1 Samuel 30 – APSD-CEB & NAV

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 30:1-31

Gilaglag ni David ang mga Amalekanhon

1Sa ikatulo ka adlaw, miabot si David ug ang iyang mga tawo sa Ziklag. Nasayran nila nga gisulong sa mga Amalekanhon ang Negev, apil na ang Ziklag. Gisunog nila ang Ziklag 2ug gipangbihag ang mga babaye ug mga kabataan niadto nga lungsod. Wala nila sila pangpatya kondili gipangbihag lang nila. 3Nakita ni David ug sa iyang mga tawo nga nasunog ang ilang dapit, ug wala na ang ilang mga asawa ug mga kabataan. 4Busa nanghilak sila sa hilabihan hangtod nangaluya sila. 5Gibihag usab ang duha ka asawa ni David nga si Ahinoam nga taga-Jezreel ug si Abigail nga asawa kaniadto ni Nabal nga taga-Carmel. 6Misamot pa gayod ang problema ni David tungod kay nasuko ang iyang mga tawo kaniya tungod sa pagkabihag sa ilang mga kabataan, ug nagplano sila sa pagbato kaniya. Apan gilig-on si David sa Ginoo nga iyang Dios.

7Unya miingon si David kang Abiatar nga pari, nga anak ni Ahimelec, “Dad-a dinhi ang efod. Busa gidala kadto ni Abiatar kaniya.” 8Unya nangutana si David sa Ginoo, “Gukdon ba namo ang nagsulong kanamo? Mapildi ba namo sila?” Mitubag ang Ginoo, “Sige, gukda ninyo sila kay mapildi gayod ninyo sila, ug maluwas ninyo ang mga gipangbihag.” 9Busa milakaw si David ug ang iyang 600 ka mga tawo hangtod nga nakaabot sila sa Lugut sa Besor. Nagpabilin didto 10ang 200 niya ka mga tawo kay dili na sila makatabok sa lugut tungod sa labihang kakapoy. Apan nagpadayon si David ug ang 400 niya ka mga tawo sa paggukod.

11Unya, may nakita ang mga tawo ni David nga usa ka Ehiptohanon sa uma, ug gidala nila kini kang David. Gihatagan nila kinig tubig ug pan, 12ug usa ka hakop nga binulad nga igos ug duha ka hakop nga pasas, tungod kay wala gayod siya makakaon o makainom sulod sa tulo ka adlaw. Pagkahuman niya ug kaon, mibaskog siya. 13Gipangutana siya ni David, “Kinsa ang imong agalon ug taga-asa ka?” Mitubag siya, “Usa ako ka Ehiptohanon ug ulipon ako sa usa ka Amalekanhon. Gipasagdan ako sa akong agalon tulo na ka adlaw ang milabay, tungod kay nagsakit ako. 14Gisulong namo ang bahin sa Negev nga ginapuy-an sa mga Keretnon, sa teritoryo sa Juda, ug apil usab ang bahin sa Negev nga ginapuy-an sa mga kaliwat ni Caleb. Ug gisunog namo ang Ziklag.” 15Nangutana si David kaniya, “Magiyahan mo ba kami sa ilang kampo?” Mitubag siya, “Isaad una kanako sa presensya sa Dios nga dili mo ako patyon o itugyan sa akong agalon, ug unya giyahan ko kamo didto.”

16Busa misaad si David, ug unya gikuyogan sila sa Ehiptohanon didto sa gikampohan sa mga nanulong. Ug didto nakita nila ang mga Amalekanhon nga nagkatag sa pagpangaon, pag-inom, ug paglipay tungod kay daghan ang ilang nailog gikan sa mga Filistihanon ug gikan sa yuta sa Juda. 17Gisulong sila ni David ug sa iyang mga tawo, ug nagsangka sila tibuok gabii ug hangtod sa sunod pang gabii. Walay nakaikyas sa mga Amalekanhon gawas lang sa 400 ka mga pamatan-on nga nagsakay ug mga kamelyo. 18Nabawi ni David ang tanang gipanguha sa mga Amalekanhon apil na ang iyang duha ka asawa. 19Wala gayoy nawala, bata o tigulang, lalaki o babaye, o bisan unsa sa gipanguha sa mga Amalekanhon. Nabawi kining tanan ni David, 20apil na ang tanang mga karnero ug mga baka. Samtang giabog sa mga tawo ni David ang tanang mga mananap sa pag-una kanila, miingon sila, “Mga nailog kini ni David!”

