เอลีฟัส
1แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
2“มนุษย์จะมีประโยชน์อันใดสำหรับพระเจ้าได้?
แม้แต่คนเฉลียวฉลาดก็จะเป็นประโยชน์อะไรสำหรับพระองค์ได้?
3หากท่านชอบธรรม นั่นจะทำให้องค์ทรงฤทธิ์พอพระทัยตรงไหน?
หากท่านดีพร้อม จะมีประโยชน์อันใดสำหรับพระองค์?
4“เพราะคุณธรรมของท่านหรือ
พระองค์จึงทรงตำหนิและตั้งข้อหาท่าน?
5ไม่ใช่เพราะท่านชั่วร้ายมากหรือ?
ไม่ใช่เพราะบาปที่ไม่สิ้นสุดของท่านหรือ?
6ท่านได้เรียกร้องของค้ำประกันจากพี่น้องโดยไม่มีเหตุผล
ท่านทำให้ผู้คนหมดเนื้อหมดตัว
7ท่านไม่ได้ให้น้ำแก่ผู้อิดโรย
และไม่แบ่งปันอาหารแก่ผู้หิวโหย
8แม้ว่าท่านจะมีอิทธิพล เป็นเจ้าของที่ดิน
มีคนนับหน้าถือตาและอาศัยในที่แห่งนั้น
9ท่านขับไล่ไสส่งแม่ม่ายออกไปมือเปล่า
และริดรอนกำลังของลูกกำพร้าพ่อ
10ด้วยเหตุนี้กับดักหลุมพรางจึงอยู่รายรอบท่าน
หายนะฉับพลันทำให้ท่านขวัญหนีดีฝ่อ
11ความมืดมนจึงทำให้ท่านมองไม่เห็น
และกระแสน้ำท่วมมิดท่าน
12“พระเจ้าไม่ได้ประทับที่เบื้องสูงแห่งฟ้าสวรรค์หรือ?
ดูเถิดว่าหมู่ดาวเบื้องบนอยู่สูงเพียงใด?
13ถึงกระนั้นท่านก็กล่าวว่า ‘พระเจ้ารู้อะไร?
พระองค์จะสามารถพิพากษาผ่านความมืดทึบนี้ได้หรือ?
14เพราะเมฆหนาทึบบังพระองค์ไว้
เมื่อพระองค์เสด็จไปมาเหนือฟ้ากว้าง พระองค์จึงไม่ทรงเห็นเรา’
15ท่านจะเดินบนทางสายเก่า
ที่คนชั่วได้เดินย่ำมานั้นหรือ?
16พวกเขาถูกคร่าไปก่อนกำหนด
รากฐานของเขาถูกน้ำท่วมกวาดล้างไป
17เขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรา!
องค์ทรงฤทธิ์จะทำอะไรเราได้?’
18แต่พระเจ้านี่แหละทำให้บ้านของเขามีแต่ของดีๆ
ฉะนั้นข้าจึงไม่ใส่ใจคำแนะนำของคนชั่วร้าย
19“บรรดาคนชอบธรรมเห็นความย่อยยับของพวกเขาแล้วก็ชื่นชมยินดี
ผู้บริสุทธิ์เย้ยหยันพวกเขาว่า
20‘แน่นอนว่าศัตรูของเราย่อมถูกทำลายล้าง
และไฟเผาผลาญทรัพย์สมบัติของพวกเขา’
21“ยอมจำนนต่อพระเจ้าเถิด คืนดีกับพระองค์
แล้วความเจริญรุ่งเรืองจะมาถึงท่าน
22จงน้อมรับคำสั่งสอนจากพระโอษฐ์ของพระองค์
และเก็บพระวจนะของพระองค์ไว้ในดวงใจของท่าน
23หากท่านกลับมาหาองค์ทรงฤทธิ์ ท่านก็จะกลับสู่ความปกติสุข
หากท่านขจัดความชั่วร้ายให้ห่างไกลจากเรือนของท่าน
24หากท่านละทิ้งแร่ทองคำของท่านไว้ในธุลีดิน
และโยนทองแห่งโอฟีร์ของท่านทิ้งหุบเหวไป
25เมื่อนั้นองค์ทรงฤทธิ์เองจะทรงเป็นทองของท่าน
เป็นเงินเนื้อดีของท่าน
26แน่นอนว่าท่านจะชื่นชมยินดีในองค์ทรงฤทธิ์
และเงยหน้าขึ้นหาพระเจ้า
27ท่านจะอธิษฐานต่อพระเจ้า และพระองค์จะทรงฟังท่าน
แล้วท่านจะทำตามที่ถวายปฏิญาณไว้
28สิ่งที่ท่านตัดสินใจจะสัมฤทธิ์ผล
และแสงสว่างจะส่องทางให้ท่าน
29เมื่อมีคนถูกทำให้ตกต่ำลงและท่านทูลว่า ‘ขอทรงโปรดยกชูเขา!’
