พระดำรัสเตือนเศเดคียาห์
1ขณะที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและกองทัพของพระองค์กับมวลอาณาจักรและประชาชนในจักรวรรดิที่ทรงปกครองกำลังสู้รบกับเยรูซาเล็มและหัวเมืองต่างๆ โดยรอบ ก็มีพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ความว่า 2“พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงไปบอกกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ เรากำลังจะยกเมืองนี้ให้กษัตริย์บาบิโลน และเขาจะเผามันเสีย 3เจ้าจะหนีไม่พ้นมือเขา แต่จะถูกจับกุมตัวไปให้เขาอย่างแน่นอน เจ้าจะเห็นกษัตริย์บาบิโลนกับตา และเขาจะพูดกับเจ้าซึ่งๆ หน้าและเจ้าจะไปยังบาบิโลน
4“ ‘แต่จงฟังพระสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด กษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์เอ๋ย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับเจ้าดังนี้ว่า เจ้าจะไม่ตายเพราะสงคราม 5เจ้าจะตายอย่างสงบสุข และประชาชนจะเผาเครื่องหอมเป็นเกียรติแก่เจ้าเหมือนที่ได้ทำแก่บรรพบุรุษของเจ้าซึ่งเป็นกษัตริย์ที่ครองราชย์ก่อนเจ้า เขาจะร่ำไห้อาลัยเจ้าว่า “โอ้ อนิจจา กษัตริย์ของเรา!” เราเองได้สัญญาไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”
6แล้วผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์จึงทูลทุกอย่างต่อกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ในเยรูซาเล็ม 7ขณะที่กองทัพบาบิโลนกำลังสู้รบกับเยรูซาเล็มและสู้รบกับลาคิชและอาเซคาห์ซึ่งเป็นหัวเมืองป้อมปราการที่ยังคงต่อสู้อยู่ในยูดาห์
เสรีภาพสำหรับทาส
8พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์หลังจากที่กษัตริย์เศเดคียาห์ทรงทำสัญญากับประชาชนในเยรูซาเล็มว่าจะประกาศให้เสรีภาพแก่ทาสทั้งปวง 9ให้ทุกคนปล่อยทาสฮีบรู ไม่ว่าชายหรือหญิง อย่าให้ผู้ใดทำให้ชาวยิวซึ่งเป็นพี่น้องร่วมชาติตกเป็นทาส 10ดังนั้นบรรดาข้าราชบริพารและประชาชนทั้งปวงที่เข้าร่วมในพันธสัญญานี้จึงเห็นพ้องต้องกันที่จะปลดปล่อยทาสชายหญิงของตนให้พ้นจากข้อผูกมัดทุกประการ 11แต่หลังจากนั้นพวกเขาก็เปลี่ยนใจ และจับทาสที่ปล่อยเป็นไทแล้วกลับมาเป็นทาสอีก
12ฉะนั้นจึงมีพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ว่า 13“พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เราได้ทำพันธสัญญากับบรรพบุรุษของพวกเจ้าเมื่อเรานำคนเหล่านั้นออกมาจากอียิปต์ซึ่งเป็นดินแดนทาส เราสั่งไว้ว่า 14‘ทุกปีที่เจ็ดพวกเจ้าทุกคนต้องปลดปล่อยพี่น้องชาวฮีบรูซึ่งขายตัวเองเป็นทาสของเจ้า หลังจากที่เขารับใช้เจ้ามาตลอดหกปีแล้ว พวกเจ้าต้องปล่อยเขาเป็นไท’34:14 ฉธบ.15:12 แต่บรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลายไม่ยอมใส่ใจ ไม่ยอมฟังคำของเรา 15เมื่อเร็วๆ นี้ เจ้าสำนึกผิดและทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของเรา เจ้าแต่ละคนประกาศให้เสรีภาพแก่พี่น้องร่วมชาติของตน เจ้าถึงกับทำสัญญาต่อหน้าเราในวิหารซึ่งใช้นามของเรา 16แต่บัดนี้เจ้ากลับคำและลบหลู่นามของเรา พวกเจ้าแต่ละคนบังคับทาสชายหญิงซึ่งเจ้าได้ปลดปล่อยให้เป็นอิสระและให้ไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบนั้น กลับมาเป็นทาสของเจ้าอีก
17“ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เจ้าไม่ได้เชื่อฟังเรา ไม่ได้ประกาศให้อิสรภาพแก่พี่น้องร่วมชาติของเจ้า ดังนั้นเราขอประกาศให้ ‘เสรีภาพ’ แก่เจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘เสรีภาพ’ที่จะล้มตายด้วยสงคราม โรคระบาด และการกันดารอาหาร เราจะทำให้เจ้าเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์แก่มวลอาณาจักรในโลกนี้ 18ผู้ที่ละเมิดพันธสัญญาของเรา และไม่ทำตามข้อกำหนดของพันธสัญญาซึ่งให้ไว้ต่อหน้าเรา เราจะปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนวัวที่ถูกผ่าออกเป็นสองท่อนและเดินผ่ากลาง 19บรรดาผู้นำของยูดาห์และเยรูซาเล็ม ข้าราชสำนัก ปุโรหิต และประชากรทั้งปวง ที่เดินผ่ากลางสองท่อนของวัวนั้น 20เราจะมอบพวกเขาให้แก่ศัตรูผู้หมายเอาชีวิตของพวกเขา ซากศพของพวกเขาจะตกเป็นเหยื่อของสัตว์ป่าและนกในอากาศ
21“เราจะมอบกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์และข้าราชบริพารของเขาแก่ศัตรูผู้ที่มุ่งเอาชีวิตเขาแก่กองทัพกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งได้ถอนทัพไปจากพวกเจ้า 22องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะออกคำสั่งและเราจะนำพวกเขากลับมากรุงนี้อีก พวกเขาจะมาต่อสู้ เอาชนะและเผาเมืองเสีย เราจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่”
Пророчество Господа о Цедекии
1Пока Навуходоносор, царь Вавилона, все его войско, и все царства, и народы империи, которой он правил, вели войну с Иерусалимом и всеми окрестными городами34:1 Навуходоносор осаждал Иерусалим с 588 по 586 гг. до н. э., было к Иеремии слово Господне:
2– Так говорит Господь, Бог Израиля: Пойди к Цедекии, царю Иудеи, и скажи ему: «Так говорит Господь: Я отдаю этот город в руки царя Вавилона, и он сожжет его. 3Ты не спасешься от его руки, но непременно будешь схвачен и отдан ему. Ты увидишь царя Вавилона собственными глазами, и он будет разговаривать с тобой лицом к лицу. И ты пойдешь в Вавилон.
