เครื่องบูชาลบความผิด
1“ ‘ต่อไปนี้เป็นกฎระเบียบเกี่ยวกับเครื่องบูชาลบความผิดซึ่งบริสุทธิ์ที่สุดคือ 2สัตว์ที่นำมาถวายเป็นเครื่องบูชาลบความผิดจะฆ่าในที่สำหรับฆ่าสัตว์เป็นเครื่องเผาบูชา แล้วพรมเลือดของมันรอบแท่น 3ปุโรหิตจะถวายไขมันทั้งหมด คือไขมันส่วนหางและไขมันหุ้มเครื่องใน 4ไตสองลูก ไขมันหุ้มไตใกล้ส่วนเอว และพังผืดหุ้มตับซึ่งเอาออกมาพร้อมไต 5ปุโรหิตจะเผาสิ่งเหล่านี้บนแท่นบูชาเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้านี่คือเครื่องบูชาลบความผิด 6ผู้ชายในครอบครัวของปุโรหิตเท่านั้นจึงจะกินเนื้อนั้นได้ และต้องกินในที่บริสุทธิ์เพราะเป็นของบริสุทธิ์ที่สุด
7“ ‘กฎเดียวกันนี้ใช้ได้ทั้งเครื่องบูชาไถ่บาปและเครื่องบูชาลบความผิดคือ เนื้อส่วนที่เหลือมอบให้เป็นอาหารของปุโรหิตผู้ทำการลบบาป 8ปุโรหิตผู้ถวายเครื่องเผาบูชาจะได้รับหนังของมันด้วย 9ปุโรหิตซึ่งถวายเครื่องธัญบูชาจะได้รับส่วนที่เหลือเมื่อเสร็จพิธีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นธัญบูชาที่อบ ปิ้ง หรือทอด 10ธัญบูชาทุกอย่างไม่ว่าจะแห้งหรือเคล้าน้ำมัน เป็นของบรรดาบุตรของอาโรนทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
เครื่องสันติบูชา
11“ ‘ต่อไปนี้เป็นกฎระเบียบเกี่ยวกับเครื่องสันติบูชาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
12“ ‘หากเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณ ให้ผู้ถวายนำขนมปังไม่ใส่เชื้อคลุกน้ำมันควบคู่มากับเครื่องบูชา พร้อมด้วยขนมปังแผ่นบางไม่ใส่เชื้อทาน้ำมัน และขนมปังแป้งละเอียดเคล้าน้ำมัน 13ให้นำขนมปังใส่เชื้อมาถวายควบคู่กับเครื่องสันติบูชา เป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณ 14เขาจะต้องนำส่วนหนึ่งจากเครื่องบูชาแต่ละชนิดมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วมอบให้ปุโรหิตผู้พรมเลือดของเครื่องสันติบูชา 15เนื้อของเครื่องสันติบูชาเพื่อขอบพระคุณจะต้องกินในวันที่ถวาย อย่าเหลือค้างจนถึงวันรุ่งขึ้น
16“ ‘หากเป็นเครื่องบูชาตามที่ถวายปฏิญาณไว้หรือเครื่องบูชาตามความสมัครใจ ส่วนที่ปุโรหิตยังไม่ได้กินในวันที่ถวายอาจจะกินในวันรุ่งขึ้นได้ 17แต่เนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือค้างจนถึงวันที่สามต้องเผาทิ้ง 18เพราะหากกินส่วนใดของเครื่องสันติบูชาในวันที่สามจะไม่เป็นที่ยอมรับ ไม่เป็นผลดีแก่ผู้ที่นำมาถวายเพราะเป็นเครื่องบูชาที่ไม่บริสุทธิ์ ผู้ที่กินจะต้องรับผิดชอบ
19“ ‘อย่ากินเนื้อที่สัมผัสสิ่งที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี จงเผาทิ้ง แต่เนื้อส่วนอื่นให้ผู้ที่ไม่มีมลทินตามระเบียบพิธีกินได้ 20แต่ถ้าผู้ใดเป็นมลทินแล้วยังขืนกินเนื้อของเครื่องสันติบูชาซึ่งเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้นั้นจะถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา 21ผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นมลทินของมนุษย์ หรือสัตว์ที่เป็นมลทิน หรือสิ่งใดๆ อันน่ารังเกียจที่เป็นมลทิน แล้วมากินเนื้อของเครื่องสันติบูชาที่เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้นั้นจะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา’ ”
