โยบ 39 – TNCV & CCB

Thai New Contemporary Bible

โยบ 39:1-30

1“เจ้ารู้หรือไม่ว่าแพะภูเขาตกลูกเมื่อใด?

เจ้าเฝ้าดูกวางตัวเมียคลอดลูกอ่อนหรือ?

2เจ้ารู้หรือไม่ว่ามันตั้งท้องกี่เดือน?

เจ้ารู้เวลาที่มันตกลูกหรือ?

3พวกมันหมอบตัวลงให้กำเนิดลูกอ่อน

การเจ็บท้องคลอดของมันสิ้นสุดลง

4ลูกอ่อนของมันเติบโตและแข็งแรงขึ้นในป่า

แล้วก็จากไปไม่กลับมาอีก

5“ใครปล่อยลาป่าให้เป็นอิสระ?

ใครแก้เชือกที่ผูกมันไว้?

6เราได้ให้ที่กันดารไว้เป็นบ้านของมัน

และให้ย่านดินโป่งเป็นที่อาศัยของมัน

7มันหัวเราะเยาะเสียงอึกทึกของตัวเมือง

และมันไม่ได้ยินเสียงตะโกนของผู้ขับขี่

8แนวเขาเป็นทุ่งหญ้าของมัน

ที่นั่นมันเสาะหาหญ้าเขียวทุกยอด

9“วัวป่าจะยอมรับใช้เจ้าหรือ?

มันจะอยู่ข้างๆ รางหญ้าของเจ้าในยามค่ำคืนหรือ?

10เจ้าสามารถจับมันสนตะพายมาลากไถให้เจ้าหรือ?

มันจะยอมไถที่ลุ่มตามเจ้าไปหรือ?

11เจ้าจะพึ่งพากำลังมหาศาลของมันหรือ?

เจ้าจะมอบงานหนักให้มันทำหรือ?

12เจ้าจะเชื่อใจให้มันนำเมล็ดข้าวของเจ้า

มายังลานนวดข้าวหรือ?

13“นกกระจอกเทศกระพือปีกอย่างร่าเริง

แต่ปีกของมันไม่อาจเทียบกับปีกและขนของนกกระสาดำได้

14มันวางไข่ที่พื้น

และปล่อยให้อุ่นอยู่ในทราย

15ไม่สนใจว่าอาจจะถูกเหยียบแตก

หรือสัตว์ป่าจะมาเหยียบย่ำ

16มันทำกับลูกอ่อนอย่างดุดัน ราวกับว่านั่นไม่ใช่ลูก

และมันไม่ใส่ใจแม้ว่าจะเหนื่อยเปล่า

17เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญาแก่มัน

หรือให้มันรู้จักคิด

18แต่เมื่อมันกางปีกวิ่งไป

มันก็ยิ้มเยาะม้าและผู้ขี่

19“เจ้าให้พละกำลังแก่ม้า

และให้แผงคอปลิวไสวแก่มันหรือ?

20เจ้าให้มันเผ่นโผนเหมือนตั๊กแตนหรือ?

เสียงหายใจของมันน่าสะพรึงกลัว

21มันตะกุยดิน ปีติยินดีในพละกำลังของมัน

และตรงเข้าไปในการต่อสู้

22มันหัวเราะเยาะความกลัว ไม่เกรงสิ่งใด

และมันไม่วิ่งหนีคมดาบ

23ลูกธนูพุ่งมาทางด้านข้าง

พร้อมกับทวนและหอกที่ส่องประกายวาววับ

24มันตะกุยพื้นดินอย่างดุเดือด

และยืนนิ่งอยู่ไม่ได้เมื่อเสียงแตรดังขึ้น

25เมื่อได้ยินเสียงแตร มันร้อง ‘ฮี่แฮ่!’

มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกล

เสียงโห่ร้องออกศึก เสียงตะโกนของนายทัพ

26“เหยี่ยวบินขึ้นฟ้าและคลี่ปีกบินไปทางใต้

ด้วยปัญญาของเจ้าหรือ?

27นกอินทรีทะยานขึ้นและสร้างรังบนที่สูง

ตามคำสั่งของเจ้าหรือ?

28มันอาศัยอยู่บนหน้าผาและพักอยู่ที่นั่นยามค่ำคืน

ชะโงกผาคือที่กำบังแข็งแกร่งของมัน

29จากที่นั่นมันเสาะหาอาหาร

ตาของมันมองเห็นเหยื่อแต่ไกล

30ลูกของมันขยอกเลือดลงไปในคอ

มันไปทุกแห่งที่มีคนถูกเข่นฆ่า”

Chinese Contemporary Bible (Simplified)

约伯记 39:1-30

1“你知道野山羊何时生产吗?

你看过母鹿产仔吗?

2你能算出它们怀胎的月数吗?

你知道它们分娩的日期吗?

3它们几时屈身产仔,

结束分娩之痛?

4幼仔健壮,在荒野长大,

离群而去,不再回来。

5“谁让野驴逍遥自在?

谁解开了它的缰绳?

6我使它以旷野为家,

以盐地作居所。

7它嗤笑城邑的喧闹,

不听赶牲口的吆喝。

8它以群山作草场,

寻找青翠之物。

9“野牛岂肯为你效劳,

在你的槽旁过夜?

10你岂能用缰绳把野牛牵到犁沟?

它岂肯跟着你在山谷耕地?

11你岂能倚靠它的大力,

把你的重活交给它?

12岂能靠它运回粮食,

替你堆聚到麦场?

13“鸵鸟欢然拍动翅膀,

它岂有白鹳的翎羽?

14它将蛋产在地上,

使蛋得到沙土的温暖,

15却不知蛋会被踩碎,

或遭野兽践踏。

16它苛待雏鸟,好像它们并非己出,

就算徒劳一场,它也不怕。

17因为上帝未赐它智慧,

没有给它悟性。

18然而,一旦它展翅奔跑,

必嗤笑马儿和骑士。

19“马的力量岂是你赐的?

它颈上的鬃毛岂是你披的?

20岂是你使它跳跃如蝗虫,

发出令人胆寒的长嘶?

21它在谷中刨地,

炫耀力量,奋力冲向敌军。

22它嘲笑恐惧,毫不害怕,

不因刀剑而退缩。

23它背上的箭袋铮铮作响,

长矛和投枪闪闪发光。

24角声一响,它便无法静立,

狂烈地颤抖,急于驰骋大地。

25听到角声,它就发出长嘶,

它老远便嗅到战争的气味,

并听见吶喊和将领的号令。

26“鹰隼展翅翱翔,飞往南方,

岂是靠你的智慧?

27秃鹰腾飞,在高处搭窝,

岂是奉你的命令?

28它居住在悬崖上,

盘踞在山岩峭壁,

29它从那里搜寻猎物,

它的目光直达远方。

30它的幼雏噬血,

哪里有尸体,它就在哪里。”