โยบ
1โยบจึงตอบว่า
2“ท่านช่วยคนหมดแรงได้มากเสียจริง!
ช่วยพยุงแขนที่อ่อนล้าได้เยี่ยมจริงนะ!
3คำแนะนำที่ท่านให้แก่คนไม่มีปัญญานั้นช่างยอดเยี่ยม!
ท่านได้แสดงความเข้าใจที่ลึกซึ้งเสียนี่กระไร!
4ใครหนอช่วยให้ท่านพูดออกมาอย่างนี้ได้?
วิญญาณดวงใดหนอที่พูดออกมาผ่านปากของท่าน?
5“บรรดาผู้ตายต้องทุกข์ทรมาน
ทั้งบรรดาคนที่อยู่ใต้น้ำและทุกชีวิตในนั้น
6แดนมรณาเปลือยเปล่าต่อหน้าพระเจ้า
แดนพินาศไร้สิ่งปกปิด
7พระเจ้าทรงคลี่ท้องฟ้าด้านเหนือบนความว่างเปล่า
และทรงแขวนโลกไว้เหนือที่เวิ้งว้าง
8พระองค์ทรงห่อหุ้มน้ำไว้ในเมฆของพระองค์
และเมฆก็ไม่ได้แตกกระจายเพราะน้ำหนักของมัน
9พระองค์ทรงคลี่เมฆ
ทรงบดบังจันทร์เพ็ญ
10พระองค์ทรงกำหนดเส้นขอบฟ้าที่ทะเล
เป็นพรมแดนระหว่างความสว่างกับความมืด
11เสาของฟ้าสวรรค์สั่นคลอน
เมื่อพระองค์ทรงกำราบ
12และโดยฤทธิ์อำนาจของพระองค์ ทะเลก็สงบราบคาบ
โดยพระปรีชาญาณ ทรงหั่นราหับออกเป็นชิ้นๆ
13ฟ้าสวรรค์งดงามโดยลมปราณของพระเจ้า
พระหัตถ์ของพระองค์ทรงแทงพญางูที่กำลังเลื้อยไป
14เหล่านี้เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยที่พระองค์ทรงกระทำ
เป็นแค่เสียงกระซิบแผ่วๆ ที่เราได้ยินเกี่ยวกับพระองค์เท่านั้น!
แล้วใครเล่าจะสามารถเข้าใจความเกรียงไกรแห่งฤทธิ์อำนาจของพระองค์ได้?”
Réponse de Job à Bildad
On ne connaît ni ne comprend l’œuvre de Dieu
1Alors Job prit la parole et dit :
2Ah, comme tu sais bien ╵aider l’homme sans force,
et secourir le bras ╵qui n’a plus de vigueur !
3Quel bon conseil tu donnes ╵à celui qui se trouve ╵dépourvu de sagesse,
et comme tu répands ╵la science à profusion !
4Mais à qui donc, dis-moi, ╵s’adressent tes discours ?
De quelle inspiration ╵émanent tes paroles ?
5Tous ceux qui sont morts tremblent
bien au-dessous des mers ╵et des êtres qui les habitent,
6car le séjour des morts ╵est à nu devant Dieu,
et le royaume des défunts26.6 En hébreu : Abaddôn, c’est-à-dire le lieu de destruction. Dans Ap 9.11, c’est le nom de l’ange de l’abîme. ╵n’a rien pour se couvrir.
7Il étend sur le vide ╵la région de l’Arctique
et il suspend la terre ╵au-dessus du néant.
8Il enserre les eaux ╵dans ses nuées épaisses,
mais jamais, sous leur poids, ╵les nuages n’éclatent.
9Il a couvert d’un voile ╵la face de son trône
en étendant sur lui ╵son épaisse nuée.
10Il a tracé un cercle ╵sur la face des eaux,
au lieu où la lumière ╵rencontre les ténèbres.
11Les colonnes du ciel ╵sont ébranlées,
épouvantées, ╵à sa menace.
12Par sa puissance, ╵il agite la mer ;
par son intelligence, ╵il en brise le monstre26.12 Voir v. 13 ; 3.8 et note. Autre traduction : il en brise l’orgueil (voir 9.13 et note)..
13Sous l’effet de son souffle, ╵le ciel devient serein.
Quant au serpent fuyard26.13 Voir Es 27.1 et note., ╵sa main l’a transpercé.
14Cependant, ce n’est là ╵qu’une infime partie ╵de ce qu’il accomplit,
dont nous ne percevons ╵qu’un murmure léger.
Qui pourra donc comprendre ╵les éclats de tonnerre ╵de sa puissance ?
