1Megyina mʼahwɛe na mawɛn.
Mɛbɔ nsra
na mahwɛ nea ɔbɛka akyerɛ me,
ne mʼanoyi a mede bɛma nkurobɔ yi.
Awurade Mmuae Foforo
2Afei, Awurade buae se,
“Kyerɛw adiyi yi wɔ ɔbopon so
ma mu nna hɔ pefee
na ama ɔkenkanfo ate ase.
3Adiyisɛm no retwɛn nkrabea bi;
ɛka awiei ho asɛm
na ɛbɛba mu.
Ɛwɔ mu sɛ ɛrekyɛ de, nanso twɛn,
ɛrenkyɛ, ɛbɛba mu.
4“Hwɛ, ɔtamfo no ama ne ho so;
nʼapɛde nteɛ,
nanso ɔtreneeni fi gyidi mu benya nkwa.
5Nokware, nsa yi no ma
wayɛ ahantan na onni ahotɔ.
Esiane sɛ ɔyɛ adifudepɛ sɛ ɔda
na ɔte sɛ owu a hwee mmee no nti
ɔfom aman no nyinaa
na ɔfa nnipa no nyinaa nnommum.
6“Nnommumfo yi nyinaa bedi ne ho fɛw aserew no aka se,
“ ‘Nnome nka nea ɔboaboa akorɔnne ano,
na ɔnam apoobɔ so nya ne ho!
Eyi nkɔ so nkosi da bɛn?’
7So wɔn a wode wɔn ka no rensɔre mpofirim ana?
Wɔbɛsɔre ama wo ho apopo,
na wobetwiw afa wo so.
8Esiane sɛ woafow aman bebree nti,
wɔn a wɔaka no bɛfow wo bi.
Efisɛ woahwie nnipa mogya agu;
woasɛe nsase, nkuropɔn ne wɔn a wɔtete mu.
9“Nnome nka nea ɔde akorɔnne kyekyere ne man,
a ɔyɛ ne berebuw wɔ sorɔnsorɔmmea,
sɛnea obeyi ne ho afi ɔsɛe mu.
10Woatu nnipa bebree sɛe ho agyina,
de agu wankasa fi anim ase, de wo nkwa atwa so.
11Abo a ɛhyehyɛ afi afasu mu no bɛteɛ mu,
na ebegyigye wɔ mpuran a wɔahyehyɛ no mu.
12“Nnome nka nea ɔnam mogyahwiegu so kyekyere kuropɔn
na ɔnam awudi so kyekyere kurow.
13Asafo Awurade ahyɛ sɛ,
nnipa no adwumayɛ bɛyɛ ogya a wɔhyew.
Aman no brɛ gu kwa. 14Na Awurade anuonyam ho nimdeɛ bɛhyɛ asase nyinaa ma,
sɛnea nsu hyɛ po ma no.
15“Due! Wo a woma wo mfɛfo nsa,
Wuhwie ma wɔnom kosi sɛ wɔbɛbow,
na afei woahwɛ wɔn adagyaw.
16Worennya anuonyam biara, wʼani bewu.
Afei adu wo so! Nom na wʼadagyaw mu nna hɔ.
Kuruwa a efi Awurade nsa nifa reba wo so,
na aniwu bɛkata wʼanuonyam so.
17Awurukasɛm a wode adi Lebanon no bɛmene wo,
ɔsɛe a wosɛe mmoa nso bɛbɔ wo hu.
Woaka nnipa mogya agu;
woasɛe nsase, nkuropɔn ne nnipa a wɔwɔ mu.
18“Mfaso bɛn na munya fi ahoni a nipa ayɛ mu?
Anaa nsɛsode a ɛkyerɛkyerɛ atoro?
Nea ɔyɛ ohoni no de ne ho to ɔno ankasa nsa ano adwuma so;
na ɔyɛ anyame a wontumi nkasa.
19Nnome nka nea ɔka kyerɛ dua se, ‘Nya nkwa!’
Anaa ɔka kyerɛ ɔbo a enni nkwa se, ‘Nyan!’
Ebetumi ama akwankyerɛ?
Wɔde sika kɔkɔɔ ne dwetɛ adura ho;
nanso ɔhome nni mu.”
20Nanso Awurade wɔ nʼasɔrefi kronkron mu.
Momma asase nyinaa nyɛ komm wɔ nʼanim.
