Jobu rántí ìbùkún rẹ̀ àtẹ̀yìnwá
1Pẹ̀lúpẹ̀lú, Jobu sì tún tẹ̀síwájú nínú ọ̀rọ̀ rẹ̀, ó sì wí pé:
2“Háà! ìbá ṣe pé èmi wà bí ìgbà oṣù tí ó kọjá,
bí ọjọ́ tí Ọlọ́run pa mí mọ́;
3Nígbà tí fìtílà rẹ tàn sí mi ní orí,
àti nípa ìmọ́lẹ̀ rẹ̀ èmi rìn nínú òkùnkùn já;
4Bí mo ti rí nígbà ọ̀dọ́ mi,
nígbà tí ọ̀rẹ́ Ọlọ́run tímọ́tímọ́ bùkún ilé mi
5Nígbà tí Olódùmarè wà pẹ̀lú mi,
nígbà tí àwọn ọmọ mi wà yí mi ká;
6Nígbà tí èmi fi òrí-àmọ́ n wẹ ìṣísẹ̀ mi,
àti tí apata ń tú ìṣàn òróró jáde fún mi wá.
7“Nígbà tí mo jáde la àárín ìlú lọ sí ẹnu ibodè,
nígbà tí mo tẹ́ ìtẹ́ mi ní ìgboro,
8Nígbà náà ni àwọn ọmọkùnrin rí mi,
wọ́n sì sápamọ́, àwọn àgbà dìde dúró ní ẹsẹ̀ wọn;
9Àwọn ọmọ-aládé dákẹ́ ọ̀rọ̀ sísọ,
wọn a sì fi ọwọ́ wọn lé ẹnu;
10Àwọn ọlọ́lá dákẹ́,
ahọ́n wọn sì lẹ̀ mọ́ èrìgì ẹnu wọn.
11Nígbà tí etí gbọ́, ó sì súre fún mi,
àti nígbà tí ojú sì rí mi, ó jẹ́rìí mi;
12Nítorí mo gbà tálákà tí n fẹ́ ìrànlọ́wọ́,
àti aláìní baba tí kò sí olùrànlọ́wọ́ fún un
13Ẹni tí ó ń kìlọ̀ súre fún mi,
èmi sì mú àyà opó kọrin fún ayọ̀.
14Èmi sì mú òdodo wọ̀ bí aṣọ,
ẹ̀tọ́ mi dàbí aṣọ ìgúnwà àti adé ọba.
15Mo ṣe ojú fún afọ́jú mo sì ṣe ẹsẹ̀
fún amúnkùn ún.
16Mo ṣe baba fún tálákà, mo ṣe
ìwádìí ọ̀ràn àjèjì tí èmi kò mọ̀ rí.
17Mo sì ká eyín ẹ̀rẹ̀kẹ́ ènìyàn búburú,
mo sì já ohun ọdẹ náà kúrò ní eyín rẹ̀.
18“Nígbà náà ni mo rò pé, ‘Èmi yóò kú nínú ilé mi,
èmi yóò sì mú ọjọ́ mi pọ̀ sí i bí iyanrìn.
19Gbòǹgbò mi yóò ta kan omi,
ìrì yóò sì sẹ̀ ní gbogbo òru sí ara ẹ̀ka mi.
20Ògo mi yóò wà ní ọ̀tún ní ọ̀dọ̀
mi, ọrun mi sì padà di tuntun ní ọwọ́ mi.’
21“Èmi ni ènìyàn ń dẹtí sílẹ̀ sí,
wọn a sì dúró, wọn a sì dákẹ́ rọ́rọ́ ní ìmọ̀ràn mi.
22Lẹ́yìn ọ̀rọ̀ mi, wọn kò tún sọ̀rọ̀ mọ́;
ọ̀rọ̀ mi wọ̀ wọ́n ní etí ṣinṣin.
23Wọn a sì dúró dè mí bí ẹni wí pé wọ́n dúró fún ọ̀wọ́ òjò;
wọn a sì mu nínú ọ̀rọ̀ mi bí ẹní mu nínú òjò àrọ̀kúrò.
24Èmi sì rẹ́rìn-ín sí wọn nígbà tí wọn kò bá gbà á gbọ́;
ìmọ́lẹ̀ ojú mi jẹ́ iyebíye sí wọn.
25Mo la ọ̀nà sílẹ̀ fún wọn, mo sì jókòó bí olóyè wọn;
Mo jókòó bí ọba ní àárín ológun rẹ̀;
Mo sì rí bí ẹni tí ń tu ẹni tí ń ṣọ̀fọ̀ nínú.
29
ヨブの最後の弁明
1ヨブの弁明の続き。
2「神が目をかけてくださった昔がなつかしい。
3神が私の歩く道を照らしたので、
暗がりを歩いても守られた。
4まだ若かったころ、神の温かい思いやりは、
家の中でも感じられた。
5全能者は私とともにおり、子どもたちも回りにいた。
6手がけることはみなうまくいき、
岩も、私のためにオリーブ油を流れ出した。
7あのころ、私は町の門に行くと、長老の席に座った。
8青年たちは私を見ると道をあけ、
年老いた者も、わざわざ起立して敬意を表した。
9領主たちは話しをやめ、手を口にあてた。
10首長たちも声をひそめた。
11だれもが私の言うことに聞き惚れ、私をほめそやした。
12私は曲がったことの嫌いな裁判官として、
生活苦にあえぐ貧しい人や、
身寄りのない子どもたちを助けてきた。
13死にかかっている者に救いの手を伸ばすと、
彼らは私を祝福した。
未亡人には、喜びの歌を歌えるようにしてやった。
14私のすることはみな正しく、うそ偽りがなかった。
正義こそ、私の衣だったのだ。
15盲人には目となり、
足の不自由な人には足となって仕えた。
16貧しい者には父親のようになり、
一面識もない者でも、
公平な裁判が受けられるように面倒をみた。
17神を信じない無法者の牙を折り、
彼らの口にくわえられていた犠牲者を助け出した。
18そこで考えたものだ。
『きっと私は幸せに満ちた長寿を全うし、
居心地の良い部屋で静かな最期を迎えるだろう』と。
19私のすることはみな栄え、畑は夜露でうるおった。
20次々と名誉が与えられ、
私の能力は日ごとに高くなり、さえわたった。
21だれもが私のことばに耳を傾け、私の意見を尊重した。
人々は私が発言するまで静粛そのものだった。
22そして話し終えると、それ以上何も言わなかった。
私の助言が彼らを満足させたからだ。
23彼らは日照りのとき雨を待ちこがれる人のように
口を大きく開き、
私が語りだすのを真剣な顔で待った。
24失意に沈んでいるときでも、
私が笑っただけで元気づき、明るさを取り戻した。
25私は彼らに何をどうすべきかを教えた。
また、指導者として、軍を指揮する王として、
嘆く者を慰める者として、彼らに接した。
