เจิมตั้งดาวิดเป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์
1หลังจากนั้นดาวิดทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าพระองค์ควรกลับไปเมืองใดเมืองหนึ่งในยูดาห์หรือไม่?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ไปเถิด”
ดาวิดทูลถามว่า “ข้าพระองค์ควรไปเมืองใด?”
พระองค์ตรัสตอบว่า “เมืองเฮโบรน”
2ดาวิดจึงไปที่นั่นพร้อมกับภรรยาทั้งสองคน คืออาหิโนอัมแห่งยิสเรเอลกับอาบีกายิลภรรยาม่ายของนาบาลแห่งคารเมล 3ดาวิดได้นำพรรคพวกและครอบครัวของแต่ละคนมาอาศัยที่เมืองเฮโบรนและที่หัวเมืองต่างๆ ด้วย 4ชาวยูดาห์มาที่เฮโบรนและเจิมตั้งดาวิดเป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์
เมื่อดาวิดทรงทราบว่าชาวเมืองยาเบชกิเลอาดได้จัดการฝังพระศพซาอูล 5จึงทรงส่งผู้สื่อสารไปแจ้งคนเหล่านั้นว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรท่านทั้งหลายที่ได้สำแดงความกรุณาต่อซาอูลนายของท่าน โดยจัดการฝังพระศพของพระองค์ 6บัดนี้ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงความกรุณาและความซื่อสัตย์ต่อท่าน ข้าพเจ้าเองก็จะเอื้ออารีต่อท่านเนื่องด้วยการกระทำครั้งนี้ของท่าน 7บัดนี้จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิดเพราะซาอูลนายของท่านสิ้นพระชนม์แล้ว และชาวยูดาห์ได้แต่งตั้งข้าพเจ้าขึ้นเป็นกษัตริย์ของพวกเขา”
สงครามระหว่างดาวิดกับวงศ์วานของซาอูล
(1พศด.3:1-4)
8ฝ่ายอับเนอร์บุตรเนอร์แม่ทัพของซาอูลได้พาอิชโบเชทโอรสของซาอูลไปยังเมืองมาหะนาอิม 9และแต่งตั้งอิชโบเชทขึ้นเป็นกษัตริย์ครองกิเลอาด อาชูร์2:9 หรืออาเชอร์ ยิสเรเอล เอฟราอิม เบนยามิน และทั่วทั้งอิสราเอล
10อิชโบเชทราชโอรสของซาอูลมีพระชนมายุสี่สิบพรรษาเมื่อขึ้นเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล ทรงครองราชย์อยู่สองปี แต่ชนยูดาห์ติดตามดาวิด 11ดาวิดเป็นกษัตริย์อยู่เหนือวงศ์วานยูดาห์ในเมืองเฮโบรนอยู่เจ็ดปีกับหกเดือน
12อับเนอร์บุตรเนอร์กับคนของอิชโบเชทราชโอรสของซาอูลออกจากมาหะนาอิมมายังกิเบโอน 13ฝ่ายโยอาบบุตรนางเศรุยาห์และคนของดาวิดออกมาเผชิญหน้ากับพวกเขาที่สระกิเบโอน โดยอยู่กันคนละฟากของสระ
14อับเนอร์จึงบอกโยอาบว่า “ให้ทหารมาประลองฝีมือกันต่อหน้าเราดีกว่า”
โยอาบตอบว่า “ตกลงให้พวกเขาสู้กัน”
15ฉะนั้นฝ่ายเบนยามินและอิชโบเชทราชโอรสของซาอูลจึงเลือกทหารมาสิบสองคนและฝ่ายดาวิดก็เลือกสิบสองคนเช่นกัน 16แต่ละฝ่ายจับศีรษะของคู่ต่อสู้และเอาดาบสั้นแทงสีข้างของอีกฝ่าย ต่างก็ล้มตายด้วยกันทั้งคู่ สถานที่แห่งนั้นในกิเบโอนจึงได้ชื่อว่า เฮลขัทฮัสซูริม2:16 แปลว่าสมรภูมิดาบหรือสมรภูมิแห่งการเป็นปรปักษ์
17ทั้งสองฝ่ายสู้รบกันอย่างดุเดือดในวันนั้น ผลปรากฏว่าอับเนอร์และคนอิสราเอลพ่ายแพ้คนของดาวิด
18บุตรทั้งสามของนางเศรุยาห์คือ โยอาบ อาบีชัย และอาสาเฮลอยู่ที่นั่น อาสาเฮลนั้นฝีเท้าเร็วเหมือนละมั่ง 19เขาวิ่งไล่อับเนอร์โดยไม่หันซ้ายหันขวา 20อับเนอร์เหลียวมาเห็นก็ถามว่า “นั่นเจ้าหรืออาสาเฮล?”
