1“ข้าได้ทำพันธสัญญากับนัยน์ตาของตัวเองว่า
จะไม่มองหญิงสาวด้วยใจกำหนัด
2เพราะอะไรคือสิ่งที่พระเจ้าเบื้องบนทรงกำหนดให้มนุษย์?
อะไรคือมรดกจากองค์ทรงฤทธิ์เบื้องบน?
3ก็คือหายนะสำหรับคนชั่ว
และภัยพิบัติสำหรับคนทำผิดไม่ใช่หรือ?
4พระองค์ไม่ได้ทอดพระเนตรเห็นหนทางของข้า
และทรงนับทุกย่างก้าวของข้าหรอกหรือ?
5“หากข้าได้ดำเนินชีวิตในความเท็จ
หรือเท้าของข้ามุ่งสู่การหลอกลวง
6ขอพระเจ้าทรงชั่งข้าด้วยตราชูที่เที่ยงตรง
แล้วจะทรงทราบว่าข้าไร้ตำหนิ
7หากข้าเตลิดจากทางของพระเจ้า
หากตาของข้าพาใจมัวเมา
หรือหากมือของข้าแปดเปื้อนมลทิน
8ก็ขอให้คนอื่นกินสิ่งที่ข้าได้หว่าน
และขอให้พืชผลของข้าถูกถอนรากถอนโคน
9“หากจิตใจของข้าถูกผู้หญิงล่อไป
หรือหากข้าซุ่มอยู่ที่ประตูของเพื่อนบ้าน
10ก็ขอให้ภรรยาของข้าไปโม่แป้งให้คนอื่น
และให้ชายอื่นหลับนอนกับนาง
11เพราะสิ่งนั้นน่าละอาย
เป็นบาปที่ต้องถูกลงโทษ
12มันเป็นไฟเผาผลาญสู่ความหายนะ
และจะขุดรากถอนโคนสิ่งที่ข้าปลูกไว้
13“หากข้าไม่ให้ความยุติธรรม
แก่คนรับใช้ชายหญิง
ซึ่งมากล่าวโทษข้า
14ข้าจะทำอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพระเจ้า?
ข้าจะตอบอย่างไรเมื่อพระองค์ทรงเรียกให้ถวายรายงาน?
15พระเจ้าผู้ทรงสร้างข้าในครรภ์ก็ทรงสร้างพวกเขาด้วยไม่ใช่หรือ?
พระเจ้าองค์เดียวกันนี้ทรงสร้างเราทั้งสองฝ่ายในท้องแม่ไม่ใช่หรือ?
16“หากข้าบอกปัดความต้องการของผู้ยากไร้
หรือปล่อยให้หญิงม่ายคอยเก้อ
17หากข้าหวงอาหารไว้กับตัว
ไม่ยอมแบ่งปันแก่ลูกกำพร้าพ่อ
18ซึ่งอันที่จริงตั้งแต่หนุ่มมา ข้าก็เลี้ยงดูลูกกำพร้าพ่อเหมือนลูกในไส้
ตั้งแต่เกิดข้าก็นำทางให้หญิงม่าย
19หากข้าได้เห็นคนกำลังจะหนาวตายเพราะไม่มีเสื้อผ้า
เห็นคนยากไร้ไม่มีผ้าคลุมกาย
20และเขาไม่ได้อวยพรข้าในใจ
ที่ทำให้เขาอบอุ่นด้วยขนแกะของข้า
21หากข้าได้ทำร้ายลูกกำพร้าพ่อ
เพราะถือว่าตนมีอิทธิพลในศาล
22ก็ขอให้แขนของข้าหลุดออกจากไหล่
ขอให้มันหักออกจากข้อต่อ
23เพราะข้าหวาดกลัวหายนะจากพระเจ้า
และเพราะข้ายำเกรงพระบารมีของพระองค์
ข้าจึงไม่กล้าทำสิ่งทั้งหลายเหล่านี้
24“หากข้าไว้วางใจเงินทอง
หรือพูดกับทองคำบริสุทธิ์ว่า ‘เจ้าเป็นความมั่นคงปลอดภัยของข้า’
25หากข้าชื่นชมยินดีในความมั่งคั่งมหาศาลของข้า
ในทรัพย์สมบัติซึ่งมือของข้าหามาได้
26หากข้ามองดูดวงตะวันส่องแสงเจิดจ้า
หรือดวงจันทร์อันงามกระจ่าง
27แล้วจิตใจของข้าถูกล่อลวงอย่างลับๆ
และข้าได้กราบไหว้ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์
28นี่ก็จะเป็นบาปอันควรแก่การลงโทษ
เพราะเท่ากับว่าข้าไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าเบื้องบน
29“หากข้ากระหยิ่มยิ้มย่องในเคราะห์หามยามร้ายของศัตรู
หรือลิงโลดยินดีในความทุกข์ร้อนที่เกิดขึ้นกับเขา
30ข้าไม่เคยยอมให้ปากของข้าทำบาป
โดยสาปแช่งชีวิตของเขาให้มีอันเป็นไป
31หากคนในครัวเรือนของข้าไม่เคยกล่าวว่า
‘ใครบ้างไม่ได้กินเนื้อที่โยบให้จนอิ่ม?’
