Mmebusɛm 14 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Mmebusɛm 14:1-35

1Ɔbea nyansafo si ne dan,

nanso ɔbea kwasea de nʼankasa ne nsa dwiriw ne de gu fam.

2Nea ne nantew teɛ no suro Awurade,

na nea nʼakwan kyea no bu no animtiaa.

3Ɔkwasea kasa ma wɔbɔ nʼakyi abaa,

nanso anyansafo ano bɔ wɔn ho ban.

4Faako a anantwi nni no, adididaka no mu da mpan,

na nantwi ahoɔden mu na nnɔbae pii fi ba.

5Ɔdanseni nokwafo rennaadaa,

ɔdansekurumni hwie atoro gu hɔ.

6Ɔfɛwdifo hwehwɛ nyansa nanso onya,

nanso wɔn a wɔwɔ nhumu nya nimdeɛ ntɛm.

7Twe wo ho fi ɔkwasea ho,

efisɛ, worennya nimdeɛ mfi nʼano.

8Anitewfo nyansa ne sɛ wɔbɛdwene wɔn akwan ho,

na nkwaseafo agyimisɛm yɛ nnaadaa.

9Nkwaseafo de bɔne ho adwensakra di fɛw,

na wɔn a wɔteɛ mu na anisɔ wɔ.

10Koma biara nim ɔyaw wɔ ne mu,

na obi foforo rentumi ne no nkyɛ nʼanigye.

11Wɔbɛsɛe amumɔyɛfo fi,

nanso teefo ntamadan bɛyɛ frɔmfrɔm.

12Ɔkwan bi wɔ hɔ a ɛteɛ wɔ onipa ani so,

nanso awiei no, ɛkɔ owu mu.

13Ɔserew mu mpo, koma tumi di yaw,

na anigye tumi wie awerɛhow.

14Akyirisanfo benya akatua sɛnea wɔn akwan te,

na onipa pa nso benya ne de.

15Atetekwaa gye biribiara di,

nanso onitefo dwene nʼanammɔntu ho.

16Onyansafo suro Awurade na oguan bɔne,

nanso ɔkwasea yɛ asowui ne basabasa.

17Onipa a ne bo nkyɛ fuw no yɛ nkwaseade,

na wɔtɔn nea ɔpam apam bɔne no.

18Ntetekwaafo agyapade ne gyimi,

na wɔde nimdeɛ bɔ anitewfo abotiri.

19Nnipa bɔnefo bɛkotow nnipa pa anim,

na amumɔyɛfo akotow atreneefo apon ano.

20Ahiafo de, wɔn yɔnkonom mpo mpɛ wɔn anim ahwɛ,

nanso adefo wɔ nnamfonom bebree.

21Nea obu ne yɔnko animtiaa yɛ bɔne,

na nhyira nka nea ne yam ye ma ohiani.

22So wɔn a wɔbɔ pɔw bɔne nyera kwan ana?

Nanso wɔn a wɔhyehyɛ nea eye no nya adɔe ne nokware.

23Adwumadenyɛ nyinaa de mfaso ba,

na kasahunu de, ɛkɔ ohia mu.

24Anyansafo ahonya ne wɔn abotiri,

na nkwaseafo agyimisɛm sow gyimi aba.

25Ɔdanseni nokwafo gye nkwa,

nanso ɔdansekurumni yɛ ɔdaadaafo.

26Nea osuro Awurade no wɔ bammɔ a mu yɛ den,

na ɛbɛyɛ guankɔbea ama ne mma.

27Awurade suro yɛ nkwa asuti,

eyi onipa fi owu afiri mu.

28Ɔman mu nnipa dodow yɛ ɔhene anuonyam,

nanso sɛ asomfo nni hɔ a mmapɔmma no sɛe.

29Onipa a ɔwɔ abodwokyɛre wɔ ntease a mu dɔ,

na nea ne bo fu ntɛm no da agyimisɛm adi.

30Koma mu asomdwoe ma nipadua nkwa,

na anibere ma nnompe porɔw.

31Nea ɔhyɛ ahiafo so no bu wɔn Yɛfo animtiaa,

nanso nea ohu ohiani mmɔbɔ no hyɛ Onyankopɔn anuonyam.

32Sɛ amanehunu ba a amumɔyɛfo hwe ase,

nanso owu mu mpo atreneefo wɔ guankɔbea.

