อิสราเอลขอกษัตริย์
1เมื่อซามูเอลชราแล้ว เขาแต่งตั้งบุตรชายขึ้นเป็นผู้นำ8:1 หรือผู้วินิจฉัยของอิสราเอล 2บุตรชายหัวปีของเขาชื่อโยเอล บุตรคนที่สองชื่ออาบียาห์ ทั้งสองทำหน้าที่อยู่ในเบเออร์เชบา 3แต่บุตรทั้งสองของเขาไม่ดำเนินตามอย่างบิดาเพราะโลภเงินทอง รับสินบน และบิดเบือนความยุติธรรม
4ผู้อาวุโสทั้งหมดของอิสราเอลจึงรวมตัวกันมาพบซามูเอลที่รามาห์ 5พวกเขากล่าวว่า “ท่านชราแล้ว บุตรของท่านก็ไม่ได้ดำเนินตามอย่างท่าน บัดนี้ขอให้แต่งตั้งกษัตริย์ขึ้นมานำ8:5 โดยปกติแปลว่า วินิจฉัย เช่นเดียวกับข้อ 6 และ 20เราเหมือนประชาชาติอื่นๆ ทั้งปวง”
6แต่เมื่อเขากล่าวว่า “ขอแต่งตั้งกษัตริย์ขึ้นมานำเรา” ซามูเอลก็รู้สึกไม่พอใจ จึงอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า 7องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงฟังทุกสิ่งที่พวกเขาบอกเถิด เพราะพวกเขาไม่ได้ทอดทิ้งเจ้าแต่ทอดทิ้งเรา และไม่ต้องการให้เราเป็นกษัตริย์ของพวกเขา 8นับตั้งแต่เราพาพวกเขาออกมาจากอียิปต์จวบจนบัดนี้ พวกเขาทอดทิ้งเราอยู่เสมอและหันไปปรนนิบัติพระอื่นๆ พวกเขาก็กำลังทำกับเจ้าอย่างเดียวกัน 9บัดนี้จงรับฟังพวกเขา แต่จงกำชับเตือนพวกเขาให้รู้ว่ากษัตริย์ที่จะมาปกครองพวกเขานั้นจะทำสิ่งใดบ้าง”
10ซามูเอลจึงแจ้งพระดำรัสทั้งหมดขององค์พระผู้เป็นเจ้าแก่บรรดาประชาชนที่ขอให้มีกษัตริย์ 11เขากล่าวว่า “กษัตริย์ที่จะปกครองพวกท่านจะทำดังนี้คือ เขาจะเกณฑ์บรรดาบุตรชายของท่านให้เป็นพลรถรบ พลม้า และวิ่งนำขบวนรถม้าศึกของเขา 12เขาจะให้บางคนเป็นนายทัพดูแลกองพัน กองห้าสิบ ให้บางคนไถนาและเก็บเกี่ยวพืชพันธุ์ของเขา ให้บางคนทำอาวุธและอุปกรณ์รถม้าศึกของเขา 13เขาจะเกณฑ์บุตรสาวของพวกท่านไปทำครัว ทำขนม และปรุงน้ำหอม 14เขาจะริบพืชผลส่วนที่ดีที่สุดจากทุ่งนา จากสวนองุ่น และสวนมะกอกของท่าน แล้วยกให้ข้าราชบริพารของเขา 15เขาจะยึดหนึ่งในสิบของพืชผลและเหล้าองุ่นของท่านไปแจกจ่ายให้บรรดาข้าราชบริพาร 16เขาจะเกณฑ์คนรับใช้ชายหญิงของท่าน และเอาวัวลาที่ดีที่สุดของท่านไปใช้สอย 17เขาจะเรียกเอาหนึ่งในสิบจากฝูงสัตว์เลี้ยงของท่าน และท่านเองจะตกเป็นทาสของเขา 18เมื่อถึงวันนั้นท่านจะวอนขอการปลดปล่อยจากกษัตริย์ที่ท่านเลือก แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงตอบ”
19แต่ประชากรไม่ฟังคำเตือนของซามูเอล พวกเขายืนกรานว่า “เราต้องการกษัตริย์ปกครอง 20เราจะได้เหมือนชาติอื่นๆ ทั้งปวงที่มีกษัตริย์นำไปรบทัพจับศึก”
21ฉะนั้นซามูเอลจึงกราบทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าตามเนื้อความที่ประชากรได้กล่าว 22องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงฟังเขาและตั้งกษัตริย์ให้เขา”
ซามูเอลจึงกล่าวแก่ชนอิสราเอลว่า “ทุกคนจงกลับไปยังเมืองของตน”
مردم پادشاه می‌خواهند
1وقتی سموئيل پير شد، پسران خود را به عنوان داور بر اسرائيل گماشت. 2نام پسر اول، يوئيل و پسر دوم ابياه بود. ايشان در بئرشبع بر مسند داوری نشستند. 3اما آنها مثل پدر خود رفتار نمی‌كردند بلكه طمعكار بودند و از مردم رشوه می‌گرفتند و در قضاوت، عدالت را رعايت نمی‌كردند.