ห้ามกินไขมันและเลือด
22องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 23“จงสั่งประชากรอิสราเอลว่า ‘อย่ากินไขมัน ไม่ว่าไขมันจากวัว แกะ หรือแพะ 24ไขมันจากสัตว์ที่พบเมื่อตายแล้ว หรือถูกสัตว์ป่าทำร้าย อาจจะใช้ทำอย่างอื่นได้ แต่อย่ากิน 25ผู้ใดกินไขมันจากสัตว์ซึ่งถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยไฟจะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา 26และไม่ว่าเจ้าอาศัยที่ไหนก็ตาม ห้ามกินเลือด ไม่ว่าเลือดนกหรือเลือดสัตว์ใดๆ 27ถ้าผู้ใดกินเลือดผู้นั้นจะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา’ ”
ส่วนแบ่งของปุโรหิต
28องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 29“จงกล่าวแก่ประชากรอิสราเอลว่า ‘ผู้ใดนำเครื่องสันติบูชามาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จะต้องนำส่วนหนึ่งของเครื่องบูชานั้นมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 30เขาต้องนำเครื่องบูชานี้มาเผาถวายด้วยไฟแด่ องค์พระผู้เป็นเจ้ากับมือของเขาเอง เขาจะนำไขมันและอกมายื่นถวายต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเครื่องบูชายื่นถวาย 31ปุโรหิตจะเผาไขมันบนแท่นบูชา แต่เนื้ออกเป็นของอาโรนและบรรดาบุตรชาย 32โคนขาขวาของสัตว์ที่นำมาถวายเป็นเครื่องสันติบูชาจะยกให้แก่ปุโรหิตผู้ประกอบพิธี 33บุตรชายของอาโรนผู้ถวายเลือดและไขมันของเครื่องสันติบูชาจะได้รับโคนขาขวาเป็นส่วนแบ่งของเขา 34เราได้กำหนดให้ยกเนื้ออกและโคนขาที่ยื่นถวายเป็นสิ่งที่ชาวอิสราเอลมอบให้แก่อาโรนและบรรดาบุตรชายของเขา เป็นส่วนแบ่งประจำจากเครื่องสันติบูชาของพวกเขา’ ”
35นี่เป็นส่วนของอาโรนกับบรรดาบุตรชายจากเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า ซึ่งยกให้แก่พวกเขาในวันที่ได้รับการแต่งตั้งให้ปฏิบัติหน้าที่ปุโรหิตรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า 36ในวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งพวกเขา พระองค์ทรงบัญชาชาวอิสราเอลให้มอบสิ่งเหล่านี้แก่พวกเขาเป็นส่วนแบ่งประจำตลอดทุกชั่วอายุ
37ทั้งหมดนี้คือกฎระเบียบเกี่ยวกับเครื่องเผาบูชา เครื่องธัญบูชา เครื่องบูชาไถ่บาป เครื่องบูชาลบความผิด เครื่องบูชาในพิธีสถาปนา และเครื่องสันติบูชา 38ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสบนภูเขาซีนายในวันที่ทรงบัญชาชาวอิสราเอลให้นำเครื่องบูชามาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าในถิ่นกันดารซีนาย
Дополнительные правила о жертве повинности
1«Вот правила о жертве повинности, о великой святыне. 2Её нужно закалывать там же, где и жертву всесожжения. Её кровью нужно окропить жертвенник со всех сторон. 3Весь жир из неё пусть будет принесён в жертву: курдюк и жир, покрывающий внутренности, 4обе почки с жиром, который на них и который возле бёдер, и сальник с печени; всё это надо вынуть вместе с почками. 5Священнослужитель сожжёт это на жертвеннике. Это огненная жертва Вечному. Это жертва повинности. 6Все мужчины в семье священнослужителей могут её есть, но только в святом месте: это великая святыня.
