ไม่มีใครเที่ยงธรรม
1“จงวิ่งไปวิ่งมาตามถนนหนทางในกรุงเยรูซาเล็ม
จงมองไปรอบๆ และพิเคราะห์ดู
จงค้นหาตามลานเมืองต่างๆ
หากเจ้าหาพบแม้แต่คนเดียว
ที่ซื่อสัตย์และแสวงหาความจริง
เราก็จะยกโทษให้เมืองนี้
2ถึงแม้พวกเขากล่าวว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’
พวกเขาก็กำลังสาบานเท็จ”
3ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเนตรของพระองค์มองหาความจริงไม่ใช่หรือ?
พระองค์ทรงเฆี่ยนพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่รู้จักเจ็บ
ทรงขยี้พวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ยอมปรับปรุงแก้ไข
พวกเขาทำหน้าด้านหน้าทนยิ่งกว่าหิน
และไม่ยอมกลับตัวกลับใจ
4ข้าพเจ้าคิดว่า “คนเหล่านี้เป็นเพียงคนยากไร้
พวกเขาเป็นคนโง่เขลา
เพราะพวกเขาไม่รู้วิถีทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ไม่รู้ข้อกำหนดของพระเจ้าของตน
5ฉะนั้นข้าพเจ้าจะไปหาบรรดาผู้นำ
และจะพูดกับพวกเขา
คนเหล่านั้นย่อมรู้วิถีทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า
รู้ข้อกำหนดของพระเจ้าของตนอย่างแน่นอน”
แต่คนเหล่านั้นก็พร้อมใจกันหักแอก
และทลายเครื่องพันธนาการต่างๆ ด้วยเหมือนกัน
6ฉะนั้นสิงโตจากป่าจะมาเล่นงานพวกเขา
สุนัขป่าจากทะเลทรายจะเข้าขย้ำ
เสือดาวจะซุ่มอยู่ใกล้เมืองต่างๆ ของพวกเขา
คอยฉีกเนื้อคนที่ออกมานั้นเป็นชิ้นๆ
เพราะการทรยศของพวกเขาร้ายแรงนัก
และชอบหวนกลับไปทำบาป
7“ควรหรือที่เราจะอภัยให้พวกเจ้า?
ลูกหลานของพวกเจ้าได้ละทิ้งเรา
และสาบานโดยอ้างพระต่างๆ ซึ่งไม่ใช่พระเจ้า
เราได้จัดหาทุกสิ่งที่จำเป็นให้พวกเขา
แต่พวกเขาก็ยังคบชู้
และแห่กันไปยังสำนักนางโลม
8พวกเขาเป็นม้าหนุ่มกลัดมันที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี
ต่างกระสันหาภรรยาของเพื่อนบ้าน
9จะไม่ให้เราลงโทษพวกเขาเพราะเรื่องนี้หรือ?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“จะไม่ให้เราแก้แค้น
ชนชาติที่ประพฤติเยี่ยงนี้หรือ?
10“จงไปตามแถวต่างๆ ของสวนองุ่นของเยรูซาเล็มและทำลายเสีย
แต่อย่าทำลายจนหมดสิ้น
จงตัดกิ่งต่างๆ จากเถาองุ่น
เพราะประชากรเหล่านี้ไม่ได้เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า
11พงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์
ได้นอกใจเราจนถึงที่สุด”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12พวกเขาโกหกเกี่ยวกับองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า
“พระองค์จะไม่ทรงทำอะไรหรอก!
จะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับเรา
เราจะไม่มีวันเห็นการฆ่าฟันหรือการกันดารอาหาร
13บรรดาผู้เผยพระวจนะเป็นเพียงลม
ไม่มีพระวจนะในคนเหล่านั้น
ดังนั้นเขาพูดอะไรออกมาก็ขอให้ตกแก่ตัวเขาเอง”
14ฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า
“เนื่องจากเหล่าประชากรได้พูดเช่นนี้
เราจะทำให้ถ้อยคำของเราในปากของเจ้านั้นเป็นไฟ
และให้ประชากรเหล่านี้เป็นฟืนที่ไฟนี้จะเผาผลาญ
15โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอล” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
“เรากำลังนำชนชาติหนึ่งจากแดนไกลมาสู้กับเจ้า
เป็นชนชาติโบราณที่ยืนหยัดมานาน
เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้จักภาษาของเขา
ไม่เข้าใจคำพูดของเขา
16แล่งธนูของเขาเป็นเหมือนหลุมศพที่เปิดกว้าง
คนของเขาล้วนแต่เป็นนักรบเกรียงไกร
17พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้า
กลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้า
พวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้า
กลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อ
พวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้าง
เมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”
18องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แม้ถึงเวลานั้น เราก็จะไม่ทำลายพวกเจ้าให้สูญสิ้นไป 19และเมื่อเหล่าประชากรถามว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราจึงทรงทำสิ่งทั้งหมดนี้กับเรา?’ เจ้าจะบอกพวกเขาว่า ‘พวกเจ้าได้ละทิ้งพระเจ้า และได้ปรนนิบัติบรรดาพระต่างชาติในแผ่นดินของเจ้าเองอย่างไร บัดนี้พวกเจ้าจะต้องไปปรนนิบัติชนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของพวกเจ้าอย่างนั้น’
20“จงประกาศต่อพงศ์พันธุ์ของยาโคบ
และป่าวร้องในยูดาห์ว่า
21ฟังนะ ประชากรผู้โง่เขลาและสิ้นคิด
ผู้ซึ่งมีตาแต่มองไม่เห็น
ผู้ซึ่งมีหูแต่ไม่ได้ยิน
22เจ้าควรจะยำเกรงเราไม่ใช่หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
“เจ้าควรจะสั่นสะท้านเมื่ออยู่ต่อหน้าเราไม่ใช่หรือ?
เราตั้งหาดทรายเป็นขอบเขตให้ทะเล
เป็นเครื่องกีดขวางนิรันดร์ซึ่งทะเลจะฝ่าข้ามไปไม่ได้
คลื่นอาจจะม้วนตัว แต่ก็เอาชนะไม่ได้
มันอาจจะร้องคำราม แต่ก็ล้ำเขตไปไม่ได้
23แต่ชนชาตินี้มีใจดื้อด้านและชอบกบฏ
พวกเขาได้หันหนีเราไป
24พวกเขาไม่รู้จักบอกตัวเองว่า
‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
ผู้ประทานฝนฤดูใบไม้ร่วงและฝนฤดูใบไม้ผลิให้ตกต้องตามฤดูกาล
ผู้ให้ความมั่นใจว่าเราจะได้เก็บเกี่ยวพืชผลตามฤดูอย่างแน่นอน’
25เพราะพวกเจ้าทำผิด สิ่งเหล่านี้จึงสูญสิ้นไป
บาปทั้งหลายของเจ้าได้ทำให้เจ้าพลาดจากสิ่งดีๆ
26“ในหมู่ประชากรของเรามีคนชั่วร้าย
ซึ่งหมอบคอยอยู่เหมือนคนที่วางบ่วงดักนก
และเหมือนคนที่วางกับดักจับคน
27บ้านของพวกเขาเต็มไปด้วยการหลอกลวง
เหมือนกรงที่เต็มไปด้วยนก
พวกเขากลายเป็นคนมั่งมีและทรงอิทธิพล
28ทั้งอ้วนพีและล่ำสัน
พวกเขาทำชั่วอย่างไร้ขีดจำกัด
ไม่ช่วยให้ลูกกำพร้าพ่อได้รับความยุติธรรมในคดีความ
ไม่ปกป้องสิทธิของผู้ยากไร้
29จะไม่ให้เราลงโทษพวกเขาเพราะเรื่องนี้หรือ?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“จะไม่ให้เราแก้แค้น
ชนชาติที่ประพฤติเยี่ยงนี้หรือ?
30“สิ่งน่าสะพรึงกลัวและน่าตกใจ
ได้เกิดขึ้นในแผ่นดินนี้
31คือบรรดาผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เท็จ
เหล่าปุโรหิตปกครองโดยสิทธิอำนาจของตนเอง
และประชากรของเราก็รักวิถีแบบนี้
แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรในบั้นปลาย?
