เยเรมีย์ 31 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 31:1-40

1องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในครั้งนั้น เราจะเป็นพระเจ้าของอิสราเอลทุกตระกูล และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา”

2องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ชนชาติที่รอดชีวิตจากคมดาบ

จะได้รับพระคุณในถิ่นกันดาร

เราจะมาเพื่อให้อิสราเอลได้พักสงบ”

3องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรากฏแก่พวกเราในอดีต31:3 หรือองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปรากฏแก่พวกเราจากที่ไกลและตรัสว่า

“เราได้รักเจ้าด้วยความรักนิรันดร์

เราได้โน้มนำเจ้าเข้ามาหาเราด้วยความรักความเอ็นดู

4อิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย เราจะสร้างเจ้าขึ้นมาอีก

และเจ้าจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่

เจ้าจะหยิบรำมะนาขึ้นมาอีกครั้ง

และออกไปเต้นรำกับผู้ที่รื่นเริงยินดี

5เจ้าจะทำไร่องุ่น

บนภูเขาของสะมาเรียอีกครั้ง

กสิกรจะเพาะปลูก

และชื่นชมกับพืชผลที่ได้

6จะมีวันหนึ่งซึ่งยามรักษาการณ์ร้องบอก

บนภูเขาของเอฟราอิมว่า

‘มาเถิด ให้พวกเราขึ้นไปยังศิโยน

ไปเข้าเฝ้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา’ ”

7องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“จงร้องเพลงรื่นเริงยินดีให้ยาโคบ

จงโห่ร้องให้กับผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่ประชาชาติ

จงร้องเพลงสรรเสริญให้ได้ยินทั่วกันว่า

‘ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงช่วยชนหยิบมือที่เหลือของอิสราเอล

ประชากรของพระองค์’

8ดูเถิด เราจะนำพวกเขามาจากดินแดนทางเหนือ

และรวบรวมพวกเขามาจากสุดปลายแผ่นดินโลก

ในหมู่พวกเขามีคนตาบอดและคนง่อย

หญิงมีครรภ์และผู้หญิงที่กำลังจะคลอดลูก

ฝูงชนกลุ่มใหญ่จะกลับมา

9พวกเขาจะร้องไห้มา

พวกเขาจะอธิษฐานขณะที่เรานำพวกเขากลับมา

เราจะนำพวกเขาเลียบธารน้ำ

มาตามทางราบเรียบซึ่งพวกเขาจะไม่สะดุดล้ม

เพราะเราเป็นบิดาของอิสราเอล

และเอฟราอิมเป็นลูกชายหัวปีของเรา

10“ประชาชาติทั้งหลาย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

จงประกาศในดินแดนชายฝั่งทะเลอันไกลโพ้นว่า

‘พระองค์ผู้ทรงทำให้ชนอิสราเอลกระจัดกระจายจะทรงรวบรวมพวกเขากลับมา

และจะทรงดูแลพวกเขาเหมือนคนเลี้ยงแกะดูแลฝูงแกะของตน’

11เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงไถ่ยาโคบ

จะทรงไถ่พวกเขาออกจากมือของผู้ที่เข้มแข็งกว่าพวกเขา

12พวกเขาจะมาและโห่ร้องยินดีบนภูเขาศิโยน

จะชื่นชมยินดีในสิ่งดีงามจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

ทั้งเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมัน

ลูกอ่อนในฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์

ใจของพวกเขาจะเป็นเหมือนสวนที่ได้รับน้ำชุ่มฉ่ำ

และพวกเขาจะไม่ต้องทุกข์โศกอีกต่อไป

13หญิงสาวจะร่ายรำและยินดี

ผู้ชายทั้งหนุ่มและแก่ก็เช่นกัน

เราจะเปลี่ยนความโศกเศร้าของเขาให้กลายเป็นความยินดี

เราจะให้การปลอบประโลมและความชื่นชมยินดีแก่เขาแทนความทุกข์โศก

14เราจะให้ปุโรหิตอิ่มเอมด้วยความอุดมสมบูรณ์

ประชากรของเราจะอิ่มด้วยความอุดมสมบูรณ์จากเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

15องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ได้ยินเสียงหนึ่งในรามาห์

