Yesaia 40 – AKCB & CARSA

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 40:1-31

Onyankopɔn Nkurɔfo Awerɛkyekye

1Monkyekye, monkyekye me nkurɔfo werɛ.

Saa na mo Nyankopɔn se.

2Monka asomdwoesɛm nkyerɛ Yerusalem,

na mompae mu nka nkyerɛ no se

ne som dennen no aba awiei,

wɔatua ne bɔne no so ka,

na wɔanya ne bɔne nyinaa so akatua mmɔho

afi Awurade nsam.

3Nne bi reteɛ mu se,

“Munsiesie ɔkwan mma Awurade

wɔ nweatam no so.

Monteɛ ɔtempɔn wɔ sare no so

mma yɛn Nyankopɔn.

4Obon biara bɛyɛ ma,

bepɔw ne nkoko nyinaa bɛkɔ fam,

asase a ɛyɛ abonkyiabonkyi no bɛyɛ tamaa,

na mmeae a ɛyɛ akɔntɔnkye no ayɛ tataw.

5Na Awurade anuonyam bɛda adi,

na nnipa nyinaa behu.

Efisɛ Awurade na waka!”

6Nne bi kae se, “Teɛ mu.”

Na mekae se, “Menteɛ mu nka dɛn?”

“Nnipa nyinaa te sɛ sare,

na wɔn anuonyam nyinaa te sɛ afuw so nhwiren.

7Sare hyew, na nhwiren twintwam

efisɛ Awurade ahomegu fa wɔn so.

Nokware, nnipa no yɛ sare.

8Sare hyew, na nhwiren twintwam,

nanso yɛn Nyankopɔn asɛm no tim hɔ daa.”

9Wo a wode asɛm pa reba Sion,

foro kɔ bepɔw tenten bi so.

Wo a wode asɛm pa reba Yerusalem,

ma wo nne so na teɛ mu,

ma so, nsuro;

ka kyerɛ Yuda nkurow se,

“Mo Nyankopɔn ni!”

10Hwɛ, Asafo Awurade de tumi reba,

na nʼabasa bedi hene ama no.

Hwɛ, nʼakatua ka ne ho,

na ɔde nʼabasobɔde nam.

11Ɔhwɛ ne nguankuw sɛ oguanhwɛfo.

Ɔboa nguantenmma no wɔ nʼabasa so

oturu wɔn ne koko so;

na nguan a wɔwɔ mma no, ɔka wɔn brɛoo.

12Hena na wasusuw obon mu nsu wɔ ne nsam

anaa ɔde ne nsateaa asusuw ɔsoro?

Hena na ɔde asase so mfutuma agu kɛntɛn mu,

anaa wakari mmepɔw wɔ nsania so

ne nkoko wɔ nsania apampaa so?

13Hena na wate Awurade ase,

anaa wakyerɛkyerɛ no sɛ ne fotufo?

14Hena na Awurade abisa no sɛ ɔnkyerɛ no biribi ase,

na hena na ɔkyerɛɛ no ɔkwan pa no?

Hena na ɔmaa no nimdeɛ

anaa ɔkyerɛɛ no nhumu kwan?

15Ampa ara aman no te sɛ nsu sope wɔ bokiti mu;

wɔde wɔn toto mfutuma a egu nsania so ho;

ɔkari nsupɔw te sɛnea ɛyɛ mfutuma muhumuhu.

16Lebanon nnɔɔso mma afɔremuka so gya,

na ne mmoa renso mma ɔhyew afɔrebɔde.

17Aman nyinaa nsɛ hwee wɔ nʼanim;

obu wɔn adehunu bi

a wɔnka hwee.

18Afei hena ho na wode Onyankopɔn bɛtoto?

Nsɛsode bɛn ho na wode no bɛto?

19Ohoni de, odwumfo na ɔyɛ,

na sikadwumfo de sikakɔkɔɔ agu ho

na wasiesie dwetɛ nkɔnsɔnkɔnsɔn ama no.

20Ohiani a ɔrentumi mfa saa ayɛyɛde yi mma no

kɔhwehwɛ dua a ɛremporɔw.

Ɔhwehwɛ odwumfo nyansafo

na wayɛ ohoni a ɛremmunum nhwe fam asi hɔ.

21Wunnim ana?

Wontee ana?

Wɔnnka nkyerɛɛ wo mfii mfiase no ana?

Efi bere a wɔbɔɔ asase no, wontee ase ana?

22Ɔte ahengua so wɔ asase dantaban no atifi

ɛso nnipa te sɛ tɛwtɛw

ɔtwe ɔsoro mu te sɛ bamkyinii,

na ɔtrɛw mu sɛ ntamadan tena mu.

23Ɔma ahemmea yɛ nnipahunu

na wiase yi sodifo nso, ɔbrɛ wɔn ase.

24Wɔtɛw wɔn ara pɛ,

woduaa wɔn ara pɛ,

wogyee ntin wɔ asase mu pɛ,

na wahome agu wɔn so ama wɔakisa,

na mframa abɔ wɔn kɔ te sɛ ntɛtɛ.

25“Hena ho na wode me bɛto?

Anaasɛ hena na ɔne me sɛ?” Ɔkronkronni no na ose.

26Momma mo ani so nhwɛ ɔsoro:

Hena na ɔbɔɔ eyinom nyinaa?

Nea oyiyi ɔsoro nsoromma mmaako mmaako,

na ɔbɔ obiara din frɛ no.

Nʼahoɔden ne ne tumi nti

wɔn mu baako mpo nyera.

27Adɛn na wunwiinwii, Yakob,

na woka se, Israel,

“Mʼakwan ahintaw Awurade;

na me Nyankopɔn abɔ mʼasɛm agu”?

