โยบ 39 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

โยบ 39:1-30

1“เจ้ารู้หรือไม่ว่าแพะภูเขาตกลูกเมื่อใด?

เจ้าเฝ้าดูกวางตัวเมียคลอดลูกอ่อนหรือ?

2เจ้ารู้หรือไม่ว่ามันตั้งท้องกี่เดือน?

เจ้ารู้เวลาที่มันตกลูกหรือ?

3พวกมันหมอบตัวลงให้กำเนิดลูกอ่อน

การเจ็บท้องคลอดของมันสิ้นสุดลง

4ลูกอ่อนของมันเติบโตและแข็งแรงขึ้นในป่า

แล้วก็จากไปไม่กลับมาอีก

5“ใครปล่อยลาป่าให้เป็นอิสระ?

ใครแก้เชือกที่ผูกมันไว้?

6เราได้ให้ที่กันดารไว้เป็นบ้านของมัน

และให้ย่านดินโป่งเป็นที่อาศัยของมัน

7มันหัวเราะเยาะเสียงอึกทึกของตัวเมือง

และมันไม่ได้ยินเสียงตะโกนของผู้ขับขี่

8แนวเขาเป็นทุ่งหญ้าของมัน

ที่นั่นมันเสาะหาหญ้าเขียวทุกยอด

9“วัวป่าจะยอมรับใช้เจ้าหรือ?

มันจะอยู่ข้างๆ รางหญ้าของเจ้าในยามค่ำคืนหรือ?

10เจ้าสามารถจับมันสนตะพายมาลากไถให้เจ้าหรือ?

มันจะยอมไถที่ลุ่มตามเจ้าไปหรือ?

11เจ้าจะพึ่งพากำลังมหาศาลของมันหรือ?

เจ้าจะมอบงานหนักให้มันทำหรือ?

12เจ้าจะเชื่อใจให้มันนำเมล็ดข้าวของเจ้า

มายังลานนวดข้าวหรือ?

13“นกกระจอกเทศกระพือปีกอย่างร่าเริง

แต่ปีกของมันไม่อาจเทียบกับปีกและขนของนกกระสาดำได้

14มันวางไข่ที่พื้น

และปล่อยให้อุ่นอยู่ในทราย

15ไม่สนใจว่าอาจจะถูกเหยียบแตก

หรือสัตว์ป่าจะมาเหยียบย่ำ

16มันทำกับลูกอ่อนอย่างดุดัน ราวกับว่านั่นไม่ใช่ลูก

และมันไม่ใส่ใจแม้ว่าจะเหนื่อยเปล่า

17เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญาแก่มัน

หรือให้มันรู้จักคิด

18แต่เมื่อมันกางปีกวิ่งไป

มันก็ยิ้มเยาะม้าและผู้ขี่

19“เจ้าให้พละกำลังแก่ม้า

และให้แผงคอปลิวไสวแก่มันหรือ?

20เจ้าให้มันเผ่นโผนเหมือนตั๊กแตนหรือ?

เสียงหายใจของมันน่าสะพรึงกลัว

21มันตะกุยดิน ปีติยินดีในพละกำลังของมัน

และตรงเข้าไปในการต่อสู้

22มันหัวเราะเยาะความกลัว ไม่เกรงสิ่งใด

และมันไม่วิ่งหนีคมดาบ

23ลูกธนูพุ่งมาทางด้านข้าง

พร้อมกับทวนและหอกที่ส่องประกายวาววับ

24มันตะกุยพื้นดินอย่างดุเดือด

และยืนนิ่งอยู่ไม่ได้เมื่อเสียงแตรดังขึ้น

25เมื่อได้ยินเสียงแตร มันร้อง ‘ฮี่แฮ่!’

มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกล

เสียงโห่ร้องออกศึก เสียงตะโกนของนายทัพ

26“เหยี่ยวบินขึ้นฟ้าและคลี่ปีกบินไปทางใต้

ด้วยปัญญาของเจ้าหรือ?

27นกอินทรีทะยานขึ้นและสร้างรังบนที่สูง

ตามคำสั่งของเจ้าหรือ?