32อันที่จริงข้าไม่เคยแม้แต่ปล่อยให้คนแปลกหน้าต้องค้างคืนอยู่ตามถนน
เพราะประตูบ้านของข้าเปิดต้อนรับผู้เดินทางอยู่เสมอ
33หากข้าปิดบังบาปไว้เหมือนที่คนทั่วไปได้ปฏิบัติ31:33 หรือเหมือนที่อาดัมได้ปฏิบัติ
โดยซุกซ่อนความผิดของข้าไว้ในใจ
34เพราะข้ากลัวฝูงชน
และหวั่นเกรงการดูแคลนจากวงศ์ตระกูลต่างๆ ยิ่งนัก
ข้าก็เลยเก็บตัวเงียบไม่ออกนอกบ้าน
35(“อยากให้มีใครสักคนฟังข้าตอนนี้! บัดนี้ข้าขอลงชื่อแก้ข้อกล่าวหาของข้า
ขอองค์ทรงฤทธิ์ตอบข้าด้วยเถิด
ขอให้โจทก์เขียนคำฟ้องร้องขึ้นมา
36แน่ทีเดียว ข้าจะแบกคำฟ้องนั้นไว้บนบ่า
ข้าจะสวมมันไว้เหมือนมงกุฎ
37ข้าจะแถลงทุกย่างก้าวของข้าแด่พระองค์
ข้าจะเข้าเฝ้าพระองค์เหมือนข้าเป็นเจ้านายองค์หนึ่ง)
38“หากที่ดินของข้าร้องกล่าวโทษข้า
และทุกรอยไถคราดเปียกชุ่มด้วยน้ำตา
39หากข้ากินพืชผลโดยไม่จ่ายเงิน
หรือทำร้ายจิตใจผู้เช่า
40ก็ขอให้หนามงอกขึ้นแทนที่ข้าวสาลี
และวัชพืชงอกแทนข้าวบาร์เลย์”
โยบพูดจบลงตรงนี้
Иов отрицает свою вину перед Богом
1Договор заключил я с моими глазами,
чтобы мне не заглядываться на девушек31:1 Или: «чтобы не помышлять мне о девушке»..
2Ведь что за удел мне от Бога свыше,
и что за наследие от Всемогущего с небес?
3Не грешникам ли беда суждена
и гибель – творящим зло?
4Разве Он не видит мои пути,
не считает каждый мой шаг?
5Ходил ли я во лжи,
и спешили ли ноги мои к обману?
6Пусть Бог меня взвесит на верных весах,
и тогда Он узнает, что я непорочен!
7Если стопы мои от пути уклонялись,
если сердце мое следовало за моими глазами,
и руки мои осквернялись,
8то пусть другие съедят то, что я посеял,
и исторгнется с корнем мой урожай.
9Если сердце мое соблазнялось женщиной,
если я выжидал ее у дверей ближнего,
10пусть жена моя мелет зерно другому,
и чужие люди с ней спят.
11Ведь это гнусное преступление,
грех, подлежащий суду.
12Ведь это огонь, палящий до Погибели;
который сжег бы мое добро.
13Если лишал я слугу или служанку справедливости,
когда они были в тяжбе со мной,
14то, что стал бы я делать,
когда Бог восстанет на суд?
Что я сказал бы,
будучи призван к ответу?
15Разве не Тот, Кто создал меня в утробе,
создал и их?
Не один ли Творец во чреве нас сотворил?
16Если я бедным отказывал в просьбах
и печалил глаза вдовы,
17если один я съедал свой хлеб,
с сиротою им не делясь, –
18я с юности растил его, как отец,
и от чрева матери заботился о вдове, –
19если я видел гибнувшего нагим
и нищего без одежды,
20и сердце его не благословляло меня,
за то, что согрел я его шерстью моих овец,
21если поднимал я руку на сироту,
зная, что есть у меня влияние в суде,
22то пусть рука моя отпадет от плеча,
пусть переломится в суставе.
23Я боялся бед от Бога
и, страшась Его величия,
я не смог бы такого сделать.
24Если бы я на золото понадеялся
и сказал бы сокровищу: «Ты опора моя»,
25если бы ликовал, что богатство мое несметно,
что так много собрала моя рука,
26если глядя на солнце в его сиянии
или на луну в ее сверкающем шествии,
27я сердцем прельщался втайне,
и слал им воздушный поцелуй,
28то и эти грехи подлежат суду,
ведь так я предал бы Всевышнего Бога.
29Если рад я был гибели моего врага,
ликовал, когда он попадал в беду, –
30но я не давал согрешить устам,
не призывал проклятия на его жизнь, –
31если в шатре моем не говорили:
«Насытиться бы нам его мясом!»31:31 Смысл этого места в еврейском тексте неясен. –
32но и странник не ночевал на улице,
ведь мои двери отворялись прохожему –
33если я скрывал свой грех, как Адам31:33 Как Адам; или: «как и другие».,
в сердце своем прятал вину,
34из-за страха перед толпой,
из-за боязни перед сородичами, –
то я бы молчал и сидел взаперти.
35(О если бы кто-нибудь меня выслушал!
Вот подпись моя. Пусть Всемогущий ответит.
Пусть мой обвинитель запишет свое обвинение.
36О, я носил бы его на плече,
надевал его, как венец.
37Каждый свой шаг я открыл бы Ему,
и, как князь, приблизился бы к Нему.)
38Если взывала против меня земля,
и рыдали ее борозды вместе,
39потому что я ел ее плод,
и не платил за него, и душу владельцев ее изнурял,
40то пусть растет вместо хлеба терн
и сорные травы взамен ячменя.
Закончились слова Иова.
