2 Corinthians 12 – NIV & APSD-CEB

New International Version

2 Corinthians 12:1-21

Paul’s Vision and His Thorn

1I must go on boasting. Although there is nothing to be gained, I will go on to visions and revelations from the Lord. 2I know a man in Christ who fourteen years ago was caught up to the third heaven. Whether it was in the body or out of the body I do not know—God knows. 3And I know that this man—whether in the body or apart from the body I do not know, but God knows— 4was caught up to paradise and heard inexpressible things, things that no one is permitted to tell. 5I will boast about a man like that, but I will not boast about myself, except about my weaknesses. 6Even if I should choose to boast, I would not be a fool, because I would be speaking the truth. But I refrain, so no one will think more of me than is warranted by what I do or say, 7or because of these surpassingly great revelations. Therefore, in order to keep me from becoming conceited, I was given a thorn in my flesh, a messenger of Satan, to torment me. 8Three times I pleaded with the Lord to take it away from me. 9But he said to me, “My grace is sufficient for you, for my power is made perfect in weakness.” Therefore I will boast all the more gladly about my weaknesses, so that Christ’s power may rest on me. 10That is why, for Christ’s sake, I delight in weaknesses, in insults, in hardships, in persecutions, in difficulties. For when I am weak, then I am strong.

Paul’s Concern for the Corinthians

11I have made a fool of myself, but you drove me to it. I ought to have been commended by you, for I am not in the least inferior to the “super-apostles,”12:11 Or the most eminent apostles even though I am nothing. 12I persevered in demonstrating among you the marks of a true apostle, including signs, wonders and miracles. 13How were you inferior to the other churches, except that I was never a burden to you? Forgive me this wrong!

14Now I am ready to visit you for the third time, and I will not be a burden to you, because what I want is not your possessions but you. After all, children should not have to save up for their parents, but parents for their children. 15So I will very gladly spend for you everything I have and expend myself as well. If I love you more, will you love me less? 16Be that as it may, I have not been a burden to you. Yet, crafty fellow that I am, I caught you by trickery! 17Did I exploit you through any of the men I sent to you? 18I urged Titus to go to you and I sent our brother with him. Titus did not exploit you, did he? Did we not walk in the same footsteps by the same Spirit?

19Have you been thinking all along that we have been defending ourselves to you? We have been speaking in the sight of God as those in Christ; and everything we do, dear friends, is for your strengthening. 20For I am afraid that when I come I may not find you as I want you to be, and you may not find me as you want me to be. I fear that there may be discord, jealousy, fits of rage, selfish ambition, slander, gossip, arrogance and disorder. 21I am afraid that when I come again my God will humble me before you, and I will be grieved over many who have sinned earlier and have not repented of the impurity, sexual sin and debauchery in which they have indulged.

Ang Pulong Sa Dios

2 Corinto 12:1-21

Ang Gipakita sa Dios kang Pablo

1Nasayod ako nga walay kapuslanan kon magpasigarbo ako bahin sa akong kaugalingon, apan napugos ako. Karon isaysay ko kaninyo ang mga gipakita ug gipadayag sa Ginoo kanako. 2-4Diha na ako kang Cristo sa dihang nahitabo kini kanako ug mga 14 na ka tuig ang milabay, nga ako gidala ngadto sa ikatulo nga langit, sa Paraiso. Ambot lang kon ang akong lawas didto ba gayod o ang espiritu ko lang. Ang Dios lang gayod ang nasayod. Nakaabot ako sa Paraiso ug may nadunggan ako nga mga pulong nga dili malitok ug wala itugot nga isugilon ngadto sa mga tawo. 5Kadtong akong kasinatian mao ang akong ipasigarbo. Apan kon bahin sa akong kaugalingon, dili ako magpasigarbo gawas lang kon bahin sa akong mga kaluyahon. 6Hinuon, kon ipasigarbo ko man gayod ang akong kaugalingon dili ako mahimong buang-buang kay magsugilon man ako sa kamatuoran. Apan dili ako magpasigarbo kay basin kon magsobra ang ilang pag-ila kanako. Gusto ko nga ang ilang pag-ila kanako basi lang sa ilang nakita ug nadunggan ngari kanako.

