Dwom 2
1Adɛn nti na amanaman no hyehyɛ bɔne ho
na nnipa no bɔ pɔw hunu yi?
2Asase so ahemfo sɔre gyina
na sodifo ka wɔn ho bɔ mu
tia Awurade ne Nea Wɔasra no no.
3Wɔka se,
“Momma yemmubu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn
na yɛntow wɔn mpokyerɛ ngu.”
4Nea ɔte agua so wɔ ɔsoro no serew;
Awurade di wɔn ho fɛw.
5Afei ɔka wɔn anim wɔ nʼabufuw mu,
hunahuna wɔn wɔ nʼabufuwhyew mu, ka se,
6“Masi me Hene
wɔ Sion, me bepɔw kronkron no so.”
7Mɛpae mu aka Awurade ahyɛde:
Ɔka kyerɛɛ me se, “Woyɛ me Ba;
nnɛ mayɛ wʼAgya.
8Bisa me,
na mede amanaman nyinaa bɛyɛ wʼagyapade,
asase ano nyinaa bɛyɛ wo de.
9Wode dade ahempema bedi wɔn so;
na woabobɔ wɔn sɛ ɔnwemfo ahina.”
10Enti mo ahemfo, munsua nyansa;
monkae kɔkɔbɔ yi, mo asase sodifo.
11Momfa osuro nsom Awurade
na monsɛpɛw mo ho ahopopo mu.
12Mumfew Ɔba no ano, na ne bo amfuw
na mo akwan de mo bɛkɔ ɔsɛe mu,
efisɛ nʼabufuwhyew tumi sɔre mpofirim.
Nhyira ne wɔn a woguan toa no nyinaa.
پادشاه برگزيدهٔ خداوند
1-2چرا قومها شورش می‌كنند؟ چرا مردم بی‌جهت توطئه می‌چينند؟ پادشاهان جهان و رهبران ممالک با هم متحد شده‌اند تا بر ضد خداوند و پادشاه برگزيده‌اش قيام كنند. 3آنها می‌گويند: «بياييد زنجيرها را پاره كنيم و خود را از قيد اسارت آزاد سازيم!»
4اما خداوند كه بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. 5سپس با خشم و غضب آنان را توبيخ می‌كند و به وحشت می‌اندازد. 6خداوند می‌فرمايد: «من پادشاه خود را در شهر مقدس خود اورشليم بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»
7پادشاه می‌گويد: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم كرد. او به من فرموده است: از امروز تو پسر من هستی و من پدر تو! 8از من درخواست كن و من همهٔ قومها را به عنوان ميراث به تو خواهم بخشيد و سراسر دنيا را ملک تو خواهم ساخت. 9تو با عصای آهنين بر آنها حكومت خواهی كرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.»
10بنابراين، ای پادشاهان، گوش دهيد و ای رهبران جهان توجه نماييد! 11با ترس و احترام خداوند را عبادت كنيد؛ 12پيش از اينكه پسرش خشمگين شود و شما را نابود كند، به پاهايش بيفتيد و آنها را بوسه زنيد، زيرا خشم او ممكن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ كسانی كه به او پناه می‌برند.
