พระดำรัสเกี่ยวกับโมอับ
(อสย.16:6-12)
1พระดำรัสของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
พระเจ้าแห่งอิสราเอลเกี่ยวกับโมอับความว่า
“วิบัติแก่เนโบ เพราะมันจะถูกทำลาย
คีริยาธาอิมจะอัปยศอดสูและถูกยึด
ป้อมที่มั่น48:1 หรือมิสกาบจะอัปยศอดสูและพังทลาย
2โมอับจะไม่เป็นที่ยกย่องอีกแล้ว
ในเฮชโบน48:2 ในภาษาฮีบรูคำว่าเฮชโบนมีเสียงคล้ายกับคำที่มีความหมายว่าวางแผนผู้คนจะวางแผนโค่นล้มโมอับว่า
‘มาเถิด ให้เราทำให้ชนชาตินี้สิ้นไป’
มัดเมน48:2 ชื่อเมืองมัดเมนของโมอับ มีเสียงคล้ายกับคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าถูกทำให้เงียบงันเอ๋ย เจ้าเองก็จะถูกทำให้เงียบงันเช่นกัน
ดาบจะตามล่าเจ้า
3ฟังเสียงร้องจากโฮโรนาอิมสิ
เสียงห้ำหั่น และเสียงเข้าทำลายล้างขนานใหญ่
4โมอับจะแหลกลาญ
บรรดาลูกน้อยของเธอร้องเสียงดัง48:4 ฉบับ LXX. ว่าประกาศแก่โศอาร์
5พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮิท
ร้องไห้อย่างขมขื่นขณะเดินไป
ตามเส้นทางสู่โฮโรนาอิม
ได้ยินเสียงร้องโหยหวนเพราะถูกทำลาย
6หนีเร็ว! จงหนีเอาชีวิตรอดเถิด
จงเป็นเหมือนพุ่มไม้48:6 หรือเหมือนอาโรเออร์ในถิ่นกันดารเถิด
7เพราะเจ้าวางใจในทรัพย์สมบัติและความสามารถของตนเอง
เจ้าจึงจะตกเป็นเชลยด้วย
และพระเคโมชจะถูกเนรเทศไปต่างแดน
พร้อมกับบรรดาปุโรหิตและเหล่าขุนนางของตน
8ผู้ทำลายจะมาต่อสู้ทุกเมือง
และไม่มีสักเมืองเดียวรอดไปได้
หุบเขาและที่ราบสูงจะถูกทำลาย
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว
9จงเอาเกลือใส่โมอับเถิด
เพราะมันจะร้างเปล่า48:9 หรือจงติดปีกให้โมอับเถิด / เพื่อมันจะได้โผบินไป
หัวเมืองต่างๆ จะถูกทิ้งร้าง
ไม่มีคนอยู่อาศัย
10“คำสาปแช่งตกอยู่แก่ผู้เฉื่อยช้าในการทำงานที่องค์พระผู้เป็นเจ้ามอบหมายให้!
คำสาปแช่งมีแก่ผู้เก็บดาบไว้ ไม่ยอมทำให้เลือดชโลมดิน!
11“โมอับอยู่สงบมาตั้งแต่เยาว์วัย
เหมือนเหล้าองุ่นที่ทิ้งไว้ทั้งตะกอน
ไม่มีการเปลี่ยนถ่ายใส่ไหใหม่
ไม่เคยตกเป็นเชลย
ฉะนั้นรสชาติจึงคงเดิม
และกลิ่นก็ไม่เปลี่ยน
12แต่วันเวลาจะมาถึง”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“เมื่อเราจะส่งคนมาเทโมอับ
ออกจากไห
พวกเขาจะเทโมอับออกจนเกลี้ยง
แล้วทุบไหแตกเป็นเสี่ยงๆ
13เมื่อนั้นโมอับจะอับอายขายหน้าเพราะพระเคโมช
เหมือนที่วงศ์วานอิสราเอลอับอายขายหน้า
เมื่อวางใจในเบธเอล
14“เจ้าพูดออกมาได้อย่างไรว่า ‘เราเป็นนักรบ
เป็นผู้แกล้วกล้าในสงคราม’?
15โมอับจะถูกทำลาย และหัวเมืองต่างๆ จะถูกย่ำยี
ชายหนุ่มชั้นยอดของโมอับจะถูกประหาร”
องค์กษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
16“โมอับจวนจะล่มแล้ว
ความย่อยยับของมันจะมาถึงอย่างรวดเร็ว
17บรรดาผู้อยู่รายรอบโมอับ จงไว้อาลัยให้มัน
บรรดาผู้รู้ถึงชื่อเสียงของโมอับ
กล่าวว่า ‘คทาเกรียงไกรแหลกลาญถึงเพียงนี้หนอ
ไม้เท้าอันทรงสง่าราศีแตกหักถึงเพียงนี้!’
