هوشع 11:1-12
محبت خدا نسبت به اسرائيل
زمانی كه اسرائيل طفل بود او را مثل پسر خود دوست میداشتم و او را از مصر فرا خواندم. ولی هر چه بيشتر او را به سوی خود خواندم، بيشتر از من دور شد و برای بعل قربانی كرد و برای بتها بخور سوزانيد. از بچگی او را تربيت كردم، او را در آغوش گرفتم و راه رفتن را به او ياد دادم؛ ولی او نخواست بفهمد كه اين من بودم كه او را پروراندم. با كمند محبت، اسرائيل را به سوی خود كشيدم؛ بار از دوشش برداشتم و خم شده، او را خوراک دادم.
ولی او به سوی من بازگشت نمیكند، پس دوباره به مصر خواهد رفت و آشور بر او سلطنت خواهد كرد. آتش جنگ در شهرهايش شعلهور خواهد شد. دشمنانش به دروازههای او حمله خواهند كرد و او در ميان سنگرهای خود به دام دشمن خواهد افتاد. قوم من تصميم گرفتهاند مرا ترک كنند، پس من هم آنها را به اسارت میفرستم و هيچكس نخواهد توانست آنان را رهايی بخشد.
ای اسرائيل، چگونه تو را از دست بدهم؟ چگونه بگذارم بروی؟ چگونه میتوانم تو را مثل ادمه و صبوئيم رها كنم؟ آه از دلم برمیخيزد! چقدر آرزو دارم به تو كمک كنم! در شدت خشم خود تو را مجازات نخواهم كرد و ديگر تو را از بين نخواهم برد؛ زيرا من خدا هستم، نه انسان. من خدايی مقدس هستم و در ميان شما ساكنم. من ديگر با خشم به سراغ شما نخواهم آمد.
«قوم من از من پيروی خواهند كرد و من مثل شير بر دشمنانشان خواهم غريد. ايشان شتابان از غرب باز خواهند گشت؛ مثل دستهٔ بزرگی از پرندگان از مصر و مانند كبوتران از آشور پرواز خواهند كرد. من دوباره ايشان را به خانهشان باز میگردانم.» اين وعدهای است از جانب خداوند.
گناه اسرائيل
خداوند میفرمايد: «اسرائيل با دروغ و فريب مرا احاطه كرده است، و يهودا هنوز نسبت به من كه خدای امين و مقدس هستم، سركشی میكند.»
هوشع 12:1-14
كارهايی كه مردم اسرائيل میكنند تمام بيهوده و مخرب است. آنها روز و شب دروغ و خشونت را رواج میدهند. با آشور عهد میبندند و از مصر كمک میطلبند. خداوند از يهودا شكايت دارد و اسرائيل را برای كارهای بدی كه كرده است عادلانه مجازات خواهد كرد. يعقوب، جد اسرائيل، در شكم مادرش با برادرش نزاع كرد و وقتی مرد بالغی شد، حتی با خدا نيز جنگيد. آری، با فرشته كشتی گرفت و پيروز شد. سپس با گريه و التماس از او تقاضای بركت نمود. در بيتئيل خداوند را ديد و خدا با او صحبت كرد همان خدای قادر متعال كه نامش «يهوه» است. پس حال، ای اسرائيل، به سوی خداوند بازگشت نما؛ با محبت و راستی زندگی كن و با صبر و تحمل در انتظار خدا باش.
خداوند میفرمايد: «اسرائيل مانند فروشندهای است كه اجناس خود را با ترازوی نادرست میفروشد و کلاهبرداری را دوست دارد. او به خود میبالد و میگويد: من ثروتمند هستم تمام اين ثروت را خودم به دست آوردهام و كسی نمیتواند مرا به كلاهبرداری متهم كند.
«ولی من كه خداوند تو هستم و تو را از بردگی مصر رهانيدم، دوباره تو را میفرستم تا در خيمهها زندگی كنی، چنانكه در بيابان زندگی میكردی.
«من انبيای خود را فرستادم تا با رؤياها و مثلهای زياد، شما را از خواب غفلت بيدار كنند، ولی هنوز در جلجال قربانگاهها مثل شيار كشتزارها رديف به رديف و پشت سر هم قرار دارند تا روی آنها برای بتهايتان قربانی كنيد. جلعاد هم از بتها پر است و اشخاص باطل و گناهكار آنها را پرستش میكنند.»
يعقوب به ارام فرار كرد و با كار چوپانی همسری برای خود گرفت. خداوند پيامبری فرستاد تا قوم خود را از مصر بيرون آورد و از ايشان محافظت نمايد. ولی اينک اسرائيل خداوند را به شدت به خشم آورده است، پس خداوند او را به جرم گناهانش محكوم به مرگ خواهد كرد.
