ดินแดนที่ยังต้องเข้ายึดครอง
1เมื่อโยชูวาแก่ลง ผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเขาว่า “เจ้าแก่มากแล้ว และยังมีดินแดนอีกมากที่จะต้องพิชิต
2“ดินแดนซึ่งยังจะต้องเข้ายึดครองได้แก่ ดินแดนทั้งหมดของชาวฟีลิสเตียและเกชูร์ 3ดินแดนซึ่งนับเป็นของชาวคานาอัน จากแม่น้ำชิโหร์ทางตะวันออกของอียิปต์ถึงพรมแดนของเอโครนทางเหนือ (นครทั้งห้าของฟีลิสเตียได้แก่ กาซา อัชโดด อัชเคโลน กัท และเอโครน นี่คือดินแดนของชาวอัฟวิม) 4จากทางใต้ ดินแดนทั้งหมดของชาวคานาอัน จากอาราห์ของชาวไซดอนจนถึงอาเฟค ตรงพรมแดนของชาวอาโมไรต์ 5ดินแดนของชาวเกบาล13:5 คือ ดินแดนแห่งไบบลอส เลบานอนทั้งหมดไปทางตะวันออก จากบาอัลกาดเชิงภูเขาเฮอร์โมนถึงเลโบฮามัท13:5 หรือถึงทางเข้าสู่ฮามัท
6“สำหรับคนที่อาศัยในเขตภูเขาจากเลบานอนถึงมิสเรโฟทมาอิมคือชาวไซดอนทั้งปวง เราเองจะขับไล่พวกเขาออกไปต่อหน้าอิสราเอล จงแบ่งดินแดนเหล่านี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอิสราเอลตามที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ 7และแบ่งดินแดนเหล่านี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเก้าเผ่ากับเผ่ามนัสเสห์อีกครึ่งเผ่า”
การแบ่งดินแดนทางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
8สำหรับเผ่ารูเบน กาด และเผ่ามนัสเสห์อีกครึ่งเผ่าได้รับกรรมสิทธิ์ทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งโมเสสผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ยกให้ก่อนแล้ว
9กรรมสิทธิ์นั้นเริ่มจากดินแดนอาโรเออร์ริมโกรกธารอารโนน จากเมืองซึ่งอยู่ตอนกลางของโกรกธารนี้รวมถึงที่ราบสูงเมเดบาทั้งหมดจนถึงดีโบน 10และเมืองทั้งหมดของสิโหนกษัตริย์ชาวอาโมไรต์ซึ่งครองเฮชโบนไปจนจดพรมแดนของชาวอัมโมน 11และครอบคลุมกิเลอาดอาณาเขตของชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ บริเวณภูเขาเฮอร์โมนทั้งหมด บาชานทั้งหมดจนจดสาเลคาห์ 12กล่าวคืออาณาเขตทั้งสิ้นของกษัตริย์โอกแห่งบาชาน ซึ่งครองอัชทาโรทและเอเดรอี เขาผู้นี้เป็นหนึ่งในเรฟาอิมกลุ่มสุดท้าย โมเสสพิชิตพวกเขาและเข้ายึดครองดินแดน 13แต่ชนอิสราเอลไม่ได้ขับไล่ชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ออกไป พวกเขาจึงยังคงอาศัยอยู่ในหมู่ชนอิสราเอลจนถึงทุกวันนี้
14สำหรับเผ่าเลวี โมเสสไม่ได้มอบดินแดนใดๆ ให้ เพราะพวกเขาได้รับเครื่องบูชาด้วยไฟที่ถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลเป็นกรรมสิทธิ์ตามที่ทรงสัญญาแก่เขา
15ดินแดนซึ่งโมเสสยกให้เผ่ารูเบนตามแต่ละตระกูล ได้แก่
