เยเรมีย์ 30 – TNCV & PCB

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 30:1-24

อิสราเอลคืนสู่สภาพดี

1มีพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ความว่า 2“พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘จงบันทึกทุกสิ่งที่เราได้พูดกับเจ้าไว้’ 3องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ‘เพราะใกล้จะถึงเวลาแล้วที่เราจะนำอิสราเอลและยูดาห์ ประชากรของเรากลับมาจากการเป็นเชลย30:3 หรือจะทำให้อิสราเอลและยูดาห์ประชากรของเรากลับสู่สภาพดีดังเดิม และนำพวกเขากลับสู่ดินแดนที่เรายกให้บรรพบุรุษของพวกเขาครอบครอง’ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น”

4องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสเกี่ยวกับอิสราเอลและยูดาห์ไว้ว่า 5องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ ‘เราได้ยินเสียงร้องด้วยความกลัว

เป็นความอกสั่นขวัญแขวน ไม่ใช่สันติสุข

6จงถามและดูเถิดว่า

ผู้ชายคลอดลูกได้หรือ?

ถ้าเช่นนั้นทำไมเราเห็นชายฉกรรจ์ทุกคน

เอามือกุมท้องไว้เหมือนผู้หญิงกำลังคลอด?

ทำไมทุกคนหน้าซีด?

7วันนั้นจะน่ากลัวสักเพียงใด!

ไม่มีวันใดเหมือน

เป็นยามทุกข์ลำเค็ญสำหรับยาโคบ

แต่เขาจะได้รับการช่วยให้รอดพ้น’

8“พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า

‘ในวันนั้นเราจะปลดแอกจากคอของเขา

และหักเครื่องพันธนาการของเขาทิ้ง

เขาจะไม่ตกเป็นทาสของคนต่างชาติอีกต่อไป

9แต่พวกเขาจะรับใช้พระยาห์เวห์พระเจ้าของตน

และรับใช้ดาวิดกษัตริย์ของเขา

ผู้ซึ่งเราจะเชิดชูขึ้นเพื่อพวกเขา

10“ ‘ฉะนั้นอย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย

อย่าท้อแท้หดหู่ไปเลย อิสราเอลเอ๋ย’

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

‘เราจะช่วยเจ้าจากแดนไกลอย่างแน่นอน

จะช่วยลูกหลานของเจ้าจากแดนเชลย

ยาโคบจะกลับมีความสงบสุขและมั่นคงปลอดภัยอีกครั้ง

และจะไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัว

11เพราะเราอยู่กับเจ้าและเราจะช่วยเจ้า’

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้

‘ถึงแม้ว่าเราจะทำลายล้างมวลประชาชาติ

ที่เราทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปนั้นจนหมดสิ้น

แต่เราจะไม่ทำลายล้างเจ้าให้สิ้นไป

เราจะตีสั่งสอนเจ้า แต่ก็ด้วยความยุติธรรมเท่านั้น

เราจะไม่ปล่อยให้เจ้าลอยนวลพ้นโทษไป’

12องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ ‘บาดแผลของเจ้ารักษาไม่ได้

เจ้าบาดเจ็บเกินจะเยียวยา

13ไม่มีใครช่วยว่าคดีให้เจ้า

ไม่มีการสมานแผลให้เจ้า

ไม่มีการบำบัดให้เจ้า

14พันธมิตรทั้งปวงก็ลืมเจ้า

พวกเขาไม่ไยดีเจ้าเลย

เราฟาดฟันเจ้าเหมือนเป็นศัตรูกัน

เราลงโทษเจ้าเหมือนคนอำมหิตลงมือ

เพราะความผิดของเจ้าใหญ่หลวง

และบาปของเจ้าก็มากมายนัก

15เหตุใดเจ้าจึงร้องโอดโอยเพราะบาดแผลของเจ้า

เพราะความเจ็บปวดซึ่งไม่มีการเยียวยา?

เราจึงทำสิ่งเหล่านี้แก่เจ้า

เพราะความผิดอันยิ่งใหญ่และบาปมากมายของเจ้า

16“ ‘แต่บรรดาผู้ที่ล้างผลาญเจ้าจะถูกล้างผลาญ

ศัตรูทั้งปวงของเจ้าจะตกเป็นเชลย

บรรดาผู้ที่ปล้นเจ้าจะถูกปล้น

ผู้ที่โจมตีเจ้าจะถูกเราโจมตี

17เพราะเราจะให้เจ้ามีสุขภาพดีดังเดิม

และรักษาบาดแผลของเจ้า’

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

‘เพราะเจ้าได้ชื่อว่า “พวกเศษเดน”

ศิโยนที่ไม่มีใครเหลียวแล’

18องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ ‘เราจะคืนความมั่งคั่งให้เต็นท์ของยาโคบ

และเอ็นดูสงสารที่อยู่ของเขา

นครจะถูกสร้างขึ้นบนซากปรักหักพัง

และพระราชวังจะตั้งขึ้นในที่เดิมของมัน

19จะมีบทเพลงขอบพระคุณพระเจ้า

และมีเสียงร่าเริงยินดีจากที่เหล่านั้น

เราจะทวีจำนวนของพวกเขา

และเขาจะไม่ลดน้อยลง

เราจะนำเกียรติมาสู่เขา

และพวกเขาจะไม่ถูกดูแคลน

20ลูกหลานของพวกเขาจะเจริญเหมือนแต่ก่อน

และชุมนุมชนของเขาจะได้รับการสถาปนาไว้ต่อหน้าเรา

เราจะลงโทษคนทั้งปวงที่ข่มเหงรังแกเขา

21เขาจะมีผู้นำของตนเอง

มีผู้ปกครองขึ้นมาจากหมู่พวกเขา

เราจะนำผู้นั้นเข้ามาใกล้ และเขาจะใกล้ชิดเรา

เพราะใครบ้างที่ยอมอุทิศตน

เพื่อใกล้ชิดเรา?’