28Wunnim ana?

Wontee ana?

Awurade yɛ daapem Nyankopɔn,

na ɔyɛ asase nyinaa yɛfo.

Ɔremmrɛ na ɔrentɔ beraw,

na ne nhumu nni nhwehwɛmu.

29Ɔma nea watɔ beraw ahoɔden

nea wayɛ mmerɛw nso, ɔto nʼahoɔden so.

30Mpo, mmabun brɛ, na wɔtɔ beraw,

na mmerante hintihintiw hwehwe ase;

31Nanso, wɔn a wɔn ani da Awurade so

benya ahoɔden foforo.

Wɔde ntaban sɛ akɔre de betu akɔ wim;

wobetu mmirika, na wɔrentɔ beraw.

Wɔbɛnantew, na wɔrentɔ piti.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исаия 40:1-31

Утешение для народа Аллаха

1– Утешайте, утешайте народ Мой, –

говорит ваш Бог. –

2Говорите с Иерусалимом ласково,

объявите ему,

что его рабство закончилось,

и грех его искуплен;

что он получил от руки Вечного

вдвое за все свои грехи.

3Раздаётся голос:

– В пустыне приготовьте

путь Вечному40:3 Или: «Раздаётся голос зовущего в пустыне: „Приготовьте путь Вечному“».,

выпрямите в необитаемой местности

дорогу для нашего Бога!40:3 Или: «сделайте прямыми дороги нашего Бога».

4Всякая низина пусть поднимется,

а всякая гора и холм – опустятся;

неровная земля пусть станет гладкой,

и бугристые места – ровными.

5И откроется слава Вечного,

и все люди увидят её.

Так сказали уста Вечного40:3-5 См. Мат. 3:1-3; Лк. 3:2-6; Ин. 1:23..

6Голос сказал:

– Кричи!

Я спросил:

– Что мне кричать?

– Все люди – как трава,

и вся их слава – как полевые цветы.

7Трава засыхает, вянут цветы,

так как на них веет дыхание Вечного.

Воистину, народ – трава.

8Трава засыхает, вянут цветы,

но слово нашего Бога пребывает вовек.

9О вестник, несущий добрую весть Сиону,

поднимись на высокую гору!

О вестник, несущий добрую весть Иерусалиму40:9 Или: «О Сион, несущий добрую весть, поднимись на высокую гору. О Иерусалим, несущий добрую весть».,

мощно возвысь свой голос!

Возвысь, не бойся;

скажи городам Иудеи:

«Вот Бог ваш!»

10Вот Владыка Вечный идёт в могуществе,

и рука Его властвует.

Вот награда Его с Ним,

и воздаяние Его перед Ним.

11Он пасёт Своё стадо, словно пастух:

берёт ягнят на руки,

несёт на груди

и заботливо ведёт маток40:11 См. Ин. 10:11, 14-15..

Величие Аллаха

12Кто измерил пригоршней воды

или ладонью вымерил небеса?

Кто вместил земную пыль в мерный сосуд

или взвесил горы на весах

и холмы – на весовых чашах?

13Кто постиг Духа Вечного40:13 Или: «Кто постиг дух Вечного». Слово «дух» можно перевести и как «разум».

или был Ему советником?

14Кого Вечный просил Его просветить,

кто учил Его правильному пути?

Кто учил Его знанию,

показал Ему путь постижения?

15Вот народы – как капля в ведре;

они – что пылинка на весах;

Он поднимает острова, как крупинку.

16И Ливана недостаточно для жертвенных дров,

и животных его для всесожжения40:16 Ливан славился обилием лесов и обитающих в них животных..

17Все народы пред Ним – ничто;

они для Него меньше ничтожества и пустого места.

18Итак, кому уподобите Аллаха?

Какое подобие для Него подберёте?

19Идола? – Отливает его ремесленник,

мастер его золотит

и льёт для него серебряные цепочки.

20А если у кого не хватает на это средств,

то он выбирает дерево, что не гниёт,

и ищет искусного ремесленника,

чтобы поставить идола так, что не рухнет.

21Разве вы не знаете?

Разве вы не слышали?

Разве не было сказано вам от начала?

Разве вы не поняли ещё от создания земли?

22Он восседает над земным кругом,

а обитатели земли пред Ним что кузнечики.

Он распростирает небеса, как занавес,

и раскидывает их, как шатёр для жилья.

23Он обращает вождей в ничто,

правителей земли – в пустое место.

24Едва они были посажены,

едва они были посеяны,

едва корни в земле пустили,

как дохнул Он на них – и они засохли,

и вихрь уносит их, как солому.

25– Кому вы Меня уподобите?

Кто Мне ровня? – говорит святой Бог.

26Поднимите глаза и взгляните на небо:

кто его сотворил?

Тот, Кто по счёту выводит Своё звёздное воинство

и называет их всех по имени.

Так как Он велик властью и могуч силой,

они все в сборе.

27Как же ты, Якуб40:27 То есть Исраил. Исраильтяне были потомками Якуба, которому Аллах дал новое имя – Исраил (см. Нач. 32:27-28)., можешь говорить,

и ты, Исраил, жаловаться:

«Путь мой сокрыт от Вечного;

мой Бог пренебрёг моим делом»?

28Разве ты не знаешь?

Разве ты не слышал?

Вечный – есть Бог навеки,

сотворивший всю землю.

Он не устанет и не утомится,

разум Его непостижим.

29Он дарует силу усталым,

укрепляет изнемогших.

30Даже юноши устанут и утомятся,

молодые упадут от изнеможения,

31но надеющиеся на Вечного

наберутся новых сил.

Они воспарят на крыльях, словно орлы,

побегут – и не утомятся,

пойдут – и не устанут.