เลวีนิติ 23 – TNCV & PCB

Thai New Contemporary Bible

เลวีนิติ 23:1-44

1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 2“จงแจ้งชนอิสราเอลว่า ‘ต่อไปนี้เป็นเทศกาลที่เรากำหนดไว้ เป็นเทศกาลตามกำหนดขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่เจ้าต้องประกาศให้ถือเป็นการประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์

วันสะบาโต

3“ ‘เจ้ามีหกวันไว้ทำงานต่างๆ แต่วันที่เจ็ดเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพัก เป็นวันประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ เจ้าอย่าทำงานใดๆ เลย ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน วันนั้นเป็นสะบาโตแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

เทศกาลปัสกาและเทศกาลขนมปังไม่ใส่เชื้อ

(อพย.12:14-20; กดว.28:16-25; ฉธบ.16:1-8)

4“ ‘ต่อไปนี้คือเทศกาลที่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงกำหนดไว้ให้พวกเจ้าถือเป็นวันประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ตามวาระ 5เทศกาลปัสกาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเริ่มตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตกในวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่ง 6เทศกาลกินขนมปังไม่ใส่เชื้อถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเริ่มตั้งแต่วันที่สิบห้าของเดือนเดียวกัน จงกินขนมปังไม่ใส่เชื้อเป็นเวลาเจ็ดวัน 7จงเรียกประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ในวันแรกของเทศกาล อย่าทำงานใดๆ เลย 8จงเผาเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลาเจ็ดวัน และในวันที่เจ็ดจงเรียกประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ อย่าทำงานใดๆ เลย’ ”

เทศกาลผลแรก

9องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 10“จงแจ้งชนอิสราเอลว่า ‘เมื่อเจ้าเข้าสู่ดินแดนซึ่งเราจะยกให้เจ้าและเก็บเกี่ยวผลผลิต จงนำข้าวฟ่อนแรกที่เก็บเกี่ยวได้มามอบให้แก่ปุโรหิต 11ในวันถัดจากสะบาโต ปุโรหิตต้องยื่นฟ่อนข้าวนั้นถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อพระองค์จะทรงยอมรับแทนตัวเจ้า 12ในวันที่เจ้ายื่นถวายฟ่อนข้าว เจ้าจะต้องถวายลูกแกะ อายุหนึ่งขวบไม่มีตำหนิหนึ่งตัวเป็นเครื่องเผาบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 13พร้อมด้วยธัญบูชาคือ แป้งโม่ละเอียดประมาณ 4.5 ลิตร23:13 ภาษาฮีบรูว่า สองในสิบเอฟาห์เคล้าน้ำมัน เพื่อเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นกลิ่นหอมที่พอพระทัย พร้อมกันนี้จงถวายเครื่องดื่มบูชาคือ เหล้าองุ่นประมาณ 1 ลิตรด้วย23:13 ภาษาฮีบรูว่า หนึ่งในสี่ฮิน 14เจ้าอย่ากินขนมปังหรือเมล็ดข้าวอบ หรือเมล็ดข้าวใหม่จนกว่าจะถึงวันที่เจ้านำเครื่องบูชาเหล่านี้มาถวายแด่พระเจ้าของเจ้า นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสืบไปทุกชั่วอายุไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใด

เทศกาลสัปดาห์

(กดว.28:26-31; ฉธบ.16:9-12)

15“ ‘หลังจากวันสะบาโต วันที่ได้นำฟ่อนข้าวมาเป็นเครื่องบูชายื่นถวาย จงนับจากวันนั้นไปจนครบเจ็ดสัปดาห์เต็ม 16นับไปจนครบห้าสิบวันจนถึงวันถัดจากวันสะบาโตที่เจ็ด แล้วจงนำเมล็ดข้าวใหม่มาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 17ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใด จงนำขนมปังสองก้อนที่ทำจากแป้งละเอียดประมาณ 4.5 ลิตร23:17 ภาษาฮีบรูว่า สองในสิบเอฟาห์ ใส่เชื้อมาเป็นเครื่องบูชายื่นถวายจากผลแรกแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 18พร้อมกับขนมปังนี้ให้นำลูกแกะตัวผู้ไม่มีตำหนิอายุหนึ่งขวบเจ็ดตัว วัวหนุ่มหนึ่งตัวและแกะผู้สองตัวมาเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า พร้อมด้วยธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา ทั้งหมดนี้เป็นเครื่องเผาบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นหอมที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัย 19จากนั้นจงถวายแพะผู้หนึ่งตัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป และลูกแกะอายุหนึ่งขวบสองตัวเป็นเครื่องสันติบูชา 20ปุโรหิตต้องยื่นถวายลูกแกะสองตัวแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นเครื่องบูชายื่นถวายพร้อมกับขนมปังของผลแรก เป็นเครื่องบูชาอันศักดิ์สิทธิ์ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับปุโรหิต 21จงประกาศให้วันนั้นมีการประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ และอย่าทำงานในวันนั้นเลย นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสืบไปทุกชั่วอายุไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใด

22“ ‘เมื่อเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผล อย่าเก็บจนเกลี้ยงไปถึงขอบนา อย่าเก็บเมล็ดข้าวที่ตกเกลื่อนกลาด จงปล่อยไว้ให้เป็นส่วนของคนยากไร้และคนต่างด้าว เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า’ ”

เทศกาลเสียงแตร

(กดว.29:1-6)

23องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 24“จงแจ้งชนอิสราเอลว่า ‘ให้ถือวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ดเป็นวันหยุดพัก มีการฉลองด้วยเสียงแตรกระหึ่ม เป็นวันประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ 25ให้หยุดทำงานทุกอย่าง แต่จงถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า’ ”

วันลบบาป

(ลนต.16:2-34; กดว.29:7-11)

26องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 27“วันที่สิบของเดือนที่เจ็ดเป็นวันลบบาป ให้มีการประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ จงบังคับตน23:27 หรือจงถืออดอาหารเช่นเดียวกับข้อ 29 และ 32และถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 28อย่าทำงานใดๆ ในวันนั้นเพราะเป็นวันลบบาป เพื่อลบบาปให้แก่เจ้าต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า 29ผู้ใดไม่ได้บังคับตนในวันนั้น จะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา 30ผู้ที่ทำงานใดๆ ในวันนั้น เราจะทำลายจากหมู่ประชากร 31เจ้าอย่าทำงานใดๆ เลย นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสืบไปทุกชั่วอายุไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใด 32ให้ถือเป็นวันสะบาโตแห่งการหยุดพักสำหรับเจ้า และเจ้าต้องบังคับตนตั้งแต่เย็นวันที่เก้าเดือนนั้นจนถึงเย็นวันรุ่งขึ้น เจ้าจะต้องถือรักษาสะบาโตของเจ้า”

เทศกาลอยู่เพิง

(กดว.29:12-39; ฉธบ.16:13-17)

33องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 34“จงแจ้งชนอิสราเอลว่า ‘วันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ดเป็นวันเริ่มฉลองเทศกาลอยู่เพิงขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ฉลองไปจนครบเจ็ดวัน 35ในวันแรกเป็นวันประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ อย่าทำงานใดๆ เลย 36ทุกวันในช่วงเทศกาลนี้ จงถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลาเจ็ดวัน และในวันที่แปดให้มีการประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์และถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นพิธีปิดการประชุม อย่าทำงานใดๆ เลย

37(“ ‘ต่อไปนี้คือเทศกาลที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดไว้ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศให้เป็นการประชุมนมัสการศักดิ์สิทธิ์ เพื่อนำเครื่องบูชาด้วยไฟมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า คือเครื่องเผาบูชา เครื่องธัญบูชา เครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชาตามที่กำหนดไว้แต่ละวัน 38เครื่องบูชาเหล่านี้เพิ่มเติมจากเครื่องถวายเพื่อสะบาโตต่างๆ ขององค์พระผู้เป็นเจ้า และ23:38 หรือเทศกาลเหล่านี้เพิ่มเติมขึ้นจากวันสะบาโตของพระยาห์เวห์ และเครื่องบูชาเหล่านี้เป็นสิ่งที่เพิ่มเติมจากของถวายต่างๆ ตามคำปฏิญาณและของถวายตามความสมัครใจแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า)

39“ ‘จงฉลองเทศกาลแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดเจ็ดวัน เริ่มตั้งแต่วันที่สิบห้าเดือนที่เจ็ดซึ่งเป็นช่วงปลายฤดูเก็บเกี่ยว ให้ถือวันแรกสุดและวันที่แปดเป็นวันแห่งการหยุดพัก 40เจ้าจงนำสิ่งเหล่านี้มาในวันแรกคือผลไม้คัดอย่างดี กิ่งอินทผลัม กิ่งไม้ใบดก กิ่งปอปลาร์ และจงรื่นเริงยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าตลอดเจ็ดวัน 41ในเดือนที่เจ็ดของทุกปี เจ้าจงฉลองเทศกาลแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลาเจ็ดวัน นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสืบไปทุกชั่วอายุ 42ชาวอิสราเอลโดยกำเนิดทุกคนต้องอยู่ในเพิงตลอดเจ็ดวัน 43เพื่อลูกหลานของเจ้าจะรู้ว่าเราได้ให้ชนอิสราเอลอาศัยอยู่ในเพิง เมื่อเรานำพวกเขาออกมาจากอียิปต์ เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า’ ”

44ดังนั้นโมเสสจึงประกาศเทศกาลเหล่านี้ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดแก่ชนอิสราเอล

Persian Contemporary Bible

لاويان 23:1‏-44

1‏-2خداوند مقررات اعياد مقدس را توسط موسی به قوم اسرائيل داد و فرمود: «برای برگزاری اين اعياد، تمام قوم بايد برای عبادت من جمع شوند. 3(در روز سبت نيز كه هفتمين روز هفته می‌باشد، قوم بايد برای عبادت من جمع شوند. در هر جا كه ساكن باشند بايد در اين روز دست از كار كشيده، استراحت كنند.) 4اين اعياد مقدس كه بايد هر سال جشن گرفته شوند از اين قرارند:

عيد پسح و عيد نان فطير

(اعداد 28‏:16‏-25)

5«در غروب روز چهاردهم اولين ماه هر سال مراسم پسح را به احترام من بجا آوريد. 6از روز پانزدهم همان ماه، عيد فطير آغاز می‌شود و تا هفت روز بايد فقط نان بدون خميرمايه خورده شود. 7در روز اول اين عيد برای عبادت جمع شويد و از همهٔ كارهای معمول خود دست بكشيد. 8هفت روز هدايای سوختنی به من تقديم نماييد و در روز هفتم نيز از كارهای معمول خود دست كشيده برای عبادت جمع شويد.

عيد نوبر محصولات

(اعداد 28‏:26‏-31)

9‏-11«وقتی به سرزمينی كه من به شما می‌دهم رسيديد و اولين محصول خود را درو كرديد، روز بعد از سبت، اولين بافه را نزد كاهن بياوريد تا او آن را در حضور من تكان دهد و من آن را از شما قبول كنم. 12همان روز يک برهٔ يک سالهٔ سالم و بی‌عيب به عنوان قربانی سوختنی به من تقديم كنيد. 13برای هديهٔ آردی آن، دو كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون آورده، بر آتش به من تقديم كنيد؛ اين هديه مورد پسند من است. يک ليتر شراب هم به عنوان هديهٔ نوشيدنی تقديم نماييد. 14تا اين هدايا را به من تقديم نكرده‌ايد، نبايد نان يا حبوبات تازه يا برشته بخوريد. اين قانونی است هميشگی برای تمام نسلهای شما در هر جايی كه زندگی كنيد.

15«هفت هفته بعد از روزی كه اولين بافهٔ خود را به من تقديم كرديد، 16يعنی در روز پنجاهم كه روز بعد از هفتمين سبت است هديهٔ ديگری از محصول تازهٔ خود به حضور من بياوريد. 17هر خانواده‌ای دو قرص نان كه از دو كيلو آرد مرغوب همراه با خميرمايه پخته شده باشد، بياورد تا در حضور من تكان داده شود و به عنوان هديه‌ای از آخرين برداشت محصول به من تقديم شود23‏:17 در اصل: «تا نوبر برای خداوند باشد.»‏. 18همراه با اين نانها، هفت برهٔ يک سالهٔ سالم و بی‌عيب، يک گوساله و دو قوچ به عنوان قربانی سوختنی با هدايای آردی و نوشيدنی آنها به من تقديم كنيد. اين هدايا كه بر آتش تقديم می‌شوند مورد پسند من می‌باشند. 19همچنين يک بز نر به عنوان قربانی گناه و دو برهٔ نر یک ساله به عنوان قربانی سلامتی ذبح كنيد.

