Nnwom 147 – AKCB & NVI-PT

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 147:1-20

Dwom 147

1Monkamfo Awurade.

Eye sɛ wɔto ayeyi nnwom ma yɛn Nyankopɔn,

ɛyɛ fɛ na ɛfata dodo sɛ wɔkamfo no!

2Awurade kyekyere Yerusalem;

Ɔboaboa Israel nnommum ano.

3Ɔsa wɔn a wɔn koma abotow no yare,

na ɔkyekyere wɔn akuru.

4Ɔkyerɛ nsoromma dodow a ɛwɔ hɔ,

na ɔde obiara din frɛ no.

5Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛse;

yɛrente nʼase nwie.

6Awurade wowaw ahobrɛasefo

na ɔtotow amumɔyɛfo hwehwe fam.

7Monto aseda nnwom mma Awurade.

Momfa sanku nto dwom mma yɛn Nyankopɔn.

8Ɔde omununkum kata ɔsoro ani;

ɔma asase osu

ma sare nyin wɔ nkoko so.

9Ɔma anantwi aduan,

na sɛ kwaakwaadabimma su a, ɔma wɔn aduan.

10Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ

na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.

11Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wosuro no,

wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔe a ɛnsa da no so no.

12Momma Awurade so, Yerusalem;

kamfo wo Nyankopɔn, Sion,

13ɔma wʼapon akyi adaban yɛ den,

na ohyira wo nkurɔfo a wɔte wo mu.

14Ɔma wʼahye so dwo,

na ɔde awi ankasa ma wo.

15Ɔsoma nʼahyɛde kɔ asase so;

nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.

16Ɔtrɛw sukyerɛmma mu sɛ oguan ho nwi,

na ɔpete obosu sukyerɛmma sɛ nsõ.

17Ɔtotow mparuwbo gu fam sɛ mmosea.

Hena na obetumi agyina nʼawɔw dennen no ano?

18Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnan no;

ɔhwanyan ne mframa, na nsu sen.

19Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob,

ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.

20Ɔnyɛɛ eyi maa ɔman foforo biara ɛ;

wonnim ne mmara.

Monkamfo Awurade!

Nova Versão Internacional

Salmos 147:1-20

Salmo 147

1Aleluia!

Como é bom cantar louvores ao nosso Deus!

Como é agradável e próprio louvá-lo!

2O Senhor edifica Jerusalém;

ele reúne os exilados de Israel.

3Só ele cura os de coração quebrantado

e cuida das suas feridas.

4Ele determina o número de estrelas

e chama cada uma pelo nome.

5Grande é o nosso Soberano e tremendo é o seu poder;

é impossível medir o seu entendimento.

6O Senhor sustém o oprimido,

mas lança por terra o ímpio.

7Cantem ao Senhor com ações de graças;

ao som da harpa façam música para o nosso Deus.

8Ele cobre o céu de nuvens,

concede chuvas à terra

e faz crescer a relva nas colinas.

9Ele dá alimento aos animais,

e aos filhotes dos corvos quando gritam de fome.

10Não é a força do cavalo que lhe dá satisfação,

nem é a agilidade do homem que lhe agrada;

11o Senhor se agrada dos que o temem,

dos que depositam sua esperança no seu amor leal.

12Exalte o Senhor, ó Jerusalém!

Louve o seu Deus, ó Sião,

13pois ele reforçou as trancas de suas portas

e abençoou o seu povo, que lá habita.

14É ele que mantém as suas fronteiras em segurança

e que a supre do melhor do trigo.

15Ele envia sua ordem à terra,

e sua palavra corre veloz.

16Faz cair a neve como lã,

e espalha a geada como cinza.

17Faz cair o gelo como se fosse pedra.

Quem pode suportar o seu frio?

18Ele envia a sua palavra, e o gelo derrete;

envia o seu sopro, e as águas tornam a correr.

19Ele revela a sua palavra a Jacó,

os seus decretos e ordenanças a Israel.

20Ele não fez isso a nenhuma outra nação;

todas as outras desconhecem as suas ordenanças.

Aleluia!