โยชูวา 11 – TNCV & PCB

Thai New Contemporary Bible

โยชูวา 11:1-23

พิชิตดินแดนทางเหนือ

1เมื่อกษัตริย์ยาบินแห่งฮาโซร์ได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก็ส่งข่าวไปยังกษัตริย์โยบับแห่งมาโดน กษัตริย์แห่งชิมโรน กษัตริย์แห่งอัคชาฟ 2และกษัตริย์ทั้งหลายในแถบภูเขาทางเหนือในอาราบาห์ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของคินเนเรท ในเชิงเขาทางตะวันตก และในนาโฟทโดร์11:2 หรือในเขตที่สูงโดร์ทางตะวันตก 3ชาวคานาอันทั้งด้านตะวันออกและตะวันตก ชาวอาโมไรต์ ชาวฮิตไทต์ ชาวเปริสซี ชาวเยบุสในแดนเทือกเขา ชาวฮีไวต์ที่เชิงเขาเฮอร์โมนในดินแดนมิสปาห์ 4พวกเขายกทัพมาพร้อมกับไพร่พลทั้งหมด พร้อมทั้งม้าและรถม้าศึกจำนวนมหาศาลเหมือนทรายที่ชายทะเล 5กษัตริย์ทั้งหมดนี้รวมกำลังกัน และมาตั้งค่ายอยู่ที่ลำห้วยเมโรม เพื่อจะสู้รบกับอิสราเอล

6องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโยชูวาว่า “อย่ากลัวพวกเขาเลย เพราะวันพรุ่งนี้เวลาเดียวกัน เราจะมอบพวกเขาให้อิสราเอลประหาร จงตัดเอ็นน่องม้าและเผารถม้าศึกของพวกเขา”

7ดังนั้นโยชูวากับกองทัพทั้งหมดจึงยกทัพมาถึงลำห้วยเมโรมและรุกเข้าโจมตีทันที 8องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบพวกเขาไว้ในมืออิสราเอลซึ่งรุกไล่พวกเขาไปไกลถึงไซดอนใหญ่และมิสเรโฟทมาอิม ไปทางตะวันออกสู่หุบเขามิสปาห์ จนกระทั่งไม่มีศัตรูเหลือรอดสักคนเดียว 9โยชูวาก็ทำตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเขาตัดเอ็นน่องม้าและเผารถม้าศึก

10ครั้งนั้นโยชูวาได้วกกลับมายึดเมืองฮาโซร์และฆ่ากษัตริย์ของเมืองนั้นด้วยดาบ (ฮาโซร์เคยเป็นเมืองเอกของอาณาจักรเหล่านั้น) 11ทุกคนในเมืองนั้นถูกฆ่าตายด้วยดาบ อิสราเอลทำลาย11:11 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป เช่นเดียวกับข้อ 12,20 และ 21พวกเขาหมดสิ้น ไม่มีสักชีวิตเหลือรอดอยู่ แล้วเขาก็เผาเมืองฮาโซร์

12แล้วโยชูวาเข้าโจมตีและทำลายล้างนครต่างๆ กษัตริย์ทั้งหลายกับชาวเมืองทั้งปวงถูกทำลายหมดสิ้น ตามที่โมเสสผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าสั่งไว้ 13อย่างไรก็ตามอิสราเอลไม่ได้เผาเมืองใดวอดวายเป็นเถ้าถ่าน ยกเว้นเมืองฮาโซร์ซึ่งโยชูวาได้เผาทำลาย 14ชาวอิสราเอลริบข้าวของและฝูงสัตว์ในเมืองปรักหักพังเหล่านั้นไว้เป็นของตน แต่ฆ่าฟันชาวเมืองทั้งหมด ไม่มีสักชีวิตเหลือรอดอยู่ 15องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์ไว้อย่างไร โมเสสก็สั่งโยชูวา และโยชูวาก็ปฏิบัติตามครบถ้วนทุกประการตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสไว้อย่างนั้น

16เป็นอันว่าโยชูวาพิชิตดินแดนทั้งหมด คือแถบเทือกเขาเนเกบทั้งหมด ดินแดนโกเชนทั้งหมด เชิงเขาด้านตะวันตก อาราบาห์ เนินเขาและเชิงเขาของอิสราเอล 17จากภูเขาฮาลักซึ่งขึ้นตรงไปยังเสอีร์ ไปถึงบาอัลกาดในหุบเขาเลบานอนตรงเชิงเขาเฮอร์โมน โยชูวาจับกุมและประหารกษัตริย์ทั้งปวงของดินแดนเหล่านั้น 18โยชูวาสู้รบตบมือกับกษัตริย์เหล่านี้อยู่นาน 19ไม่มีเมืองใดทำสัญญาไมตรีกับอิสราเอลยกเว้นชาวฮีไวต์ที่อาศัยในกิเบโอน เมืองอื่นๆ ล้วนถูกยึดครอง และพ่ายแพ้ในการรบ 20เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าเองทรงให้กษัตริย์เหล่านั้นมีใจแข็งกระด้าง คิดจะสู้รบกับอิสราเอล เพื่อพระองค์จะทรงทำลายล้างพวกเขาจนหมดสิ้นโดยปราศจากความเมตตาตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสไว้