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

22‘แล้วเจ้าจะเป็นประชากรของเรา

และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า’ ”

23ดูเถิด พายุขององค์พระผู้เป็นเจ้า

จะปะทุขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราด

เป็นลมกล้าพัดวน

เหนือศีรษะของบรรดาคนชั่วร้าย

24พระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่หันกลับ

จนกว่าจะสำเร็จ

ตามเป้าหมายในพระทัยของพระองค์ทุกประการ

ในภายภาคหน้า

ท่านทั้งหลายจะเข้าใจสิ่งนี้

Persian Contemporary Bible

ارميا 30:1-24

وعدهٔ خدا به قوم خود

1خداوند، خدای اسرائيل به من فرمود:

2«هر آنچه به تو گفته‌ام در طوماری بنويس، 3چون زمانی فرا خواهد رسيد كه بر قوم خود اسرائيل و يهودا نظر لطف خواهم انداخت و ايشان را به اين سرزمين كه به پدرانشان داده‌ام باز خواهم آورد تا دوباره مالک آن شوند و در آن زندگی كنند.»

4پس خداوند دربارهٔ اسرائيل و يهودا چنين فرمود:

5«فرياد وحشت به گوش می‌رسد؛ ترس بر همه جا حكمفرماست و آرامشی نيست! 6آيا مرد، آبستن می‌شود؟ پس چرا مردان مانند زنانی كه می‌زايند، دستهای خود را بر كمر گذارده‌اند و رنگشان پريده است؟ 7روز هولناكی در پيش است! نظير آن تا به حال ديده نشده است؛ آن روز، زمان سختی قوم من است، ولی از آن نجات خواهند يافت. 8در آن روز، يوغ بندگی را از گردنشان برداشته، خواهم شكست، زنجيرها را از دست و پايشان باز خواهم كرد و ديگر بيگانگان را بندگی نخواهند نمود، 9بلكه به من كه خداوند، خدايشان هستم و به پادشاهی كه از نسل داوود بر آنها خواهم گماشت، خدمت خواهند كرد.

10«پس ای فرزندان بندهٔ من يعقوب، نترسيد! ای بنی‌اسرائيل، هراس به خود راه ندهيد! من شما و فرزندانتان را از نقاط دور دست و از سرزمين تبعيد به وطنتان باز خواهم گرداند و در آنجا، در امنيت و آسايش زندگی خواهيد كرد و ديگر كسی باعث ترس شما نخواهد شد. 11من با شما هستم و نجاتتان خواهم داد؛ حتی اگر قومهايی را كه شما را در ميانشان پراكنده كردم، به کلی تار و مار كنم، شما را از بين نخواهم برد؛ البته شما را بی‌تنبيه نخواهم گذارد. بلی، يقين مجازاتتان خواهم نمود، ولی منصفانه و عادلانه!

12«ای قوم من، گناه تو مانند زخمی است علاج‌ناپذير! 13كسی نيست كه تو را ياری دهد يا زخمهايت را ببندد؛ دارو و درمان هم ديگر فايده ندارد. 14تمام دلباختگانت تو را ترک كرده‌اند و حتی حالت را نيز نمی‌پرسند. تو را بی‌رحمانه زخمی كرده‌ام گويی دشمنت بوده‌ام؛ تو را سخت تنبيه كرده‌ام، چون گناهانت بسيار و شرارتت بزرگ است!

15«چرا به مجازاتت اعتراض داری؟ درد تو، درمانی ندارد! تو را اين گونه سخت مجازات كرده‌ام، چون گناهانت بسيار و شرارتت بزرگ است!

16«ولی در آن روز، تمام كسانی كه تو را می‌درند، دريده خواهند شد. تمام دشمنانت به اسارت خواهند رفت. كسانی كه تو را غارت می‌كنند، غارت خواهند شد، و كسانی كه به تو ظلم می‌كنند، مورد ظلم قرار خواهند گرفت. 17سلامتی و تندرستی را به تو باز خواهم گرداند و زخمهايت را شفا خواهم داد، هر چند كه اكنون تو را ”فراموش شده“ و اورشليم را ”شهر متروک“ می‌نامند.

18«من، خداوند، قوم خود را به سرزمينشان باز خواهم گرداند و خانواده‌های ايشان را مورد لطف خود قرار خواهم داد. شهر اورشليم بر روی خرابه‌هايش باز بنا خواهد شد، قصر پادشاهی آن بازسازی شده، مانند گذشته خواهد گشت 19و شهرها غرق خوشی و شكرگزاری خواهند شد. من ايشان را بركت خواهم داد تا افزوده شوند و قومی سربلند و محترم باشند. 20كاميابی دوران گذشته را به ايشان باز خواهم گرداند و آنها را استوار و پايدار خواهم ساخت؛ و هر كه را به ايشان ستم كند، مجازات خواهم نمود. 21حاكم ايشان ديگر از بيگانگان نخواهد بود بلكه از ميان قوم خودشان برخواهد خاست. من او را خواهم خواند تا كاهن عبادتگاه من باشد و به نزد من آيد، زيرا چه كسی جرأت دارد بدون آنكه او را خوانده باشم، نزد من آيد؟ 22آنگاه ايشان قوم من خواهند بود و من خدای ايشان!»

23گردباد ويران كنندهٔ غضب خداوند ناگهان می‌خروشد و بر سر بدكاران نازل می‌شود. 24غضب شديد خداوند فرو نخواهد نشست تا مقصود او را به طور كامل به انجام رساند! در روزهای آينده اين را خواهيد فهميد.