1“โยบเอ๋ย บัดนี้โปรดตั้งใจฟัง
จงเอาใจใส่ทุกถ้อยคำของข้าพเจ้าเถิด
2ข้าพเจ้าพร้อมแล้วที่จะเอ่ยปาก
คำพูดมารออยู่ที่ปลายลิ้นของข้าพเจ้าแล้ว
3ถ้อยคำของข้าพเจ้ามาจากใจที่เที่ยงธรรม
ริมฝีปากของข้าพเจ้าพูดในสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้อย่างจริงใจ
4พระวิญญาณของพระเจ้าได้สร้างข้าพเจ้า
ลมปราณขององค์ทรงฤทธิ์ให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้า
5ฉะนั้นจงตอบข้าพเจ้ามาเถิด หากท่านตอบได้
จงเตรียมตัวของท่านและเผชิญหน้ากับข้าพเจ้า
6ข้าพเจ้าก็เป็นเหมือนท่านต่อหน้าพระเจ้า
ข้าพเจ้าเองก็เกิดมาจากดินเช่นกัน
7ท่านไม่ต้องตื่นกลัวข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าก็ไม่ใช่ผู้ที่จะเล่นงานท่านอย่างหนัก
8“แต่ท่านได้พูดให้ข้าพเจ้าได้ยิน
ข้าพเจ้าได้ฟังคำที่ท่านกล่าวนั้น
9ท่านกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าบริสุทธิ์ปราศจากบาป
ข้าพเจ้าเป็นคนสะอาดและไม่มีความผิด
10ถึงกระนั้นพระเจ้าก็เอาผิดข้าพเจ้า
พระองค์ทรงนับว่าข้าพเจ้าเป็นศัตรู
11พระองค์ทรงจับข้าพเจ้าใส่ขื่อคา
และทรงเฝ้าดูทุกหนทางของข้าพเจ้าอย่างใกล้ชิด’
12“แต่ข้าพเจ้าขอบอกว่าท่านผิดในข้อนี้
เพราะพระเจ้าทรงยิ่งใหญ่กว่ามนุษย์
13ทำไมท่านบ่นต่อว่าพระองค์
ว่าไม่ทรงตอบมนุษย์33:13 หรือว่าพระองค์ไม่ทรงอธิบายการกระทำใดๆ ของพระองค์?
14ที่จริงพระเจ้าตรัสด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง
แม้ว่ามนุษย์ไม่สามารถประจักษ์ได้
15ในความฝัน ในนิมิตยามค่ำคืน
เมื่อมนุษย์หลับสนิท
ขณะเคลิ้มอยู่บนที่นอน
16พระองค์อาจจะตรัสข้างหูของเขา
และตักเตือนว่ากล่าวให้เขากลัว
17เพื่อหันเหมนุษย์ไม่ให้ทำผิด
และไม่ให้หยิ่งจองหอง
18เพื่อรักษาจิตวิญญาณของเขาจากเหวลึก33:18 หรือแดนคนตายหรือสงวนเขาไว้จากหลุมฝังศพเช่นเดียวกับข้อ 28 และ 30
และเพื่อไม่ให้เขาพินาศด้วยคมดาบ33:18 หรือจากการข้ามแม่น้ำนั้น
19“หรือทรงตีสอนมนุษย์โดยให้เขานอนจมอยู่ในความเจ็บปวด
ให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวในกระดูกอยู่เนืองๆ
20จนตัวเขาเองเอียนอาหาร
และจิตใจของเขาเกลียดอาหารอันโอชะที่สุด
21จนเขาซูบผอม
เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
22วิญญาณของเขาเฉียดใกล้เหวลึก33:22 หรือเขาเฉียดใกล้หลุมฝังศพ
และชีวิตของเขาเข้าใกล้ทูตแห่งความตาย33:22 หรือเข้าใกล้คนตาย
23“ถึงกระนั้นหากมีทูตของพระเจ้าจากหนึ่งในพันอยู่เคียงข้างเขา
ทำหน้าที่เป็นคนกลางให้
เพื่อแจ้งสิ่งที่ถูกต้องแก่เขา
24เพื่อเมตตาสงสารเขาและทูลว่า
‘ขอทรงโปรดไว้ชีวิตเขาไม่ให้ลงไปยังเหวลึก33:24 หรือหลุมฝังศพ
ข้าพระองค์ได้พบค่าไถ่สำหรับเขาแล้ว’
25เมื่อนั้นเนื้อหนังของเขาจะกลับฟื้นคืนสภาพดีเหมือนกายเด็ก
และได้กำลังวังชาในวัยหนุ่มคืนมาอีก
26เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าและได้รับความโปรดปรานจากพระองค์
เขาได้เห็นพระพักตร์พระเจ้าและโห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดี
พระองค์ทรงรับเขาคืนสู่ฐานะผู้ชอบธรรม
27เขาจะกลับมาบอกเพื่อนพ้องว่า
‘ข้าได้ทำบาปและได้บิดเบือนความถูกต้อง
แต่ก็ยังไม่ต้องรับโทษอันสาสม
28พระเจ้าทรงไถ่จิตวิญญาณของข้าไว้ ไม่ให้ต้องลงสู่เหวลึก
ข้าจะมีชีวิตอยู่ชื่นชมความสว่างต่อไป’
29“พระเจ้าทรงกระทำสิ่งเหล่านี้ต่อมนุษย์
ถึงสองครั้ง หรือถึงสามครั้ง
30เพื่อช่วยกู้จิตวิญญาณของเขาจากเหวลึก
