พบหนังสือธรรมบัญญัติ
(2พศด.34:1-2,8-28)
1เมื่อโยสิยาห์ขึ้นเป็นกษัตริย์ พระองค์ทรงมีพระชนมายุแปดพรรษา ทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม 31 ปี ราชมารดาคือเยดีดาห์ธิดาของอาดายาห์จากโบสคาท 2โยสิยาห์ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าและทรงดำเนินตามแบบอย่างของดาวิดผู้เป็นบรรพบุรุษทุกประการ โดยไม่ได้หันเหไปทางขวาหรือทางซ้าย
3ในปีที่สิบแปดแห่งรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์ พระองค์ทรงใช้ราชเลขาชาฟานบุตรอาซาลิยาห์หลานเมชุลลามไปยังพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า 4โยสิยาห์ตรัสสั่งว่า “จงขึ้นไปพบมหาปุโรหิตฮิลคียาห์ บอกให้เขารวบรวมเงินที่ปุโรหิตซึ่งเฝ้าประตูพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าเก็บจากประชาชนที่มานมัสการ 5และนำไปมอบแก่ผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งให้บังคับบัญชางานพระวิหาร เพื่อจ่ายให้แก่คนงานที่มาซ่อมแซมพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า 6คือช่างไม้ ช่างก่อสร้าง และช่างก่อ และเพื่อซื้อไม้และหินสกัดที่ใช้ในการซ่อมแซมพระวิหาร 7พวกเขาไม่ต้องทำรายงานการเงินซึ่งพวกเขาได้รับมา เพราะพวกเขาทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต”
8มหาปุโรหิตฮิลคียาห์แจ้งราชเลขาชาฟานว่า “ข้าพเจ้าได้พบหนังสือพระบัญญัติในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า” แล้วเขามอบให้ชาฟานอ่าน 9ราชเลขาชาฟานจึงไปทูลรายงานกษัตริย์ว่า “ข้าราชสำนักได้จ่ายเงินที่มีอยู่ในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้คนงานและผู้ควบคุมการซ่อมแซมพระวิหาร” 10แล้วราชเลขาชาฟานทูลกษัตริย์ว่า “ปุโรหิตฮิลคียาห์ได้มอบหนังสือนี้แก่ข้าพระบาท” ชาฟานจึงอ่านหนังสือนั้นต่อหน้ากษัตริย์
11เมื่อกษัตริย์ได้ทรงฟังเนื้อความในหนังสือบทบัญญัตินั้นก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ 12และทรงบัญชาปุโรหิตฮิลคียาห์ อาหิคัมบุตรชาฟาน อัคโบร์บุตรมีคายาห์ ราชเลขาชาฟาน และมหาดเล็กอาสายาห์ว่า 13“จงไปทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้าให้เราและเหล่าประชากรทั่วทั้งยูดาห์เกี่ยวกับสิ่งที่บันทึกไว้ในหนังสือที่ได้พบนี้ พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่เผาผลาญเรานั้นร้ายแรงนัก เพราะบรรพบุรุษของเราไม่ได้ปฏิบัติตามถ้อยคำในหนังสือนี้เลย ซึ่งมีบันทึกเกี่ยวโยงมาถึงเราทั้งหลาย”
14ปุโรหิตฮิลคียาห์ อาหิคัมบุตรชาฟาน อัคโบร์บุตรมีคายาห์ ราชเลขาชาฟาน และมหาดเล็กอาสายาห์ จึงไปพบผู้เผยพระวจนะหญิงฮุลดาห์ซึ่งอาศัยอยู่ที่เยรูซาเล็มแขวงสอง นางเป็นภรรยาของชัลลูมบุตรทิกวาห์ผู้เป็นบุตรของฮารฮัสผู้ดูแลเครื่องทรง
15นางกล่าวกับพวกเขาว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงแจ้งผู้ที่ใช้เจ้ามาหาเราว่า 16‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะนำหายนะทุกอย่างมายังที่แห่งนี้และมายังประชากรตามที่เขียนไว้ในหนังสือซึ่งกษัตริย์แห่งยูดาห์ได้อ่านนั้น 17เพราะพวกเขาได้ทอดทิ้งเราไปเผาเครื่องหอมถวายเทพเจ้าอื่นๆ และยั่วโทสะของเราด้วยรูปเคารพทั้งปวงที่มือของพวกเขาได้ทำขึ้น22:17 หรือด้วยทุกสิ่งที่พวกเขาได้ทำขึ้น ความโกรธของเราจะเผาผลาญที่แห่งนี้และจะระงับไม่ได้’ 18จงบอกกษัตริย์ยูดาห์ซึ่งใช้พวกเจ้ามาทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้านั้นว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสเกี่ยวกับข้อความที่เจ้าได้ยินดังนี้ว่า 19เนื่องจากจิตใจของเจ้าน้อมรับและเจ้าได้ถ่อมตัวลงต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าเมื่อได้ยินสิ่งที่เรากล่าวไว้เกี่ยวกับสถานที่นี้และประชากรที่ว่าจะถูกสาปแช่งและจะต้องเริศร้าง และเนื่องจากเจ้าได้ฉีกเสื้อผ้าและร่ำไห้ต่อหน้าเรา เราได้ยินแล้ว องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ 20ฉะนั้นเราจะรวบรวมเจ้าไปอยู่กับบรรพบุรุษและเจ้าจะถูกฝังอย่างสงบสุข ไม่ต้องเห็นหายนะทั้งปวงซึ่งเราจะนำมายังสถานที่นี้’ ”
พวกเขาจึงนำคำตอบของนางกลับไปทูลกษัตริย์โยสิยาห์
Иосия – царь Иудеи
(2 Лет. 34:1-2, 8-13)
1Иосии было восемь лет, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме тридцать один год. Его мать звали Иедида, она была дочерью Адаи, родом из Боцката. 2Иосия делал то, что было правильным в глазах Вечного, и ходил всеми путями своего предка Давуда, не уклоняясь ни вправо, ни влево.