21Sa dihang nakabalik na sila si David sa Lugut sa Besor, gitagbo sila niadtong 200 niya ka mga tawo nga nagpabilin tungod sa labihang kakapoy. Nagpaduol sila si David sa ila ug gipangumusta niya sila. 22Apan ang mga daotan ug badlongon nga mga tawo ni David miingon, “Dili nato sila bahinan sa atong mga nailog sa mga Amalekanhon tungod kay wala sila mouban kanato. Ibalik lang kanila ang ilang mga asawa ug mga anak, ug palakwa na sila.” 23Mitubag si David, “Mga igsoon, ayaw kamo paghinakog sa gihatag sa Ginoo kanato. Gipanalipdan niya kita ug gipadaog sa mga nanulong kanato. 24Wala gayoy mosugot nianang inyong gisulti. Angayng bahinan ang tanan! Ang bahin sa mga nagpabilin sa pagbantay sa atong mga gamit kinahanglan nga sama usab sa mga miadto sa gira.” 25Sukad niadto, gihimo na kini ni David nga tulumanon ug lagda alang sa mga Israelinhon ug ginatuman pa kini hangtod karong panahona.

26Sa pag-abot nila ni David sa Ziklag, gipadala niya ang uban nilang nailog sa mga tigdumala sa Juda nga iyang mga higala, uban niining mensahe: “Ania ang gasa ko kaninyo gikan sa mga nailog namo sa mga kaaway sa Ginoo.” 27Ang gipadad-an niya mao ang mga tigdumala sa mosunod nga mga lungsod: Betel, Ramot Negev, Jatir, 28Aroer, Sifmot, Eshtemoa, 29Racal, sa mga lungsod sa mga Jerameelinhon ug mga Kenihanon, 30sa Horma, Bor Ashan, Atak, 31Hebron, ug sa uban pang mga dapit nga naadtoan ni David ug sa iyang mga tawo.

Ketab El Hayat

صموئيل الأول 30:1-31

داود يهلك العمالقة

1وَمَا إِنْ وَصَلَ دَاوُدُ وَرِجَالُهُ إِلَى صِقْلَغَ فِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ حَتَّى وَجَدُوا أَنَّ الْعَمَالِقَةَ قَدْ أَغَارُوا عَلَى النَّقَبِ وَهَاجَمُوا صِقْلَغَ وَأَحْرَقُوهَا بِالنَّارِ، 2بَعْدَ أَنْ أَخَذُوا كُلَّ مَنْ فِيهَا مِنْ نِسَاءٍ وَأَطْفَالٍ أَسْرَى حَرْبٍ، وَلَمْ يَقْتُلُوا صَغِيراً وَلا كَبِيراً. 3وَعِنْدَمَا دَخَلَ دَاوُدُ وَرِجَالُهُ إِلَى الْمَدِينَةِ وَجَدُوهَا مَحْرُوقَةً، وَأُسِرَتْ نِسَاؤُهُمْ وَبَنَاتُهُمْ وَأَبْنَاؤُهُمْ. 4فَعَلَتْ أَصْوَاتُهُمْ بِالْبُكَاءِ حَتَّى أَصَابَهُمُ الإِعْيَاءُ. 5وَكَانَتِ امْرَأَتَا دَاوُدَ أَخِينُوعَمُ الْيَزْرَعِيلِيَّةُ وَأَبِيجَايِلُ أَرْمَلَةُ نَابَالَ الْكَرْمَلِيِّ مِنْ جُمْلَةِ الْمَسْبِيَّاتِ. 6وَتَفَاقَمَ ضِيقُ دَاوُدَ لأَنَّ الرِّجَالَ، مِنْ فَرْطِ مَا حَلَّ بِهِمْ مِنْ مَرَارَةٍ وَأَسىً عَلَى أَبْنَائِهِمْ وَبَنَاتِهِمْ، طَالَبُوا بِرَجْمِهِ، غَيْرَ أَنَّ دَاوُدَ تَشَبَّثَ وَتَقَوَّى بِالرَّبِّ إِلَهِهِ.

