1“มีเหมืองเงิน
และแหล่งถลุงทองคำ
2แร่เหล็กได้มาจากพื้นดิน
และทองแดงถลุงมาจากสินแร่
3มนุษย์ไล่ความมืดออกไป
ค้นหาแหล่งแร่ที่ลึกลับที่สุด
ในความมืดทึบ
4เขาขุดปล่องในที่ห่างไกลจากถิ่นที่ผู้คนอาศัย
ในที่ซึ่งเท้าของมนุษย์ไม่ได้เหยียบย่างเข้าไป
เขาไต่เชือกและแกว่งตัวไปมาในที่ห่างไกลจากผู้คน
5แผ่นดินโลกเป็นแหล่งอาหาร
แต่เบื้องล่างหลอมตัวราวกับถูกไฟเผา
6แก้วไพฑูรย์มาจากหินของมัน
และที่นั่นก็มีผงทองคำ
7ไม่มีนกล่าเหยื่อตัวใดรู้เส้นทางที่ซ่อนอยู่นั้น
ไม่มีตาของเหยี่ยวตัวใดสังเกตเห็น
8สัตว์ป่าที่สง่างามไม่ย่างกรายไปที่นั่น
ไม่มีราชสีห์ตัวใดผ่านไปที่นั่น
9มือมนุษย์ทำลายหินที่แข็งแกร่ง
และทลายภูเขาลงถึงราก
10เขาขุดอุโมงค์ทะลุหินผา
และตาของเขามองเห็นของมีค่าในนั้น
11เขาเสาะหา28:11 ภาษาฮีบรูว่าเขาทำเขื่อนกั้นต้นน้ำลำธาร
และนำสิ่งที่ซ่อนเร้นมาสู่ความสว่าง
12“แต่จะพบสติปัญญาได้จากที่ไหน?
ความเข้าใจอยู่ที่ไหน?
13มนุษย์ไม่เข้าใจถึงคุณค่าของสติปัญญา
หาไม่พบในดินแดนของผู้มีชีวิต
14ห้วงลึกกล่าวว่า ‘มันไม่ได้อยู่ในนี้’
ทะเลกล่าวว่า ‘มันไม่ได้อยู่ที่นี่’
15เราไม่สามารถซื้อปัญญาด้วยทองเนื้อดีที่สุด
หรือตีราคาเป็นเงิน
16หรือแลกซื้อด้วยทองคำแห่งเมืองโอฟีร์
หรือด้วยโกเมนล้ำค่าหรือไพฑูรย์
17ไม่ว่าทองคำหรือแก้วมณีก็ไม่อาจเทียบปัญญาได้
อีกทั้งเพชรพลอยหรือเครื่องทองก็ไม่อาจแลกได้
18หินปะการังและแก้วผลึกยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง
ค่าของสติปัญญาสูงกว่าทับทิม
19บุษราคัมแห่งเอธิโอเปียไม่อาจเทียบเคียง
แม้แต่ทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่อาจแลกซื้อได้
20“ถ้าเช่นนั้นสติปัญญามาจากที่ไหน?
ความเข้าใจอยู่ที่ไหน?
21มันถูกซ่อนจากสายตาของทุกชีวิต
และถูกปิดบังไว้จากนกในอากาศ
22หายนะและความตายกล่าวว่า
‘เราเพียงแต่ได้ยินข่าวเล่าลือมา’
23พระเจ้าทรงเข้าใจหนทางสู่สติปัญญา
และพระองค์เพียงผู้เดียวทรงทราบว่ามันอยู่ที่ไหน
24เพราะพระองค์ทรงแลเห็นถึงสุดปลายแผ่นดินโลก
เห็นทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์
25เมื่อพระเจ้าทรงกำหนดแรงลม
และชั่งตวงห้วงน้ำ
26เมื่อทรงตั้งกฎเกณฑ์ของสายฝน
และจัดทางให้แก่พายุฟ้าคำรน
27แล้วพระองค์ทรงทอดพระเนตรสติปัญญาและทรงประเมินค่า
พระองค์ทรงยืนยันและทดสอบ
28และพระองค์ตรัสแก่มนุษย์ว่า
‘ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือสติปัญญา
การหลีกหนีจากความชั่วคือความเข้าใจ’ ”
Где је мудрост?
1Ето, и сребро има свој рудник,
и злато место на ком се испира.
2И гвожђе се из земље узима
и камен се претапа у бронзу.
3А човек таму докрајчује,
истражује до крајњих граница,
тражи руду у тами најгушћој.
4Окно копа далеко од ближњег
где нога не залази,
пење се и клати далеко од људи.
5Земља са које хлеб долази
изнутра се ковитла ко ватра.
6У њеним је стенама налазиште сафира,
а има и златне прашине.
7Пут до тамо не зна птица грабљивица,
око соколово траг му не назире.
8Поносне се звери њиме не шуњају,
а ни лав по њему не пролази.
9Човек пружа руку за кременом,
прекопава корење планина;
10у стенама тунеле пробија
и очима види сваку вредност;
11обуздава цурење вода
и оно скривено на светло износи.
12Али где се мудрост проналази?
Где је место разборитости?
13Род јој људски вредност не познаје,
не проналази се у земљи живих.
14Тек, бездан јавља: ’У мени није!’
и море каже: ’Није ни са мном!’
15Суво злато за њу се не даје,
за цену њену сребро се не мери.
16Не плаћа се ни златом офирским,
ни скупоценим ониксом и сафиром.
17Нису јој равни ни злато ни кристал,
за ћуп сувог злата не трампи се она.
18Корале и јаспис и не спомињите,
од бисера мудрост је вреднија.
19Не мери се са њом ни топаз из Куша,
ни сувим се златом платити не може.
20Па одакле онда долази мудрост?
Где је место разборитости?
21Од очију свега живог је склоњена,
од небеских птица је скривена.
22Трулеж мртвих и смрт нам казују:
’Ушима смо својим чули казивање о њој.’
23Бог разуме пут до ње
и познаје њено место,
24јер он види до крајева земље
и он гледа испод свих небеса.
25Кад је ветру подарио снагу
и мерама премерио воде;
26кад је киши одредбу давао
и муње олујама;
27тада ју је погледао, објавио, поставио,
тада ју је проверио.
28А људима је рекао:
’Ево, мудрост је у богобојазности
а разборитост у уклањању од зла!’“
