Job 11 – NIV & APSD-CEB

New International Version

Job 11:1-20

Zophar

1Then Zophar the Naamathite replied:

2“Are all these words to go unanswered?

Is this talker to be vindicated?

3Will your idle talk reduce others to silence?

Will no one rebuke you when you mock?

4You say to God, ‘My beliefs are flawless

and I am pure in your sight.’

5Oh, how I wish that God would speak,

that he would open his lips against you

6and disclose to you the secrets of wisdom,

for true wisdom has two sides.

Know this: God has even forgotten some of your sin.

7“Can you fathom the mysteries of God?

Can you probe the limits of the Almighty?

8They are higher than the heavens above—what can you do?

They are deeper than the depths below—what can you know?

9Their measure is longer than the earth

and wider than the sea.

10“If he comes along and confines you in prison

and convenes a court, who can oppose him?

11Surely he recognizes deceivers;

and when he sees evil, does he not take note?

12But the witless can no more become wise

than a wild donkey’s colt can be born human.11:12 Or wild donkey can be born tame

13“Yet if you devote your heart to him

and stretch out your hands to him,

14if you put away the sin that is in your hand

and allow no evil to dwell in your tent,

15then, free of fault, you will lift up your face;

you will stand firm and without fear.

16You will surely forget your trouble,

recalling it only as waters gone by.

17Life will be brighter than noonday,

and darkness will become like morning.

18You will be secure, because there is hope;

you will look about you and take your rest in safety.

19You will lie down, with no one to make you afraid,

and many will court your favor.

20But the eyes of the wicked will fail,

and escape will elude them;

their hope will become a dying gasp.”

Ang Pulong Sa Dios

Job 11:1-20

Ang Tubag ni Zofar

1Unya gitubag siya ni Zofar nga taga-Naamat, 2“Kinahanglang matubag kanang imong mga gipanulti. Dili mapamatud-an nga dili ka sad-an pinaagi lang sa pagsigeg tagawtaw. 3Dili mahimong magpakahilom lang kami sa imong mga gipanulti nga walay pulos. Abi nimog dili ka namo badlongon sa imong pagpasipala? 4Matod mo nga husto ka sa imong gituohan ug hinlo ka atubangan sa Dios. 5Maayo unta ug magsulti ang Dios kanimo 6ug sultihan ka niya sa mga butang nga wala mo pa mahibaloi. May mga butang nga nahibaloan mo na ug may mga butang nga wala pa. Nahibalo ba diay ka nga ang silot sa Dios kanimo kulang pa sa unsay angay unta kanimo? 7Matugkad mo ba ang tanan mahitungod sa Dios? 8-9Mas taas pa kini sa kalangitan ug mas lawom pa sa dapit sa mga patay. Mas dako pa kini sa kalibotan ug mas halapad pa sa kadagatan. Nan, maabot ba kini sa imong hunahuna?

10“Pananglitan, dakpon ka sa Dios ug dad-on sa hukmanan ug unya prisohon, kinsa may makapugong kaniya? 11Nahibaloan gayod niya kon kinsay limbongan nga mga tawo ug nakita niya ang ilang kadaotan. 12Morag imposible na sa usa ka buang-buang nga magmaalamon, maingon nga imposible alang sa asno nga manganak ug tawo.11:12 tawo: o, asno nga ihalas.

13Job, kon maghinulsol ka lang ug modangop sa Dios, 14ug dili ka na magpakasala ug dili mo tugotan ang imong panimalay sa pagpakasala, 15sigurado gayod nga dili ka na maulaw ug magkinabuhi ka nga malig-on ug walay gikahadlokan. 16Unya malimtan mo na ang imong mga kasakit, nga daw sa tubig lang kini nga milabay. 17Ug ang imong kinabuhi hayag pa kaysa sidlak sa adlaw sa kaudtohon. Ang kangitngit sa imong kinabuhi modan-ag sama sa kabuntagon. 18Magkinabuhi ka nga lig-on tungod kay may paglaom ka. Panalipdan ka sa Dios ug magpahulay nga walay gikahadlokan. 19Maghigda ka nga walay manghadlok kanimo, ug daghan ang mangayog tabang gikan kanimo. 20Apan ang mga daotan madismaya, ug wala nay laing kapaingnan pa, ug ang ila lang malaoman mao ang kamatayon.”