18“ชาวดีโบนเอ๋ย
จงลงจากที่สูงศักดิ์ของเจ้า
มานั่งบนพื้นดินแตกระแหงเถิด
เพราะผู้ที่ทำลายล้างโมอับ
จะมาเล่นงานเจ้า
และจะทำลายเมืองป้อมปราการต่างๆ ของเจ้า
19ชาวเมืองอาโรเออร์
จงออกมายืนดูริมถนน
จงถามชายหญิงที่กำลังหนีจ้าละหวั่นว่า
‘เกิดอะไรขึ้น?’
20โมอับขายหน้าเพราะมันถูกขยี้แหลกลาญ
จงร้องไห้คร่ำครวญเถิด!
จงป่าวร้องริมแม่น้ำอารโนนว่า
โมอับถูกทำลายแล้ว
21การพิพากษาลงโทษมาถึงที่ราบสูงแล้ว
ถึงโฮโลน ยาซาห์ และเมฟาอาท
22ถึงดีโบน เนโบ และเบธดิบลาธาอิม
23ถึงคีริยาธาอิม เบธกามุล และเบธเมโอน
24ถึงเคริโอท และโบสราห์
ถึงหัวเมืองทั้งปวงของโมอับทั้งใกล้และไกล
25พลัง48:25 หรือเขาสัตว์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของกำลังของโมอับถูกตัดขาดเสียแล้ว
และแขนของมันก็ถูกหัก”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
26“จงทำให้โมอับมึนเมา
เพราะมันลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ให้โมอับเกลือกกลิ้งอยู่ในอาเจียนของตน
ให้มันเป็นเป้าของการเย้ยหยัน
27อิสราเอลก็เป็นเป้าให้เจ้าเยาะเย้ยแล้วไม่ใช่หรือ?
อิสราเอลตกอยู่ในหมู่โจร
ให้เจ้าส่ายหน้าเย้ยหยัน
ทุกครั้งที่เอ่ยถึงไม่ใช่หรือ?
28ทิ้งเมืองไปอยู่ตามซอกหินเถิด
ชาวโมอับทั้งหลาย
จงเป็นดั่งนกพิราบ
ซึ่งทำรังไว้ที่ปากถ้ำ
29“เราได้ยินถึงความหยิ่งทะนงของโมอับ
ความอวดดี ความจองหอง
ความลำพอง และความเย่อหยิ่ง
และความฮึกเหิมในใจของโมอับ
30เรารู้ความกำเริบเสิบสานของมันซึ่งเปล่าประโยชน์”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“และคำคุยโวของโมอับก็ไร้สาระ
31ฉะนั้นเราจึงร่ำไห้ให้กับโมอับ
เราร้องไห้เพื่อโมอับทั้งปวง
เราคร่ำครวญให้ผู้คนของคีร์หะเรเสท
32เถาองุ่นแห่งสิบมาห์เอ๋ย
เราร่ำไห้ให้เจ้าดังที่ยาเซอร์ร่ำไห้
กิ่งก้านสาขาของเจ้าแผ่ขยายไปไกลถึงทะเล
ทอดไปไกลถึงทะเลแห่งยาเซอร์
ผู้ทำลายได้จู่โจม
เถาองุ่นและผลไม้สุกของเจ้าแล้ว
33ความสุขยินดีสูญสิ้นไป
จากเรือกสวนและท้องทุ่งของโมอับ
เราทำให้น้ำองุ่นหยุดไหลจากบ่อย่ำองุ่นเสียแล้ว
ไม่มีคนย่ำองุ่นพร้อมเสียงโห่ร้องยินดีอีกต่อไป
เสียงโห่ร้องที่มี
ไม่ใช่เสียงร่าเริงยินดี
34“เสียงร่ำไห้ของพวกเขาดังขึ้น
จากเฮชโบนถึงเอเลอาเลห์และยาฮาส
จากโศอาร์ไปไกลถึงโฮโรนาอิมและเอกลัทเชลิชิยาห์
เพราะแม้แต่ห้วงน้ำแห่งนิมริมก็เหือดแห้ง
35เราจะนำจุดจบ
มาสู่ผู้ถวายเครื่องบูชาในสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลาย
และเผาเครื่องหอมบูชาเทพเจ้าต่างๆ ของตนในโมอับ”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
36“ฉะนั้นจิตใจของเราคร่ำครวญถึงโมอับเหมือนเสียงขลุ่ย
เสียงอ้อยส้อยเหมือนเสียงขลุ่ยเพื่อผู้คนแห่งคีร์หะเรเสท
ทรัพย์สมบัติที่พวกเขาได้มาก็สูญสิ้นไป
37ทุกศีรษะถูกโกนโล้นเตียน
ทุกหนวดเคราถูกโกนเกลี้ยง
ทุกมือถูกกรีด
ทุกเอวคาดผ้ากระสอบ
38ทุกหลังคาเรือนในโมอับ
และตามทางแยกสาธารณะ
มีแต่การไว้ทุกข์
เพราะเราทุบโมอับทิ้ง
เหมือนตุ่มไหที่ไม่มีใครต้องการ”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
39“มันแหลกป่นปี้เพียงไร ดูพวกเขาร่ำไห้สิ
ดูสิว่าโมอับหันกลับด้วยความอัปยศอดสูเพียงไร!