1اکنون از برج دیدبانی خود بالا می‌روم و بر حصار ایستاده، منتظر می‌مانم تا ببینم خداوند به شکایت من چه جواب می‌دهد.
جواب خداوند
2آنگاه خداوند به من فرمود: «آنچه را به تو نشان می‌دهم با خطی درشت و خوانا بر تخته سنگی بنویس تا هر کس بتواند با یک نگاه آن را بخواند. 3اگرچه آنچه به تو نشان می‌دهم در حال حاضر اتفاق نمی‌افتد، ولی مطمئن باش که سرانجام در وقت معین به وقوع خواهد پیوست. هر چند تا وقوع آن، مدت زیادی طول بکشد، ولی منتظر آن باش، زیرا وقوع آن حتمی و بدون تأخیر خواهد بود.
4«به کسانی که به خود می‌بالند نگاه کن! این بدکاران نابود خواهند شد، اما عادل به ایمان خواهد زیست.2:4 یا «عادل به‌وسیلۀ امانتش زنده خواهد ماند». 5به درستی که ثروت، خیانتکار است و این بابِلی‌های متکبر را به دام خواهد انداخت. آنها با حرص و ولع، مانند مرگ، قومها را یکی پس از دیگری به کام خود می‌کشند و اسیر می‌سازند و هرگز سیر نمی‌شوند. 6اما زمانی خواهد آمد که همهٔ این اسیرشدگان آنها را تمسخر کرده، خواهند گفت: ”ای کسانی که مال و ثروت مردم را به زور از چنگشان درآورده‌اید، اینک به سزای ستمگری‌ها و غارتگری‌های خود می‌رسید.“»
7ای کسانی که بر دیگران ظلم کرده‌اید، طلبکارانتان ناگهان برخاسته، بر سرتان خواهند ریخت و شما را که درمانده شده‌اید غارت خواهند کرد. 8بسیاری از قومها را غارت کردید و حال، بقیهٔ قومها شما را غارت خواهند کرد، زیرا خون مردم را ریختید و سرزمینها و شهرها را با مردمش نابود کردید.
9وای بر شما که از راههای نادرست ثروت اندوخته‌اید تا زندگی امن و راحتی داشته باشید. 10وای بر شما که قومها را نابود کرده‌اید، زیرا ننگ و نابودی برای خود به بار آورده‌اید. 11حتی سنگهای دیوار و تیرهای سقف خانه‌تان بر ضد شما فریاد برمی‌آورند!
12وای بر شما که شهرها را با پولی که از راه آدمکشی و غارت به دست آورده‌اید، می‌سازید؛ 13زیرا دارایی خدانشناسان دود شده، به هوا می‌رود و دسترنج آنها نابود می‌گردد. خداوند لشکرهای آسمان چنین مقرر کرده است.
14همان‌گونه که آبها دریا را پر می‌سازند، زمانی خواهد رسید که درک و شناخت عظمت خداوند، جهان را پر خواهد ساخت.
15وای بر شما که همسایگان خود را در زیر ضربه‌هایتان مانند آدمهای مست، بی‌حال و گیج می‌کنید و در آن حال از رسوایی آنها لذت می‌برید. 16به‌زودی شکوه و جلال خود شما به ننگ و رسوایی تبدیل خواهد شد و شما پیالهٔ داوری خداوند را خواهید نوشید و گیج شده، به زمین خواهید افتاد. 17جنگلهای لبنان را از بین بردید، اکنون خود شما نابود خواهید شد! حیوانات آنجا را به وحشت انداخته کشتید، پس حال، برای تمام آدمکشی‌ها و ظلم و ستمی که در سرزمینها و شهرها کردید، وحشتزده کشته خواهید شد.
18از پرستش بتهایی که به دست انسان ساخته شده‌اند چه فایده‌ای بردید؟ آیا آنها توانستند چیزی به شما یاد دهند؟ چقدر نادان بودید که به ساختهٔ دست خودتان توکل کردید! 19وای بر آنانی که از بتهای چوبین و بی‌جان خود می‌خواهند که به پا خیزند و ایشان را نجات دهند! و از سنگهای بی‌زبان انتظار دارند که سخن بگویند و ایشان را راهنمایی کنند! بیرون بتها با طلا و نقره پوشانیده شده است، ولی در درونشان نَفَسی نیست.
20خداوند در معبد مقدّس خویش است؛ پس تمام جهان در حضور او خاموش باشد.