เป็นเสียงคร่ำครวญสะอึกสะอื้น

ราเชลร่ำไห้ถึงลูกๆ ของนาง

และไม่ยอมรับคำปลอบโยนใดๆ

เพราะลูกๆ ของนางจากไปเสียแล้ว”

16องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“หยุดร้องไห้

หยุดหลั่งน้ำตาเสียเถิด

เพราะผลงานของเจ้าจะได้รับรางวัล”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

“พวกเขาจะกลับมาจากแดนศัตรู

17ดังนั้นอนาคตของเจ้ายังมีความหวัง”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

“ลูกๆ ของเจ้าจะกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนของตนอีก

18“แน่ทีเดียว เราได้ยินเสียงเอฟราอิมโอดครวญว่า

‘พระองค์ทรงฝึกข้าพระองค์เหมือนฝึกลูกวัวที่ยังไม่เชื่อง

และข้าพระองค์ก็ถูกฝึกฝน

โปรดทรงช่วยให้ข้าพระองค์คืนสู่ปกติสุข แล้วข้าพระองค์จะหวนกลับมา

เพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์

19เมื่อข้าพระองค์หลงทางไปแล้ว

ข้าพระองค์ก็สำนึกผิด

เมื่อข้าพระองค์เข้าใจแล้ว

ข้าพระองค์ก็ตีอกชกตัว

ข้าพระองค์อับอายและตกต่ำ

เพราะทนรับความอัปยศอดสูจากบาปที่ทำในวัยหนุ่ม’

20เอฟราอิมเป็นลูกชายที่รัก

เป็นลูกคนโปรดของเราไม่ใช่หรือ?

แม้เราจะพูดตำหนิเขาเนืองๆ

แต่เราก็ยังคงคิดถึงเขา

ฉะนั้นจิตใจของเราอาลัยหาเขา

เราเอ็นดูสงสารเขายิ่งนัก”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

21“จงตั้งป้ายริมทางขึ้น

ตั้งป้ายชี้ทางไว้

สังเกตทางหลวง

เส้นทางที่เจ้าดำเนินไป

อิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย กลับมาเถิด

จงกลับมายังหัวเมืองต่างๆ ของเจ้า

22ลูกสาวไม่ซื่อเอ๋ย

เจ้าจะเตร็ดเตร่ไปนานสักเท่าใด?

องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสร้างสิ่งใหม่ในโลกคือ

ผู้หญิงคนหนึ่งจะโอบล้อม31:22 หรือจะเที่ยวเสาะหาหรือจะปกป้องผู้ชายไว้”

23พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เมื่อเรานำพวกเขากลับมาจากการเป็นเชลย31:23 หรือเมื่อเราให้เขากลับสู่สภาพดีดังเดิม ประชาชนในยูดาห์และหัวเมืองต่างๆ จะกลับมาพูดอย่างแต่ก่อนว่า ‘ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรเจ้าเถิด ที่พำนักอันชอบธรรมเอ๋ย ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เอ๋ย’ 24ผู้คนทั้งชาวนาและผู้ที่โยกย้ายไปกับฝูงสัตว์ของตนจะอาศัยอยู่ร่วมกันในยูดาห์และหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ 25เราจะให้คนอ่อนระโหยชุ่มชื่นขึ้นใหม่ และให้คนหมดแรงได้อิ่มเอม”

26ถึงตอนนี้ข้าพเจ้าก็ตื่นขึ้นมองไปรอบๆ การนอนหลับครั้งนี้ทำให้ข้าพเจ้าชื่นใจ

27องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เวลานั้นจะมาถึง เมื่อเราจะสร้างพงศ์พันธุ์อิสราเอลและยูดาห์ โดยให้ทั้งมนุษย์และสัตว์มีลูกหลานมากมาย 28เช่นเดียวกับที่เราจับตาดูพวกเขาเพื่อถอนรากถอนโคนและรื้อโค่น คว่ำทลาย ล้างผลาญและนำภัยพิบัติมา เราก็จะจับตาดูเขาเพื่อปลูกและสร้างขึ้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น 29“เมื่อถึงเวลานั้นผู้คนจะเลิกพูดว่า

“ ‘พ่อกินองุ่นเปรี้ยว

ลูกๆ ก็เข็ดฟัน’

30เพราะแต่ละคนจะตายเพราะบาปของตนเอง ใครกินองุ่นเปรี้ยว คนนั้นก็เข็ดฟัน”

31องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เวลานั้นจะมาถึง

เมื่อเราจะทำพันธสัญญาใหม่

กับพงศ์พันธุ์อิสราเอล

และกับพงศ์พันธุ์ยูดาห์

32เป็นพันธสัญญาซึ่งไม่เหมือนพันธสัญญา

ที่เราได้ทำไว้กับบรรพบุรุษของพวกเขา

เมื่อเราจูงมือพวกเขา

นำออกมาจากดินแดนอียิปต์

เพราะพวกเขาละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับเรา

ทั้งๆ ที่เราเป็นเจ้านายของ31:32 ฉบับ LXX. และ Syr. ว่าและเราได้หันไปจากพวกเขา31:32 ภาษาฮีบรูว่าสามีของพวกเขา

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

33องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับพงศ์พันธุ์อิสราเอล

หลังจากสมัยนั้น

คือเราจะใส่บทบัญญัติของเราในจิตใจของพวกเขา

จารึกบนหัวใจของพวกเขา

เราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา

และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา

34ผู้คนจะไม่สอนเพื่อนบ้าน

หรือสอนพี่น้องของตนอีกต่อไปว่า ‘จงรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า’

เพราะพวกเขาทุกคนจะรู้จักเรา

ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดไปจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

“เพราะเราจะอภัยความชั่วร้ายของเขา

และจะไม่จดจำบาปทั้งหลายของเขาอีกต่อไป”

35องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงตั้งดวงอาทิตย์

ให้ส่องแสงยามกลางวัน

ผู้ทรงบัญชาดวงจันทร์และดวงดาว

ให้ส่องแสงยามกลางคืน

ผู้ทรงกวนทะเล

จนคลื่นคำรามกึกก้อง

ทรงพระนามว่า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

36องค์พระผู้เป็นเจ้า ประกาศว่า

“ตราบใดที่กฎเกณฑ์ธรรมชาติเหล่านี้ยังไม่ลับหายไปต่อหน้าเรา

ตราบนั้นวงศ์วานอิสราเอล

จะยังคงเป็นประชาชาติหนึ่งต่อหน้าเราเสมอ”

37องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ต่อเมื่อฟ้าสวรรค์เบื้องบนหยั่งถึงได้

และฐานรากของโลกเบื้องล่างถูกค้นพบ

เราจึงจะละทิ้งวงศ์วานอิสราเอล

เพราะทุกสิ่งที่พวกเขาได้ทำ”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

38องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “วันเวลาจะมาถึง เมื่อกรุงนี้จะได้รับการสร้างขึ้นใหม่เพื่อเรา ตั้งแต่หอคอยฮานันเอลถึงประตูมุม 39สายวัดจะขึงตรงจากที่นั่นจดเนินเขากาเรบ แล้วเลี้ยวไปยังโกอาห์ 40ทั่วทั้งหุบเขาซึ่งเป็นที่ทิ้งซากศพและเถ้าถ่าน ตลอดจนลาดเขาต่างๆ สู่หุบเขาขิดโรนทางฟากตะวันออก ไปจนถึงมุมประตูม้าจะบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า กรุงนี้จะไม่ถูกถอนรากถอนโคนหรือล้มล้างอีกต่อไป”

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 31:1-40

Ang Pagbalik sa mga Israelinhon

1Nagpadayon ang Ginoo sa pag-ingon, “Nianang panahona, mahimo akong Dios sa tanang pamilya sa Israel, ug sila mahimong akong katawhan. 2Ako, ang Ginoo, nagaingon nga atimanon ko ang mga tawo nga nakalingkawas sa kamatayon samtang maglakaw sila sa kamingawan. Mobalik ako sa paghatag ug kapahulayan sa Israel.”

3Kaniadto,31:3 Kaniadto: o, Gikan sa layo. nagpakita ang Ginoo sa mga Israelinhon ug miingon, “Gihigugma ko gayod kamo sa walay kataposan nga gugma. Sa akong kaayo, gipaduol ko kamo kanako. 4Pabarogon ko kamo pag-usab, O katawhan sa Israel nga sama sa putli nga babaye. Gamiton ninyo pag-usab ang inyong mga tamborin ug mosayaw sa kalipay. 5Mananom kamo pag-usab ug mga ubas sa mga bukid sa Samaria, ug magpulos sa bunga niini. 6Moabot ang higayon nga ang mga tigbantay sa siyudad mosinggit gikan sa mga kabungtoran sa Efraim, ‘Dali kamo, motungas kita sa Jerusalem31:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. sa pagsimba sa Ginoo nga atong Dios.’ ”

