จดหมายถึงเหล่าเชลย
1ผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ได้เขียนจดหมายฉบับหนึ่งจากเยรูซาเล็มถึงบรรดาผู้อาวุโส ปุโรหิต ผู้เผยพระวจนะ และประชากรทั้งปวงซึ่งถูกกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์กวาดต้อนจากเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยที่บาบิโลน 2(หลังจากที่กษัตริย์เยโฮยาคีน29:2 ภาษาฮีบรูว่าเยโคนิยาห์เป็นอีกรูปหนึ่งของเยโฮยาคีน ราชมารดา และข้าราชสำนัก บรรดาผู้นำยูดาห์และเยรูซาเล็ม ช่างเหล็กและช่างฝีมือทั้งหลายถูกกวาดต้อนจากกรุงเยรูซาเล็มไปเป็นเชลย) 3เขาส่งจดหมายฉบับนี้ไปกับเอลาสาห์บุตรชาฟาน และเกมาริยาห์บุตรฮิลคียาห์ ซึ่งกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ให้ไปเข้าเฝ้ากษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ในบาบิโลน จดหมายนั้นมีใจความว่า
4พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสแก่คนทั้งปวงผู้ถูกกวาดต้อนจากเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยที่บาบิโลนว่า 5“จงสร้างบ้านและตั้งรกราก จงเพาะปลูกและกินพืชผลที่ได้ 6จงแต่งงาน มีลูกชายลูกสาว และหาคู่ครองให้พวกเขา จะได้มีหลานเหลน จงเพิ่มจำนวนพลเมืองขึ้น ไม่ใช่ลดลง 7ทั้งจงบากบั่นเพื่อสันติสุขและความเจริญรุ่งเรืองของนครซึ่งเราให้เจ้าไปตกเป็นเชลยนั้น จงอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อนครนั้น เพราะหากมันเจริญ เจ้าก็เจริญด้วย” 8ถูกแล้ว พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “อย่ายอมให้บรรดาผู้พยากรณ์และหมอดูในหมู่พวกเจ้าหลอกลวงเจ้า อย่าฟังความฝันที่พวกเจ้าอยากให้พวกเขาฝัน 9พวกเขากำลังพยากรณ์เท็จในนามของเราให้เจ้าฟัง เราไม่ได้ใช้พวกเขาไป” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
10องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เมื่อเป็นเชลยในบาบิโลนจนครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะมาเยือนเจ้าและทำตามสัญญาแห่งพระคุณที่จะนำเจ้ากลับคืนมาที่นี่” 11องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เพราะเรารู้แผนการที่เรามีไว้สำหรับเจ้า เป็นแผนการเพื่อทำให้เจ้ารุ่งเรืองไม่ใช่เพื่อทำร้ายเจ้า เป็นแผนการเพื่อให้ความหวังและอนาคตแก่เจ้า 12แล้วเจ้าจะร้องเรียกเรา และมาอธิษฐานต่อเรา และเราจะฟังเจ้า 13เจ้าจะแสวงหาเราและพบเรา เมื่อเจ้าแสวงหาเราด้วยสุดใจของเจ้า” 14องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เจ้าจะพบเรา และเราจะนำเจ้ากลับมาจากการเป็นเชลย29:14 หรือจะให้เจ้ากลับสู่สภาพดีดังเดิม” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราจะรวบรวมเจ้าออกมาจากประชาชาติต่างๆ และจากดินแดนทั้งปวงที่เราเนรเทศเจ้าไป ให้กลับคืนมายังภูมิลำเนาเดิมซึ่งเราได้นำเจ้าจากไปเป็นเชลย”
15ท่านอาจกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงตั้งผู้เผยพระวจนะให้เราในบาบิโลน” 16แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับกษัตริย์ผู้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด และเกี่ยวกับประชากรทั้งปวงที่ยังคงอยู่ในกรุงนี้คือพี่น้องร่วมชาติซึ่งไม่ได้ไปเป็นเชลยกับท่านนั้นว่า 17ถูกแล้ว พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “เราจะส่งสงคราม การกันดารอาหาร และโรคระบาดมายังพวกเขาและทำให้เขาเหมือนมะเดื่อเน่า ซึ่งเน่าจนกินไม่ได้ 18เราจะตามล่าเขาด้วยสงคราม การกันดารอาหาร และโรคระบาด และจะทำให้พวกเขาเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์แก่มวลอาณาจักรในโลก เป็นที่น่าสยดสยอง ถูกสาปแช่ง ถูกติเตียน และถูกเย้ยหยันในหมู่ชนชาติต่างๆ ที่เราขับไล่เขาไป” 19องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เพราะเขาไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา ถ้อยคำที่เราใช้ให้ผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเราไปพูดกับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า และพวกเจ้าเหล่าเชลยก็ไม่ฟังด้วย” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