แล้วพระองค์ก็จะทรงช่วยกู้ผู้ที่ต่ำต้อยนั้น
30พระองค์จะทรงกอบกู้แม้แต่ผู้ที่ทำผิด
มืออันบริสุทธิ์ของท่านจะช่วยกู้เขา”
Ang Tubag ni Elifaz
1Unya mitubag si Elifaz nga taga-Teman, 2“May pulos ba ang tawo ngadto sa Dios? May kaayohan bang ikahatag ang tawong maalamon kaniya? 3Malipay ba ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha ba siya kon walay ikasaway sa imong kinabuhi? 4Gibadlong ka sa Dios ug gihukman dili tungod kay nagatahod ka kaniya, 5kondili tungod kay labihan na gayod ang imong kadaotan ug wala nay undang ang imong pagpakasala. 6Sa walay kalooy gikuha mo ang bisti sa imong isigka-tawo isip garantiya sa iyang utang kanimo, ug halos wala na siyay bisti. 7Wala mo hatagig tubig ang giuhaw, ug wala mo usab hatagig pagkaon ang gigutom. 8Gigamit mo ang imong pagkagamhanan ug pagkadungganon sa pag-angkon ug yuta. 9Kon mangayo kanimo ug tabang ang mga biyuda, gipapauli mo sila nga walay dala. Apil ang mga ilo wala mo ayoha pagtagad. 10Mao kana ang hinungdan nga nalibotan ka sa mga lit-ag, ug kalit nga moabot kanimo ang kahadlok. 11Mao kana ang hinungdan kon nganong nangitngitan ka, nabutaan, ug nalapawan sa baha.
12“Ang Dios anaa sa kinaibabwan sa langit, labaw pa sa kinalayoan nga mga bitoon. 13Mao kana nga miingon ka, ‘Wala mahibalo ang Dios sa akong ginahimo. Natabonan siya sa bagang dag-om, unsaon man niya paghukom? 14Natabonan siya sa bagang panganod, busa dili niya kita makita samtang naglakaw siya ibabaw sa langit.’
15“Magpadayon ka ba sa pagsunod sa mga gawi nga dugay nang gisunod sa mga tawong daotan? 16Nangamatay sila nga dili pa nila panahon; nahisama sila sa pundasyon sa balay nga gianod sa baha. 17Miingon sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pasagdi lang kami! Unsa may mahimo mo kanamo?’ 18Apan ang Dios mao ang nagpuno sa ilang mga balay sa maayong mga butang. Busa kon unsa may itambag niining daotang mga tawo, dili gayod ako mamati.
19“Kon makita sa matarong ug inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sa daotang mga tawo, malipay ug magkatawa sila kanila. 20Moingon sila, ‘Nalaglag na gayod ang atong mga kaaway, ug gilamoy sa kalayo ang ilang kabtangan.’
21“Job, pagpasakop sa Dios ug pakighusay kaniya aron panalanginan ka niya. 22Dawata ang iyang mga katudloanan ug tipigi sa imong kasingkasing ang iyang mga pulong. 23Kon mobalik ka sa Makagagahom nga Dios, ug kuhaon mo ang kadaotan gikan sa imong panimalay, ibalik niya ang maayo mong kahimtang. 24Ayaw hatagig bili ang imong mga bulawan; isipa kini nga daw sama lang sa balas o mga bato lang sa suba. 25Ug ang Makagagahom nga Dios mahimong sama sa bulawan ug mahalong plata alang kanimo. 26Unya makaplagan mo ang kalipay nga nagagikan sa Makagagahom nga Dios, ug dili ka na maulaw nga moduol kaniya. 27Mag-ampo ka ngadto kaniya ug pamation ka niya, ug tumanon mo ang imong mga saad kaniya. 28Unsa man ang imong ginaplano nga pagabuhaton, matuman kini, ug modan-ag ang kahayag sa imong agianan. 29Kon adunay tawo nga maluya, ug kon moampo ka sa Dios nga lig-onon siya, tabangan niya ang maong tawo. 30Bisan ang mga tawo nga nakasala luwason niya pinaagi sa imong matarong nga kinabuhi.”
