คำพยากรณ์กล่าวโทษไทระ
1ในวันที่หนึ่งของเดือนนั้นในปีที่สิบเอ็ด พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าความว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย เนื่องจากไทระกล่าวถึงเยรูซาเล็มว่า ‘อะฮ้า! ประตูสู่ชนชาติต่างๆ ทลายลงแล้ว มันเปิดกว้างให้ข้า มันพังทลาย ส่วนข้าจะรุ่งเรือง’ 3ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ไทระเอ๋ย เราเป็นศัตรูกับเจ้า และเราจะนำชนชาติต่างๆ มาสู้กับเจ้าเหมือนทะเลซัดคลื่นกระทบฝั่ง 4ชนชาติเหล่านั้นจะทลายกำแพงเมืองของไทระและพังหอคอยต่างๆ แล้วเราจะปัดเศษอิฐเศษหินของมันออกไป ทำให้มันเป็นหินโล่งเตียน 5มันจะกลายเป็นที่ตากแหตากอวนกลางทะเล เราลั่นวาจาไว้แล้ว พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น มันจะกลายเป็นสถานที่ที่ให้ชนชาติต่างๆ ปล้นชิง 6และถิ่นฐานอาคารต่างๆ บนแผ่นดินใหญ่จะถูกทำลายด้วยคมดาบ เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
7“เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะนำกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์26:7 ภาษาฮีบรูเนบูคัดเรสซาร์เป็นอีกรูปหนึ่งของเนบูคัดเนสซาร์พบบ่อยๆในพระธรรมเอเสเคียลและเยเรมีย์แห่งบาบิโลน จอมราชันจากทางเหนือมาสู้กับไทระ พร้อมด้วยม้า รถม้าศึก พลม้า และกองทัพใหญ่ 8เขาจะทำลายล้างถิ่นฐานอาคารต่างๆ ของเจ้าบนแผ่นดินใหญ่ด้วยคมดาบ เขาจะตั้งเครื่องล้อมเมืองต่อสู้กับเจ้า สร้างเชิงเทินต่อกับกำแพงทั้งหลายของเจ้า และตั้งปราการขึ้นเพื่อสู้กับเจ้า 9เขาจะออกคำสั่งให้กระทุ้งกำแพงของเจ้า และทลายหอรบต่างๆ ของเจ้าด้วยอาวุธของเขา 10ม้าของเขามีมากมายจนฝุ่นตลบทั่วเมือง กำแพงเมืองสั่นสะเทือนเพราะเสียงของม้าศึก ขบวนเกวียน และรถม้าศึกที่เขายกทัพเข้าประตูเมืองของเจ้าราวกับผู้คนที่ทะลักเข้าสู่กรุงที่กำแพงทลาย 11กีบม้าของเขาจะย่ำลงบนถนนทุกสายของเจ้า เขาจะฆ่าประชากรของเจ้าด้วยดาบและโค่นเสาแข็งแกร่งของเจ้าลงราบกับพื้น 12เขาจะปล้นทรัพย์สมบัติของเจ้า ริบข้าวของของเจ้าไป เขาจะทลายกำแพงและบ้านเรือนดีๆ ของเจ้า พร้อมทั้งเหวี่ยงก้อนหิน ไม้ และเศษอิฐเศษปูนทิ้งลงทะเล 13เราจะยุติเสียงเพลงอึกทึกของเจ้า และจะไม่มีใครได้ยินเสียงพิณของเจ้าอีกต่อไป 14เราจะทำให้เจ้าเป็นศิลาโล่งเตียน และเจ้าจะกลายเป็นสถานที่ตากแหตากอวน เจ้าจะไม่ได้รับการสร้างขึ้นใหม่อีก เพราะเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
15“พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสแก่ไทระดังนี้ว่า ชายฝั่งทะเลทั้งหลายจะไม่สะท้านหวั่นไหวต่อเสียงล่มจมของเจ้าหรือเมื่อผู้บาดเจ็บร้องครวญครางและมีการเข่นฆ่าในเจ้า 16เมื่อนั้นบรรดาเจ้านายแห่งชายฝั่งทะเลจะก้าวลงจากบัลลังก์ของเขา เปลื้องเครื่องทรง ถอดชุดปักออก เอาความอกสั่นขวัญแขวนคลุมกาย นั่งลงที่พื้นสั่นสะท้านหวาดกลัวอยู่ทุกขณะเพราะเจ้า 17แล้วพวกเขาจะคร่ำครวญเรื่องเจ้าและกล่าวแก่เจ้าว่า
“ ‘อนิจจา นครอันเลื่องชื่อ
คับคั่งด้วยชาวทะเล ถูกทำลายลงถึงเพียงนี้!
