1อิสราเอลเป็นองุ่นเถางาม
เขาเกิดผลเพื่อตัวเอง
เมื่อผลยิ่งดก
เขาก็ยิ่งสร้างแท่นบูชาเพิ่ม
เมื่อดินแดนของเขารุ่งเรืองขึ้น
เขาก็ตกแต่งหินศักดิ์สิทธิ์
2จิตใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความหลอกลวง
และบัดนี้พวกเขาต้องรับโทษ
พระองค์จะทรงพังแท่นบูชาของพวกเขา
และทำลายหินศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา
3แล้วพวกเขาจะพูดว่า “เราไม่มีกษัตริย์
เพราะเราไม่ได้ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า
แต่ถึงเรามีกษัตริย์
พวกเขาจะทำอะไรให้เราได้?”
4พวกเขาสัญญาไว้มากมาย
ทำข้อตกลง
และสาบานเท็จ
ฉะนั้นการฟ้องร้องคดีจึงงอกงาม
เหมือนวัชพืชที่เป็นพิษในทุ่งนาที่ไถแล้ว
5ประชาชนที่อาศัยในสะมาเรีย
กลัวเทวรูปลูกวัวที่เบธอาเวน10:5 แปลว่าบ้านแห่งความชั่วร้าย(แทนที่จะเรียกว่าเบธเอลซึ่งแปลว่าพระนิเวศของพระเจ้า)
คนของพระนั้นจะคร่ำครวญถึงมัน
ปุโรหิตผู้ลุ่มหลงมันก็เช่นกัน
และบรรดาผู้ที่ชื่นชมในความโอ่อ่าตระการของพระนั้นก็เป็นไปด้วย
เพราะมันจะถูกเนรเทศออกไป
6มันจะถูกนำไปอัสซีเรีย
เป็นเครื่องบรรณาการแก่กษัตริย์ผู้เกรียงไกร
เอฟราอิมจะอับอายขายหน้า
อิสราเอลจะอดสูเนื่องด้วยเทวรูป10:6 หรือที่ปรึกษาของเขาซึ่งทำด้วยไม้ของพวกเขา
7สะมาเรียและกษัตริย์ของมันจะลอยหายไป
เหมือนเศษไม้ที่อยู่บนผิวน้ำ
8เทวสถานแห่งความชั่วร้าย10:8 ภาษาฮีบรูว่าอาเวนหมายถึงเบธอาเวน(ชื่อในทางเสื่อมเสียของเบธเอล)ซึ่งอยู่บนที่สูงของอิสราเอลจะถูกทำลาย
มันเป็นบาปของอิสราเอล
พืชหนามจะงอกขึ้น
ปกคลุมแท่นบูชาของเขา
แล้วพวกเขาจะกล่าวแก่ภูเขาทั้งหลายว่า “ปกคลุมเราไว้เถิด!”
และบอกเนินเขาทั้งหลายว่า “ล้มมาทับเราเถิด!”
9“อิสราเอลเอ๋ย เจ้าได้ทำบาปมาตั้งแต่สมัยกิเบอาห์
และเจ้ายังทำอยู่อย่างนั้นเรื่อยมา10:9 หรือและเจ้าก็ยืนหยัดอยู่อย่างนั้นเรื่อยมา
สงครามไม่ได้เล่นงานคนทำชั่ว
ในกิเบอาห์หรอกหรือ?
