องค์พระผู้เป็นเจ้า
(2พศด.7:11-22)
1เมื่อโซโลมอนทรงสร้างพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระราชวัง และสิ่งอื่นๆ ทั้งหมดเสร็จสิ้นตามที่ประสงค์แล้ว 2องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรากฏแก่โซโลมอนเป็นครั้งที่สอง เหมือนที่ได้ปรากฏมาแล้วที่กิเบโอน 3องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโซโลมอนว่า
“เราได้ยินคำอธิษฐานและคำวิงวอนของเจ้าต่อเราแล้ว เราได้ชำระวิหารที่เจ้าสร้างขึ้นนี้ให้บริสุทธิ์ โดยสถาปนานามของเราไว้ที่นั่นชั่วนิรันดร์ ตาและใจของเราจะอยู่ที่นั่นเสมอไป
4“ส่วนเจ้า หากเจ้าดำเนินอยู่ต่อหน้าเราด้วยใจซื่อสัตย์สุจริตและชอบธรรมเหมือนอย่างดาวิดราชบิดาของเจ้า ทำตามคำบัญชาทั้งสิ้นของเรา และรักษากฎหมายกับบทบัญญัติของเรา 5เราก็จะสถาปนาราชบัลลังก์ของเจ้าเหนืออิสราเอลตลอดไปตามที่เราได้สัญญาไว้กับดาวิดราชบิดาของเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่ขาดคนครองบัลลังก์อิสราเอลเลย’
6“แต่หากเจ้าหรือลูกหลานของเจ้าละทิ้งเรา ไม่ได้ปฏิบัติตามคำบัญชาและกฎหมายที่เราได้ให้แก่เจ้า9:6 ภาษาฮีบรูเป็นพหูพจน์ทั้งสามครั้งในข้อนี้ หันไปปรนนิบัตินมัสการพระอื่นๆ 7เราก็จะตัดอิสราเอลออกจากดินแดนซึ่งเราได้ยกให้เขา เราจะทิ้งวิหารแห่งนี้ซึ่งเราได้ชำระให้บริสุทธิ์เพื่อนามของเรา อิสราเอลจะกลายเป็นที่เย้ยหยันและคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ 8ถึงแม้ว่าบัดนี้วิหารจะตั้งเด่นตระหง่าน คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็จะตกตะลึงและจะเยาะเย้ยว่า ‘ทำไมหนอองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงกระทำต่อวิหารและดินแดนนี้ถึงเพียงนี้?’ 9ผู้คนจะตอบว่า ‘เพราะพวกเขาได้ละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา ผู้ทรงนำบรรพบุรุษของพวกเขาออกจากอียิปต์ หันไปฝักใฝ่ปรนนิบัตินมัสการพระอื่นๆ แทน ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้มาสู่พวกเขา’ ”
พระราชกิจอื่นๆ ของโซโลมอน
(2พศด.8:1-18)
10ในตอนปลายของช่วงยี่สิบปีที่โซโลมอนทรงก่อสร้างพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าและพระราชวังของพระองค์เอง 11กษัตริย์โซโลมอนทรงมอบเมืองยี่สิบแห่งในกาลิลีให้กษัตริย์ฮีรามแห่งไทระเป็นค่าตอบแทนสำหรับไม้สนซีดาร์ ไม้สนอื่นๆ และทองคำซึ่งกษัตริย์โซโลมอนทรงประสงค์ 12แต่เมื่อฮีรามเสด็จจากไทระมาทอดพระเนตรเมืองเหล่านี้ที่โซโลมอนมอบให้ก็ไม่พอพระทัยเลย 13ฮีรามตรัสว่า “น้องเอ๋ย เอาเมืองอะไรมายกให้พี่กันนี่” เมืองเหล่านั้นจึงได้ชื่อว่าดินแดนคาบูล9:13 คำว่าคาบูลมีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าไร้ค่า มาจนทุกวันนี้ 14ฮีรามได้ส่งทองคำมาให้โซโลมอนถึงประมาณ 4 ตัน9:14 ภาษาฮีบรูว่า120 ตะลันต์
15โซโลมอนทรงเกณฑ์แรงงานโยธามาก่อสร้างพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระราชวัง ป้อมมิลโล9:15 หรือแนวเนินดินด้านตะวันออกเช่นเดียวกับข้อ 24 กำแพงกรุงเยรูซาเล็ม เมืองฮาโซร์ เมกิดโด และเกเซอร์ 16(ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ทรงโจมตีและเข้ายึดเกเซอร์แล้วเผาทิ้ง ประหารชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเมือง ต่อมาได้ประทานเมืองนี้เป็นสินสมรสแก่ราชธิดาซึ่งเป็นมเหสีของโซโลมอน 17และโซโลมอนทรงซ่อมแซมเมืองเกเซอร์) ทรงสร้างเบธโฮโรนล่าง 18บาอาลัทและทัดโมร์9:18 คำภาษาฮีบรูอาจอ่านว่าทามาร์ก็ได้ในถิ่นกันดารในดินแดนยูดาห์ 19ทั้งยังทรงสร้างเมืองต่างๆ เพื่อเป็นคลังเสบียงของพระองค์ และสร้างเมืองสำหรับรถม้าศึกและม้า9:19 หรือพลรบ พระองค์ทรงสร้างทุกๆ สิ่งที่ทรงประสงค์ในเยรูซาเล็ม เลบานอน และที่ต่างๆทั่วอาณาเขตที่พระองค์ทรงปกครอง