21ครั้งนั้นโยชูวาออกไปทำลายมนุษย์ยักษ์อานาคซึ่งอาศัยอยู่ในดินแดนเทือกเขาจากเฮโบรน เดบีร์ และอานาบ จากดินแดนเทือกเขาทั้งหมดของยูดาห์และอิสราเอล โยชูวาได้ทำลายล้างพวกเขาและเมืองของพวกเขาจนหมดสิ้น 22ไม่มีชาวอานาคหลงเหลืออยู่ในแดนอิสราเอล แต่มีหลงเหลืออยู่บ้างในกาซากัทและอัชโดด 23เป็นอันว่าโยชูวายึดดินแดนทั้งหมดได้ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสไว้ และเขาได้มอบให้เป็นกรรมสิทธิ์ของชนอิสราเอลตามแต่ละเผ่า แล้วแผ่นดินนั้นก็สงบว่างเว้นจากสงคราม

Persian Contemporary Bible

يوشع 11:1‏-23

شكست پادشاهان شمالی

1‏-3وقتی يابين، پادشاه حاصور، از اين وقايع آگاهی يافت، فوراً پيغامهايی به اين پادشاهان كه بر شهرهای همجوار او حكومت می‌كردند، فرستاد:

يوباب پادشاه مادون،

پادشاه شمرون،

پادشاه اخشاف،

تمام پادشاهان كوهستانهای شمالی،

پادشاه دره اردن واقع در جنوب درياچهٔ جليل،

پادشاهانی كه در دشتها ساكن بودند،

پادشاهان بلنديهای دُر، در غرب،

پادشاهانی كه در شرق و غرب كنعان بودند،

پادشاهان قومهای اموری، حيتی، فرزی و يبوسی كه در كوهستانها بودند،

پادشاهان قوم حوی كه در شهرهای دامنهٔ كوه حرمون در زمين مصفه ساكن بودند.

4‏-5بدين ترتيب، تمام پادشاهان برای در هم شكستن قوای اسرائیلی‌ها با هم متحد شدند و لشكرهای خود را بسيج كرده، نزد چشمه‌های مروم اردو زدند، سپاهيان بی‌شمار آنها با اسبها و عرابه‌هايشان دشتها را پر ساختند.

6اما خداوند به يوشع فرمود: «از آنها نترس، چون فردا در همين وقت تمام آنها كشته خواهند شد! شما بايد رگ پای اسبانشان را قطع كنيد و عرابه‌هايشان را آتش بزنيد.» 7يوشع و افراد او خود را به چشمه‌های مروم رساندند و در يک حملهٔ ناگهانی، لشكر دشمن را غافلگير كردند. 8خداوند تمام آن سپاه عظيم را به دست اسرائیلی‌ها تسليم نمود و آنها افراد دشمن را تا صيدون بزرگ و مسرفوتمايم و شرق درهٔ مصفه تعقيب نموده، كشتند. در اين جنگ حتی يک نفر از افراد دشمن جان به در نبرد! 9يوشع و افراد او همانطور كه خداوند به ايشان فرموده بود، رگ پای اسبهای دشمن را قطع كردند و تمام عرابه‌های آنها را آتش زدند.

10يوشع در راه بازگشت، شهر حاصور را نيز تسخير نمود و پادشاه آن را كشت. (حاصور مهمترين شهر آن نواحی بود.) 11يوشع تمام كسانی را كه در آن شهر بودند كشت و شهر را به آتش كشيد.

12سپس يوشع به ساير شهرهای پادشاهان مغلوب حمله برد و چنانكه موسی، خدمتگزار خداوند، به او گفته بود، تمام ساكنان آنجا را قتل عام نمود. 13(از شهرهايی كه بر بالای تپه‌ها بنا شده بودند، يوشع فقط شهر حاصور را سوزانيد و بقيه را سالم باقی گذاشت.) 14قوم اسرائيل تمام حيوانات و ثروت شهرهای ويران شده را به غنيمت بردند، و همهٔ اهالی آنجا را كشتند.

15يوشع تمام دستورات موسی را كه خداوند به او داده بود بدون كم و كاست انجام داد.

16پس يوشع تمام سرزمين را تصرف كرد يعنی همهٔ نواحی كوهستانی صحرای نگب، تمام سرزمين جوشن، دشتها، دره اردن، و دشتها و کوههای اسرائيل. 17به اين ترتيب، وسعت سرزمين اسرائيل از كوه حالق نزديک سعير در جنوب، تا بعل جاد در وادی لبنان در دامنهٔ كوه حرمون در شمال می‌رسيد. يوشع تمام پادشاهان اين ممالک را كشت. 18قوم اسرائيل چندين سال جنگيدند تا توانستند اين سرزمين را كه خدا به آنها وعده داده بود تصرف نمايند. 19تنها شهری كه با اسرائيل پيمان صلح بست، جبعون بود كه در آن قوم حوی ساكن بودند. بقيهٔ شهرها در جنگ به تصرف اسرائيل درآمدند. 20خداوند دشمنان را بر آن داشت تا به جای اينكه خواستار صلح باشند، با قوم اسرائيل بجنگند. در نتيجه، همهٔ آنها بدون ترحم كشته شدند و اين درست همان بود كه خداوند به موسی امر فرموده بود.

21در طی اين مدت، يوشع عناقی‌ها را كه در كوهستانهای حبرون، دبير، عناب، يهودا و اسرائيل زندگی می‌كردند از بين برد و تمام شهرهايشان را ويران كرد. 22همهٔ عناقی‌هايی كه در سرزمين اسرائيل بودند از بين رفتند و فقط عدهٔ كمی از آنها در غزه، جت و اشدود باقی ماندند.

23پس يوشع تمام آن سرزمين را، چنانكه خداوند به موسی فرموده بود، تصرف كرد و آن را بين قبايل اسرائيل تقسيم نمود و به ايشان به ملكيت بخشيد. سرانجام در آن سرزمين پس از سالها جنگ، صلح و آرامش حكمفرما شد.