โมอับกลายเป็นเป้าให้เย้ยหยัน
เป็นที่สยดสยองของบรรดาผู้ที่อยู่รายรอบ”
40องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“ดูเถิด! อินทรีตัวหนึ่งกำลังโฉบลงมา
กางปีกเหนือโมอับ
41นครต่างๆ48:41 หรือเคริโอทและที่มั่นทั้งหลาย
จะถูกยึด
ในวันนั้นจิตใจของนักรบแห่งโมอับ
จะเหมือนจิตใจของผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
42โมอับจะถูกทำลายสิ้นชาติ
เพราะลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า
43ประชากรโมอับเอ๋ย
ความสยดสยอง หลุมพราง และกับดักรอคอยเจ้าอยู่”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
44“ผู้ใดหนีเตลิดจากความสยดสยอง
จะตกในหลุมพราง
ผู้ใดปีนออกมาจากหลุมพราง
จะตกลงในกับดัก
เพราะเราจะนำปีแห่งการลงโทษ
มาเหนือโมอับ”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
45“ผู้ลี้ภัยยืนอยู่ในร่มเงาของเฮชโบน
อย่างสิ้นเนื้อประดาตัว
เพราะมีไฟออกจากเฮชโบน
เปลวไฟแรงกล้าจากกลางสิโหน
เผาผลาญหน้าผากของโมอับ
เผากะโหลกศีรษะของนักคุยโวเสียงขรม
46วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย!
ไพร่พลของพระเคโมชถูกทำลายล้าง
บรรดาลูกชายลูกสาวของเจ้า
ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย
47“ถึงกระนั้น ในภายภาคหน้า
เราจะให้โมอับกลับสู่สภาพดี”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
คำพิพากษาโทษโมอับจบลงเพียงเท่านี้
Порука Моаву
1Овако каже Моаву, Господ над војскама, Бог Израиља:
„Јао Нававу, јер ће се опустошити!
Киријатајим ће се посрамити и поробити;
посрамиће се утврђење и развалити.
2Неће се више Моав дичити
јер му зло спремају у Есевону:
’Хајде да га истребимо као народ.’
А и ти, Мадмане, ћеш ућутати,
јер мач на тебе креће.
3Чује се врисак из Оронајима.
Пустошење, разарање велико!
4Моав је сломљен
и чује се плач његове нејачи.
5На успону луитском
пењаће се непрестано плачући,
и слушаће вапај разарања
на падини Оронајима.
6Бежите! Животе спасавајте
и будите ко грм смреке у пустињи.
7Зато што се поуздајеш у своја дела
и у благо своје, и ти ћеш бити поробљен.
И Хамос48,7 Моавско божанство. ће отићи у ропство,
његови свештеници и његови главари заједно.
8Затирач ће проћи од града до града
и ниједан неће измаћи.
Пропашће долина
и висораван ће бити уништена
како је казао Господ.
9Дајте крила Моаву да полети,
да оде из својих градова
што ће постати рушевине
без становника у њима.
10Проклет свако ко немарно ради Господњи посао!
Проклет онај што од крви мач свој устеже!
11Спокојан и сигуран је био Моав
од своје младости,
као талог непретакан из бурета у буре.
У изгнанство није ишао,
укус и мирис му се нису мењали.
12Зато, ево долазе дани
– говори Господ –
када ћу им послати претакаче
да их преточе у своју бурад,
а да испразне њихове крчаге
и скрше их.