16ดินแดนจากอาโรเออร์ริมโกรกธารอารโนน จากเมืองซึ่งอยู่ตอนกลางของโกรกธารไปจนถึงที่ราบทั้งหมดเลยเมเดบา 17จดเฮชโบน และเมืองทั้งหมดบนที่ราบนั้น รวมทั้งดีโบน บาโมทบาอัล เบธบาอัลเมโอน 18ยาฮาส เคเดโมท เมฟาอาท 19คีริยาธาอิม สิบมาห์ เศเรทชาหาร์บนภูเขาในหุบเขานั้น 20เบธเปโอร์ ลาดเขาปิสกาห์ และเบธเยชิโมท 21คือเมืองทั้งหมดบนที่ราบสูงและอาณาจักรทั้งหมดของกษัตริย์สิโหนแห่งอาโมไรต์ ผู้ครอบครองอยู่ในเฮชโบน ซึ่งถูกโมเสสพิชิตพร้อมกษัตริย์อื่นๆ ของมีเดียนคือเอวี เรเคม ศูร์ เฮอร์ และเรบา ผู้เป็นพันธมิตรของสิโหน ซึ่งอาศัยอยู่ในถิ่นนั้น 22ประชากรอิสราเอลยังได้ประหารผู้ทำนายบาลาอัมบุตรเบโอร์ด้วย 23ชายฝั่งแม่น้ำจอร์แดนเป็นพรมแดนของรูเบน เมืองกับหมู่บ้านเหล่านี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเผ่ารูเบน แบ่งตามตระกูล
24ดินแดนซึ่งโมเสสยกให้เผ่ากาดตามแต่ละตระกูล ได้แก่
25เขตแดนยาเซอร์ เมืองทั้งหมดของกิเลอาด และครึ่งหนึ่งของดินแดนของชาวอัมโมน ไกลถึงอาโรเออร์ใกล้รับบาห์ 26และจากเฮชโบนถึงรามัทมิสปาห์และเบโทนิม และจากมาหะนาอิมถึงเขตแดนเดบีร์ 27และในหุบเขาได้แก่ เบธฮารัม เบธนิมราห์ สุคคท และศาโฟน ดินแดนส่วนที่เหลือของกษัตริย์สิโหนแห่งเฮชโบน (ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน ขึ้นไปจดทะเลคินเนเรท13:27 คือ กาลิลี) 28เมืองกับหมู่บ้านเหล่านี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเผ่ากาดแบ่งตามตระกูล
29ดินแดนซึ่งโมเสสยกให้เผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า คือครึ่งหนึ่งของครอบครัวที่เป็นลูกหลานของมนัสเสห์ตามแต่ละตระกูล ได้แก่
30ดินแดนจากมาหะนาอิม ครอบคลุมบาชานทั้งหมดซึ่งเป็นอาณาจักรทั้งสิ้นของกษัตริย์โอกแห่งบาชานและเมืองทั้งหกสิบแห่งในแว่นแคว้นยาอีร์ในบาชาน 31ครึ่งหนึ่งของกิเลอาด อัชทาโรท และเอเดรอี (ซึ่งเป็นเมืองเอกของกษัตริย์โอกในบาชาน) ให้แก่ลูกหลานครึ่งหนึ่งของวงศ์วานมาคีร์ ซึ่งเป็นบุตรของมนัสเสห์แบ่งตามตระกูล
32ทั้งหมดนี้คือกรรมสิทธิ์ซึ่งโมเสสแบ่งสรรให้ ขณะอยู่ในที่ราบโมอับบนฝั่งแม่น้ำจอร์แดนด้านตะวันออกของเมืองเยรีโค 33แต่โมเสสไม่ได้มอบกรรมสิทธิ์ใดๆ แก่เผ่าเลวี เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเขาตามที่ทรงสัญญาไว้
سرزمينهای تسخير نشده
1وقتی يوشع به سن پيری رسيد، خداوند به او فرمود: «تو پير شدهای در حالی که سرزمينهای زيادی باقی مانده است كه بايد تصرف شوند. 2-7اينها هستند آن سرزمينهايی كه باقی مانده و بايد تسخير شوند: تمام سرزمين فلسطينیها (كه شامل پنج شهر پادشاه نشين غزه، اشدود، اشقلون، جت و عقرون میباشد)، سرزمين جشوریها و عویها در جنوب (تمام سرزمين اين قومها جزو كنعان محسوب میشوند و بين رود شيحور در شرق مصر و سرحد عقرون در شمال قرار دارند)، بقيهٔ سرزمين كنعان كه بين شهر معارهٔ صيدونیها و شهر افيق در مرز اموریها قرار دارد، سرزمين جبالیها، تمام لبنان در شرق كه از بعل جاد در جنوب كوه حرمون تا گذرگاه حمات امتداد میيابد، تمام سرزمينهای كوهستانی كه بين لبنان و مسرفوتمايم قرار دارد و متعلق به صيدونیهاست. من ساكنان تمام اين سرزمينها را از پيش روی قوم اسرائيل بيرون خواهم راند، اما تو زمينهای آنها را چنانكه دستور دادهام، بين نه قبيلهٔ اسرائيل و نصف قبيلهٔ منسی به حكم قرعه تقسيم كن تا ملک ايشان باشد.»
