ฮามานถูกแขวนคอ
1ดังนั้นกษัตริย์และฮามานก็มาร่วมรับประทานอาหารกับพระนางเอสเธอร์ 2ขณะที่ผู้คนกำลังดื่มเหล้าองุ่นกันอยู่ในงานเลี้ยงวันที่สอง กษัตริย์ตรัสถามพระนางอีกว่า “ราชินีเอสเธอร์ เจ้าจะขอสิ่งใดหรือ? เราจะให้ เจ้าปรารถนาอะไร? เราจะยกให้ แม้ถึงกึ่งราชสมบัติ”
3ราชินีเอสเธอร์จึงทูลว่า “ข้าแต่กษัตริย์ หากหม่อมฉันเป็นที่โปรดปรานและหากฝ่าพระบาทจะทรงกรุณา หม่อมฉันขอฝ่าพระบาททรงไว้ชีวิตหม่อมฉัน และหม่อมฉันปรารถนาให้ฝ่าพระบาทไว้ชีวิตพี่น้องร่วมชาติของหม่อมฉันด้วย 4เพราะหม่อมฉันกับพี่น้องร่วมชาติถูกขายให้ถึงแก่ความพินาศย่อยยับและถูกฆ่าล้างผลาญสิ้นชาติ หากเราเพียงแต่ถูกขายเป็นทาสชายหญิง หม่อมฉันอาจจะทนนิ่งอยู่ เพราะความทุกข์ของเราเช่นนั้นไม่เป็นเหตุอันควรที่จะทำให้กษัตริย์ต้องรำคาญพระทัย7:4 หรือทนนิ่งอยู่ แต่กษัตริย์จะทรงสูญเสียอย่างที่ศัตรูของเราไม่อาจชดเชยให้ได้”
5กษัตริย์เซอร์ซีสตรัสถามพระนางเอสเธอร์ว่า “ผู้นั้นคือใคร? คนที่บังอาจทำเช่นนั้นอยู่ที่ไหน?”
6เอสเธอร์กราบทูลว่า “ฮามานคนชั่วนี่แหละเป็นศัตรูของเรา”
ฮามานตกใจกลัวมากต่อหน้ากษัตริย์และพระราชินี 7กษัตริย์ทรงผลุนผลันลุกขึ้นยืนด้วยพระพิโรธ ทิ้งเหล้าองุ่นและเสด็จเข้าไปในราชอุทยาน ขณะที่ฮามานวิงวอนขอชีวิตจากพระนางเอสเธอร์เพราะรู้ตัวว่ากษัตริย์ได้ตัดสินชะตากรรมของเขาแล้ว
8ฮามานหมอบกราบลงบนตั่งซึ่งพระนางเอสเธอร์กำลังเอนพระองค์อยู่ด้วยความสิ้นหวัง พอดีกับที่กษัตริย์เสด็จกลับจากราชอุทยานมายังบริเวณงานเลี้ยง
กษัตริย์ตรัสว่า “นี่มันจะขืนใจราชินีในขณะที่พระนางอยู่กับเราในวังเลยเชียวหรือ?”
เมื่อกษัตริย์ตรัสจบก็มีคนเอาผ้ามาคลุมหน้าฮามานไว้ 9แล้วขันทีฮารโบนาซึ่งถวายงานรับใช้แด่กษัตริย์เข้ามาทูลว่า “ขอเดชะ ฮามานเพิ่งสั่งให้สร้างตะแลงแกงสูง 50 ศอก7:9 คือ ประมาณ 23 เมตรในลานบ้าน เพื่อแขวนคอโมรเดคัยผู้ที่มารายงานเพื่อช่วยกษัตริย์”
กษัตริย์จึงตรัสว่า “แขวนคอฮามานบนนั้นแหละ!” 10พวกเขาก็แขวนฮามานไว้บนตะแลงแกงที่เขาเตรียมไว้สำหรับโมรเดคัย แล้วพระพิโรธของกษัตริย์ก็สงบลง
Казнь Амана
1Царь с Аманом отправились пировать у царицы Есфири. 2И когда они пили вино во второй день, царь спросил опять:
– Царица Есфирь, чего ты хочешь? Всё тебе будет. Какова твоя просьба? Даже полцарства – всё получишь!
3И царица Есфирь ответила:
– О царь, если я нашла у тебя расположение и если это угодно царю, то сохрани мне жизнь – вот чего я хочу. И пощади мой народ – вот моя просьба. 4Ведь я и мой народ проданы на погибель, уничтожение и искоренение. Если бы нас всего лишь продали как рабов и рабынь, я бы смолчала и не стала из-за этого беспокоить царя7:4 Или: «…смолчала, хотя враг и не возместил бы ущерба царю»..
5Царь Ксеркс спросил царицу Есфирь:
– Кто же он? Кто осмелился такое сделать?
6Есфирь сказала:
– Противник и враг – этот подлый Аман.
И Аман задрожал от страха перед царём и царицей. 7Царь в гневе поднялся с места, оставил вино и вышел во дворцовый сад. А Аман, понимая, что царь уже решил его судьбу, остался, чтобы умолять царицу Есфирь даровать ему жизнь. 8В тот момент, когда царь вернулся из дворцового сада в пиршественный зал, Аман как раз приник к ложу, где возлежала царица Есфирь.
Царь вскричал:
– Да что же это такое, он ещё вздумал изнасиловать царицу прямо в моём дворце?!
Едва лишь слово слетело с уст царя, Аману накрыли лицо. 9И Харбона, один из евнухов, прислуживавших царю, сказал:
– Вот и виселица высотой в двадцать два метра7:9 Букв.: «пятьдесят локтей». стоит у Аманова дома; он приготовил её для Мардохея, чьё слово спасло царя.
Царь сказал:
– Вот и повесьте его на ней!
10И Амана повесили на виселице, которую он приготовил для Мардохея. И ярость царя улеглась.