7ثُمَّ قَالَ دَاوُدُ لأَبِيَاثَارَ الْكَاهِنِ ابْنِ أَخِيمَالِكَ: «أَحْضِرْ إِلَيَّ الأَفُودَ». فَأَحْضَرَهُ. 8وَاسْتَشَارَ دَاوُدُ الرَّبَّ قَائِلاً: «إِذَا تَعَقَّبْتُ هَؤُلاءِ الْغُزَاةَ فَهَلْ أُدْرِكُهُمْ؟» فَقَالَ لَهُ: «الْحَقْهُمْ، فَإِنَّكَ تُدْرِكُهُمْ وَتُنْقِذُ الأَسْرَى». 9فَانْطَلَقَ دَاوُدُ وَالسِّتُّ مِئَةِ رَجُلٍ الَّذِينَ مَعَهُ حَتَّى بَلَغُوا وَادِي الْبَسُورِ، فَتَخَلَّفَ قَوْمٌ مِنْهُمْ هُنَاكَ. 10أَمَّا دَاوُدُ فَوَاصَلَ طَرِيقَهُ مَعَ أَرْبَعِ مِئَةِ رَجُلٍ، بَعْدَ أَنْ تَخَلَّفَ مِئَتَا رَجُلٍ إعْيَاءً عَنْ عُبُورِ وَادِي الْبَسُورِ. 11فَصَادَفُوا رَجُلاً مِصْرِيًّا مُلْقىً فِي الْحَقْلِ، فَأَحْضَرُوهُ إِلَى دَاوُدَ، فَقَدَّمُوا إِلَيْهِ طَعَاماً وَمَاءً فَأَكَلَ وَشَرِبَ. 12ثُمَّ أَعْطَوْهُ قُرْصاً مِنْ تِينٍ وَعُنْقُودَيْنِ مِنْ زَبِيبٍ. وَبَعْدَ أَنْ أَكَلَهَا انْتَعَشَتْ رُوحُهُ، لأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ قَدْ أَكَلَ طَعَاماً وَلا شَرِبَ مَاءً مُنْذُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ وَثَلاثِ لَيَالٍ. 13فَسَأَلَهُ دَاوُدُ: «مَنْ هُوَ سَيِّدُكَ وَمِنْ أَيْنَ أَنْتَ؟» فَأَجَابَ: «أَنَا رَجُلٌ مِصْرِيٌّ، عَبْدٌ لِرَجُلٍ عَمَالِيقِيٍّ، وَقَدْ تَخَلَّى سَيِّدِي عَنِّي مُنْذُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ لأَنِّي مَرِضْتُ. 14فَإِنَّنَا قَدْ أَغَرْنَا عَلَى جَنُوبِيِّ بِلادِ الْكَرِيتِيِّينَ وَعَلَى جَنُوبِيِّ أَرْضِ يَهُوذَا وَجَنَوبِيِّ كَالَبَ وَأَحْرَقْنَا صِقْلَغَ بِالنَّارِ» 15فَسَأَلَهُ دَاوُدُ: «هَلْ تَدُلُّنِي عَلَى مَكَانِ هَؤُلاءِ الْغُزَاةِ؟» فَأَجَابَهُ: «احْلِفْ لِي بِاللهِ أَنَّكَ لَا تَقْتُلُنِي وَلا تُسَلِّمُنِي إِلَى سَيِّدِي، فَأَدُلَّكَ عَلَى مَكَانِ هَؤُلاءِ الْغُزَاةِ».

16وَقَادَهُمْ إِلَى مُعَسْكَرِ عَمَالِيقَ فَوَجَدُوهُمْ مُنْتَشِرِينَ فِي الْحُقُولِ يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ وَيَرْقُصُونَ مِنْ جَرَّاءِ مَا أَصَابُوهُ مِنْ غَنِيمَةٍ عَظِيمَةٍ نَهَبُوهَا مِنْ أَرْضِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ وَمِنْ أَرْضِ يَهُوذَا. 17فَهَاجَمَهُمْ دَاوُدُ مِنَ الْغُرُوبِ حَتَّى مَسَاءِ الْيَوْمِ التَّالِي، وَلَمْ يَنْجُ مِنْهُمْ أَحَدٌ سِوَى أَرْبَعِ مِئَةِ غُلَامٍ رَكِبُوا جِمَالاً وَهَرَبُوا. 18وَاسْتَرَدَّ دَاوُدُ مَا اسْتَوْلَى عَلَيْهِ الْعَمَالِقَةُ وَأَنْقَذَ زَوْجَتَيْهِ. 19وَلَمْ يُفْقَدْ لَهُمْ شَيْءٌ لَا صَغِيرٌ وَلا كَبِيرٌ، وَلا أَبْنَاءٌ وَلا بَنَاتٌ وَلا غَنِيمَةٌ وَلا أَيُّ شَيْءٍ مِمَّا اسْتَوْلَى عَلَيْهِ الْعَمَالِقَةُ، بَلِ اسْتَرَدَّهَا دَاوُدُ جَمِيعَهَا. 20وَأَخَذَ دَاوُدُ غَنَمَ الْعَمَالِقَةِ وَبَقَرَهُمْ فَسَاقَهَا رِجَالُهُ أَمَامَ الْمَاشِيَةِ الأُخْرَى الَّتِي اغْتَنَمَهَا الْغُزَاةُ قَائِلِينَ: «هَذِهِ غَنِيمَةُ دَاوُدَ».

