Nnwom 90 – AKCB & HTB

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 90:1-17

NHOMA A ƐTO SO ANAN

Nnwom 90–106

Dwom 90

Onyankopɔn nipa Mose mpaebɔ.

1Awurade, wo na woayɛ yɛn tenabea

awo ntoatoaso nyinaa mu.

2Ansa na wɔrebɛbɔ mmepɔw

anaasɛ worebɛda asase ne wiase adi no,

na woyɛ Onyankopɔn fi mmeresanten kosi mmeresanten.

3Woma adesamma san dan mfutuma,

ka se, “Mo adesamma, monsan nkɔ mfutuma mu.”

4Mfirihyia apem yɛ wʼani so sɛ

da koro a abɛsen mprempren,

anaasɛ anadwo mu dɔnhwerew kakraa bi.

5Wopra nnipa kɔ, wɔ owu nna mu;

wɔte sɛ sare a afefɛw anɔpa,

6ɛfefɛw yɛ frɔmfrɔm anɔpa de,

nanso anwummere ɛwo na etwintwam.

7Yɛresa wɔ wʼabufuw ano

na wʼanibere abɔ yɛn hu.

8Wode yɛn amumɔyɛ asi wʼanim,

na yɛn kokoa mu bɔne da wʼanim hann no mu.

9Yɛn nna nyinaa twa mu wɔ wʼabufuwhyew mu;

na yɛde awerɛhowdi na ewie yɛn mfe.

10Yɛn nkwa nna si mfe aduɔson,

anaasɛ aduɔwɔtwe, sɛ yɛwɔ ahoɔden a;

na mu ahohoahoade yɛ ɔhaw ne awerɛhow,

na etwa mu ntɛmntɛm, na yetu kɔ.

11Sɛ anka yebehu sɛ wʼabufuw mu tumi te ɛ!

Wʼabufuwhyew kɛse te sɛnea wo ho suro te.

12Ma yenhu yɛn nna kan sɛnea ɛte,

na yɛanya nyansa koma.

13Tɔ wo bo ase, Awurade, enkosi da bɛn?

Hu wʼasomfo mmɔbɔ.

14Ma wʼadɔe a ɛnsa da no mmee yɛn adekyee mu,

na yɛde anigye ato dwom adi ahurusi yɛn nna nyinaa mu.

15Ma yɛn ani nnye nna bebree sɛ nna dodow a wode yɛn kɔɔ amanehunu mu no,

sɛ mfirihyia dodow a yehuu ateetee no.

16Ma wʼasomfo nhu wo nneyɛe

na wɔn mma nhu wʼanuonyam.

17Ma Awurade yɛn Nyankopɔn adom no ntena yɛn so;

na yɛn nsa ano adwuma nyɛ yiye mma yɛn;

yiw, ma yɛn nsa ano adwuma nyɛ yiye.

Het Boek

Psalmen 90:1-17

1Een gebed van Moses, den man Gods. Heer, Gij waart ons een schuts van geslacht tot geslacht, 2Voordat de bergen waren geboren; Eer aarde en wereld werden gebaard, Zijt Gij, o God, in de eeuwen der eeuwen! 3Maar de mensen laat Gij tot stof vergaan, En zegt: Keert er toe terug, gij kinderen der mensen! 4Ja, duizend jaren zijn als de dag van gisteren in uw oog, En als een nachtwaak, wanneer ze voorbij is. 5Gij laat ze verdwijnen als slaap in de morgen, En als het welig tierende gras, 6Dat ‘s morgens opgroeit en bloeit, Maar ‘s avonds verwelkt en verdort. 7Want wij komen om door uw toorn, Verdwijnen plotseling door uw gramschap. 8Gij hebt U onze zonden voor ogen gesteld, Onze geheime fouten in het licht van uw aanschijn: 9Zo snellen door uw toorn onze dagen voorbij, En vliegen onze jaren heen als een zucht. 10Ons leven duurt maar zeventig jaren, Of zijn we krachtig, tachtig jaar. Het meeste daarvan is nog onheil en jammer, Want de verzwakking komt snel, en dan vlieden we heen. 11Ach, mochten we toch de kracht van uw gramschap beseffen, En uw toorn leren vrezen! 12Leer ons dan zó onze dagen tellen, Dat we er verstandig van harte door worden. 13Ach Jahweh, wend U eindelijk toch eens tot ons, En ontferm U over uw dienaars; 14Verzadig ons met uw genade, als we nog jong zijn, Opdat we heel ons leven mogen jubelen en juichen. 15Geef ons vreugde, even lang als Gij ons hebt gekastijd; Evenveel jaren als wij ellende doorstonden. 16Laat uw dienaars uw machtige daden aanschouwen, En hun kinderen uw glorie! 17Moge de goedheid van Jahweh, onzen God, met ons blijven, En het werk onzer handen doen gedijen!