อาสาเฮลตอบว่า “ใช่แล้ว”
21อับเนอร์เตือนว่า “หันไปทางซ้ายหรือขวาก็ได้ เล่นงานคนอื่นแล้วปลดอาวุธเขาไปดีกว่า” แต่อาสาเฮลไม่ฟัง ยังคงวิ่งตามมาอย่างไม่ลดละ
22อับเนอร์ตะโกนย้ำว่า “อย่าตามมาเลย! จะให้เราฆ่าเจ้าทำไม? เราจะไปสู้หน้าโยอาบพี่ชายของเจ้าได้อย่างไร?”
23แต่อาสาเฮลยังคงวิ่งตาม อับเนอร์จึงใช้หอกแทงท้องอาสาเฮลทะลุหลัง เขาล้มลงตายคาที่ ทุกคนซึ่งมาถึงตรงที่อาสาเฮลนอนตายอยู่ก็ตะลึงงัน
24แต่โยอาบกับอาบีชัยไล่ตามอับเนอร์ไป ดวงอาทิตย์เพิ่งลับขอบฟ้า เมื่อเขามาถึงเนินเขาอัมมาห์ใกล้กียาห์ ตามเส้นทางไปสู่ถิ่นกันดารกิเบโอน 25คนเบนยามินวิ่งตามหลังอับเนอร์มาและรวมพลตั้งแถวบนยอดเนินเขา
26อับเนอร์ตะโกนลงไปบอกโยอาบว่า “เราจะต้องเข่นฆ่ากันตลอดไปหรือ? ท่านไม่รู้หรือว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างเศร้าโศก? อีกนานแค่ไหนเจ้าถึงจะสั่งคนของเจ้าให้เลิกตามฆ่าพี่น้องกันเอง?”
27โยอาบตะโกนกลับไปว่า “พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ถ้าท่านไม่ได้พูดขึ้นมา พวกเราคงตามล่าพี่น้องจนถึงพรุ่งนี้เช้า2:27 หรือพูดขึ้นมาเช้าวันนี้ คนของเราก็จะไม่ได้ไล่ล่าพี่น้องของเขาหรือพูดขึ้นมา คนของเราก็จะเลิกไล่ล่าพี่น้องของเขาภายในรุ่งเช้าฉันนั้น”
28แล้วโยอาบก็เป่าแตรเขาสัตว์ ทหารทั้งปวงจึงหยุดต่อสู้ หยุดไล่ตามฝ่ายอิสราเอล
29ตลอดคืนนั้นอับเนอร์กับพรรคพวกเดินทางผ่านอาราบาห์ ข้ามแม่น้ำจอร์แดน และเดินทางผ่านหุบเขาบิทโรน2:29 หรือตลอดรุ่งเช้าหรือตลอดลำน้ำในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนต่อไปจนถึงเมืองมาหะนาอิม
30โยอาบก็เลิกตามล่าอับเนอร์และสั่งรวมพล นอกจากอาสาเฮลแล้วมีคนของดาวิดอีกเพียงสิบเก้าคนที่ขาดหายไป 31แต่คนของดาวิดฆ่าคนเบนยามินที่อยู่กับอับเนอร์ไปถึงสามร้อยคน 32พวกเขานำร่างของอาสาเฮลไปฝังไว้ในอุโมงค์ของบิดาเขาที่เบธเลเฮม จากนั้นโยอาบกับคนของเขาเดินทางตลอดคืนและมาถึงเมืองเฮโบรนเมื่อรุ่งสาง
Давида помазывают царем Иудеи
1Спустя время Давид спросил Господа:
– Идти ли мне в какой-нибудь из городов Иудеи?
Господь сказал:
– Иди.
Давид спросил:
– Куда мне идти?
– В Хеврон, – ответил Он.
