กษัตริย์อาบียาห์แห่งยูดาห์
(1พกษ.15:1-2,6-8)
1อาบียาห์ขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์ตรงกับปีที่สิบแปดของรัชกาลเยโรโบอัม 2พระองค์ทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มสามปี ราชมารดาคือมาอาคาห์13:2 ภาษาฮีบรูว่ามีคายาห์(ดู2พศด.11:20 และ1พกษ.15:2) ธิดา13:2 หรือหลานสาวของอุรีเอลแห่งกิเบอาห์
มีสงครามระหว่างอาบียาห์กับเยโรโบอัม 3อาบียาห์นำนักรบเจนศึกสี่แสนคนเข้าสู้รบ และเยโรโบอัมได้ตั้งแนวรบต่อสู้พระองค์ด้วยทหารกล้าแปดแสนคน
4อาบียาห์ทรงยืนอยู่บนภูเขาเศมาราอิมในแดนเทือกเขาแห่งเอฟราอิม และตรัสว่า “เยโรโบอัมกับอิสราเอลทั้งปวงจงฟังเรา! 5พวกท่านก็รู้ไม่ใช่หรือว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลทรงทำพันธสัญญาว่าวงศ์วานของดาวิดจะเป็นกษัตริย์อิสราเอลตลอดไป 6แต่เยโรโบอัมบุตรเนบัทข้าราชบริพารของโซโลมอนโอรสของดาวิดทรยศนายของตน 7แล้วก็มีพวกวายร้ายมาสมทบและต่อต้านเรโหโบอัมโอรสของโซโลมอน ซึ่งขณะนั้นยังทรงพระเยาว์ พระทัยไม่หนักแน่น ไม่เข้มแข็งพอที่จะต่อกรกับพวกเขาได้
8“และบัดนี้พวกท่านคิดต่อต้านอาณาจักรขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งวงศ์วานดาวิดปกครองอยู่ กองทัพของท่านมีกำลังมหึมาก็จริง ทั้งมีลูกวัวทองคำสองตัวซึ่งเยโรโบอัมสร้างขึ้นให้เป็นพระของท่าน 9แต่ท่านขับไล่ปุโรหิตขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือวงศ์วานอาโรนกับคนเลวีออกไปไม่ใช่หรือ? และตั้งปุโรหิตขึ้นเองเหมือนที่ชาติอื่นๆ ทำกัน ใครก็ตามที่มีวัวหนุ่มสักตัวกับแกะผู้อีกเจ็ดตัวก็สามารถชำระตัวเองให้เป็นปุโรหิตของสิ่งที่ไม่ใช่พระเจ้าได้
10“แต่ส่วนพวกเรา พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าของพวกเราและพวกเราไม่ได้ละทิ้งพระองค์ ปุโรหิตผู้รับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าก็เป็นวงศ์วานอาโรนและมีคนเลวีคอยช่วยงาน 11เขาเหล่านั้นถวายเครื่องเผาบูชาและเครื่องหอมแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าทุกเช้าเย็น และวางขนมปังบนโต๊ะที่ไม่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี คันประทีปทองคำก็จุดอยู่ทุกค่ำคืน เราเพียรปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ส่วนท่านละทิ้งพระองค์ 12พระเจ้าทรงอยู่กับเรา ทรงเป็นผู้นำของเรา ปุโรหิตของพระองค์เป่าแตรศึกสู้กับท่าน ชาวอิสราเอลเอ๋ย อย่าสู้รบกับพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านเลย เพราะท่านไม่มีวันชนะหรอก”
13ฝ่ายเยโรโบอัมได้ส่งกองทหารไปโอบหลังยูดาห์เพื่อซุ่มโจมตี 14ยูดาห์หันมาและเห็นว่าศัตรูขนาบทั้งหน้าและหลังก็ร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้า ปุโรหิตจึงเป่าแตรขึ้น 15คนยูดาห์ก็เริ่มโห่ร้อง และเมื่อเขาโห่ร้องออกศึก พระเจ้าทรงให้เยโรโบอัมกับทหารอิสราเอลพ่ายหนีต่อหน้าอาบียาห์กับยูดาห์ 16อิสราเอลพ่ายหนีต่อหน้ายูดาห์ และพระเจ้าทรงมอบพวกเขาไว้ในมือยูดาห์ 17อาบียาห์กับพวกเข้าฟาดฟันข้าศึกเสียหายยับเยิน ทหารกล้าของอิสราเอลล้มตายถึงห้าแสนคน 18ครั้งนั้นอิสราเอลยอมแพ้ ฝ่ายยูดาห์มีชัยชนะเพราะพวกเขาพึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา
19อาบียาห์รุกไล่เยโรโบอัม และยึดเมืองเบธเอลเยชานาห์ เอโฟรนและหมู่บ้านโดยรอบได้ 20เยโรโบอัมไม่อาจกู้อำนาจคืนมาได้อีกเลยตลอดรัชกาลอาบียาห์ และต่อมาองค์พระผู้เป็นเจ้าก็ทรงประหารเยโรโบอัมเสีย
21ฝ่ายอาบียาห์ทรงเข้มแข็งมากขึ้น ทรงมีมเหสี 14 องค์ โอรส 22 องค์ และธิดา 16 องค์
22เหตุการณ์อื่นๆ ในรัชกาลอาบียาห์ พระราชกิจและพระดำรัสมีบันทึกในจดหมายเหตุของผู้เผยพระวจนะอิดโด
Abijah King of Judah
1Abijah became king of Judah. It was in the 18th year of Jeroboam’s rule over Israel. 2Abijah ruled in Jerusalem for three years. His mother’s name was Maakah. She was a daughter of Uriel. Uriel was from Gibeah.