20ส่วนบรรดาคนที่เหลืออยู่ที่เป็นชาวฮิตไทต์ ชาวอาโมไรต์ ชาวเปริสซี ชาวฮีไวต์ และชาวเยบุส (คนเหล่านี้ไม่ใช่ชาวอิสราเอล) 21คือลูกหลานที่เหลืออยู่ของคนเหล่านี้ซึ่งชนอิสราเอลไม่สามารถทำลายล้าง9:21 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึง สิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไปให้หมดสิ้นได้ โซโลมอนทรงเกณฑ์คนเหล่านี้มาเป็นแรงงานทาสจนถึงทุกวันนี้ 22แต่โซโลมอนไม่ได้ทรงเกณฑ์ให้พลเมืองอิสราเอลคนใดเป็นทาส แต่ให้เป็นพลรบ ข้าราชการ เจ้าหน้าที่ นายทัพ ผู้บัญชาการรถรบ และพลรถรบ 23และมีเจ้าหน้าที่ 550 คน เป็นผู้ควบคุมดูแลแรงงานโยธาในโครงการต่างๆ ของโซโลมอน
24หลังจากราชธิดาของฟาโรห์เสด็จจากเมืองดาวิดมายังพระราชวังที่โซโลมอนทรงสร้างให้ โซโลมอนก็ทรงสร้างป้อมมิลโล
25โซโลมอนทรงถวายเครื่องเผาบูชา และเครื่องสันติบูชาปีละสามครั้ง บนแท่นซึ่งทรงสร้างขึ้นถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า และเผาเครื่องหอมต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วย ก็เป็นอันเรียบร้อยตามภาระหน้าที่ซึ่งมีต่อพระวิหาร
26กษัตริย์โซโลมอนยังได้ทรงสร้างกองเรือขึ้นที่เอซีโอนเกเบอร์ ซึ่งใกล้เอลัทในเอโดม บนชายฝั่งทะเลแดง9:26 คือ ทะเลต้นกกด้วย 27และกษัตริย์ฮีรามประทานกะลาสีผู้ช่ำชองให้ร่วมทำงานในกองเรือกับคนของโซโลมอน 28พวกเขาเดินเรือไปที่เมืองโอฟีร์ แล้วนำทองคำกลับมาถวายกษัตริย์โซโลมอนหนักถึงประมาณ 14.5 ตัน9:28 ภาษาฮีบรูว่า420 ตะลันต์
Dieu exauce la prière de Salomon
(2 Ch 7.11-22)
1Lorsque Salomon eut achevé de bâtir le temple de l’Eternel, le palais royal et tout ce qu’il avait désiré construire, 2l’Eternel lui apparut une seconde fois, de la même manière qu’il lui était apparu à Gabaon9.2 Voir 1 R 3.4-15.. 3Il lui dit : J’ai exaucé ta prière et la supplication que tu m’as adressée : je fais de cet édifice que tu as construit un lieu saint pour y établir à jamais ma présence. Je veillerai toujours sur lui et j’y aurai mon cœur. 4Quant à toi, si tu te conduis devant moi comme ton père David, avec un cœur intègre et droit, en faisant tout ce que je t’ai ordonné, si tu obéis aux ordonnances et aux lois que je t’ai données, 5je rendrai stable pour toujours ton trône royal sur Israël, comme je l’ai promis à ton père David, lorsque je lui ai dit : « Il y aura toujours l’un de tes descendants sur le trône d’Israël9.5 Voir 2.4 et 8.25.. » 6Mais si vous vous détournez délibérément de moi, vous et vos descendants, si vous n’obéissez pas à mes lois et à mes ordonnances que j’ai établies pour vous, et si vous allez rendre un culte à d’autres dieux et vous prosterner devant eux, 7je ferai disparaître le peuple d’Israël du pays que je lui ai donné, je rejetterai loin de ma vue ce temple que j’ai consacré pour y être présent, et tous les peuples se moqueront d’Israël et ricaneront à son sujet9.7 Voir Dt 28.37.. 8Quant à ce temple si glorieux, tous ceux qui passeront à proximité seront consternés et épouvantés. On s’exclamera : « Pourquoi l’Eternel a-t-il traité ainsi ce pays et ce temple9.8 Voir 2 R 25.9 ; 2 Ch 36.19. ? » 9Et l’on répondra : « C’est parce qu’ils ont abandonné l’Eternel leur Dieu, qui a fait sortir leurs ancêtres d’Egypte, parce qu’ils se sont attachés à d’autres dieux, qu’ils se sont prosternés devant eux et les ont adorés. Voilà pourquoi l’Eternel leur a infligé tout ce malheur9.9 Dt 29.22-28 ; Jr 22.8-30.. »
Les dons de villes à Hiram en échange des matériaux
(2 Ch 8.1-18)
10Salomon mit vingt ans pour construire les deux édifices : le temple de l’Eternel et le palais royal. 11Comme Hiram, le roi de Tyr, lui avait fourni autant d’or et de bois de cèdre et de cyprès qu’il avait voulu, Salomon lui céda vingt villes dans la région de Galilée. 12Hiram vint de Tyr pour examiner les villes que lui donnait Salomon. Mais elles ne lui plurent pas 13et il s’exclama : Qu’est-ce que ces villes que tu m’as données là, mon allié ?