2Давид поднялся туда и обе жены его: Ахиноамь из Изрееля и Авигайль, вдова Навала из Кармила. 3Еще Давид привел людей, которые были с ним, каждого вместе со своей семьей, и они поселились в городах Хеврона. 4Жители Иудеи пришли в Хеврон и помазали2:4 Посредством обряда помазания человек посвящался на определенное служение. Такого помазания удостаивались пророки, цари и священники. там Давида царем над домом Иуды. Когда Давиду сказали, что жители Иавеша Галаадского похоронили Саула, 5он послал к ним вестников сказать: «Благословенны вы у Господа за то, что явили эту милость Саулу, вашему господину, похоронив его. 6Пусть же Господь явит вам милость и верность, и я также вознагражу вас за то, что вы сделали это. 7Итак, будьте сильны и доблестны, потому что Саул, ваш господин, мертв, а дом Иуды помазал меня царем над собой».
Иш-Бошет становится царем Израиля
8Тем временем Авнер, сын Нира, начальник войска Саула, взял Иш-Бошета, сына Саула, и привел его в Маханаим. 9Он сделал его царем над Галаадом, ашуритами и Изреелем, а также над Ефремом, Вениамином и над всем Израилем.
10Иш-Бошету, сыну Саула, было сорок лет, когда он стал царем Израиля, и правил он два года. Но дом Иуды пошел за Давидом. 11Всего Давид был в Хевроне царем над домом Иуды семь лет и шесть месяцев.
Начало войны между домами Давида и Саула
12Авнер, сын Нира, вместе с людьми Иш-Бошета, сына Саула, покинул Маханаим и пошел к Гаваону. 13Иоав, сын Саруи, и люди Давида вышли и встретили их у гаваонского пруда. Те засели на одной стороне пруда, а эти – на другой. 14Авнер сказал Иоаву:
– Пусть юноши встанут и сразятся перед нами.
– Пусть встанут, – ответил Иоав.
15Юноши встали, и было отсчитано двенадцать вениамитян за Иш-Бошета, сына Саула, и двенадцать человек за Давида. 16Каждый из них схватил своего соперника за голову, вонзил ему в бок свой меч и пал вместе с ним. Вот почему это место в Гаваоне было названо Хелкаф Гаццурим2:16 Хелкаф Гаццурим – это название означает «поле мечей»..
17Битва в тот день была очень жестокой, и Авнер с воинами Израиля был разбит людьми Давида.
18Там были и три сына Саруи – Иоав, Авишай и Асаил. Асаил был быстроног, как дикая2:18 Букв.: «в поле». газель. 19Он погнался за Авнером, не сворачивая ни вправо, ни влево от его следов. 20Авнер оглянулся назад и спросил:
– Это ты, Асаил?
– Да, я, – ответил он.
21Тогда Авнер сказал ему:
– Поверни вправо или влево; схвати одного из юношей и возьми себе его оружие.
Но Асаил, не останавливаясь, гнался за ним. 22Авнер вновь предостерег Асаила:
– Прекрати гнаться за мной! Зачем мне убивать тебя? Как тогда я смогу посмотреть в глаза твоему брату Иоаву?
23Но Асаил не прекращал погоню. Тогда Авнер пронзил ему в живот обратным концом своего копья, так, что оно вышло наружу у него через спину. Он упал и умер на месте. Каждый человек останавливался, поравнявшись с местом, где упал и умер Асаил. 24Но Иоав и Авишай преследовали Авнера, и на закате солнца они добрались до холма Амма, близ Гиаха, на дороге к гаваонской пустоши. 25Вениамитяне сплотились вокруг Авнера, объединились в одну группу и заняли место на вершине холма. 26Авнер закричал Иоаву:
– Вечно ли будет разить меч? Разве ты не понимаешь, что конец будет горек? Сколько еще пройдет времени, прежде чем ты прикажешь своим людям прекратить преследовать их братьев?
27Иоав ответил:
– Верно, как и то, что жив Бог, если бы ты не сказал, воины продолжали бы преследовать своих братьев до утра2:27 Или: «говорил сегодня утром, то воины не погнались бы за своими братьями»; или: «сказал, то воины перестали бы преследовать своих братьев к утру»..
28Иоав затрубил в рог, и все воины остановились. Они больше не преследовали израильтян и не сражались. 29Всю эту ночь Авнер и его люди шли через Иорданскую долину. Они пересекли Иордан, прошли через весь Битрон2:29 Или: «шли все утро»; значение слова «Битрон» неясно. и пришли в Маханаим. 30Иоав вернулся после преследования Авнера и собрал всех своих людей. Кроме Асаила недосчитались девятнадцати воинов Давида.
31Слуги же Давида поразили триста шестьдесят человек вениамитян, которые были с Авнером. 32Они взяли Асаила и похоронили его в гробнице его отца в Вифлееме. Иоав же со своими людьми шел всю ночь и на рассвете прибыл в Хеврон.
