บทคร่ำครวญแด่อียิปต์
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวพยากรณ์ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘จงร่ำไห้และกล่าวว่า
“อนิจจา วันนั้นเอ๋ย!”
3เพราะว่าวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
วันขององค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามา
เป็นวันแห่งเมฆครึ้ม
เป็นเวลาแห่งความพินาศของบรรดาประชาชาติ
4ดาบเล่มหนึ่งจะมาฟาดฟันอียิปต์
และความทุกข์ทรมานจะมากระหน่ำคูช30:4 คือ ตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์ เช่นเดียวกับข้อ 5 และ 9
เมื่อผู้ที่ถูกสังหารล้มตายในอียิปต์
ทรัพย์สมบัติของอียิปต์จะถูกริบไป
และฐานรากของมันก็พังครืน
5คูช พูต ลิเดีย อาระเบียทั้งหมด ลิเบีย30:5 ภาษาฮีบรูว่าคับ และประชาชนของดินแดนแห่งพันธสัญญาจะล้มตายด้วยดาบพร้อมอียิปต์
6“ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า
“ ‘บรรดาพันธมิตรของอียิปต์จะล้มตาย
และพลังอันภาคภูมิของมันจะสูญสลาย
จากมิกดลถึงอัสวาน
ผู้คนในอียิปต์จะล้มตายด้วยดาบ
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
7พวกเขาจะโดดเดี่ยว
อยู่ในแดนร้าง
นครต่างๆ ของพวกเขาจะพินาศ
อยู่ท่ามกลางนครที่ปรักหักพัง
8แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
เมื่อเราจุดไฟเผาอียิปต์
และผู้ที่ช่วยเหลืออียิปต์ทุกคนจะถูกบดขยี้
9“ ‘ในวันนั้นผู้สื่อสารจะลงเรือจากเราไป เพื่อเขย่าขวัญคูชซึ่งอยู่อย่างทองไม่รู้ร้อน ความทุกข์ลำเค็ญจะเกาะกินใจของพวกเขาในวันหายนะของอียิปต์ เพราะวันนั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน
10“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เราจะนำกองกำลังทั้งหลายของอียิปต์มาถึงจุดจบ
โดยน้ำมือของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน
11เขากับกองทัพซึ่งเป็นผู้อำมหิตที่สุดในหมู่ประชาชาติ
จะถูกนำมาทำลายดินแดนแห่งนี้
เขาจะชักดาบออกห้ำหั่นอียิปต์
และทำให้คนตายเกลื่อนแผ่นดิน
12เราจะทำให้ลำน้ำไนล์เหือดแห้ง
และขายดินแดนอียิปต์ให้แก่คนชั่ว
เราจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในดินแดนนั้นเริศร้าง
โดยน้ำมือของชาวต่างชาติ
เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้
13“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เราจะทำลายบรรดารูปเคารพ
และทำให้เทวรูปต่างๆ ในเมมฟิสถึงกาลอวสาน
จะไม่มีเจ้านายอีกต่อไปในอียิปต์
และเราจะบันดาลให้ความหวาดหวั่นแพร่สะพัดไปทั่วดินแดนนั้น
14เราจะทำให้อียิปต์ตอนบนเริศร้าง
จะจุดไฟเผาโศอัน
และลงโทษเธเบส
15เราจะระบายโทสะแก่เปลูเซียม
ซึ่งเป็นที่มั่นของอียิปต์
และทำลายกองกำลังต่างๆ ของเธเบส
16เราจะจุดไฟเผาอียิปต์
เปลูเซียมจะทุรนทุรายด้วยความทุกข์ทรมาน
เธเบสจะถูกพายุซัดกระหน่ำ
เมมฟิสจะทุกข์ลำเค็ญอยู่ตลอดเวลา
17คนหนุ่มของเมืองเฮลิโอโปลิสและบูบาสทิส
จะล้มตายด้วยดาบ
และนครต่างๆ จะตกเป็นเชลย
18ที่ทาห์ปานเหส กลางวันแสกๆ จะมืดครึ้ม
เมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์
ที่นั่นพละกำลังอันภาคภูมิของมันจะถึงกาลอวสาน
จะมีเมฆปกคลุมทั่วเมืองนั้น
และหมู่บ้านต่างๆ จะตกเป็นเชลย
19เราจะลงโทษอียิปต์เช่นนี้แหละ
แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์’ ”
20ในวันที่เจ็ดเดือนที่หนึ่งปีที่สิบเอ็ด พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 21“บุตรมนุษย์เอ๋ย เราได้หักแขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ ไม่มีการพันผ้ารักษาหรือเข้าเฝือกเพื่อให้มันกลับแข็งแรงพอที่จะจับดาบได้อีก 22ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่าเราเป็นศัตรูกับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนของเขาทั้งสองข้าง ทั้งข้างที่ยังดีและข้างที่หัก เราจะทำให้ดาบร่วงจากมือของเขา 23เราจะทำให้ชาวอียิปต์กระจัดกระจายออกไปตามชนชาติต่างๆ และไปยังนานาประเทศ 24เราจะทำให้แขนของกษัตริย์บาบิโลนแข็งแกร่งและเอาดาบของเราใส่มือเขา แต่เราจะหักแขนของฟาโรห์และเขาจะร้องครวญครางต่อหน้ากษัตริย์บาบิโลนเหมือนคนบาดเจ็บใกล้ตาย 25เราจะทำให้แขนของกษัตริย์บาบิโลนแข็งแกร่ง ส่วนแขนของฟาโรห์จะกะปลกกะเปลี้ย แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ เมื่อเราเอาดาบใส่มือกษัตริย์บาบิโลน แล้วเขาก็กวัดแกว่งมันฟาดฟันอียิปต์ 26เราจะทำให้ชาวอียิปต์กระจัดกระจายออกไปตามชนชาติต่างๆ และไปยังนานาประเทศ แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์”
Ägyptens Macht wird gebrochen
1Noch einmal empfing ich eine Botschaft vom Herrn. Er sprach zu mir: 2»Du Mensch, verkünde meine Worte, gib weiter, was ich, Gott, der Herr, zu sagen habe:
