เยเรมีย์ถูกทิ้งไว้ในบ่อ
1ฝ่ายเชฟาทิยาห์บุตรมัทธาน เกดาลิยาห์บุตรปาชเฮอร์ เยฮูคัล38:1 ภาษาฮีบรูว่ายูคัลเป็นอีกรูปหนึ่งของเยฮูคัลบุตรเชเลมิยาห์ และปาชเฮอร์บุตรมัลคียาห์ ได้ยินถ้อยคำที่เยเรมีย์กล่าวแก่ประชากรทั้งปวงว่า 2“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘ใครก็ตามที่ยังคงอยู่ในเยรูซาเล็มจะตายเพราะสงคราม การกันดารอาหาร และโรคระบาด แต่ใครก็ตามที่ยอมแพ้แก่ชาวบาบิโลน38:2 หรือชาวเคลเดียเช่นเดียวกับข้อ 18,19 และ 23จะรอดชีวิต เขาจะมีชีวิตอยู่’ 3องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะยกเมืองนี้ให้กองทัพของกษัตริย์บาบิโลนอย่างแน่นอนและเขาจะยึดเมืองได้’ ”
4ขุนนางเหล่านี้ก็มาทูลกษัตริย์ว่า “ชายคนนี้สมควรตาย เขาพูดทำลายขวัญของทหารซึ่งยังเหลืออยู่ในกรุงนี้ตลอดจนประชาชนทั้งปวง ชายคนนี้ไม่ได้คิดถึงประโยชน์สุขของประชาชน แต่บ่อนทำลาย”
5เศเดคียาห์ตรัสตอบว่า “เขาอยู่ในมือของเจ้าแล้ว กษัตริย์ไม่อาจทำอะไรที่ขัดพวกเจ้าได้”
6พวกเขาจึงจับตัวเยเรมีย์ ใช้เชือกหย่อนลงในบ่อซึ่งอยู่ในลานทหารรักษาพระองค์ เป็นบ่อของมัลคียาห์ซึ่งเป็นโอรสกษัตริย์ บ่อนั้นไม่มีน้ำ มีแต่โคลน เยเรมีย์ก็จมลงในโคลน
7เมื่อเอเบดเมเลคชาวคูช38:7 คงจะเป็นคนที่มาจากตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์เจ้าหน้าที่38:7 หรือขันทีคนหนึ่งของราชวังได้ยินว่าเยเรมีย์ถูกหย่อนลงในบ่อ ในขณะที่กษัตริย์ประทับอยู่ที่ประตูเบนยามิน 8เอเบดเมเลคได้ออกจากวังมากราบทูลพระองค์ว่า 9“ข้าแต่กษัตริย์เจ้านายของข้าพเจ้า คนเหล่านี้ทำสิ่งเลวร้ายต่อผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ พวกเขาทิ้งเยเรมีย์ไว้ในบ่อ เขาจะต้องอดตายเมื่อไม่มีขนมปังเหลืออยู่ในกรุงนี้อีก”
10กษัตริย์จึงตรัสสั่งเอเบดเมเลคชาวคูชว่า “ให้นำคนสามสิบคนไปช่วยกันดึงเยเรมีย์ขึ้นมาจากบ่อก่อนที่จะตาย”
11ดังนั้นเอเบดเมเลคก็นำคนไปยังห้องหนึ่งใต้คลังของพระราชวัง เอาผ้าขี้ริ้วและเสื้อผ้าที่ไม่ใช้แล้วมาจากที่นั่น และผูกเชือกหย่อนลงไปให้เยเรมีย์ในบ่อ 12เอเบดเมเลคบอกเยเรมีย์ว่า “เอาผ้าขี้ริ้วกับเสื้อผ้าเก่านี้รองใต้รักแร้กันเชือกบาด” เยเรมีย์ก็ทำตาม 13แล้วพวกเขาก็ดึงเยเรมีย์ขึ้นมา และพากลับไปที่ลานทหารรักษาพระองค์ เขาก็ถูกคุมตัวไว้ที่นั่น
เศเดคียาห์ตรัสถามเยเรมีย์อีก
14ต่อมากษัตริย์เศเดคียาห์ให้คนไปนำตัวผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์มาเข้าเฝ้าตรงประตูที่สามของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า กษัตริย์ตรัสว่า “เราอยากถามอะไรเจ้า อย่าปิดบังสิ่งใดจากเราเลย”
15เยเรมีย์ทูลว่า “หากข้าพระบาทตอบฝ่าพระบาท ฝ่าพระบาทจะไม่ฆ่าข้าพระบาทหรือ? ถึงแม้ข้าพระบาทให้คำปรึกษาหารือ ฝ่าพระบาทก็จะไม่ฟังข้าพระบาท”
16แต่กษัตริย์เศเดคียาห์ก็สาบานเป็นการลับกับเยเรมีย์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทานลมหายใจแก่พวกเรานั้นทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด เราจะไม่ฆ่าเจ้าหรือมอบตัวเจ้าแก่ผู้หมายเอาชีวิตของเจ้าเลยฉันนั้น”