There was war between Abijah and Jeroboam. 3Abijah went into battle with an army of 400,000 capable fighting men. Jeroboam lined up his soldiers against them. He had 800,000 able troops.
4Abijah stood on Mount Zemaraim. It’s in the hill country of Ephraim. Abijah said, “Jeroboam and all you Israelites, listen to me! 5The Lord is the God of Israel. Don’t you know that he has placed David and his sons after him on Israel’s throne forever? The Lord made a covenant of salt with David. The salt means the covenant will last for all time to come. 6Jeroboam, the son of Nebat, was an official of David’s son Solomon. But he refused to obey his master. 7Some worthless and evil men gathered around him. They opposed Solomon’s son Rehoboam. At that time Rehoboam was young. He couldn’t make up his mind. He wasn’t strong enough to stand up against those men.
8“Now you plan to stand up against the kingdom of the Lord. His kingdom is in the hands of men in David’s family line. It’s true that you have a huge army. You have the statues of the golden calves that Jeroboam made to be your gods. 9But you drove out the priests of the Lord, the sons of Aaron. You also drove out the Levites. You appointed your own priests. That’s what the people of other nations do. Anyone can come and set himself apart. All he has to do is sacrifice a young bull and seven rams. Then he becomes a priest of gods that aren’t really gods at all!
10“But the Lord is our God. We haven’t deserted him. The priests who serve the Lord belong to the family line of Aaron. The Levites help them. 11Every morning and evening the priests bring burnt offerings and sweet-smelling incense to the Lord. They set out the holy bread on the table. That table is ‘clean.’ They light the lamps on the gold lampstand every evening. We always do what the Lord our God requires in his law. But you have deserted him. 12God is with us. He’s our leader. His priests will blow their trumpets. They will sound the battle cry against you. People of Israel, don’t fight against the Lord. He’s the God of your people who lived long ago. You can’t possibly succeed.”
13Jeroboam had sent some troops behind Judah’s battle lines. He told them to hide and wait there. He and his men stayed in front of Judah’s lines. 14Judah turned and saw that they were being attacked from the front and from the back. Then they cried out to the Lord. The priests blew their trumpets. 15The men of Judah shouted the battle cry. When they did, God drove Jeroboam and all the Israelites away from Abijah and Judah. 16The Israelites ran away from them. God handed Israel over to Judah. 17Abijah and his troops wounded and killed large numbers of them. In fact, 500,000 of Israel’s capable men lay dead or wounded. 18So at that time the Israelites were brought under Judah’s control. The people of Judah won the battle over them. That’s because they trusted in the Lord, the God of their people.
19Abijah chased Jeroboam. He captured from him the towns of Bethel, Jeshanah and Ephron. He also captured the villages around them. 20Jeroboam didn’t get his power back during the time of Abijah. In fact, the Lord struck Jeroboam down, and he died.
21But Abijah grew stronger. He married 14 wives. He had 22 sons and 16 daughters.
22The other events of Abijah’s rule are written down. The things he did and said are written in the notes of Iddo the prophet.