เจ้ากับพลเมืองเรืองอำนาจอยู่ในทะเล
เจ้าทำให้บรรดาผู้อาศัยอยู่ที่นั่นคร้ามกลัว
18บัดนี้ชายฝั่งทั้งหลายสะเทือนสะท้าน
ในวันที่เจ้าล่มจม
เกาะต่างๆ ในทะเล
ขวัญหนีดีฝ่อที่เจ้าล้มครืน’
19“พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เมื่อเราทำให้เจ้าเป็นเมืองร้างเหมือนกรุงต่างๆ ซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัยอีกแล้ว และเมื่อเรานำห้วงสมุทรลึกซัดโถมเจ้าและให้ผืนน้ำอันกว้างใหญ่ท่วมเจ้า 20เมื่อนั้นเราจะผลักเจ้าลงไปพร้อมกับบรรดาผู้ลงสู่เหวลึก ลงไปหาคนสมัยโบราณ เราจะทำให้เจ้าอาศัยอยู่ในโลกบาดาล อยู่กับซากดึกดำบรรพ์ร่วมกับบรรดาผู้ลงสู่เหวลึก เจ้าจะไม่ได้กลับมาหรืออาศัยอยู่26:20 ภาษาฮีบรูว่ากลับมาและเราจะให้สง่าราศีในดินแดนของผู้มีชีวิตอีกต่อไป 21เราจะนำเจ้าสู่จุดจบอันน่าขนพองสยองเกล้า และจะไม่มีเจ้าอีกแล้ว ผู้คนจะเสาะหาเจ้า แต่ไม่พบเจ้าอีกเลย พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น”
Contre les Phéniciens
Le naufrage de Tyr
1La onzième année26.1 C’est-à-dire en 586 av. J.-C. Le mot entre crochets manque dans le texte hébreu traditionnel (voir 33.21)., le premier jour du [onzième] mois, l’Eternel m’adressa la parole en ces termes :
2Fils d’homme, Tyr26.2 Tyr était l’une des premières villes commerciales de l’Antiquité (27.3) ; elle voyait donc en Jérusalem une rivale. a dit contre Jérusalem : « Ha, ha… ! Elle est brisée, la porte des peuples ; elle m’est désormais ouverte, et je vais être comblée, car la voici en ruine. » 3Voilà pourquoi le Seigneur, l’Eternel, parle ainsi : Je m’en prends à toi, Tyr, je m’en vais soulever contre toi des peuples en grand nombre, comme la mer soulève ses vagues en furie. 4Ils détruiront tes murs, ô Tyr, et abattront tes tours. Je raclerai, pour l’emporter loin d’elle, la poussière du sol et je ne laisserai qu’un rocher dénudé. 5Voici qu’elle sera, au milieu de la mer, un lieu où les pêcheurs étendront leurs filets pour les faire sécher. C’est moi qui vous le dis, c’est là ce que déclare le Seigneur, l’Eternel, et d’autres peuples la pilleront. 6Ses villes voisines bâties sur les terres de la côte passeront par l’épée, et l’on reconnaîtra que je suis l’Eternel.
7Car voici ce que dit le Seigneur, l’Eternel : J’amène contre Tyr Nabuchodonosor, le roi de Babylone, cet empereur viendra du nord avec des chevaux et des chars, des équipages nombreux et un immense rassemblement de troupes. 8Il massacrera par l’épée tes villes voisines bâties sur les terres de la côte, et il élèvera des terrassements contre toi. Il fera édifier des terrasses de siège et il dressera contre toi un toit de boucliers. 9Il frappera tes murs des coups de ses béliers et brisera tes tours avec ses machines de guerre. 10La poussière du sol soulevée par le flot de ses nombreux chevaux te couvrira. Au bruit des attelages, des roues et des chars, tes remparts trembleront, le jour où l’ennemi entrera dans tes portes, tout comme on envahit une ville où l’on a fait une brèche. 11Il foulera toutes tes rues sous les sabots de ses chevaux, il passera tes habitants au fil de son épée, et les stèles qui font ta force seront jetées à terre. 12Ils prendront tes richesses et pilleront tes biens, ils abattront tes murs et ils démoliront tes maisons luxueuses en jetant dans la mer tes boiseries, tes pierres et jusqu’à ta poussière. 13Et je ferai cesser le bruit de tes chansons, on ne percevra plus le son de tes lyres. 14Et je ferai de toi un rocher dénudé, un lieu où les pêcheurs étendront leurs filets pour les faire sécher. Tu ne seras plus jamais rebâtie car moi, l’Eternel, j’ai parlé, c’est là ce que déclare le Seigneur, l’Eternel.
Les îles trembleront
15Voici ce que le Seigneur, l’Eternel, dit à Tyr : Les habitants des îles et des régions côtières ne trembleront-ils pas au fracas de ta chute, quand, au milieu de toi, dans un affreux carnage, les blessés gémiront ? 16Les princes de la mer descendront de leurs trônes, tous, ils enlèveront leurs manteaux d’apparat et se dépouilleront de leurs habits brodés pour se vêtir d’effroi ; ils s’assiéront par terre, ils trembleront sans cesse et seront consternés des malheurs qui te frappent. 17Puis ils prononceront sur toi une complainte et ils diront ceci :
« Est-ce possible ? Tu as péri,
ô toi dont la demeure ╵sortait du sein des mers26.17 ô toi dont la demeure… des mers. Autre traduction : ô toi qui étais habitée par des marins. Certains traduisent, d’après l’ancienne version grecque : tu as disparu des mers.,
ô cité tant vantée, ╵puissante sur les flots,
avec ses habitants,
et qui répandait la terreur ╵sur tous les alentours.
18Les îles trembleront
lorsque tu tomberas,
les îles de la mer ╵seront épouvantées ╵en apprenant ta fin. »
19Car voici ce que dit le Seigneur, l’Eternel : Quand j’aurai fait de toi une ville ruinée, comme le sont les villes qui n’ont plus d’habitants, quand j’aurai fait monter par-dessus toi l’abîme et que les grandes eaux t’auront toute submergée, 20je te ferai descendre avec ceux qui descendent dans la fosse, vers ceux des temps passés, je te ferai habiter dans le pays des profondeurs, semblable aux antiques ruines, avec ceux qui descendent dans la fosse, afin que tu ne sois plus jamais habitée26.20 afin… habitée. Autre traduction : et tu n’en remonteras pas., et tu n’auras plus de place26.20 tu n’auras plus de place: d’après l’ancienne version grecque. Le texte hébreu traditionnel a : je rendrai sa gloire. au pays des vivants. 21Je ferai de toi un objet d’épouvante et c’en sera fini de toi. Les gens te chercheront mais, plus jamais, ils ne te trouveront. C’est là ce que déclare le Seigneur, l’Eternel.
