เอเสเคียล 5 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

เอเสเคียล 5:1-17

1“บัดนี้บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาดาบคมกริบมาเล่มหนึ่งและใช้มันเป็นเหมือนมีดโกนของช่างตัดผม จงโกนผมและเคราของเจ้า แล้วเอาตาชั่งมาชั่ง แบ่งผมออกเป็นส่วนๆ 2เมื่อสิ้นสุดวันกำหนดให้ล้อมกรุงแล้ว จงเผาผมหนึ่งในสามส่วนในกรุงนั้น ผมอีกหนึ่งในสามใช้ดาบฟันกระจายรอบเมือง อีกหนึ่งในสามที่เหลือโปรยปลิวไปกับลมเพราะเราจะชักดาบออกมารุกไล่พวกเขา 3แต่จงเอาผมกระจุกหนึ่งมาขมวดไว้ในทบของเสื้อคลุม 4แล้วเอาสองสามเส้นออกมาโยนลงในไฟและเผาให้หมด ไฟกองหนึ่งจะลามจากที่นั่นมายังพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด

5“พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า นี่คือเยรูซาเล็มซึ่งเราตั้งไว้ใจกลางชนชาติต่างๆ มีนานาประเทศล้อมรอบ 6แต่โดยความชั่วร้าย เยรูซาเล็มได้กบฏต่อบทบัญญัติและกฎหมายของเรามากยิ่งกว่าชนชาติและประเทศต่างๆ โดยรอบ เยรูซาเล็มได้ละทิ้งบทบัญญัติของเราและไม่ปฏิบัติตามกฎหมายของเรา

7“ดังนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจึงตรัสดังนี้ว่า เจ้าดื้อด้านยิ่งกว่าชนชาติต่างๆ โดยรอบ และไม่ได้ปฏิบัติตามกฎหมายของเราหรือรักษาบทบัญญัติของเรา มิหนำซ้ำยังชั่วร้ายยิ่งกว่าชนชาติเพื่อนบ้านเสียอีก5:7 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูและฉบับ Syr. ว่าบทบัญญัติของเรา เจ้าได้ประพฤติตามมาตรฐานของชนชาติเพื่อนบ้าน

8“ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจึงตรัสดังนี้ว่า เยรูซาเล็มเอ๋ย เราเองจะเป็นศัตรูกับเจ้า และจะลงโทษเจ้าต่อหน้าประชาชาติทั้งหลาย 9เนื่องจากรูปเคารพอันน่าชิงชังทั้งปวงของเจ้า เราจะทำกับเจ้าอย่างที่เราไม่เคยทำมาก่อนและจะไม่ทำอีกเลย 10ดังนั้นในหมู่พวกเจ้า พ่อจะกินลูกของตนเองและลูกจะกินพ่อ เราจะลงโทษเจ้าและจะทำให้ผู้ที่รอดชีวิตอยู่ทั้งหมดกระจัดกระจายไปตามลม 11ดังนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจึงประกาศดังนี้ว่า เราดำรงชีวิตอยู่แน่ฉันใด เนื่องจากเจ้าทำให้สถานนมัสการของเราเป็นมลทินด้วยรูปเคารพอันชั่วช้าสามานย์และพิธีกรรมอันน่าชิงชังทั้งสิ้นของเจ้า เราเองจะเลิกโปรดปรานเจ้า เราจะไม่เหลียวแลเจ้าด้วยความสงสารหรือไว้ชีวิตเจ้าฉันนั้น 12หนึ่งในสามของพวกเจ้าจะตายด้วยโรคระบาดหรือการกันดารอาหารในกรุง อีกหนึ่งในสามล้มตายด้วยสงครามนอกกำแพง และเราจะชักดาบออกไล่ล่าอีกหนึ่งในสามของพวกเจ้าให้กระจัดกระจายไปตามลม

13“แล้วความโกรธของเราจะมอดลง โทสะของเราจะสงบลง และเราจะหายแค้น และเมื่อเราได้ระบายโทสะเหนือพวกเขา พวกเขาจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้ด้วยความกระตือรือร้น

14“เราจะทำให้เจ้าเป็นซากปรักหักพัง และเป็นที่ตำหนิติเตียนในหมู่ประชาชาติรอบตัวเจ้า ต่อหน้าผู้คนที่ผ่านไปมา 15เจ้าจะเป็นที่ตำหนิติเตียนและเป็นที่เปรียบเปรยเย้ยหยัน เป็นคำเตือนและเป็นเป้าของความสยดสยองแก่บรรดาประชาชาติโดยรอบ เมื่อเราลงโทษเจ้าด้วยความโกรธ ด้วยโทสะ และด้วยการกำราบอันเจ็บแสบ เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้ 16เมื่อเรายิงเจ้าด้วยลูกศรแห่งการกันดารอาหารที่เข่นฆ่าและทำลายล้าง เราจะยิงลูกศรเพื่อทำลายเจ้า เราจะนำการกันดารอาหารที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มายังเจ้า และตัดแหล่งเสบียงอาหารของเจ้า 17เราจะส่งการกันดารอาหารและสัตว์ป่ามาเล่นงานเจ้า และคร่าชีวิตลูกๆ ของเจ้า โรคระบาดและการนองเลือดจะแพร่ไปทั่วดินแดนของเจ้า และเราจะนำดาบมาฟาดฟันเจ้า เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้”