7Miingon pa gayod ang Ginoo, “Pag-awit kamo ug panghugyaw sa kalipay alang sa Israel,31:7 Israel: sa Hebreo, Jacob. ang nagauna sa tanang nasod. Ipadayag ang inyong mga pagdayeg ug moingon, ‘O Ginoo, luwasa ang imong katawhan, ang nahibiling buhi sa mga Israelinhon.’ 8Pamati! Dad-on ko sila pagbalik gikan sa yuta sa amihan ug tigomon gikan sa labing halayo nga bahin sa kalibotan. Uban kanila mao ang mga buta ug mga bakol, ingon man ang mga mabdos ug ang mga hapit nang manganak. Usa ka dakong panon ang mobalik dinhi. 9Dad-on ko sila pagbalik nga nagahilak31:9 nagahilak: o, nagahilak sa paghinulsol. ug nagaampo. Dad-on ko sila sa kasapaan ug moagi sila sa maayong dalan diin dili sila mapandol. Kay ako ang amahan sa Israel, ug si Efraim31:9 Efraim: Ang labing lig-on nga tribo sa amihan nga Israel. Usahay nagarepresentar kini sa gingharian sa Israel. ang akong kamagulangang anak.

10“O mga nasod, paminawa ninyo ang isulti sa Ginoo, ug ibalita kini sa mga isla: Gipatibulaag ko ang mga Israelinhon, apan tigomon ko sila, ug bantayan sama sa gibuhat sa magbalantay sa mga karnero. 11Luwason ko ang mga kaliwat ni Jacob gikan sa kamot sa mga tawong mas gamhanan pa kay kanila. 12Moadto sila sa Bukid sa Zion ug manghugyaw sa kalipay. Maglipay sila tungod sa akong kaayo kanila—sa abunda nga trigo, bino, lana, ug mga kahayopan. Mahisama sila sa tanaman nga kanunayng gibisbisan, ug dili na sila maguol pag-usab. 13Ang ilang mga putli nga babaye ug mga batan-ong lalaki, apil ang mga tigulang, mosayaw sa kalipay. Pulihan ko ug kalipay ang ilang paghilak. Dasigon ko sila ug lipayon sa ilang kasubo. 14Busgon ko ang mga pari sa kaabundansya sa lamiang mga pagkaon. Tagbawon ko ang akong katawhan sa mga maayong butang. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

15Nagpadayon pa gayod sa pag-ingon ang Ginoo, “Madungog ang paghilak ug pagminatay sa lungsod sa Rama. Nagahilak si Raquel tungod sa iyang mga anak. Nagabakho siya ug wala gayoy makahupay sa iyang kasubo kay nangamatay ang iyang kabataan.”

16Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Ayaw na paghilak kay gantihan ko ikaw sa imong mga binuhatan. Mobalik ang imong mga anak gikan sa yuta sa mga kaaway. 17Busa may paglaom pa alang sa imong kaugmaon. Kay mobalik ang imong mga anak sa ilang kaugalingong yuta. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

18Nadungog ko gayod ang mga pagbakho sa mga taga-Efraim. Miingon sila, “O Ginoo, sama kami sa nating baka nga wala mamanso. Gidisiplina mo kami ug nakakat-on kami. Ipasig-uli kami diha kanimo kay ikaw ang Ginoo nga among Dios. 19Mibiya kami kanimo, apan naghinulsol kami. Sa dihang nakaamgo kami sa among sala, nakapanghinuktok kami sa kasubo.31:19 nakapanghinuktok kami sa kasubo: sa Hebreo, gihapak nako ang akong paa (timailhan sa kasubo). Naulaw kaayo kami sa among gipanghimo niadtong mga batan-on pa kami.”

20Mitubag ang Ginoo, “Kamong katawhan sa Efraim pinalangga ko nga mga anak. Nalipay ako kaninyo. Bisan ug nagsige akog sulti batok kaninyo, nagahunahuna gihapon ako kaninyo. Gimingaw ako ug nalooy gayod kaninyo.