28มันอาศัยอยู่บนหน้าผาและพักอยู่ที่นั่นยามค่ำคืน

ชะโงกผาคือที่กำบังแข็งแกร่งของมัน

29จากที่นั่นมันเสาะหาอาหาร

ตาของมันมองเห็นเหยื่อแต่ไกล

30ลูกของมันขยอกเลือดลงไปในคอ

มันไปทุกแห่งที่มีคนถูกเข่นฆ่า”

Ang Pulong Sa Dios

Job 39:1-30

1“Nakahibalo ka ba kon kanus-a manganak ang ihalas nga mga kanding? Nakabantay ka ba sa pag-anak sa mga lagsaw? 2Giihap mo ba ang mga bulan sa ilang pagmabdos hangtod manganak sila? Ug nahibaloan mo ba kon kanus-a sila manganak? 3Moluhod sila ug ihimugso nila ang ilang anak. 4Pagdako sa ilang anak sa kamingawan, manglakaw kini ug dili na mobalik. 5Kinsay naghatag ug kagawasan sa ihalas nga asno? 6Gihatag ko kaniya ang kamingawan aron iyang puy-an; gipapuyo ko siya sa yuta nga gipasagdan na. 7Magpalayo siya sa kasaba sa siyudad ug dili siya gusto nga mansohon. 8Maglibot-libot siya sa kabukiran sa pagpangita ug iyang masabsab.

9“Mapatrabaho mo ba ang ihalas nga baka? Magpabilin ba siya sa imong toril kon gabii? 10Mahiktan mo ba siya ug mapadaro sa imong uma? 11Makasalig ka ba sa iyang kusog sa pagtrabaho sa imong mabug-at nga trabahoon? 12Makasalig ka ba nga tigomon niya ug hakoton ang imong abot ngadto sa giokanan?

13“Kanindot tan-awon sa pako sa ostrich kon mokapay-kapay kini, apan dili kini makatupong sa kaanindot sa pako sa talabon. 14Biyaan sa ostrich ang iyang mga itlog sa yuta aron mainit-initan kini. 15Wala siyay kabalaka nga matumban kini o buakon sa ihalas nga mananap. 16Bangis kini sa iyang mga piso, nga daw dili kini iya. Bale-wala lang kaniya nga mawad-an ug pulos ang iyang hinagoan. 17Kay wala ko siya hatagig kaalam ug panabot. 18Apan kon siya nay modagan, kataw-an lang niya ang kabayo ug ang nagsakay niini.

19“Ikaw ba, Job, ang naghatag ug kusog sa kabayo? Ikaw bay naghatag sa iyang lambungay?39:19 lambungay: o, buhok sa iyang liog. 20Ikaw ba ang nagpalukso kaniya sama sa dulon ug nagpakurat sa mga tawo sa iyang pagpangusmo? 21Magpangahig siya sa yuta ug daw gapasigarbo sa iyang kusog. Unya modasdas siya sa gira. 22Wala siyay gikahadlokan, ug dili siya moatras sa espada.39:22 espada: o, gira. 23Motagingting ang mga udyong diha sa iyang kilid ug magpangidlap ang mga bangkaw sa nagasakay kaniya.

24“Manglupad ang abog sa kakusog sa iyang pagdagan. Dili na siya mapugngan inigtingog sa budyong. 25Magbahihi siya sa pagkadungog niya sa tingog sa budyong. Mapanimahoan niya ang gira bisan halayo ra kini, ug madungog niya ang panagsinggit sa gira ug ang daw nagadahunog nga mga mando sa mga komander.

26“Ikaw bay nagtudlo sa banog sa paglupad ug sa pag-adto sa habagatan? 27Ikaw bay nagmando sa agila sa paglupad ug sa paghimo sa iyang salag didto sa habog nga dapit? 28Nagapuyo ang agila sa pangpang; ang hait nga mga bato mao ang iyang salipdanan. 29Molantaw siya gikan didto sa pagpangita ug tukbonon, ug makita niya kini bisan sa layo. 30Kon asa ang patay atua siya, ug suyopon sa iyang mga piso ang dugo niini.”