4Но слушай Господне обещание, Цедекия, царь Иудеи. Так говорит Господь о тебе: Ты не погибнешь от меча, 5ты умрешь в мире. И как устраивали поминальный костер в честь твоих предков, прежних царей, которые были до тебя, так разведут костер34:5 Или: «возжигали благовония … сожгут благовония». Согласно обычаям израильтян, в честь царей после их смерти возжигались благовония. См. 2 Пар. 16:14; 21:19. Но поминальный костер не устраивали для духа умершего царя, также Господь запретил израильтянам приносить жертвоприношения покойным. См. Втор. 26:14. Также Господь запретил кремировать тела покойных. См. Ам. 2:1. и в твою честь и будут оплакивать: „Увы, господин!“ Я Сам обещаю это, – возвещает Господь».
6И пророк Иеремия пересказал все это царю Иудеи Цедекии в Иерусалиме, 7когда войско царя Вавилона воевало с Иерусалимом и другими городами Иудеи, которые еще держались, – с Лахишем и Азекой. Это были последние укрепленные города, которые оставались у Иудеи.
Нарушение закона о рабах
8Слово Господне было к Иеремии после того, как царь Цедекия заключил соглашение со всем народом в Иерусалиме, чтобы объявить свободу рабам. 9Каждый должен был освободить своих рабов-евреев – и мужчин, и женщин; никому больше не следовало держать в рабстве своего соплеменника-иудея. 10Все сановники и народ, заключившие это соглашение, согласились отпустить своих рабов и рабынь и не удерживать их больше в рабстве. Они согласились и отпустили их, 11но потом передумали, вернули назад рабов, которых они отпустили, и снова обратили их в рабство.
12И было к Иеремии слово Господа:
13– Так говорит Господь, Бог Израиля: Я заключил завет с вашими предками, когда Я вывел их из Египта, из земли рабства. Я сказал: 14«Каждый седьмой год всякий из вас должен освобождать своего соплеменника-еврея, который продал тебе себя. Когда он прослужит шесть лет, ты должен отпустить его»34:14 См. Втор. 15:12.. Но ваши отцы не слушали Меня и не обращали внимания. 15Недавно вы покаялись и сделали то, что правильно в Моих глазах: каждый из вас объявил свободу своим соплеменникам. Вы даже заключили соглашение предо Мной в доме, который носит Мое имя. 16Но сейчас вы повернули назад и осквернили Мое имя; каждый из вас вернул тех рабов и рабынь, которых отпустил на свободу, чтобы они шли, куда пожелают. Вы заставили их снова стать вашими рабами.
17Поэтому так говорит Господь: Вы не послушались Меня и не объявили свободу своим соплеменникам. За это Я объявляю вам ныне свободу, – возвещает Господь, – погибнуть от меча, от мора или от голода. Я сделаю вас ужасом для всех земных царств. 18С теми, кто нарушил Мой завет и не выполнил условий завета, который они заключили предо Мной, Я поступлю так же, как с молодым быком, которого они рассекли надвое и между частями которого прошли34:18 При заключении завета с Богом рассекали молодого быка на две части и после сожжения проходили между частями. См. Быт. 15 глава.. 19Вождей Иудеи и Иерусалима, придворных сановников, священников и народ страны, прошедших между частями быка, 20Я отдам их врагам, которые ищут их смерти. Их трупы станут пищей небесным птицам и земному зверью.
21Я отдам Цедекию, царя Иудеи, и его приближенных их врагам, которые ищут их смерти, войску вавилонского царя, которое отступило от вас. 22Я уже отдаю повеление, – возвещает Господь, – которое вернет их к этому городу. Они сразятся с ним, захватят его и сожгут. Я сделаю города Иудеи необитаемой пустыней.