21“Pagbutang kamog mga ilhanan o mga ugsok nga mogiya kaninyo diha sa dalan. Timan-i ninyo pag-ayo ang inyong giagian kay mao kini ang dalan nga inyong pagaagian sa inyong pagbalik. O katawhan sa Israel nga sama sa putli nga babaye, balik na kamo sa inyong mga lungsod. 22Hangtod kanus-a kamong maglatagaw, O mga anak ko nga nahisalaag? Maghimo akog kabag-ohan sa kalibotan—ang babaye mao nay manalipod sa lalaki.”

Ang Umaabot nga Kauswagan sa Israel

23Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Kon mapabalik ko na sa ilang yuta ang katawhan sa Juda moingon na usab sila, ‘Hinaut nga panalanginan sa Ginoo ang balaan nga bukid sa Jerusalem, diin siya nagapuyo.’ 24Magpuyo ang mga tawo sa Juda ug sa mga lungsod niini, apil ang mag-uuma ug ang mga bakero. 25Kay dasigon ko ang nagmagul-anon ug tagbawon ko ang nangaluya tungod sa kagutom. Busa moingon ang mga tawo,31:25 Busa moingon ang mga tawo: Ang ubang maalamon sa Biblia miingon nga si Jeremias ang misulti. 26‘Sa akong pagmata gibati ko nga nakaayo kanako ang akong pagkatulog.’ ”

27Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo, “Moabot ang higayon nga padaghanon ko gayod ang katawhan sa Israel ug Juda ug ang ilang kahayopan. 28Kaniadto gilaglag, giguba, ug gipukan ko sila. Apan karon sigurohon ko nga mapabarog sila, ug lig-onon ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 29Nianang higayona ang mga tawo dili na moingon, ‘Mikaon ug aslom nga ubas ang mga ginikanan, ug ang mga anak ang gingilohan.’ 30Tungod kay ang tawo nga mikaon ug aslom nga ubas, mao lang ang mangilohan. Ang tawo lang nga nakasala mao ang mamatay.”

31Nagpadayon pa gayod sa pag-ingon ang Ginoo, “Moabot ang adlaw nga maghimo akog bag-ong kasabotan sa mga taga-Israel ug mga taga-Juda, 32ug dili kini sama niadtong unang kasabotan nga akong gihimo sa ilang mga katigulangan sa dihang gigiyahan ko sila pagawas gikan sa Ehipto. Gipakawalay-bili nila ang maong kasabotan bisan ug nahisama ako sa usa ka bana ngadto kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

33Midugang pag-ingon ang Ginoo, “Ang bag-ong kasabotan nga akong himuon sa mga taga-Israel sa umaabot nga mga adlaw mao kini: Ibutang ko ang akong mga sugo sa ilang hunahuna, ug isulat ko kini sa ilang kasingkasing. Mahimo nila akong Dios, ug sila mahimong akong katawhan. 34Dili na kinahanglan nga tudloan pa nila ang ilang katagilungsod o igsoon nga moila sa Ginoo tungod kay silang tanan moila kanako—gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon. Kay pasayloon ko sila sa ilang mga kalapasan, ug dili ko na hinumdoman ang ilang mga sala. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

35Unya miingon ang Ginoo, “Ako ang nagmando sa adlaw nga mohatag ug kahayag inigkaadlaw, ug sa bulan ug sa mga bitoon nga mohatag ug kahayag sa panahon sa kagabhion. Ug ako ang nagakutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod. Ginoo nga Makagagahom ang akong ngalan. 36Samtang anaa pa ang langit ug ang kalibotan, magpabilin usab nga usa ka nasod ang Israel. 37Maingon nga dili masukod ang langit ug dili matugkad ang pundasyon sa kalibotan, dili ko usab isalikway sa hangtod ang tanang kaliwat ni Israel tungod sa daotan nilang mga binuhatan. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

38Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Moabot ang adlaw nga ang siyudad sa Jerusalem tukoron pag-usab alang kanako gikan sa Tore ni Hananel paingon sa pultahan nga gitawag ug Eskina. 39Gikan nianang mga lugara, magpadayon kini ngadto sa bungtod sa Gareb dayong liko sa Goa. 40Ang tibuok lugut nga labayanan sa mga patayng lawas ug sa mga abo sa mga halad—apil ang tanang kaumahan sa lugut sa Kidron sa sidlakan, hangtod sa pultahan nga ginaagian sa mga kabayo didto sa amihan—igahin alang kanako. Dili na gayod malaglag o mapukan pag-usab kini nga siyudad.”