3На восемнадцатом году своего правления царь Иосия послал писаря Шафана, сына Ацалии, внука Мешуллама, в храм Вечного. Он сказал:
4– Ступай к главному священнослужителю Хилкии, пусть он пересчитает деньги, принесённые в храм Вечного, которые привратники собрали у народа. 5Пусть их отдадут тем, кто наблюдает за храмовыми работами, а те пусть заплатят рабочим, которые ремонтируют храм Вечного, – 6плотникам, строителям и каменщикам. Пусть они также покупают дерево и тёсаный камень, чтобы восстанавливать храм. 7Отчёта за доверенные им деньги с них требовать не нужно, потому что они действуют честно.
Книга Закона найдена в храме
(2 Лет. 34:14-28)
8Главный священнослужитель Хилкия сказал писарю Шафану:
– Я нашёл в храме Вечного книгу Закона22:8 Вероятно, главный священнослужитель нашёл весь Таурат, но, возможно, это было лишь Второзаконие, последняя книга Таурата (см. Втор. 31:24-26)..
Он отдал её Шафану, и тот её прочитал. 9После этого писарь Шафан пришёл к царю и доложил ему:
– Твои рабы взяли деньги, какие нашлись в храме Вечного, и отдали их тем, кто наблюдает за храмовыми работами.
10Затем писарь Шафан сказал царю:
– Священнослужитель Хилкия дал мне одну книгу.
И Шафан стал читать из неё перед царём.
11Услышав слова из книги Закона, царь разорвал на себе одежду. 12Он приказал священнослужителю Хилкии, Ахикаму, сыну Шафана, Ахбору, сыну Михея, писарю Шафану и царскому слуге Асаи:
13– Пойдите и вопросите Вечного за меня, за народ и за всю Иудею о том, что написано в найденной книге. Велик гнев Вечного, вспыхнувший на нас из-за того, что наши отцы не слушали слов этой книги: они не поступали так, как она предписывает нам.
14И священнослужитель Хилкия, Ахикам, Ахбор, Шафан и Асая пошли поговорить с пророчицей Олданой, женой Шаллума, сына Тиквы, внука Хархаса, хранителя одежд. Олдана жила в новой части Иерусалима. 15Она сказала им:
– Так говорит Вечный, Бог Исраила: «Скажите человеку, который послал вас ко Мне: 16„Так говорит Вечный: Я наведу на это место и его обитателей беду, как написано в книге, которую читал царь Иудеи. 17Из-за того, что они оставили Меня, возжигали благовония другим богам и вызывали Мой гнев идолами, которые сделали их руки22:17 Или: «всем, что они сделали»., Мой гнев на это место вспыхнет и не угаснет“. 18Скажите царю Иудеи, который послал вас вопросить Вечного: „Так говорит Вечный, Бог Исраила, о словах, которые ты слышал: 19Так как твоё сердце смягчилось и ты смирил себя перед Вечным, услышав, как Я сказал против этого места и его обитателей, что им суждены опустошение и проклятие, и так как ты разорвал на себе одежду и плакал предо Мной, то и Я услышал тебя, – возвещает Вечный. – 20Поэтому Я возьму тебя к твоим предкам, и тебя похоронят в мире. Твои глаза не увидят всей той беды, которую Я наведу на это место“».
И они передали её ответ царю.