13Осрамотиће се Моавци због Хамоса
као што се због Ветиља,
своје узданице, осрамотио дом Израиљев.
14Како можеш да говориш: ’Ратници смо,
битке смо јунаци!’?
15Моав је похаран, градови му освојени,
а најбољи младићи његови сишли су на клање
– говори цар, Господ над војскама му је име.
16Близу је, долази пропаст Моава.
Жури, не застаје његово зло.
17Жалите га, сви ви око њега,
сви што знате за његово име.
Па кажите: ’Жезло моћи, жезло славоносно –
како га сломише!’
18Спусти се из части своје,
на тло седи исушено, становнице,
ћерко девонска.
Онај што је похарао Моав
успиње се к теби
да и твоја утврђења скрши.
19На пут стани и посматрај, становнице,
ћерко Ароира.
Човека што бежи и жену избеглу ти упитај:
’Шта се догодило?’
20Моав је осрамоћен јер је срушен.
Вапите, плачите
и објавите у Арнону
да је Моав похаран.
21Суд долази на висораван,
на Олон, на Јасу и Мифат;
22на Девон, на Навав и Вет-Девлатаим;
23на Киријатајим, на Вет-Гамул и на Вет-Меон;
24на Кериот и на Восору,
на све градове моавске земље који су далеко и који су близу.
25Сломљена је Моавова сила,
поломљена рука је његова
– говори Господ.“
26Опијте га,
јер је себе над Господом уздигао.
Али ваљаће се Моав у избљувку своме
и постаће прича другима за подсмех.
27Није ли и теби Израиљ био прича за подсмех,
као лопов ухваћени,
па вртиш главом
кад о њему причаш?
28Напустите градове и живите у врлетима,
становници Моава.
Постаните као голуб што се гнезди
у високој раселини.
29За Моавов смо понос чули,
за понос велики, за његову охолост,
за његову осорност и хвалисање,
и за гордост његовог срца.
30„Знам ја – говори Господ –
обест његову.
Лажно је његово хвалисање
и лажима ништа неће да постигне.
31Кукам зато за Моавом,
плачем за свима њима, Моавцима.
Јечим за људима у Кир-Ересу.
32Плакаћу за тобом више, лозо сивамска,
него што сам плакао за Јазиром.
Младице твоје су биле пружене до мора,
све до мора јазирског.
А сада се на твоје, тек пристигло летње воће,
и на бербу твоју, устремио затирач.
33Нестали су радост и весеље
из воћњака и из земље моавске.
Учинио сам да нестане вина из каца,
да газилац не гази грожђе у каци радујући се.
Биће вриске,
али не од радости.
34Од Есевона до Елеалије и Јасе
се чује нарицање,
вичу од Соара до Оронајима и Еглат-Селисија
јер су се исушиле воде нимримске.
35Истребићу у Моаву
– говори Господ –
оног што жртвује по узвишицама
и оног који кади својим боговима.
36За Моавом као фрула јеца срце моје.
За људима Кир-Ереса као фрула јеца срце моје,
зато што је настрадало оно што су стекли.
37Све су главе оголеле
и све браде обријане.
Све су руке избраздане,
а кострет је на бедрима.
38На свим крововима Моава
и на његовим трговима
само жалопојке,
јер сам скршио Моав
као крчаг који нико неће
– говори Господ.“
39Жалиће: „О, како је скршен!
Како је Моав окренуо главу јер је посрамљен.
Постао је Моав прича за подсмех
и ужасавање свим местима унаоколо.“
40Јер овако каже Господ:
„Ево, као орао се обрушава
и крила своја шири над Моавом.
41Кериот је освојен,
утврђења опкољена,
а срце ће моавских ратника
онога дана бити као срце породиље.
42Моав ће истребљен бити као народ,
јер је себе над Господом уздигао.
43Чекају те страхота,
јама и замка, становниче Моава!
– говори Господ.
44Ко утекне од страхоте,
у јаму ће пасти;
ко се из јаме извуче,
у замку ће се ухватити!
Јер ја сам тај што на Моав доносим
годину њихове казне
– говори Господ.
45У сенци су Есевона
застали бегунци онемоћали,
јер је пожар кренуо од Есевона
и пламен из самога Сихона,
да прогута чело Моавово
и теме бунтовницима.
46Јао теби, Моаве!
Пропашће Хамосов народ!
Синове ће твоје одвести у ропство
и твоје ћерке у изгнанство.
47Али вратићу изгнанике моавске
у последњим данима
– говори Господ.“
Довде је суд над Моавом.
