Nahum 3 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nahum 3:1-19

Ninewe Nnome

1Nnome nka mogya kuropɔn

a atoro ne korɔn ahyɛ no ma

na amanehunufo mpa mu da!

2Apɔnkɔkafo abaa regyigye,

nteaseɛnam nhankare reyɛ kirididi

Apɔnkɔ rehuruhuruw

ne nteaseɛnam redankyidankyi.

3Apɔnkɔ ne wɔn sotefo ko kɔ wɔn anim;

afoa twa yerɛw yerɛw,

na mpeaw nso pa yerɛw yerɛw.

Atɔfo bebree,

awufo a bi deda bi so,

afunu a wontumi nkan wɔn dodow

a nnipa tiatia so.

4Eyi nyinaa fi oguamanfo bi akɔnnɔ,

ntafowayifo no nnaadaa dodow no.

Ɔno na ɔde nʼaguamammɔ tɔn amanaman

na ɔde ne ntafowayi tɔn nnipa.

5“Me ne wo nka,” sɛnea Asafo Awurade se ni,

“Mɛpagyaw wʼatade akɔ soro.

Mɛma amanaman ahu wʼadagyaw

na ahenni ahorow nso ahu wʼanimguase.

6Mede fi bɛsra wo ho,

mebu wo animtiaa

na mama nnipa ahwɛ wo.

7Obiara a obehu wo beguan afi wo ho aka se,

‘Ninewe adwiriw, na hena na obesu no?’

Ɛhe na menya obi akyekye wo werɛ?”

8Wuye sen Tebes a

ɛda Asubɔnten Nil ho a

nsu atwa ne ho ahyia ana?

Asubɔnten bɔ ne ho ban

na nsu yɛ ne fasu.

9Kus ne Misraim yɛ ne dɔm a wontumi nkan wɔn.

Put ne Libia ka nʼadomfo ho.

10Nanso wɔfaa no nnommum

twaa no asu.

Wɔtow ne nkokoaa hwehwee fam

ma wɔtetee wɔ mmɔnten so.

Wɔbɔɔ nʼadehye so ntonto,

na nʼatitiriw nso wɔde nkɔnsɔnkɔnsɔn guguu wɔn.

11Wo nso wobɛbow

Na wubehintaw wo ho

de akɔpɛ guankɔbea wɔ atamfo nkyɛn.

12Wʼaban nyinaa te sɛ borɔdɔma nnua

a asow aba foforo:

sɛ wɔwosow a

aba no tetew gu ma nea ɔrehwehwɛ bi adi.

13Hwɛ wʼakofo

wɔn nyinaa yɛ mmea!

Wʼasase so apon ano deda hɔ ma wʼatamfo;

ogya ahyew wʼapon no akyi adaban.

14Sesaw nsu sie ma bere a wɔatua mo ano no.

Yere wo bammɔ mu!

Wɔw dɔte no

na siesie ntayaa a wɔato no!

15Ɛhɔ na ogya bɛhyew wo;

afoa betwa wo ahwe fam,

wobedi wo nam sɛ mmoadabikuw.

Monnɔ sɛ tɛwtɛw,

mo ase mfɛe sɛ mmoadabi!

16Woama wʼaguadifo adɔɔso,

wɔn dodow asen ɔsoro nsoromma,

nanso wɔte sɛ mmoadabi a wɔbɔ asase no kwaterekwa

na afei wotu kɔ.

17Wʼawɛmfo te sɛ mmoadabi.

Wʼadwumayɛfo te sɛ mmoadabi akuw

a wɔsensam ban ho awɔw da.

Nanso sɛ owia pue a wotu kɔ,

na obi nnim faako a wɔkɔ.

18Asiriahene wo nguanhwɛfo retɔ nko.

Wʼanuonyamfo deda hɔ rehome.

Wo nkurɔfo abɔ apete wɔ mmepɔw no so

a wonni anoboaboafo.

19Aduru biara rentumi nkum wʼapirakuru no;

wo kuru no bekum wo.

Obiara a ɔte wo nka no

bɔ ne nsam wɔ wʼasehwe ho,

Na hena koraa na wʼatirimɔdensɛm

no bi nkaa no da?

O Livro

Naum 3:1-19

Ai de Nínive

1Ai de ti, Nínive, a cidade de sangue, onde impera a mentira, onde se pratica incessantemente a rapina! 2Ouve! Escuta o estrépito dos açoites, o estrondo dos carros de guerra correndo na tua direção, o barulho ensurdecedor das rodas no empedrado das ruas e os cascos dos cavalos a galope, atropelando a multidão! 3Os cavaleiros desembainham as espadas que flamejam à luz do Sol; erguem agressivamente as lanças reluzentes! Amontoam-se os mortos no meio das ruas; cadáveres desmembrados, pedaços de corpo humano é só o que se vê. Os vivos tropeçam neles, tentam levantar-se, tornam a cair mais adiante.

4Tudo isso porque Nínive escravizou nações com a sua prostituição. Como uma vistosa meretriz, mestra em feitiçarias, enfeitiçou os outros povos com a sua beleza e ensinou-lhes o culto da idolatria; vendeu nações a eito.

5“Não é pois de admirar que esteja contra ti, diz o Senhor dos exércitos. Agora todo o mundo verá a tua nudez e a tua vergonha. 6Cobrir-te-ei de imundície e mostrarei a toda a gente como és realmente vil. 7Todos os que te virem se afastarão com horror e dirão: ‘Que ruína, a desta grande cidade!’ Mas ninguém terá compaixão de ti!”

8Serias tu melhor do que Tebes, à beira do Nilo, protegida pelas águas por todos os lados? 9Cuche assim como o Egito eram seus poderosos aliados e podia reclamar incondicionalmente a ajuda deles; o mesmo acontecia com Pute e com a Líbia. 10Mas Tebes acabou por cair e a sua população foi escravizada; os meninos foram esmagados contra as pedras das ruas. Os soldados tiravam à sorte para saberem quem ficava com os oficiais derrotados como servos. Todos os seus líderes ficaram cativos. 11Nínive também cambaleará como um bêbedo e irá esconder-se de terror.

12Todas as tuas fortificações serão devoradas como se se tratassem de figos temporãos caindo diretamente na boca de alguém que abana a figueira. 13As tuas tropas ficarão tão fracas e desguarnecidas como mulheres. As portas da cidade abrir-se-ão de par em par ao inimigo; serão incendiadas e queimadas.

14Apronta-te para o cerco! Reforça as defesas! Prepara pedras para reforçar as partes da muralha destruídas. Armazena água, faz barro, deita-o nos moldes, acende os fornos! 15Contudo, no meio dessa preparação toda, o fogo apanhar-te-á e te devorará. A espada deitar-te-á abaixo. O inimigo consumir-te-á: serão como gafanhotos, devorando tudo o que veem na frente. Não há meio de fuga, ainda que se multipliquem os seus esforços. 16Os teus mercadores eram tão numerosos como as estrelas do céu e enchiam a cidade de abundantes riquezas; mas outros caem-lhes em cima e tudo levam. 17Os teus administradores amontoam-se como gafanhotos nas sebes ao vir o frio; mas todos eles acabarão por fugir e desaparecer como quando o Sol aquece a terra e faz os gafanhotos partirem.

18Ó rei assírio, os teus governantes jazem mortos no pó da terra; o povo espalhou-se através dos montes. Não há pastor que torne a juntá-los. 19Não há cura para a tua ferida; é demasiado profunda para ser tratada. Todos os que sabem do destino que levaste, até batem as palmas de contentamento, porque é difícil encontrar gente que não tenha sofrido com a tua crueldade!