7Aron dili nako mapalabian ang pagpasigarbo tungod sa kahibulongan nga mga gipadayag sa Dios kanako, gitugotan niya si Satanas nga hatagan ako ug deperensya sa lawas. Gipasagdan sa Dios nga paantuson ako ni Satanas niining akong deperensya aron dili ako magpasigarbo. 8Sa tulo gayod ka higayon gipangayo ko sa Ginoo nga kuhaon niya kini kanako. 9Apan wala niya kuhaa. Hinuon miingon siya, “Ang akong tabang mao lang ang imong gikinahanglan. Kay makita gayod ang akong gahom diha sa imong kaluyahon.” Busa malipayon gayod ako sa pagpasigarbo bahin sa akong mga kaluyahon, aron bation ko kanunay ang gahom ni Cristo kanako. 10Busa malipayon ako karon sa akong mga kaluyahon, sa mga pagpasipala kanako, sa mga kalisdanan, sa mga paglutos, ug sa mga kakulian tungod sa akong pagsunod kang Cristo. Kay kon nagmaluyahon ako, lig-onon ako sa Dios.

Ang Pagbati ni Pablo sa mga Taga-Corinto

11Gipugos ninyo ako nga magpasigarbo sama sa buang-buang. Kay angay unta nga gidayeg ninyo ako ngadto sa mga nagpakaaron-ingnon nga mga apostoles, apan wala ninyo ako dayega. Bisan nasayran ko nga sa akong kaugalingon wala akoy ikapasigarbo, dili man ako malupigan nianang mga tawo nga mga labing maayo kuno nga mga apostoles. 12Sa diha pa ako kaninyo, makadaghan ako maghimog mga milagro ug mga kahibulongan bisan pag may mga kalisdanan nga miabot kanako. Ug kini nagapamatuod sa akong pagka-apostol. 13Ang akong gibuhat diha kaninyo sama usab sa akong gibuhat sa mga tumutuo sa ubang mga lugar, gawas lang sa wala ko paghasol kaninyo pinaagi sa pagpangayo ug tabang. Kon nianang paagiha nakasala ako kaninyo, pasayloa lang ninyo ako.

14Karon andam na ako nga moanha diha kaninyo ug kini mahimong ikatulo na ka higayon. Dili gihapon ako mangayo ug tabang kaninyo, tungod kay dili man ang inyong kabtangan ang akong giapas kondili kamo mismo. Kay mora ko kamo ug mga anak, ug dili ang mga anak maoy magbuhi sa ilang mga ginikanan kondili ang mga ginikanan maoy magbuhi sa ilang mga anak. 15Ang tinuod, malipayon pa gani ako kon makahatag ako kaninyo, ug bisan pa ang akong kinabuhi ihatag ko kon gikinahanglan aron makatabang ako kaninyo. Apan ngano ba nga bisan dako ang akong paghigugma kaninyo, gamay lang ang inyong paghigugma kanako?

16Kamo mismo makapamatuod nga wala ako magpabuhi kaninyo. Apan basin kon may mag-ingon kaninyo nga limbongan ako ug gitunto ko kamo. 17Apan sa unsang pamaagi? Kay nasayran man ninyo nga wala gayod ako nanguwarta kaninyo pinaagi kang bisan kinsa nga akong gipadala diha. 18Gihangyo ko usab si Tito nga moanha diha ug gipauban ko usab kaniya ang usa pa gayod ka igsoon kang Cristo. Dili kamo makaingon nga namintaha si Tito kaninyo; dili mahimo nga tuntohon niya kamo kay nakita man ninyo nga managsama ang among paggawi ug katuyoan.

19Basin kon dugay na kamong naghunahuna nga nagsige lang kamig panalipod sa among kaugalingon diha kaninyo. Mga hinigugma, kami nga anaa kang Cristo nagaingon kaninyo sa atubangan sa Dios nga wala kamiy laing katuyoan sa tanan nga among gisulti kondili ang pagpalig-on lang sa inyong pagtuo. 20Nahadlok ako, kay basin kon sa pag-abot ko diha, makita ko nga ang inyong gibuhat lahi kaysa akong gipaabot kaninyo. Ug kon mahitabo kana, makita usab ninyo nga lahi ako kaysa inyong gipaabot kanako. Nahadlok ako, kay basin kon maabtan ko kamo nga nagainawayay, nagsinahay, nagsinuk-anay, naghinakog, naglinibakay, nagtabi-tabi, nagpasigarbo, ug nagkagubot. 21Nahadlok usab ako, kay basin kon sa pag-abot ko diha maulawan usab ako sa Dios tungod kaninyo. Ug tingalig maguol lang ako tungod kay daghan kaninyo ang nagpakasala kaniadto ug hangtod karon wala pa maghinulsol sa ilang mga hugaw nga binuhatan sama sa pagpakighilawas gawas sa kaminyoon ug mga malaw-ay nga buhat.