17เยเรมีย์จึงทูลเศเดคียาห์ว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘หากเจ้ายอมแพ้ทหารของกษัตริย์บาบิโลน ทั้งเจ้ากับครอบครัวจะรอดชีวิตและกรุงนี้จะไม่ถูกเผา 18แต่หากเจ้าไม่ยอมแพ้ทหารของกษัตริย์บาบิโลน กรุงนี้จะถูกมอบแก่ชาวบาบิโลนและพวกเขาจะเผามันทิ้ง ตัวเจ้าเองก็จะไม่รอดจากเงื้อมมือของพวกเขา’”
19เศเดคียาห์ตรัสกับเยเรมีย์ว่า “เรากลัวชาวยิวซึ่งเอาใจออกห่างและไปเข้ากับพวกบาบิโลน ชาวบาบิโลนอาจมอบเราไว้ในมือของคนเหล่านั้น และเขาจะปฏิบัติต่อเราอย่างทารุณ”
20เยเรมีย์ตอบว่า “เขาจะไม่มอบฝ่าพระบาทหรอก จงเชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้าโดยทำตามที่ข้าพระบาททูล แล้วจะเป็นผลดีแก่ฝ่าพระบาทและฝ่าพระบาทจะรอดชีวิต 21แต่หากฝ่าพระบาทไม่ยอมแพ้ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงแก่ข้าพระบาทไว้แล้วดังนี้ 22ผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในวังของกษัตริย์ยูดาห์จะถูกนำตัวออกมาให้เจ้านายของกษัตริย์บาบิโลน ผู้หญิงเหล่านั้นจะกล่าวแก่ฝ่าพระบาทว่า
“ ‘เหล่าสหายที่ฝ่าพระบาทไว้เนื้อเชื่อใจ
ก็ลวงฝ่าพระบาทให้หลงและเอาชนะฝ่าพระบาท
เมื่อพระบาทจมลงในโคลน
เหล่าสหายก็ทิ้งฝ่าพระบาทไปหมด’
23“ส่วนมเหสีและโอรสธิดาทั้งปวงของฝ่าพระบาทจะถูกนำออกมาให้ชาวบาบิโลน ฝ่าพระบาทเองจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือของพวกเขา แต่จะถูกกษัตริย์บาบิโลนคุมตัวไว้และกรุงนี้จะถูกเผา38:23 หรือและฝ่าพระบาทจะเป็นเหตุให้กรุงนี้ถูกเผา”
24เศเดคียาห์จึงตรัสกับเยเรมีย์ว่า “อย่าแพร่งพรายสิ่งที่เราพูดกันนี้เป็นอันขาด มิฉะนั้นเจ้าอาจต้องตาย 25ถ้าพวกข้าราชการได้ยินว่าเราได้พูดกับท่านและพวกเขามาหาและกล่าวกับท่านว่า ‘จงบอกเราว่าเจ้าพูดอะไรกับกษัตริย์และพระองค์ตรัสอะไรกับเจ้า อย่าปิดบังอะไรเราเลย มิฉะนั้นเราจะฆ่าเจ้า’ 26จงบอกแต่เพียงว่า ‘เราอ้อนวอนกษัตริย์ไม่ให้ส่งเรากลับไปตายที่บ้านของโยนาธาน’ ”
27แล้วบรรดาข้าราชบริพารก็มาไต่ถามเยเรมีย์จริงๆ และเขาก็บอกคนเหล่านั้นตามที่กษัตริย์ตรัสสั่งไว้ทุกอย่าง คนเหล่านั้นจึงไม่ได้พูดอะไรกับเขาอีก เพราะไม่มีใครได้ยินถ้อยคำที่เขากับกษัตริย์สนทนากัน
28และเยเรมีย์ก็ยังคงถูกคุมตัวอยู่ในลานทหารรักษาพระองค์จวบจนวันที่เยรูซาเล็มถูกยึด
Иеремия в пустом колодце
1Шефатия, сын Маттана, Гедалия, сын Пашхура, Юхал, сын Шелемии, и Пашхур, сын Малхии, услышали то, что Иеремия говорил всему народу: 2«Так говорит Вечный: „Все, кто останется в этом городе, умрут от меча, голода или мора, а все, кто выйдет к вавилонянам, уцелеют. Они спасут свои жизни и останутся в живых“. 3Так говорит Вечный: „Этот город непременно достанется войску царя Вавилона, который захватит его“».