20ฉะนั้นท่านทั้งปวงผู้ต้องจากเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยที่บาบิโลน จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า 21พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสเกี่ยวกับอาหับบุตรโคลายาห์ และเศเดคียาห์บุตรมาอาเสอาห์ ซึ่งอ้างนามของเรากล่าวเท็จให้พวกเจ้าฟังนั้นว่า “เราจะมอบเขาทั้งสองไว้ในมือของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน และเนบูคัดเนสซาร์จะฆ่าเขาทั้งสองต่อหน้าต่อตาพวกเจ้า 22เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับทั้งสองคนนี้ ทำให้เชลยทั้งปวงจากยูดาห์ซึ่งอยู่ในบาบิโลนแช่งด่ากันว่า ‘ขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทำกับเจ้าเหมือนเศเดคียาห์และอาหับซึ่งกษัตริย์บาบิโลนได้เผาในกองไฟ’ 23เพราะพวกเขาได้ทำสิ่งเลวร้ายในอิสราเอล พวกเขาเป็นชู้กับภรรยาของเพื่อนบ้านและกล่าวเท็จโดยอ้างนามของเราโดยที่เราไม่ได้ใช้เขาไปทำ เรารู้เห็นและเป็นพยานเรื่องนี้” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
พระดำรัสถึงเชไมอาห์
24จงบอกเชไมอาห์ชาวเนเฮลามว่า 25“พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เจ้าส่งจดหมายในนามของเจ้าเองมาถึงประชากรในเยรูซาเล็ม ถึงเศฟันยาห์บุตรมาอาเสอาห์ผู้เป็นปุโรหิตและถึงปุโรหิตอื่นๆ ทุกคน เจ้าได้บอกเศฟันยาห์ว่า 26‘องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงแต่งตั้งให้ท่านเป็นปุโรหิตแทนเยโฮยาดา เพื่อดูแลรับผิดชอบพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า หากคนบ้าคนไหนทำทีเป็นผู้เผยพระวจนะ ท่านจงจับเขาใส่ขื่อคาและปลอกคอเหล็ก 27เช่นนี้แล้ว ทำไมท่านจึงไม่จัดการเยเรมีย์ชาวอานาโธท ซึ่งตั้งตนเป็นผู้เผยพระวจนะในหมู่ท่าน? 28เขาได้ส่งจดหมายถึงพวกเราในบาบิโลนว่า เราจะเป็นเชลยอยู่นาน ฉะนั้นให้สร้างบ้านเรือน ตั้งรกราก เพาะปลูก และกินพืชผลที่ได้’ ”
29แต่ปุโรหิตเศฟันยาห์อ่านจดหมายฉบับนี้ให้ผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ฟัง 30แล้วมีพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ว่า 31“จงแจ้งข้อความนี้แก่เชลยทั้งปวงว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับเชไมอาห์ชาวเนเฮลามดังนี้ว่า เนื่องจากเชไมอาห์ได้พยากรณ์ให้พวกเจ้าฟังทั้งๆ ที่เราไม่ได้ใช้เขาไป และได้ทำให้เจ้าหลงเชื่อคำโกหก 32องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะลงโทษเชไมอาห์ชาวเนเฮลามกับวงศ์วานของเขาอย่างแน่นอน เขาจะไม่เหลือใครในหมู่ชนชาตินี้ ทั้งจะไม่ได้เห็นสิ่งดีงามที่เราจะทำเพื่อประชากรของเรา เพราะเขาได้สอนให้กบฏต่อเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”
Ang Sulat ni Jeremias sa mga Binihag
1Gikan sa Jerusalem, nagsulat si Jeremias alang sa mga tigdumala, mga pari, mga propeta, ug sa uban pa nga gipangbihag ni Nebucadnezar ngadto sa Babilonia. 2Gisulat niya kini human mabihag si Haring Jehoyakin, ang iyang inahan nga rayna, ang mga opisyal sa palasyo, ang mga tigdumala sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda, ug ang hanas nga mga panday ug mga trabahante. 3Gipadala ni Jeremias ang sulat pinaagi kang Elasa nga anak ni Shafan ug kang Gemaria nga anak ni Hilkia. Kini sila ang gipaadto ni Zedekia nga hari sa Juda ngadto kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Mao kini ang giingon sa iyang sulat:
4Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, sa tanang taga-Jerusalem nga iyang gibihag sa Babilonia: 5“Pagpatukod kamog mga balay, ug puyo kamo diha. Pananom kamo ug pahimusli ang inyong abot. 6Pagminyo kamo ug panganak. Paminyoa ninyo ang inyong mga anak aron makabaton usab silag mga anak. Pagpadaghan kamo. 7Tinguhaa ang kalinaw ug kauswagan sa siyudad diin gipadala ko kamo ingon nga mga bihag. Iampo ninyo kini, kay kon mouswag kini, mouswag usab kamo.”
8Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Ayaw kamo pagpalingla sa mga propeta o sa mga tigtagna nga anaa uban kaninyo. Ayaw usab ninyo hatagig pagtagad ang ilang mga damgo, 9kay nagsulti sila ug bakak ginamit ang akong ngalan. Wala ko sila ipadala. 10Ako, ang Ginoo, nagaingon nga human sa 70 ka tuig nga pagsakop sa Babilonia, moanhi ako ug tumanon ko ang akong saad nga dad-on ko kamog balik sa inyong dapit. 11Nasayod ako sa akong mga plano alang kaninyo—plano alang sa inyong kaayohan ug dili sa kaalaotan, plano sa paghatag kaninyog paglaom ug maayong kaugmaon. 12Unya mosangpit kamo ug mag-ampo kanako, ug unya pamation ko kamo. 13Kon kinasingkasing kamo nga modangop kanako, tabangan ko kamo. 14Oo, tabangan ko kamo ug ibalik ko ang inyong maayong kahimtang. Tigomon ko kamo gikan sa nagkalain-laing mga nasod diin ko kamo gipabihag, ug ibalik ko kamo sa inyong kaugalingong dapit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
15“Miingon kamo nga gipadad-an ko kamog mga propeta diha sa Babilonia, 16apan mao kini ang giingon ko bahin sa hari nga kaliwat ni David ug sa tanan ninyong katagilungsod diha sa siyudad sa Jerusalem, nga wala mabihag uban kaninyo: 17Padad-an ko silag gira, kagutom, ug balatian. Mahisama sila sa dunot nga igera nga dili makaon. 18Oo, lisod-lisoron ko sila sa gira, kagutom, ug balatian, ug mahadlok ang tanang mga gingharian tungod sa nahitabo kanila. Abugon ko sila ngadto sa laing mga nasod, ug didto panghimaraoton sila, kangil-aran, tamayon, ug biay-biayon. 19Kay wala sila mamati sa mga pulong nga gipasulti ko ngadto kanila pinaagi sa akong mga alagad nga propeta nga kanunay kong gipadala. Bisan kamong mga binihag wala usab mamati niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
20Busa paminaw kamo sa giingon sa Ginoo, tanan kamong gikan sa Jerusalem nga gipabihag niya ngadto sa Babilonia. 21Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, bahin kang Ahab nga anak ni Kolaya ug Zedekia nga anak ni Maasea: “Kining mga tawhana nagsulti kaninyog bakak ginamit ang akong ngalan. Busa itugyan ko sila kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug ipapatay niya sila diha mismo sa inyong atubangan. 22Ug gikan niini mamugna ang tunglo nga gamiton sa mga taga-Juda nga gibihag ngadto sa Babilonia kon manunglo sila sa uban. Moingon sila, ‘Hinaut nga himuon ka sa Ginoo nga sama kanila ni Zedekia ug ni Ahab nga gidaobang buhi sa hari sa Babilonia.’ 23Mahitabo kini kanila kay naghimo silag mga binuang diha sa Israel. Nanapaw sila ug namakak ginamit ang akong ngalan. Wala ko gayod sila sugoa pagbuhat niini. Nasayod ako niining ilang gibuhat ug makapamatuod ako niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Mensahe alang kang Shemaya
24Gisugo ako sa Ginoo nga isulti kini nga mensahe kang Shemaya nga taga-Nehelam: 25“Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Ginamit ang imong kaugalingong awtoridad nagpadala kag mga sulat ngadto kang Zefanias nga anak ni Maasea nga pari, sa ubang mga pari, ug sa tanang katawhan sa Jerusalem. Mao kini ang imong giingon, 26‘Gipili ka sa Ginoo sa pagpuli kang Jehoyada ingon nga pari nga tigdumala sa templo. Katungdanan mo ang pagdakop ug pagsilot29:26 pagsilot: sa literal, gapuson ug butangan ug puthaw ang liog. ni bisan kinsang buang-buang nga nagpakapropeta. 27Apan nganong wala mo man santaa si Jeremias nga taga-Anatot, nga nagpakapropeta diha kaninyo? 28Nagsulat pa gani siya kanamo dinhi sa Babilonia nga madugay pa kuno kami dinhi. Ug sumala pa niya, magpatukod kamig mga balay ug mamuyo dinhi, mananom ug mokaon sa among abot.’ ”
29Sa dihang nadawat ni Zefanias nga pari ang sulat ni Shemaya, gibasa niya kini ngadto kang Propeta Jeremias. 30Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias: 31“Ipadala kini nga mensahe sa tanang binihag. Ingna sila nga mao kini ang akong giingon bahin kang Shemaya nga taga-Nehelam: Nagsulti si Shemaya kaninyo ingon nga propeta apan wala ko siya ipadala. Gipatuo niya kamog bakak. 32Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga silotan ko gayod siya ug ang iyang mga kaliwat. Wala gayoy bisan usa sa iyang mga kaliwat nga makakita sa mga maayong butang nga akong pagahimuon alang kaninyo, kay gitudloan niya kamo nga magrebelde kanako.” Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