33Nyansa te ntease koma mu,

na nkwaseafo mu mpo, oyi ne ho adi.

34Trenee pagyaw ɔman,

na bɔne yɛ animguase ma nnipa nyinaa.

35Ɔhene ani sɔ ɔsomfo nyansani,

na ɔsomfo nimguasefo hyɛ no abufuw.

O Livro

Provérbios 14:1-35

1Uma mulher sabedora compreende como deve construir a sua casa,

mas uma louca é capaz até de a destruir, à custa do seu desvario.

2O homem que anda na retidão teme o Senhor,

mas o que se desvia do seu caminho está a desprezá-lo.

3Nas palavras do louco germina o orgulho;

a fala do sábio é a sua proteção.

4Um estábulo sem animais permanece limpo,

mas o certo é que com um estábulo limpo não há ganhos.

5Uma testemunha digna de confiança não mentirá;

uma falsa testemunha respira mentira.

6O escarnecedor nunca chega a encontrar a sabedoria que diz procurar,

ainda que esta chegue facilmente às pessoas de bom senso.

7Se procuras conselhos,

afasta-te de gente insensata.

8A sabedoria duma pessoa sensata manifesta-se preparando o futuro;

o louco revela a sua insensatez enganando-se a si mesmo.

9Os loucos fazem pouco do pecado;

os que respeitam a Deus conhecem-se pela sua vontade em fazer o bem.

10Só a própria pessoa sabe medir a amargura ou a alegria que lhe vai na alma;

os outros nunca poderão realmente compartilhar da sua alegria.

11A casa dos ímpios virá a ser destruída,

mas a habitação das pessoas retas florescerá.

12Há caminhos que ao homem parecem ser uma via segura,

mas que acabam por levar à morte.

13O riso pode esconder um coração amargurado;

acabada a alegria, a tristeza torna a vir ao de cima.

14O traidor acabará por ter nojo da sua falsidade,

mas a vida dos retos é cheia de interesse.

15Só os ingénuos acreditam em tudo quanto se lhes diz;

um indivíduo sensato procura certificar-se das situações.

16Uma pessoa com entendimento é cautelosa e desvia-se do mal;

os insensatos atiram-se de cabeça, com toda a confiança, seja para onde for.

17Quem se irrita com facilidade vem sempre a fazer disparates;

o homem de más intenções será odiado.

18Os simples recebem como herança a insensatez,

mas os que têm discernimento têm em paga o conhecimento.

19Os maus submeter-se-ão diante dos homens de bem;

os perversos suplicarão à porta dos justos.

20O pobre até pelos seus companheiros é odiado,

mas os ricos têm muitos amigos.

21Desprezar o seu semelhante é um pecado;

abençoados serão os que se interessam pelos mais desfavorecidos.

22Os que praticam o mal perdem-se na vida,

mas para os que sabem fazer planos de bem haverá amor e fidelidade.

23O trabalho traz ganhos;

a muita conversa traz pobreza.

24Os sábios são louvados pelo seu entendimento;

os loucos são postos de parte por causa da sua insensatez.

25Uma testemunha de confiança, que diz a verdade, pode até salvar vidas;

uma falsa testemunha é traição.

26Temer ao Senhor dá ao homem amparo e segurança;

até os seus filhos nisso encontrarão proteção.

27O temor ao Senhor é uma fonte de vida;

as suas águas livram da cilada da morte.

28Uma população que se desenvolve é a glória dos governantes;

a sua redução é a ruína deles.

29Uma pessoa com entendimento sabe controlar o seu temperamento;

o de ânimo precipitado exalta a loucura.

30Um coração em paz prolonga a vida,

mas a inveja faz apodrecer os ossos.

31Quem oprime os pobres e os fracos insulta o Criador dos homens;

ajudar os pobres é honrar a Deus.

32Os pecadores serão expulsos, por causa dos seus pecados;

o justo, mesmo quando morre, encontrará um refúgio.

33A sabedoria está bem assente no coração das pessoas de bom senso;

para os loucos, ela tem de ser gritada bem forte, a fim de que possam ouvi-la.

34A justiça exalta as nações,

mas o pecado traz vergonha aos povos.

35O rei alegra-se com o servo sábio;

mas a sua cólera cairá sobre o que age vergonhosamente.