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 5:1-17

Ang Umaabot nga Kalaglagan sa Jerusalem

1“Tawo, pagkuhag hait nga espada ug gamita kini nga pangkiskis sa imo nga ulo ug bangas. Unya timbanga ang imo nga buhok ug bangas aron bahinon kini sa tulo ka bahin. 2Ibutang ang usa ka bahin sa tisa nga gikulitan mo sa Jerusalem, ug sunoga kini diha sa taliwala sa siyudad human mo mapakita ang pagsulong niini. Ibutang ang usa pa ka bahin sa palibot sa siyudad ug tigbas-tigbasa kini sa imo nga espada. Ang nahibilin nga bahin isabwag sa kahanginan, kay katagon ko ang akong katawhan pinaagi sa espada. 3Apan pagbilin ug diotayng buhok ug ihikot kini sa imo nga bisti. 4Kuhai kini ug pipila ka buhok ug ilabay sa kalayo aron masunog. Gikan niini mokaylap ang kalayo ug mosunog sa tibuok Israel.

5Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga mao kini ang dangatan sa Jerusalem, ang siyudad nga gihimo kong labing mahinungdanong dapit sa kalibotan. 6Apan gilapas niya ang akong mga sugo, ug mas labaw pa siya kadaotan kaysa uban nga mga nasod sa iyang palibot. Gisalikway niya ang akong mga sugo ug mga tulumanon. 7Busa ang Ginoo nga Dios, nagaingon: mas daotan pa kamo kaysa uban nga mga nasod sa inyong palibot. Wala ninyo tumana ang akong mga sugo ug mga tulumanon. Ug wala gani ninyo tumana5:7 wala gani ninyo tumana: Mao kini sa kadaghanan nga mga kopya sa Hebreo. Apan sa uban nga mga kopya niini ug sa Syriac, gituman ninyo. Tan-awa usab sa 11:12. ang mga tulumanon sa mga nasod sa inyong palibot. 8Busa ang Ginoo nga Dios, mikontra kaninyo. Silotan ko kamo sa paagi nga makita sa mga nasod. 9Tungod sa inyong mangil-ad nga mga buhat, himuon ko kaninyo ang wala ko pa sukad mahimo ug ang dili ko na himuon pa pag-usab. 10Kaonon sa mga ginikanan ang ilang mga anak, ug kaonon sa mga anak ang ilang mga ginikanan. Silotan ko gyud kamo, ug ang mga mahibilin kaninyo katagon ko sa tibuok kalibotan. 11Ako, ang buhi nga Ginoo nga Dios, nanumpa nga laglagon ko kamo sa walay kalooy tungod kay gihugaw-hugawan ninyo ang akong templo pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios ug sa paghimo sa mangil-ad nga mga buhat. 12Bahinon ko kamo sa tulo ka bahin. Ang unang bahin mangamatay diha sa siyudad pinaagi sa kagutom ug mga sakit. Ang ikaduhang bahin mangamatay sa gawas sa siyudad pinaagi sa espada. Ug ang ikatulong bahin katagon ko sa tibuok kalibotan ug padayon ko silang lisod-lisoron.5:12 padayon ko silang lisod-lisoron: sa literal, gukdon ko sila sa espada o, paantuson.

13“Kon mahitabo na kini, mahuwasan na ako sa akong labihan nga kasuko kaninyo, ug makabalos na ako. Kon mapatagamtam ko na kaninyo ang akong kapungot, mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, nakigsulti kaninyo pinaagi sa akong labihang pagbati kaninyo. 14Gub-on ko ang inyong siyudad ug pakaulawan ko kamo sa mga nasod sa inyong palibot ug sa mga lumalabay. 15Tamayon, bugalbugalan, ug kangilngigan kamo sa mga nasod sa inyong palibot. Mahimo kamo nga pahimangno alang kanila sa higayon nga silotan ko kamo sa akong labihang kasuko. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 16Padad-an ko kamo ug kagutom nga daw pana nga molaglag kaninyo. Magkagrabe nga magkagrabe ang kagutom hangtod nga wala na gyud kamoy makaon. 17Gawas sa kagutom, padad-an ko usab kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga anak. Mangamatay usab kamo sa mga balatian ug sa gubat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”