تقسيم زمينهای شرق اردن
8نصف ديگر قبيلهٔ منسی و دو قبيلهٔ رئوبين و جاد، قبلاً قسمت خود را در سمت شرقی رود اردن تحويل گرفته بودند، زيرا موسی اين ناحيه را برای آنها تعيين نموده بود. 9از عروعير كه در كنارهٔ وادی ارنون است تا شهری كه در وسط اين وادی است و تمام بيابان ميدبا تا ديبون، 10همچنين همهٔ شهرهای سيحون، پادشاه قوم اموری كه از حشبون تا سرحد عمون حكومت میكرد، ملک آنها بود. 11-12و نيز جلعاد، سرزمين جشوریها و معكیها، تمام كوه حرمون و تمام باشان تا شهر سلخه كه تمام جزو قلمرو عوج بود به آنها تعلق داشت. (عوج در عشتاروت و ادرعی حكومت میكرد و از بازماندگان رفائیها بود كه موسی آنها را شكست داد و بيرون راند.) 13اما اسرائیلیها مردم جشور و معكی را از زمينهايشان بيرون نكردند، به طوری که آنها تا امروز در ميان ايشان ساكنند.
14موسی به قبيلهٔ لاوی هيچ زمينی نداده بود، زيرا قرار بود به جای زمين، قربانیهایی كه بر آتش به خداوند تقديم میشد به آنها داده شود.
زمين قبيلهٔ رئوبين
15موسی بخشی از سرزمين را به خاندانهای قبيلهٔ رئوبين داده بود. 16حدود زمين آنها از عروعير در كنار وادی ارنون و شهری كه در وسط آن وادی است، تا آن طرف دشت مجاور ميدبا بود. 17سرزمين آنها شامل حشبون و تمام شهرهای آن دشت میشد، يعنی ديبون، باموتبعل، بيتبعل معون، 18يهصه، قديموت، ميفاعت، 19قريتايم، سبمه، سارت شحر در كوهستان بالای دره، 20بيتفغور، بيتيشيموت و دامنه كوه پيسگاه.
21همچنين شهرهايی كه در دشت بودند و نيز شهرهای سيحون، پادشاه اموری كه در حشبون حكومت میكرد به ملكيت قبيلهٔ رئوبين درآمدند. موسی، سيحون پادشاه و بزرگان مديان را كه عبارت بودند از: اَوی، راقم، صور، حور و رابع شكست داده بود. اين افراد در سرزمين سيحونِ پادشاه زندگی میكردند و با او متحد بودند. 22بلعام جادوگر، پسر بعور، نيز از جمله كسانی بود كه بهوسیله اسرائیلیها در جنگ كشته شده بودند. 23رود اردن، مرز غربی قبيلهٔ رئوبين بود. اينها شهرها و دهاتی بودند كه به خاندانهای قبيلهٔ رئوبين به ملكيت داده شدند.
زمين قبيلهٔ جاد
24موسی همچنين قسمتی از سرزمين را برای خاندانهای قبيلهٔ جاد تعيين نموده بود. اين قسمت عبارت بود از: 25يعزير، تمام شهرهای جلعاد و نصف سرزمين عمونیها تا عروعير نزديک ربه 26و از حشبون تا رامت مصفه و بطونيم، و از محنايم تا سرحد دبير؛ 27شهرهای بيتهارام و بيتنمره، سوكوت، صافون، كه در درهٔ اردن بودند و همچنين بقيه ملک سيحون، پادشاه حشبون. رود اردن مرز غربی قبيلهٔ جاد بود و تا درياچهٔ جليل در شمال امتداد داشت. 28اينها شهرها و دهاتی بودند كه به خاندانهای قبيلهٔ جاد به ملكيت داده شدند.
زمينِ نصف قبيلهٔ منسی
29موسی قسمتی از سرزمين را برای خاندانهای نصف قبيلهٔ منسی تعيين نموده بود. 30زمين ايشان از محنايم به طرف شمال بود و شامل باشان (مملكت سابق عوج پادشاه) و تمام شهرهای يائير (واقع در باشان) كه شصت شهر بودند، میشد. 31نصف جلعاد و شهرهای پادشاه نشين عوج يعنی عشتاروت و ادرعی در باشان به نصف خاندان ماخير پسر منسی داده شد.
32اين بود چگونگی تقسيم زمينهای شرق رود اردن، بهوسیله موسی، هنگامی كه او در شرق اريحا در دشت موآب بود. 33اما موسی هيچ سهمی به قبيلهٔ لاوی نداد، زيرا چنانكه به ايشان گفته بود، به جای زمين، خداوند، خدای اسرائيل ميراث ايشان بود.