Et il les appela pays de Kaboul (Sans valeur), nom qu’elles ont conservé jusqu’à ce jour. 14Hiram avait envoyé au roi trois tonnes et demie d’or.
Les réalisations et les activités diverses de Salomon
15Le roi Salomon avait organisé des corvées pour la construction du temple de l’Eternel, du palais royal, pour l’aménagement des terres pour des cultures en terrasse, ainsi que pour la construction du rempart qui entoure Jérusalem et les villes de Hatsor, Meguiddo et Guézer.
16Le pharaon, roi d’Egypte, s’était mis en campagne pour s’emparer de Guézer, il l’avait incendiée après avoir tué les Cananéens qui l’habitaient. Plus tard, il l’avait donnée en cadeau de noces à sa fille lorsqu’elle était devenue la femme de Salomon. 17Salomon reconstruisit Guézer ainsi que Beth-Horôn-la-Basse9.17 Beth-Horôn-la-Basse, située au nord-ouest de Jérusalem, à l’entrée du col par lequel on accédait aux montagnes de Juda et à la capitale., 18Baalath9.18 Soit la ville de Jos 19.44, au sud-ouest de Beth-Horôn, soit celle de Jos 15.24, au sud d’Hébron. et Tadmor9.18 Identifiée avec la grande oasis de Palmyre située dans le désert à l’est de la Syrie, à mi-chemin entre Damas et l’Euphrate ; importante localité commerciale. dans la contrée désertique du pays, 19et toutes les villes qui lui servaient d’entrepôts9.19 C’étaient des villes fortifiées qui servaient d’entrepôts de provisions pour les temps de guerre et de famine (2 Ch 32.28). et celles où il tenait en réserve ses chars de guerre et ses équipages de char. Il construisit tout ce qu’il avait envie de construire à Jérusalem, au Liban et dans tout le pays soumis à son autorité. 20Il y avait une population qui n’était pas israélite : des Amoréens, des Hittites, des Phéréziens, des Héviens et des Yebousiens 21dont les descendants étaient restés dans le pays et que les Israélites n’avaient pu vouer à l’extermination. Salomon les employa comme esclaves de corvée, et ils le sont restés jusqu’à ce jour. 22Mais Salomon n’astreignit à l’esclavage aucun des Israélites ; il les enrôla dans l’armée comme soldats, fonctionnaires, officiers, écuyers, chefs de ses chars et de ses soldats sur char. 23550 fonctionnaires principaux dirigeaient les ouvriers qui exécutaient les travaux forcés effectués pour Salomon.
24Lorsque la fille du pharaon déménagea de la Cité de David dans le palais que Salomon lui avait fait construire, le roi en fit aménager les abords pour les cultures en terrasse.
25Trois fois dans l’année9.25 Aux trois grandes fêtes de l’année : fête des Pains sans levain, des Semaines et des Cabanes (Ex 23.14-17 ; Dt 16.16 ; 2 Ch 8.13)., Salomon offrait des holocaustes et des sacrifices de communion sur l’autel qu’il avait fait construire à l’Eternel et il brûlait des parfums sur celui qui était dressé devant l’Eternel. C’est ainsi que le Temple fut mis en fonction.
26Le roi Salomon arma aussi une flotte à Etsyôn-Guéber9.26 Etsyôn-Guéber était située au sommet du bras nord-est de la mer Rouge, appelé golfe d’Aqaba (Nb 33.36), dans le territoire d’Edom soumis par David (2 S 8.13-14). La possession de ce port permettait à Salomon l’accès de la mer Rouge et de l’océan Indien., près d’Eilath, sur les bords de la mer des Roseaux, dans le pays d’Edom. 27Hiram envoya à bord des navires des marins phéniciens expérimentés qui étaient à son service pour aider les serviteurs de Salomon. 28Ils parvinrent à Ophir9.28 Région aurifère souvent nommée dans la Bible (10.11 ; 22.49 ; Gn 10.29 ; 1 Ch 29.4 ; Jb 22.24 ; 28.16 ; Ps 45.10 ; Es 13.12). On en a proposé plusieurs localisations : Arabie, côte africaine des Somalis, Inde, Zimbabwe. Puisque les navires de Salomon mettaient trois ans pour leur expédition (10.22), Ophir se trouvait sans doute au-delà de la côte arabe., d’où ils rapportèrent plus de douze tonnes d’or qu’ils remirent au roi Salomon.
