ดาวิดท่ามกลางชาวฟีลิสเตีย
1แต่ดาวิดคิดว่า “ไม่วันใดก็วันหนึ่งเราจะต้องพินาศด้วยน้ำมือของซาอูล เราหนีไปยังดินแดนฟีลิสเตียเป็นดีที่สุด ซาอูลจะได้เลิกตามล่าเราไปทั่วอิสราเอล และเราจะรอดพ้นจากพระหัตถ์ของพระองค์”
2ดาวิดกับพรรคพวกหกร้อยคนจึงพากันไปเข้าเฝ้ากษัตริย์อาคีชบุตรมาโอคแห่งกัท 3ดาวิดกับพวกไปอาศัยอยู่กับอาคีชที่กัท ต่างก็พาครอบครัวไปด้วย ดาวิดมีภรรยาสองคนคืออาหิโนอัมแห่งยิสเรเอลและอาบีกายิลแห่งคารเมลภรรยาม่ายของนาบาล 4เมื่อซาอูลทราบว่าดาวิดหนีไปที่กัทแล้ว จึงเลิกติดตามดาวิด
5แล้วดาวิดทูลอาคีชว่า “หากข้าพระบาทเป็นที่โปรดปรานในสายพระเนตรของฝ่าพระบาท ขอทรงโปรดให้ข้าพระบาทอาศัยอยู่ในที่สักแห่งหนึ่งในชนบท ควรหรือที่ข้าพระบาทจะอยู่ในเมืองหลวงกับฝ่าพระบาท?”
6ในวันนั้นอาคีชจึงประทานเมืองศิกลากแก่ดาวิด เมืองนั้นจึงขึ้นกับกษัตริย์แห่งยูดาห์ตั้งแต่นั้นมา 7ดาวิดอาศัยอยู่ในแผ่นดินฟีลิสเตียเป็นเวลาหนึ่งปีกับสี่เดือน
8ระหว่างนั้นดาวิดกับพวกได้ออกปล้นชาวเกชูร์ เกอร์ซี และอามาเลข (ซึ่งชนเหล่านี้อาศัยอยู่ในถิ่นนั้น ไกลไปถึงเมืองชูร์และอียิปต์ตั้งแต่สมัยโบราณ) 9เมื่อดาวิดบุกโจมตีเมืองใด เขาจะไม่ปล่อยให้มีผู้หญิงหรือผู้ชายรอดชีวิตไปได้แม้แต่คนเดียว แต่จะยึดเอาแกะ วัว ลา อูฐ และเสื้อผ้า แล้วกลับมาเข้าเฝ้าอาคีช
10เมื่ออาคีชถามว่า “วันนี้ไปปล้นที่ไหนมาบ้าง?” ดาวิดก็จะทูลตอบว่า “เนเกบในยูดาห์” หรือไม่ก็ “เนเกบในเยราห์เมเอล” หรือ “เนเกบของชาวเคไนต์” 11ดาวิดไม่ปล่อยให้ทั้งหญิงและชายเหลือรอดกลับมาที่เมืองกัทเลย เพราะคิดว่า “คนเหล่านั้นอาจมาฟ้องว่า ‘ดาวิดได้ทำอะไรไปบ้าง’ ” เป็นเช่นนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ตลอดเวลาที่ดาวิดอาศัยอยู่ในแผ่นดินฟีลิสเตีย 12อาคีชทรงไว้ใจดาวิดและทรงดำริว่า “ถึงตอนนี้ประชากรอิสราเอลจะต้องเกลียดชังดาวิดเป็นที่สุด คราวนี้เขาจะอยู่ที่นี่รับใช้เราตลอดไป”
大卫投奔非利士人
1大卫心里想：“终有一天，我会死在扫罗手里，我最好逃到非利士人那里。这样，扫罗就不会在以色列到处追捕我了，我便可以逃离他的手。” 2于是，大卫率领他的六百个随从去投靠玛俄的儿子迦特王亚吉。 3他部下的家眷和他的两位妻子——耶斯列人亚希暖和拿八的遗孀迦密人亚比该也跟他一同住在迦特王亚吉那里。 4扫罗听到这个消息，就不再追捕他了。 5大卫对亚吉说：“如果你开恩，就让我到郊野的一个城邑去住吧，何必让仆人与王一同住在都城呢？” 6亚吉当天把洗革拉赐给他，因此那地方至今仍属犹大王。 7大卫在非利士人的地方共住了一年零四个月。 8他率领部下袭击基述人、基色人和亚玛力人，这些人自古以来就住在远至书珥和埃及一带的地方。 9大卫攻打那一带，杀死所有的人，抢走牛、羊、驴、骆驼和衣物，回去见亚吉。 10亚吉问：“你们今天攻打了哪里？”大卫会说：“攻打了犹大南部”，或说：“攻打了耶拉篾南部”，或说：“攻打了基尼南部。” 11大卫把那地方的人都杀掉，一个也不带到迦特，因为他害怕他们会泄露真相。大卫在非利士人那里居住的时候，常常这样做。 12亚吉相信了大卫的话，心里想：“以色列人恨透了大卫，他必永远留在迦特做我的仆人。”