7Для жертвы за грех и для жертвы повинности закон один: они принадлежат священнослужителю, который совершает очищение посредством их. 8Священнослужитель, который приносит чью-либо жертву всесожжения, может оставить себе шкуру. 9Любое хлебное приношение, испечённое в печи или приготовленное на сковороде или на противне, принадлежит священнослужителю, который его приносит, 10а любое хлебное приношение, смешанное с маслом или сухое, принадлежит в равных долях всем сыновьям Харуна».
Дополнительные правила о жертве примирения
11«Вот правила о жертве примирения, которую можно принести Вечному.
12Если кто-то приносит её в знак благодарности, то вместе с этой благодарственной жертвой пусть принесёт и пресные хлебы, замешенные на масле, пресные коржи, помазанные маслом, и хлебы из лучшей муки, хорошо замешенные на масле. 13Пусть вместе с благодарственной жертвой примирения он принесёт и лепёшки, приготовленные на закваске. 14Он должен принести по одному хлебу каждого вида в дар Вечному. Это принадлежит священнослужителю, который кропит кровью жертв примирения. 15Мясо этой благодарственной жертвы примирения нужно съесть в тот же день, когда её принесли. Его нельзя оставлять до утра.
16Но если жертва принесена по обету или как добровольное приношение, то пусть её едят в тот день, когда её принесли, а остаток можно будет есть и на следующий день. 17Но мясо жертвы, которое останется к третьему дню, нужно сжечь. 18Если мясо жертвы примирения будут есть на третий день, она не будет принята. Она не будет засчитана тому, кто её принёс, потому что она нечиста. Тот, кто будет её есть, будет отвечать за свой грех.
19Мясо, которое прикоснулось к чему-либо нечистому, есть нельзя. Его нужно сжечь. Чистое мясо может есть любой, кто чист. 20Но если мясо жертвы примирения с Вечным будет есть тот, кто нечист, он должен быть исторгнут из своего народа. 21Если кто-нибудь прикоснётся к нечистому – к человеческой нечистоте, к нечистому животному или любой нечистой твари, а потом станет есть мясо жертвы примирения Вечному, то он должен быть исторгнут из своего народа».
Запрет есть жир и кровь
22Вечный сказал Мусе:
23– Скажи исраильтянам: «Не ешьте жир волов, овец или коз. 24Жиром животного, которое пало или было растерзано дикими зверями, можно пользоваться, но есть его нельзя. 25Любой, кто станет есть жир животного, которое приносится в огненную жертву Вечному, должен быть исторгнут из своего народа. 26Где бы вы ни жили, нельзя употреблять ни крови птиц, ни крови животных. 27Любой, кто будет есть кровь, должен быть исторгнут из своего народа».
Доля священнослужителей
28Вечный сказал Мусе:
29– Скажи исраильтянам: «Любой, кто приносит Вечному жертву примирения, должен принести часть её в дар Вечному. 30Пусть он своими руками совершит Вечному огненную жертву. Он должен принести жир вместе с грудиной и потрясти грудину перед Вечным как приношение потрясания. 31Жир священнослужитель сожжёт на жертвеннике, а грудина достанется Харуну и его сыновьям. 32Отдавайте правое бедро ваших жертв примирения в дар священнослужителю. 33Долей сына Харуна, который приносит кровь и жир жертвы примирения, будет правое бедро. 34Из жертв примирения, которые приносят исраильтяне, Я взял грудину потрясания и бедро возношения и отдал их священнослужителю Харуну и его сыновьям как их постоянную долю от приношений исраильтян».
35Такова часть Харуна и его сыновей в огненных жертвах Вечному, отведённая им, когда они предстали, чтобы быть священнослужителями Вечного. 36Когда они были помазаны, Вечный повелел, чтобы исраильтяне отдавали им часть приношений как постоянную долю для грядущих поколений.
37Итак, вот правила о всесожжении, хлебном приношении, жертве за грех, жертве повинности, жертве при посвящении священнослужителей и жертве примирения, 38которые Вечный дал Мусе на горе Синай в день, когда Он повелел исраильтянам совершать приношения Вечному в Синайской пустыне.