21وَعَادَ دَاوُدُ إِلَى الْمِئَتَيْ رَجُلٍ الَّذِينَ أَعْيَوْا عَنِ الْمَسِيرِ وَرَاءَهُ فَخَلَّفُوهُمْ عِنْدَ وَادِي الْبَسُورِ، فَخَرَجُوا لاِسْتِقْبَالِ دَاوُدَ وَمَنْ مَعَهُ مِنَ الشَّعْبِ، فَتَقَدَّمَ دَاوُدُ إِلَيْهِمْ لِيَطْمَئِنَّ عَلَى سَلامَتِهِمْ. 22غَيْرَ أَنَّ فِئَةً مِنَ المُشَاغِبِينَ مِنْ رِجَالِ دَاوُدَ مِمَّنِ اشْتَرَكُوا مَعَهُ فِي الْحَرْبِ اعْتَرَضُوا قَائِلِينَ: «لِيَأْخُذْ كُلُّ رَجُلٍ مِنْهُمُ امْرَأَتَهُ وَأَبْنَاءَهُ وَيَمْضِ، أَمَّا الْغَنِيمَةُ الَّتِي اسْتَرْدَدْنَاهَا، فَلا نُعْطِيهُمْ مِنْهَا لأَنَّهُمْ لَمْ يَذْهَبُوا مَعَنَا». 23فَقَالَ دَاوُدُ: «لا تَفْعَلُوا هَكَذَا يَا إِخْوَتِي، لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ أَنْعَمَ عَلَيْنَا وَحَفِظَنَا وَنَصَرَنَا عَلَى الْغُزَاةِ الَّذِينَ أَغَارُوا عَلَيْنَا. 24وَمَنْ يُوَافِقُكُمْ عَلَى هَذَا الأَمْرِ؟ لأَنَّ نَصِيبَ الْمُقِيمِ عِنْدَ الأَمْتِعَةِ لِحِرَاسَتِهَا كَنَصِيبِ مَنْ خَاضَ الْحَرْبَ، إِذْ تُقْسَمُ الْغَنِيمَةُ بَيْنَهُمْ بِالسَّوِيَّةِ». 25وَمُنْذُ ذَلِكَ الْحِينِ جَعَلَ دَاوُدُ هَذِهِ الْفَرِيضَةَ سُنَّةً تَسْرِي عَلَى إِسْرَائِيلَ إِلَى هَذَا الْيَوْمِ.

26وَعِنْدَمَا رَجَعَ دَاوُدُ إِلَى صِقْلَغَ أَرْسَلَ جُزْءاً مِنَ الْغَنِيمَةِ إِلَى أَصْحَابِهِ مِنْ شُيُوخِ يَهُوذَا قَائِلاً: «هَذِهِ لَكُمْ هَدِيَّةُ بَرَكَةٍ مِنْ غَنَائِمِ أَعْدَاءِ الرَّبِّ». 27وَقَدْ بَعَثَ بِها إِلَى الَّذِينَ فِي بَيْتِ إِيلٍ، وَفِي رَامُوتَ الْجَنُوبِ، وَفِي يَتِّيرَ. 28وَفِي عَرُوعِيرَ، وَفِي سِفْمُوثَ، وَفِي أَشْتِمُوعَ. 29وَفِي رَاخَالَ، وَفِي مُدُنِ الْيَرْحَمْئِيلِيِّينَ، وَفِي مُدُنِ الْقَيْنِيِّينَ، 30وَفِي حُرْمَةَ وَفِي كُورِ عَاشَانَ، وَفِي عَتَاكَ، 31وَفِي حَبْرُونَ، وَإِلَى سَائِرِ الأَمَاكِنِ الَّتِي تَرَدَّدَ عَلَيْهَا دَاوُدُ وَرِجَالُهُ.