เอลีฟัส
1แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
2“ถ้าใครจะพูดอะไรกับท่านสักคำ ท่านพอจะทนฟังได้ไหม?
แต่ใครเล่าจะอดใจไว้ไม่พูดออกมา?
3คิดดูสิว่าท่านเคยแนะนำคนมากมาย
เคยช่วยให้คนที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงมีกำลังขึ้นมาแล้วอย่างไร
4คำพูดของท่านเคยค้ำจุนผู้ที่สะดุดล้ม
ท่านทำให้คนที่ล้มพับลงเข้มแข็งขึ้นมาได้
5แต่เดี๋ยวนี้เมื่อความทุกข์ร้อนมาถึงท่าน ท่านก็ท้อแท้
เมื่อความทุกข์ร้อนกระหน่ำใส่ ท่านก็หมดกำลังใจ
6ไม่ควรหรือที่คุณธรรมของท่านจะให้ความมั่นใจแก่ท่าน
และความประพฤติดีพร้อมของท่านจะให้ความหวังแก่ท่าน?
7“บัดนี้จงใคร่ครวญดูเถิด มีหรือที่คนบริสุทธิ์ต้องพินาศ?
มีหรือที่คนชอบธรรมต้องถูกทำลาย?
8ข้าสังเกตว่าคนที่ไถความชั่วและหว่านความเดือดร้อน
ก็จะเก็บเกี่ยวสิ่งนั้น
9พวกเขาพินาศโดยลมหายใจของพระเจ้า
ย่อยยับโดยพระพิโรธของพระองค์
10สิงโตอาจจะส่งเสียงขู่คำราม
แต่เขี้ยวเล็บของราชสีห์ก็ยังถูกหัก
11สิงโตย่อยยับเพราะหาเหยื่อไม่ได้
ลูกสิงห์ต้องกระจัดกระจายไป
12“มีถ้อยคำมาถึงข้าอย่างลี้ลับ
เป็นเสียงกระซิบที่หูของข้าได้ยิน
13ในฝันร้ายซึ่งเข้ามายามค่ำคืน
ขณะที่ผู้คนหลับสนิท
14ความหวาดหวั่นพรั่นพรึงจู่โจมข้า
ทำให้กระดูกทุกซี่ของข้าสั่นสะท้าน
15วิญญาณดวงหนึ่งวูบผ่านหน้าข้าไป
ข้าขนลุกซู่
16วิญญาณดวงนั้นหยุด
แต่ข้าบอกไม่ได้ว่ามันเป็นอะไร
มีร่างหนึ่งอยู่ตรงหน้าข้า
และข้าได้ยินเสียงเบาๆ เสียงหนึ่งกล่าวว่า
17‘มนุษย์จะชอบธรรมกว่าพระเจ้าได้หรือ?
คนเราจะบริสุทธิ์กว่าพระผู้สร้างของเขาได้หรือ?
18หากว่าพระเจ้ายังทรงไว้วางพระทัยผู้รับใช้ของพระองค์เองไม่ได้
หากว่าพระองค์ยังทรงกล่าวโทษความผิดพลาดของเหล่าทูตสวรรค์
19แล้วผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
ผู้ซึ่งมีรากฐานอยู่ในธุลีดิน
ซึ่งขยี้ให้ตายได้ง่ายดายยิ่งกว่าแมลงเม่า!
20จากรุ่งอรุณถึงสนธยา เขาถูกห้ำหั่นเป็นชิ้นๆ
พินาศไปนิรันดร์โดยไม่มีผู้ใดสังเกต
21เชือกขึงเต็นท์ของพวกเขาถูกดึงออก
จนเขาตายไปโดยปราศจากสติปัญญาไม่ใช่หรือ?’4:21 ผู้ตีความพระคัมภีร์บางคนใส่เครื่องหมายคำพูดปิดหลังข้อ 17
以利法的责难
1提幔人以利法回答说：
2“若有人向你进言，
你会厌烦吗？
可是，谁能忍住不说呢？
3你曾教导许多人，
使无力的手强壮。
4你的话使人免于跌倒，
你使颤抖的膝硬朗。
5但现在苦难一来，
你便灰心丧胆；
灾祸来临，
你便惊慌失措。
6你敬畏上帝还没有信心吗？
你行为纯全还没有盼望吗？
7你想一想，
哪有无辜的人灭亡？
哪有正直的人遭殃？
8据我所见，
播恶收恶，
种祸得祸。
9他们被上帝的气息所毁，
被上帝的怒气所灭。
10狮子咆哮，猛狮吼叫，
壮狮的牙齿被敲掉。
11雄狮因无食而死，
母狮的幼崽离散。
12“有信息暗暗地传给我，
一声低语传入我耳中。
13夜间人们沉睡的时候，
在搅扰思绪的异象中，
14恐惧袭来，
令我战栗不已，
全身发抖。
15有灵从我脸上拂过，
使我毛骨悚然。
16那灵停住，
我无法辨认其模样。
眼前出现一个形状，
寂静中听见有声音说，
17‘在上帝面前，世人岂算得上公义？
在创造主面前，凡人岂算得上纯洁？
18连上帝的仆人都无法令祂信任，
连祂的天使都被祂找出过错，
19更何况源自尘土、
住在土造的躯壳里、
脆弱如蛾的世人呢？
20早晚之间，他们便被毁灭，
永远消逝，无人察觉。
21他们帐篷的绳索被拔起，
他们毫无智慧地死去。’