ให้เขาได้รับแสงสว่างแห่งชีวิต
31“โยบเอ๋ย โปรดตั้งใจฟังข้าพเจ้าเถิด
ขอให้นิ่งสงบ และข้าพเจ้าจะพูด
32หากท่านมีอะไรจะพูดก็ขอให้บอก
พูดออกมาเถิด เพราะข้าพเจ้าอยากให้ท่านได้รับความกระจ่าง
33แต่หากไม่มี ก็จงฟังข้าพเจ้า
โปรดเงียบ และข้าพเจ้าจะสอนสติปัญญาแก่ท่าน”
1Por favor, Job, ouve o que tenho a dizer-te.
2Já que comecei a falar, agora continuo.
3Direi a verdade com toda a sinceridade,
e com todo o conhecimento que possuo.
4Porque foi o Espírito de Deus que me fez,
o sopro do Todo-Poderoso deu-me vida.
5Não hesites em responder-me, se puderes.
6Diante de Deus sou tanto como tu;
eu também fui formado do barro.
7Não precisas de recear;
não sou ninguém assim tão importante
que te ponha nervoso ou receoso.
8Tu disseste, e repetiste várias vezes,
uma coisa que os meus ouvidos captaram claramente:
9‘Sou puro, estou inocente, não pequei!
10Mas Deus busca pretextos contra mim
e trata-me como se fosse seu inimigo.
11Prende-me os pés com cadeias
e observa todos os movimentos que faço!’
12Pois bem, aqui está a minha resposta:
Nisso não tens razão, em falar de Deus dessa maneira,
porque Deus é maior do que os homens.
13Por que razão contenderias tu com Deus?
Ele não é obrigado a responder ao que lhe perguntam.
14Deus dirige-se repetidamente aos homens,
e de várias maneiras, mas não atentam no que ele diz.
15Fala-lhes por meio de sonhos, em visões de noite,
quando caem em sono profundo, deitados nos seus leitos.
16Abre os seus ouvidos e mete-lhes medo com os seus avisos,
17fazendo-os mudar a mente,
apartando-os da soberba,
18para impedir a sua alma de cair no abismo
e a sua vida de perecer pela espada.
19Também os corrige com dores e com males
que os afligem sem parar.
20O indivíduo perde o gosto de tudo, perde o apetite,
desinteressa-se até dos mais requintados pratos.
21Emagrece, fica apenas com a pele e os ossos.
22Fica às portas da morte,
já se avizinha do mundo dos mortos.
23Mas se vier um mensageiro dos céus,
um entre os milhares de Deus,
para interceder por ele, como um amigo,
para lhe mostrar o que é reto,
24então Deus terá compaixão e dirá ao intercessor:
‘Livra-o, para que não desça à cova;
tenho resgate para ele!’
25Então o seu corpo se tornará tão saudável como o de um jovem:
firme e novamente robusto.
26Quando orar a Deus, ele o ouvirá
e lhe responderá, recebendo-o com alegria e salvando-o.
27A pessoa declarará aos seus amigos:
‘Pequei e perverti o direito.
Mas Deus não me castigou.
28Livrou a minha alma de descer à cova.
Assim sei que verei a luz!’
29Sim, Deus faz isto, frequentemente, ao homem!
30Desvia a sua alma da perdição,
para que possa viver na luz da vida.
31Escuta bem isto, Job!
Peço-te que me ouças e me deixes dizer ainda algo mais.
32Contudo, se tiveres algo a acrescentar, fala;
gostaria de te ouvir, porque queria muito justificar-te.
33Caso contrário, ouve-me então.
Cala-te e ensinar-te-ei a sabedoria!”