5
正しい者はいない
1エルサレム中の通りを駆け巡れ。
高い所も低い所も探して、正直で公平を愛している者が
一人でもいるかどうか、調べてみなさい。
あらゆる広場を探して、そのような者が
ただの一人でもいたら、わたしはこの都を滅ぼさない。
2彼らは、誓いを立てる時でもうそをつく。」
3主よ。あなたは真実以外のものを受け入れません。
神は罰を加えて、正直になることを期待したのに、
彼らは少しも変わりませんでした。
彼らを打ったのに、
彼らは罪から離れようともしませんでした。
彼らは、顔を岩のように堅くし、
どんなことがあっても悔い改めないと決心しています。
4私は思いました。
「無知で哀れな者に、いったい何を期待できよう。
神の道を知らないのだから、
神に従うことなどどうしてできるだろう」と。
5「今度は、身分の高い人のところへ行って
話してみよう。
指導者なら、主の道に通じ、
罪を犯せばさばきが来ることを知っているだろうから。」
ところが彼らも、神を完全に拒絶したのです。
6「だからこそ、わたしは怒って、
彼らに『森のライオン』を送る。
『荒野の狼』は彼らに襲いかかり、
『ひょう』が町々の周りをうろつくので、
一歩でも町から出ようものなら引き裂かれる。
彼らの罪は数えられないほど多く、
わたしへの背信は、はなはだしいからだ。
7これでは、どうして赦すことができようか。
おまえたちの子どもでさえ、わたしに背き、
神とは似ても似つかぬものを拝んでいる。
わたしは彼らが満腹になるまで食べさせたのに、
彼らは、これ見よがしに姦淫の罪を犯し、
町の売春宿に押しかけた。
8彼らは丸々と太った、さかりのついた馬で、
隣の妻を慕っていななく。
9このようなことを、わたしが罰しないでおくだろうか。
このような国に、報復しないでおくだろうか。
10ぶどう園へ行き、
手当たり次第ぶどうの木を引き抜け。
だが、ごくわずかの木は残しておくのだ。
枝を切り落とせ。主のものではないからだ。」
11イスラエルとユダの民はわたしを踏みつけたと、
主は言います。
12彼らは平気でうそをつきました。
「神がわれわれに手を出すはずはない。
災いが降りかかるはずはない。
ききんも戦争もあるものか。
13預言者は、
神の権威のないことばをしゃべりまくるだけだ。
彼らの言う滅びの宣言は、われわれにではなく、
彼ら自身に下るのだ。」
14彼らがこのように言ったので、
天の軍勢の主は、預言者たちにこう告げます。
「わたしは、おまえたちのことばを燃える火とし、
彼らを火のついたたきぎのように焼き尽くす。
15ああ、イスラエルよ。
わたしは遠い国の民を連れて来て、
おまえを攻めさせる。
それは大昔から強大な国（古バビロニヤ帝国）で、おまえには彼らの話すことばが通じない。
16彼らの武器には恐ろしい威力があり、
一人一人は大勇士だ。
17彼らは、おまえの刈り入れた穀物と子らのパンを略奪し、
おまえの羊の群れ、家畜の群れ、ぶどう、いちじくを食べ、
安全だと思っていた城壁のある町々に侵入し、
略奪する。
18しかし、わたしはおまえたちを根絶やしにはしない。
19おまえの同胞が『どうして主はこんなことをするのか』と尋ねたら、こう答えなさい。『あなたがたは神を捨て、自分の国でほかの神々に身も心もささげました。だから今度は、その神々の国々で、外国人の奴隷になるのです。』
20ユダとイスラエルに告げなさい。
21目があっても見えず、耳があっても聞こえない、
愚かで思慮のない者たちよ。
22よく聞くがいい。
おまえたちには、
わたしを尊敬する気持ちが少しもないのか。
わたしの前に出ても恐れおののかないとは、
いったいどうしたことか。
わたしは永遠の命令を出して、
世界中の海岸線を決めた。
だから、たとえ海の波がとどろき、逆巻いても、
最後の一線を越えることはない。
このような神を、恐れもせず、
あがめもしないことが許されるだろうか。
23-24ところが、わたしの民はわたしに背き、
偶像礼拝に走った。
わたしは、春と秋には雨を降らせ、
刈り入れの時を与える神なのに、
彼らはわたしを敬いもせず、恐れもしない。
25そこでわたしは、このような四季の恵みを
いっさい彼らから遠ざけた。
何もかも彼らの罪のためだ。
26わたしの民のうちに、
人を待ち伏せして血祭りにあげる悪人がいる。
彼らは暗がりに隠れている猟師のようで、
罠をしかけておく。
27彼らの家は、鶏がいっぱいいる鳥小屋のように、
悪だくみであふれ返る。
その結果はどうなっただろうか。
今彼らは名を上げて、金持ちになり、
28ごちそうをたらふく食べ、
周りの人にもてはやされている。
彼らの悪事は際限がなく、みなしごを正しく扱わず、
貧しい者の権利をないがしろにしている。
29わたしは腕組みしたまま見ているだけで、
手を下さないだろうか。
このような国を罰しないでおくだろうか。
30実に恐ろしいことが、この国に起こっている。
31祭司はまやかしの預言者の意のままになり、
民は、そうなることを喜んでいる。
おまえたちは必ず滅びる。
その時はどうするつもりなのだ。」
