sa Efeso. Hinaut nga kaloy-an siya sa Ginoo kon moabot na ang adlaw sa paghukom.

O Livro

2 Timóteo 1:1-18

1Paulo, apóstolo de Jesus Cristo, por vontade de Deus, enviado para anunciar a vida que Deus promete através da fé em Cristo Jesus. 2Escrevo esta carta a Timóteo.

A ti, meu querido filho espiritual, desejo que a graça de Deus Pai e de Cristo Jesus, nosso Senhor, assim como a sua misericórdia e paz sejam manifestadas na tua vida.

Encorajamento a Timóteo

3Sempre que me lembro de ti nas minhas orações, o que acontece frequentemente, de noite e de dia, expresso o meu agradecimento a Deus. Este é o Deus dos meus antepassados a quem tenho servido com uma consciência limpa. 4Desejo muito tornar a ver-te o que dar-me-ia uma imensa alegria, pois lembro-me das tuas lágrimas quando nos separámos. 5Lembro-me da tua fé sincera, fé que a tua avó Loide e a tua mãe Eunice também tiveram, e que também domina a tua vida. 6Por isso, recordo-te que deves tornar mais vivo o dom espiritual que Deus te deu, quando impus sobre ti as minhas mãos. 7Porque Deus não nos deu um espírito de medo e timidez, mas um espírito de poder, de amor e de autodomínio.

8Portanto, não tenhas vergonha de falar aos outros de nosso Senhor, nem de mostrar que estás ligado a mim, apesar de estar preso justamente por anunciar o nome de Cristo. Deves participar antes nos sofrimentos que o evangelho possa trazer-nos, apoiando-te no poder de Deus. 9Foi Deus quem nos salvou e nos escolheu para uma vida santa. Não porque o merecêssemos, mas por sua vontade e misericórdia, que manifestou através de Cristo Jesus e segundo um plano estabelecido já antes da criação do mundo. 10Plano esse dado a conhecer agora ao mundo, na pessoa do nosso Salvador Jesus Cristo, o qual quebrou o poder da morte e nos mostrou o caminho da vida incorruptível e eterna, através do evangelho. 11E foi para isso que fui constituído pregador, apóstolo e mestre. 12É essa a razão destes meus sofrimentos. Mas não me envergonho disso, porque eu sei em quem tenho crido e estou certo de que é poderoso para guardar o que eu lhe confiei até àquele dia.

13Conserva a lembrança exata das boas palavras que de mim tens ouvido; retém-nas com a fé e com o amor de Cristo Jesus. 14Guarda bem aquilo que te foi confiado, com a ajuda do Espírito Santo que habita em nós.

15Como bem sabes, todos aqueles que vivem na província da Ásia me deixaram, até Figelo e Hermógenes. 16Que o Senhor abençoe a família de Onesíforo porque muitas vezes me animou, sem se envergonhar de que eu estivesse na prisão. 17De facto, quando veio a Roma, procurou-me por toda a parte até que me encontrou. 18Que o Senhor lhe conceda uma bênção especial naquele dia. Aliás, tudo o que fez por mim em Éfeso, melhor o sabes tu.