1“โยบเอ๋ย บัดนี้โปรดตั้งใจฟัง
จงเอาใจใส่ทุกถ้อยคำของข้าพเจ้าเถิด
2ข้าพเจ้าพร้อมแล้วที่จะเอ่ยปาก
คำพูดมารออยู่ที่ปลายลิ้นของข้าพเจ้าแล้ว
3ถ้อยคำของข้าพเจ้ามาจากใจที่เที่ยงธรรม
ริมฝีปากของข้าพเจ้าพูดในสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้อย่างจริงใจ
4พระวิญญาณของพระเจ้าได้สร้างข้าพเจ้า
ลมปราณขององค์ทรงฤทธิ์ให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้า
5ฉะนั้นจงตอบข้าพเจ้ามาเถิด หากท่านตอบได้
จงเตรียมตัวของท่านและเผชิญหน้ากับข้าพเจ้า
6ข้าพเจ้าก็เป็นเหมือนท่านต่อหน้าพระเจ้า
ข้าพเจ้าเองก็เกิดมาจากดินเช่นกัน
7ท่านไม่ต้องตื่นกลัวข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าก็ไม่ใช่ผู้ที่จะเล่นงานท่านอย่างหนัก
8“แต่ท่านได้พูดให้ข้าพเจ้าได้ยิน
ข้าพเจ้าได้ฟังคำที่ท่านกล่าวนั้น
9ท่านกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าบริสุทธิ์ปราศจากบาป
ข้าพเจ้าเป็นคนสะอาดและไม่มีความผิด
10ถึงกระนั้นพระเจ้าก็เอาผิดข้าพเจ้า
พระองค์ทรงนับว่าข้าพเจ้าเป็นศัตรู
11พระองค์ทรงจับข้าพเจ้าใส่ขื่อคา
และทรงเฝ้าดูทุกหนทางของข้าพเจ้าอย่างใกล้ชิด’
12“แต่ข้าพเจ้าขอบอกว่าท่านผิดในข้อนี้
เพราะพระเจ้าทรงยิ่งใหญ่กว่ามนุษย์
13ทำไมท่านบ่นต่อว่าพระองค์
ว่าไม่ทรงตอบมนุษย์33:13 หรือว่าพระองค์ไม่ทรงอธิบายการกระทำใดๆ ของพระองค์?
14ที่จริงพระเจ้าตรัสด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง
แม้ว่ามนุษย์ไม่สามารถประจักษ์ได้
15ในความฝัน ในนิมิตยามค่ำคืน
เมื่อมนุษย์หลับสนิท
ขณะเคลิ้มอยู่บนที่นอน
16พระองค์อาจจะตรัสข้างหูของเขา
และตักเตือนว่ากล่าวให้เขากลัว
17เพื่อหันเหมนุษย์ไม่ให้ทำผิด
และไม่ให้หยิ่งจองหอง
18เพื่อรักษาจิตวิญญาณของเขาจากเหวลึก33:18 หรือแดนคนตายหรือสงวนเขาไว้จากหลุมฝังศพเช่นเดียวกับข้อ 28 และ 30
และเพื่อไม่ให้เขาพินาศด้วยคมดาบ33:18 หรือจากการข้ามแม่น้ำนั้น
19“หรือทรงตีสอนมนุษย์โดยให้เขานอนจมอยู่ในความเจ็บปวด
ให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวในกระดูกอยู่เนืองๆ
20จนตัวเขาเองเอียนอาหาร
และจิตใจของเขาเกลียดอาหารอันโอชะที่สุด
21จนเขาซูบผอม
เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
22วิญญาณของเขาเฉียดใกล้เหวลึก33:22 หรือเขาเฉียดใกล้หลุมฝังศพ
และชีวิตของเขาเข้าใกล้ทูตแห่งความตาย33:22 หรือเข้าใกล้คนตาย
23“ถึงกระนั้นหากมีทูตของพระเจ้าจากหนึ่งในพันอยู่เคียงข้างเขา
ทำหน้าที่เป็นคนกลางให้
เพื่อแจ้งสิ่งที่ถูกต้องแก่เขา
24เพื่อเมตตาสงสารเขาและทูลว่า
‘ขอทรงโปรดไว้ชีวิตเขาไม่ให้ลงไปยังเหวลึก33:24 หรือหลุมฝังศพ
ข้าพระองค์ได้พบค่าไถ่สำหรับเขาแล้ว’
25เมื่อนั้นเนื้อหนังของเขาจะกลับฟื้นคืนสภาพดีเหมือนกายเด็ก
และได้กำลังวังชาในวัยหนุ่มคืนมาอีก
26เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าและได้รับความโปรดปรานจากพระองค์
เขาได้เห็นพระพักตร์พระเจ้าและโห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดี
พระองค์ทรงรับเขาคืนสู่ฐานะผู้ชอบธรรม
27เขาจะกลับมาบอกเพื่อนพ้องว่า
‘ข้าได้ทำบาปและได้บิดเบือนความถูกต้อง
แต่ก็ยังไม่ต้องรับโทษอันสาสม
28พระเจ้าทรงไถ่จิตวิญญาณของข้าไว้ ไม่ให้ต้องลงสู่เหวลึก
ข้าจะมีชีวิตอยู่ชื่นชมความสว่างต่อไป’
29“พระเจ้าทรงกระทำสิ่งเหล่านี้ต่อมนุษย์
ถึงสองครั้ง หรือถึงสามครั้ง
30เพื่อช่วยกู้จิตวิญญาณของเขาจากเหวลึก
ให้เขาได้รับแสงสว่างแห่งชีวิต
31“โยบเอ๋ย โปรดตั้งใจฟังข้าพเจ้าเถิด