4И придворные сказали царю:
– Этого человека нужно предать смерти. Его слова лишают присутствия духа и воинов, которые остались в этом городе, и весь народ. Этот человек ищет твоему народу не добра, а погибели.
5– Он в ваших руках, – ответил царь Цедекия. – Царь не может сделать ничего вопреки вашей воле.
6Они схватили Иеремию и бросили его в колодец Малхии, сына царя, который находился во дворе темницы. Они опустили Иеремию в колодец на верёвках. В нём не было воды, только тина, и Иеремия погрузился в неё.
7Но эфиоп Эвед-Малик, сановник из царского дворца, услышал о том, что придворные бросили Иеремию в колодец, и когда царь сидел у Вениаминовых ворот, 8Эвед-Малик вышел из дворца и сказал ему:
9– Господин мой царь, эти люди совершили грех, поступив так с пророком Иеремией. Они бросили его в колодец, в котором его ждёт голодная смерть, когда в городе не останется больше хлеба.
10Тогда царь повелел эфиопу Эвед-Малику:
– Возьми с собой отсюда тридцать человек и вытащи пророка Иеремию из колодца, прежде чем он умрёт.
11Эвед-Малик взял с собой людей и пошёл во дворец, в комнату под сокровищницей. Он взял там тряпьё и изношенную одежду и спустил это на верёвках в колодец к Иеремии. 12Потом он сказал Иеремии:
– Подложи это тряпьё и изношенную одежду себе под мышки, чтобы не натереть себе верёвкой кожу.
Иеремия так и сделал, 13и его вытянули на верёвках из колодца. После этого он остался в царской темнице.
Цедекия вновь просит совета у Иеремии
14Царь Цедекия послал за Иеремией, и пророка привели к третьему входу в храм Вечного.
– Я хочу спросить у тебя кое-что, – сказал царь Иеремии. – Не скрывай от меня ничего.
15Иеремия сказал Цедекии:
– Если я отвечу тебе, разве ты не убьёшь меня? Даже если я дам тебе совет, ты меня не послушаешь.
16Но царь Цедекия тайно поклялся Иеремии:
– Верно, как и то, что жив Вечный, Который вложил в нас дыхание, – я не убью тебя и не выдам тем, кто ищет твоей смерти.
17Тогда Иеремия сказал Цедекии:
– Так говорит Вечный, Бог Сил, Бог Исраила: «Если ты сдашься полководцам царя Вавилона, твою жизнь пощадят, а этот город не сожгут; и ты, и твоя семья уцелеете. 18А если ты не сдашься полководцам царя Вавилона, этот город достанется вавилонянам, и они сожгут его, и ты сам не спасёшься от их рук».
19Царь Цедекия сказал Иеремии:
– Я боюсь иудеев, которые перебежали к вавилонянам, ведь вавилоняне могут выдать меня им, и те меня растерзают.
20– Они тебя не выдадут, – сказал Иеремия. – Послушай Вечного, сделай так, как я тебе сказал. Тогда ты будешь благополучен и останешься жив. 21А если ты откажешься сдаться, то вот что открыл мне Вечный: 22всех женщин, которые остались во дворце царя Иудеи, выведут к военачальникам царя Вавилона. Эти женщины будут говорить тебе:
«Сбили с пути тебя и одолели
твои преданные друзья.
Твои ноги погрузились в грязь;
твои друзья тебя покинули».
23Всех твоих жён и детей выведут к вавилонянам. Ты и сам не спасёшься от их рук, но будешь схвачен царём Вавилона, а этот город будет сожжён.
24Тогда Цедекия сказал Иеремии:
– Пусть никто не знает об этом разговоре, иначе ты умрёшь. 25Если вельможи, узнав, что я говорил с тобой, придут к тебе и скажут: «Поведай нам, что ты сказал царю, и что сказал тебе царь. Не скрывай от нас ничего, иначе мы тебя убьём», 26то скажи им: «Я просил царя не отправлять меня обратно в дом Ионафана, чтобы мне не умереть там».
27Все вельможи собрались к Иеремии расспросить его, и он ответил им так, как велел ему царь. Тогда они ему ничего не сказали, так как никто не слышал, о чём он говорил с царём.
28И Иеремия оставался в царской темнице до того дня, пока Иерусалим не был взят.