20«كاهن، اين دو برهٔ ذبح شده را با نانهای پخته شده از آخرين برداشت محصول شما به عنوان هديهٔ مخصوص در حضور من تكان دهد. اين هدايا برای من مقدسند و بايد برای خوراک به كاهنان داده شوند. 21در آن روز اعلان شود كه مردم از كارهای محصول خود دست كشيده، برای عبادت جمع شوند. اين قانونی است هميشگی برای نسلهای شما در هر جا كه باشيد. 22(وقتی كه محصولات خود را درو می‌كنيد، گوشه‌های مزرعهٔ خود را تمام درو نكنيد و خوشه‌های بر زمين افتاده را جمع نكنيد. آنها را برای فقرا و غريبانی كه در ميان شما ساكنند، بگذاريد.) من خداوند، خدای شما اين دستورات را به شما می‌دهم.

عيد شيپورها

(اعداد 29‏:1‏-6)

23‏-24«روز اول ماه هفتم هر سال روز استراحت است و همهٔ قوم اسرائيل بايد با شنيدن صدای شيپورها، برای عبادت جمع شوند. 25در آن روز هديه‌ای بر آتش به من تقديم كنيد و هيچ كار ديگری انجام ندهيد.

روز كفاره

(اعداد 29‏:7‏-11)

26‏-27«روز دهم ماه هفتم هر سال، روز كفاره است. در آن روز تمام قوم بايد برای عبادت جمع شوند و روزه بگيرند و هديه‌ای بر آتش به من تقديم كنند. 28در روز كفاره هيچ كار نكنيد، زيرا روزی است كه بايد برای گناهان خود از من كه خدای شما هستم طلب آمرزش نماييد. 29هر شخصی كه آن روز را در روزه به سر نبرد، از ميان قوم خود طرد خواهد شد. 30‏-31من كسی را كه در آن روز دست به هرگونه كاری بزند، طرد كرده، مجازات خواهم نمود. اين قانونی است هميشگی برای نسلهای شما در هر جا كه باشيد. 32از غروب روز نهم ماه هفتم تا غروب روز بعد، روز مخصوص كفاره است و بايد در آن روز روزه بگيريد و استراحت كنيد.

عيد سایبانها

(اعداد 29‏:12‏-40)

33‏-34«روز پانزدهم ماه هفتم، عيد سایبانها آغاز می‌شود و بايد تا مدت هفت روز در حضور من جشن گرفته شود. 35در روز اول تمامی قوم اسرائيل را برای عبادت جمع كنيد و از كارهای معمول خود دست بكشيد. 36در هر هفت روز عيد، هديه‌ای بر آتش به من تقديم نماييد. در روز هشتم دوباره تمامی قوم را برای عبادت جمع كنيد و هديه‌ای بر آتش به من تقديم نماييد. اين روز، آخرين روز عيد است و نبايد هيچ كاری انجام دهيد.

37(«اين است اعياد مقدسی كه در آنها بايد تمامی قوم برای عبادت جمع شده، قربانیهای سوختنی، هدايای آردی، هدايای نوشيدنی و ساير قربانیها را بر آتش به درگاه من تقديم كنند. 38اين اعياد مقدس غير از روزهای مخصوص سبت است. هدايايی كه در اين اعياد تقديم می‌كنيد غير از هدايای روزانه، نذری و داوطلبانه‌ای است كه به خداوند تقديم می‌كنيد.)

39«از روز پانزدهم ماه هفتم كه پايان برداشت محصول است، اين عيد هفت روزه را در حضور من جشن بگيريد. به ياد داشته باشيد كه روزهای اول و آخر اين عيد، روزهای استراحت می‌باشند. 40در روز اول، از درختان خود ميوه‌های خوب بچينيد و شاخه‌های نخل و شاخه‌های درختان پربرگ و شاخه‌های بيد گرفته با آنها سايبان درست كنيد و هفت روز در حضور من كه خداوند، خدای شما هستم شادی كنيد. 41برگزاری اين عيد هفت روزه در ماه هفتم، يک قانون دائمی است كه بايد نسل اندر نسل انجام گيرد. 42در طول آن هفت روز همهٔ شما اسرائیلی‌ها بايد در سایبانها به سر بريد. 43هدف از اين عيد آن است كه نسلهای شما بدانند هنگامی كه من بنی‌اسرائيل را از مصر بيرون آوردم، آنها را در زير سایبانها سكونت دادم. من خداوند، خدای شما هستم.»

44بدين ترتيب موسی مقررات اعياد مقدس را به اطلاع قوم اسرائيل رسانيد.