4بالاخره، رهبران اسرائيل در رامه جمع شدند تا موضوع را با سموئيل در ميان بگذارند. 5آنها به او گفتند: «تو پير شده‌ای و پسرانت نيز مانند تو رفتار نمی‌كنند. پس برای ما پادشاهی تعيين كن تا بر ما حكومت كند و ما هم مانند ساير قومها پادشاهی داشته باشيم.» 6سموئيل از درخواست آنها بسيار ناراحت شد و برای كسب تكليف به حضور خداوند رفت.
7خداوند در پاسخ سموئيل فرمود: «طبق درخواست آنها عمل كن، زيرا آنها مرا رد كرده‌اند نه تو را. آنها ديگر نمی‌خواهند من پادشاه ايشان باشم. 8از موقعی كه ايشان را از مصر بيرون آوردم، پيوسته مرا ترک نموده، به دنبال خدايان ديگر رفتند. الان با تو نيز همان رفتار را پيش گرفته‌اند. 9هر چه می‌گويند بكن، اما به ايشان هشدار بده كه داشتن پادشاه چه عواقبی دارد.»
10سموئيل از جانب خداوند به ايشان چنين گفت: 11«اگر می‌خواهيد پادشاهی داشته باشيد، بدانيد كه او پسران شما را به خدمت خواهد گرفت تا بعضی بر عرابه‌ها و بعضی بر اسبها او را خدمت كنند و بعضی در جلو عرابه‌هايش بدوند. 12او بعضی را به فرماندهی سپاه خود خواهد گماشت و بعضی ديگر را به مزارع خود خواهد فرستاد تا زمين را شيار كنند و محصولات او را جمع‌آوری نمايند، و از عده‌ای نيز برای ساختن اسلحه و وسايل عرابه استفاده خواهد كرد. 13پادشاه، دختران شما را هم به کار می‌گيرد تا نان بپزند و خوراک تهيه كنند و برايش عطر بسازند. 14او بهترين مزارع و تاكستانها و باغهای زيتون را از شما خواهد گرفت و به افراد خود خواهد داد. 15از شما ده يک محصولاتتان را مطالبه خواهد نمود و آن را در ميان افراد دربار، تقسيم خواهد كرد. 16غلامان، كنيزان، رمه‌ها و الاغهای شما را گرفته، برای استفادهٔ شخصی خود به کار خواهد برد. 17او ده يک گله‌های شما را خواهد گرفت و شما بردهٔ وی خواهيد شد. 18وقتی آن روز برسد، شما از دست پادشاهی كه انتخاب كرده‌ايد فرياد برخواهيد آورد، ولی خداوند به داد شما نخواهد رسيد.»
19اما مردم به نصيحت سموئيل گوش ندادند و به اصرار گفتند: «ما پادشاه می‌خواهيم 20تا مانند ساير قومها باشيم. می‌خواهيم او بر ما سلطنت كند و در جنگ ما را رهبری نمايد.»
21سموئيل آنچه را كه مردم گفتند با خداوند در ميان گذاشت، 22و خداوند بار ديگر پاسخ داد: «هر چه می‌گويند بكن و پادشاهی برای ايشان تعيين نما.» سموئيل موافقت نمود و مردم را به خانه‌هايشان فرستاد.