هوشع 13:1-16
خشم خداوند بر اسرائيل
زمانی چنين بود كه هرگاه اسرائيل سخن میگفت، قومها از ترس میلرزيدند، چون او سروری توانا بود؛ ولی اكنون با پرستش بعل محكوم به فنا شده است.
قوم بيش از پيش نافرمانی میكنند. نقرههای خود را آب میكنند تا آن را در قالب ريخته برای خود بتهايی بسازند بتهايی كه حاصل فكر و دست انسان است. میگويند: «برای اين بتها قربانی كنيد! بتهای گوساله شكل را ببوسيد!» اين قوم مثل مه و شبنم صبحگاهی بزودی از بين خواهند رفت و مثل كاه در برابر باد و مثل دودی كه از دودكش خارج میشود زايل خواهند شد.
خداوند میفرمايد: «تنها من خدا هستم و از زمانی كه شما را از مصر بيرون آوردهام خداوند شما بودهام. غير از من خدای ديگری نيست و نجات دهندهٔ ديگری وجود ندارد. در بيابان، در آن سرزمين خشک و سوزان، از شما مواظبت نمودم؛ ولی پس از اينكه خورديد و سير شديد، مغرور شده، مرا فراموش كرديد. بنابراين، مثل شير به شما حمله میكنم و مانند پلنگی، در كنار راه در كمين شما خواهم نشست. مثل ماده خرسی كه بچههايش را از او گرفته باشند، شما را تكهتكه خواهم كرد و مانند شيری شما را خواهم بلعيد.
«ای اسرائيل، اگر تو را هلاک كنم كيست كه بتواند تو را نجات دهد؟ كجا هستند پادشاه و رهبرانی كه برای خود خواستی؟ آيا آنها میتوانند تو را نجات دهند؟ در خشم خود پادشاهی به تو دادم و در غضبم او را گرفتم.
«گناهان اسرائيل ثبت شده و آمادهٔ مجازات است. با وجود اين، فرصتی برای زنده ماندن او هست. اما او مانند بچه لجوجی است كه نمیخواهد از رحم مادرش بيرون بيايد! آيا او را از چنگال گور برهانم؟ آيا از مرگ نجاتش بدهم؟ ای مرگ، بلاهای تو كجاست؟ و ای گور هلاكت تو كجاست؟ من ديگر بر اين قوم رحم نخواهم كرد. هر چند اسرائيل در ميان علفهای هرز ثمر بياورد، ولی من باد شرقی را از بيابان به شدت بر او میوزانم تا تمام چشمهها و چاههای او خشک شود و ثروت او به تاراج رود. سامره بايد سزای گناهانش را ببيند، چون بر ضد خدای خود برخاسته است. مردمش به دست سپاهيان مهاجم كشته خواهند شد، بچههايش به زمين كوبيده شده، از بين خواهند رفت و شكم زنان حاملهاش با شمشير پاره خواهد شد.»
هوشع 14:1-9
توبهٔ اسرائيل باعث بركت او میشود
ای قوم اسرائيل، به سوی خداوند، خدای خود بازگشت كنيد، زيرا در زير بار گناهانتان خرد شدهايد. نزد خداوند آييد و دعا كنيد و گوييد: «ای خداوند، گناهان ما را از ما دور كن، به ما رحمت فرموده، ما را بپذير تا قربانی شكرگزاری به تو تقديم كنيم. نه آشور میتواند ما را نجات دهد و نه قدرت جنگی ما. ديگر هرگز بتهايی را كه ساختهايم خدايان خود نخواهيم خواند؛ زيرا ای خداوند، يتيمان از تو رحمت میيابند.»
خداوند میفرمايد: «شما را از بتپرستی و بیايمانی شفا خواهم بخشيد و محبت من حد و مرزی نخواهد داشت، زيرا خشم و غضب من برای هميشه فرو خواهد نشست. من همچون باران بر اسرائيل خواهم باريد و او مانند سوسن، خواهد شكفت و مانند سرو آزاد لبنان، در زمين ريشه خواهد دوانيد. شاخههايش به زيبايی شاخههای زيتون گسترده خواهد شد و عطر و بوی آن همچون عطر و بوی جنگلهای لبنان خواهد بود. مردم بار ديگر زير سايهاش استراحت خواهند كرد و او مانند باغی پر آب و مانند تاكستانی پر شكوفه و همچون شراب لبنان معطر خواهد بود.
«اسرائيل خواهد گفت: مرا با بتها چه كار است؟ و من دعای او را اجابت كرده، مراقب او خواهم بود. من همچون درختی هميشه سبز، در تمام مدت سال به او ميوه خواهم داد.»
هر كه داناست اين چيزها را درک كند. آن كه فهم دارد گوش دهد، زيرا راههای خداوند راست و درست است و نيكان در آن راه خواهند رفت، ولی بدكاران لغزيده، خواهند افتاد.