Jammert und schreit, denn es kommt ein Tag des Schreckens! 3Er ist schon nah, dunkle Wolken ziehen auf, denn ich, der Herr, werde Gericht halten über die Völker! 4Mein Schwert trifft Ägypten und metzelt die Menschen dort nieder. Alle Schätze des Landes werden geplündert und die Städte bis auf die Grundmauern niedergerissen. Die Äthiopier zittern vor Entsetzen, 5denn das Schwert durchbohrt auch die Söldner aus ihrem Land, zusammen mit denen aus Libyen, Lydien und Kub. Mit den Ägyptern werden auch die Soldaten aus dem Volk sterben, mit dem ich einst meinen Bund schloss30,5 Wörtlich: die Söhne aus dem Land des Bundes. – Evtl. ist hiermit auch ein anderer Verbündeter Ägyptens gemeint.. 6Ich, Gott, der Herr, gebe mein Wort: Alle, die Ägypten geholfen haben, werden getötet. Dann sind der Stolz und die Macht dieses Landes gebrochen; überall liegen die Gefallenen, von Migdol im Norden bis nach Syene im Süden. 7Ägypten wird verwüstet werden wie noch nie ein Land auf der Welt, seine Städte werden zerstört sein wie keine andere Stadt. 8Wenn ich das Land niederbrenne und alle seine Helfer zerschmettere, dann sollen die Ägypter erkennen, dass ich der Herr bin.
9An jenem Tag sende ich Boten in Schiffen nilaufwärts zu den Äthiopiern, die sich so sicher fühlen. Wenn sie vom Untergang Ägyptens hören, zittern sie vor Entsetzen. Ja, dieser Tag kommt! 10Ich, Gott, der Herr, versichere euch: Ich mache Ägyptens Macht und Reichtum ein Ende durch Nebukadnezar, den König von Babylonien. 11Unter seinem Befehl wird ein grausames Heer aus vielen Völkern das Land verwüsten und mit gezücktem Schwert über die Menschen herfallen. Dann wird alles mit Leichen übersät sein. 12Die Nilarme lasse ich vertrocknen, und ganz Ägypten gebe ich in die Hand von Feinden, die kein Erbarmen kennen. Sie werden das Land und all seinen Reichtum zerstören. Darauf könnt ihr euch verlassen!
13Ich, Gott, der Herr, gebe mein Wort: Ich beseitige Ägyptens scheußliche Götzen und vernichte die falschen Götter von Memfis. Es wird keinen Herrscher mehr geben, überall im Land geht dann die Angst um. 14Ich werde Oberägypten verwüsten, Zoan in Brand stecken und das Gericht an Theben vollstrecken. 15Sin, die stärkste Festung Ägyptens, bekommt meinen Zorn zu spüren, und vom ganzen Prunk Thebens lasse ich nichts mehr übrig. 16Ägypten wird ein Raub der Flammen, Sin windet sich in Krämpfen, Theben wird erstürmt und Memfis am helllichten Tag von Feinden angegriffen. 17Die jungen Männer von Heliopolis30,17 Der hebräische Name der Stadt lautet On. Stattdessen steht hier Awen (»Nichtiges«), eine Anspielung auf den in On befindlichen Tempel des ägyptischen Sonnengottes. und Bubastis fallen im Krieg, und die Einwohner dieser Städte müssen in die Gefangenschaft gehen. 18In Tachpanhes zerbreche ich Ägyptens Kraft, ich bereite der Macht, auf die das Land so stolz ist, ein Ende. Dunkle Wolken ziehen über der Stadt auf, die Nacht bricht herein, und die Einwohner aller umliegenden Orte werden verschleppt. 19So vollstrecke ich mein Urteil an den Ägyptern, damit sie erkennen, dass ich der Herr bin.«
20Im 11. Jahr unserer Verbannung, am 7. Tag des 1. Monats, gab der Herr mir noch eine Botschaft. Er sprach zu mir: 21»Du Mensch, ich habe dem Pharao, dem König von Ägypten, den Arm gebrochen. Niemand hat ihn verbunden oder in eine Schlinge gelegt, er wird nicht heilen und nie wieder stark genug sein, ein Schwert zu halten.
22Ich, Gott, der Herr, sage: Ich bin mit dem Pharao noch nicht fertig! Ich breche ihm auch noch den anderen Arm und schlage ihm das Schwert aus der Hand. 23Die Ägypter jage ich fort und zerstreue sie in aller Herren Länder.
24Die Arme des Königs von Babylonien aber mache ich stark und gebe ihm mein Schwert in die Hand. Mit gebrochenen Armen wird der Pharao sich vor seinem Feind winden und stöhnen wie ein tödlich Verwundeter. 25Ja, ich breche seine Macht, den König von Babylonien aber mache ich stark. Wenn ich mein Schwert in seine Hand gebe und er Ägypten damit schlägt, dann sollen die Menschen dort erkennen, dass ich der Herr bin. 26In alle Himmelsrichtungen werde ich die Ägypter zerstreuen, damit sie mich als Herrn achten.«