ขอให้นิ่งสงบ และข้าพเจ้าจะพูด
32หากท่านมีอะไรจะพูดก็ขอให้บอก
พูดออกมาเถิด เพราะข้าพเจ้าอยากให้ท่านได้รับความกระจ่าง
33แต่หากไม่มี ก็จงฟังข้าพเจ้า
โปรดเงียบ และข้าพเจ้าจะสอนสติปัญญาแก่ท่าน”
1“Mas agora, Jó, escute as minhas palavras;
preste atenção a tudo o que vou dizer.
2Estou prestes a abrir a boca;
minhas palavras estão na ponta da língua.
3Minhas palavras procedem de um coração íntegro;
meus lábios falam com sinceridade o que eu sei.
4O Espírito de Deus me fez;
o sopro do Todo-poderoso me dá vida.
5Responda-me, então, se puder;
prepare-se para enfrentar-me.
6Sou igual a você diante de Deus;
eu também fui feito do barro.
7Por isso não devo inspirar nenhum temor,
e a minha mão não há de ser pesada sobre você.
8“Mas você disse ao meu alcance;
eu ouvi bem as palavras:
9‘Estou limpo e sem pecado;
estou puro e sem culpa.
10Contudo, Deus procurou em mim motivos para inimizade;
ele me considera seu inimigo.
11Ele acorrenta os meus pés;
vigia de perto todos os meus caminhos’.
12“Mas eu digo que você não está certo,
porquanto Deus é maior do que o homem.
13Por que você se queixa a ele
de que não responde às palavras dos homens?33.13 Ou por quaisquer de suas ações?
14Pois a verdade é que Deus fala,
ora de um modo, ora de outro,
mesmo que o homem não o perceba.
15Em sonho ou em visão durante a noite,
quando o sono profundo cai sobre os homens
e eles dormem em suas camas,
16ele pode falar aos ouvidos deles
e aterrorizá-los com advertências,
17para prevenir o homem das suas más ações
e livrá-lo do orgulho,
18para preservar da cova a sua alma,
e a sua vida da espada.33.18 Ou e de atravessar o Rio.
19“Ou o homem pode ser castigado no leito de dor,
com os seus ossos em constante agonia,
20sendo levado a achar a comida repulsiva
e a detestar na alma sua refeição preferida.
21Já não se vê sua carne,
e seus ossos, que não se viam, agora aparecem.
22Sua alma aproxima-se da cova,
e sua vida, dos mensageiros da morte.
23Havendo, porém, um anjo ao seu lado,
como mediador entre mil,
que diga ao homem o que é certo a seu respeito,
24para ser-lhe favorável e dizer:
‘Poupa-o de descer à cova;
encontrei resgate para ele’,
25então sua carne se renova
voltando a ser como de criança; ele se rejuvenesce.
26Ele ora a Deus e recebe o seu favor;
vê o rosto de Deus e dá gritos de alegria,
e Deus lhe restitui a condição de justo.
27Depois ele vem aos homens e diz:
‘Pequei e torci o que era certo,
mas ele não me deu o que eu merecia.
28Ele resgatou a minha alma, impedindo-a de descer à cova,
e viverei para desfrutar a luz’.
29“Deus faz dessas coisas ao homem,
duas ou três vezes,
30para recuperar sua alma da cova,
a fim de que refulja sobre ele a luz da vida.
31“Preste atenção, Jó, e escute-me;
fique em silêncio, e falarei.
32Se você tem algo para dizer, responda-me;
fale logo, pois quero que você seja absolvido.
33Se não tem nada para dizer, ouça-me, fique em silêncio,
e eu ensinarei a sabedoria a você”.