10เมื่อเราเห็นชอบ เราจะลงโทษพวกเขา
ชนชาติต่างๆ จะรวมตัวกันต่อสู้พวกเขา
คุมขังพวกเขาเนื่องด้วยบาปซ้อนบาปของพวกเขา
11เอฟราอิมเป็นวัวสาวที่ฝึกปรือแล้ว
มันชอบนวดข้าว
ฉะนั้นเราจะวางแอก
บนคออันสวยงามของมัน
เราจะลงประตักใส่เอฟราอิม
ยูดาห์ต้องลากคันไถ
และยาโคบต้องไถพรวนดิน
12จงหว่านความชอบธรรมเพื่อตัวเจ้าเอง
จงเก็บเกี่ยวผลแห่งความรักมั่นคง
จงไถพรวนเนื้อดินที่ยังแข็งกระด้างของเจ้า
เพราะถึงเวลาที่จะแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
จนกว่าพระองค์จะเสด็จมา
และโปรยความชอบธรรมลงบนพวกเจ้าดั่งสายฝน
13แต่เจ้ากลับปลูกความชั่วช้า
เจ้าเก็บเกี่ยวความอธรรม
เจ้ากินผลแห่งการหลอกลวง
เพราะเจ้าพึ่งกำลังตัวเอง
เจ้าพึ่งนักรบมากมายของเจ้า
14เสียงโห่ร้องของสงครามจะดังขึ้นสู้คนของเจ้า
ดังนั้นป้อมปราการทั้งหลายของเจ้าจะถูกทำลายย่อยยับ
เมื่อแม่ทั้งหลายกับลูกๆ ของนางจะถูกจับฟาดกับพื้น
ก็จะเป็นเหมือนอย่างชัลมันทำลายล้างเบธอาร์เบลในยามศึก
15เบธเอลเอ๋ย มันจะเกิดขึ้นกับเจ้าอย่างนั้นแหละ
เพราะเจ้าชั่วร้ายยิ่งนัก
เมื่อรุ่งอรุณวันนั้นเริ่มขึ้น
กษัตริย์อิสราเอลจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
Die Folgen des Götzendienstes
1Israel war wie ein prächtiger Weinstock mit vielen Früchten. Ja, die Israeliten hatten es gut! Je besser es ihnen ging, desto mehr Altäre bauten sie. Je größer der Wohlstand im Land wurde, desto schöner verzierten sie die heiligen Steinsäulen. 2Doch ihr Herz gehörte nicht mehr dem Herrn. Darum müssen sie nun die Folgen tragen: Der Herr reißt ihre Altäre nieder und zerschlägt ihre heiligen Steinsäulen! 3Bald werden sie sagen: »Wir haben keinen König mehr, weil wir keine Ehrfurcht vor dem Herrn hatten. Doch was könnte ein König jetzt noch für uns tun?« 4Ja, sie haben recht, denn die Könige haben nur leere Reden geschwungen, falsche Eide geschworen und eigenmächtig Bündnisse geschlossen! Im ganzen Land lassen sie das Unrecht wuchern wie giftiges Unkraut im Getreidefeld.
5Die Einwohner von Samaria werden sich Sorgen machen um das goldene Kalb von Bet-Awen. Das Volk wird trauern, und die Götzenpriester werden jammern, wenn es mit all seiner Pracht von dort weggeführt wird. 6Ja, das goldene Kalb wird nach Assyrien gebracht – als Geschenk für seinen mächtigen König. Dann verspottet man die Leute von Ephraim; sie stehen beschämt da, weil sie sich so verrechnet haben.
7Samaria, die Stadt des Königs, wird zerstört, und der König wird von den Feinden weggeführt, so hilflos, wie ein Zweig den Fluss hinuntertreibt. 8Die Opferstätten, wo die Israeliten Sünde um Sünde begingen, werden verwüstet, die Altäre von Dornen und Disteln überwuchert. Wer überlebt, wird sich wünschen, dass die Berge auf ihn herabstürzen und die Hügel ihn unter sich begraben.
9Der Herr sagt: »Seit damals in Gibea10,9 Vgl. Richter 19,22‒30. ladet ihr immer wieder Schuld auf euch, ihr Israeliten! Bis heute hat sich das nicht geändert. Ihr seid widerspenstig und lehnt euch ständig gegen mich auf, deshalb wird man dort in Gibea Krieg gegen euch führen! 10Ich selbst werde euch zur Rechenschaft ziehen, ich werde fremde Völker zusammenrufen, die euch für eure doppelte Schuld bestrafen!
11Mein Volk glich einer jungen Kuh, die gewohnt war, Getreide zu dreschen; sie tat es gern. Als ich an ihr vorüberkam und ihren starken Nacken sah, wollte ich sie ins Joch spannen: Juda sollte pflügen, Israel10,11 Wörtlich: Jakob. – Der Name von Israels Stammvater wird häufig auch für das Volk Israel gebraucht. eggen. 12Ich sagte zu ihnen: ›Wenn ihr Gerechtigkeit sät, werdet ihr meine Liebe und Treue ernten. Fangt ganz neu an wie ein Bauer, der ein brachliegendes Feld zum ersten Mal wieder bestellt! Denn die Zeit ist da, mich, den Herrn, zu suchen. Dann werde ich kommen und Gutes vom Himmel für euch regnen lassen.‹
13Doch ihr habt Unrecht gesät und Unheil geerntet! Ihr seid Lügen aufgesessen und müsst nun die Folgen tragen! Ihr seid eure eigenen Wege gegangen und habt auf euer großes Heer vertraut. 14Darum wird man das Kriegsgeschrei gegen euch anstimmen und alle eure Festungen dem Erdboden gleichmachen. Es wird euch gehen wie der Stadt Bet-Arbeel, die Schalman in der Schlacht verwüstete: Kleine Kinder wurden zerschmettert und ihre Mütter gleich noch dazu. 15Dasselbe Schicksal lasse ich über euch kommen, o ihr Leute von Bethel! Mit eurer abgrundtiefen Bosheit habt ihr es euch selbst eingebracht. An diesem Tag wird Israels König vernichtet, noch ehe die Sonne am Himmel steht.«
