เจ็ดสิบปีแห่งการตกเป็นเชลย
1พระดำรัสของพระเจ้าเกี่ยวกับประชากรทั้งปวงของยูดาห์มาถึงเยเรมีย์ในปีที่สี่แห่งรัชกาลเยโฮยาคิมโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ ซึ่งเป็นปีแรกที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนขึ้นครองราชย์ 2ผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์จึงกล่าวแก่ชาวยูดาห์ทั้งปวงและชาวเยรูซาเล็มว่า 3ตลอด 23 ปีตั้งแต่ปีที่สิบสามแห่งรัชกาลโยสิยาห์โอรสของกษัตริย์อาโมนแห่งยูดาห์จนถึงวันนี้ ได้มีพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าเรื่อยๆ และข้าพเจ้าก็ถ่ายทอดให้พวกท่านฟังครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ท่านก็ไม่ยอมฟัง
4และถึงแม้องค์พระผู้เป็นเจ้าส่งบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์มาหาพวกท่านครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกท่านก็ไม่ยอมฟัง ไม่ยอมใส่ใจ 5พวกเขากล่าวว่า “พวกเจ้าแต่ละคน จงหันกลับจากวิถีและความประพฤติชั่วร้ายเถิด แล้วเจ้าจะอยู่ในดินแดนซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้ายกให้เจ้าและบรรพบุรุษของเจ้าตลอดไปได้ 6อย่าไปติดตาม ปรนนิบัติ นมัสการพระอื่นๆ อย่ายั่วให้เราโกรธด้วยสิ่งที่มือของเจ้าเองสร้างขึ้น แล้วเราก็จะไม่ทำอันตรายเจ้า”
7องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “แต่เจ้าก็ไม่ยอมฟังเรา และยั่วให้เราโกรธโดยสิ่งที่มือของเจ้าสร้างขึ้น เจ้ารนหาทุกข์ภัยมาใส่ตัว”
8ฉะนั้นพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “เนื่องจากเจ้าไม่ฟังถ้อยคำของเรา” 9องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราก็จะเรียกชนชาติทั้งปวงจากทางเหนือ และกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนผู้รับใช้ของเรามาชุมนุมกัน เราจะนำพวกเขามาต่อสู้ดินแดนและชาวถิ่นนี้ ตลอดจนชนชาติต่างๆ ที่รายรอบอยู่ ทั้งหมดนี้ เราจะทำลายล้าง25:9 คำนี้ในภาษาฮีบรู หมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไปพวกเจ้าให้หมดสิ้น ทำให้เจ้าเป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่นและเป็นความหายนะตลอดกาล 10เราจะกำจัดเสียงสรวลเสเฮฮา เสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาว เสียงโม่แป้ง และแสงตะเกียงไปจากเจ้า 11ดินแดนทั้งหมดนี้จะกลายเป็นซากทิ้งร้างว่างเปล่า และชนชาติเหล่านี้จะรับใช้กษัตริย์บาบิโลนเป็นเวลาเจ็ดสิบปี”
12องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แต่เมื่อครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและชนชาติของเขา ซึ่งก็คือแผ่นดินของชาวบาบิโลน25:12 หรือชาวเคลเดีย เพราะความผิดของพวกเขา เราจะทำให้ดินแดนของเขาถูกทิ้งร้างตลอดไป 13เราจะทำกับดินแดนนั้นตามที่เราได้ลั่นวาจาไว้ทุกประการ ตามที่เขียนไว้ในหนังสือนี้และที่เยเรมีย์ได้พยากรณ์ไว้เกี่ยวกับประชาชาติทั้งปวง 14พวกเขาจะตกเป็นทาสของกษัตริย์ยิ่งใหญ่จากชาติต่างๆ และเราจะลงโทษพวกเขาให้สาสมกับความประพฤติและการกระทำของพวกเขา”
ถ้วยแห่งพระพิโรธ
15พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงรับถ้วยที่เต็มด้วยเหล้าองุ่นแห่งพระพิโรธนี้จากมือของเรา และให้ประชาชาติทั้งปวงที่เราใช้เจ้าไปหาดื่มจากถ้วยนี้ 16เมื่อดื่มแล้ว พวกเขาจะโซซัดโซเซและคลุ้มคลั่งไป เพราะดาบที่เราจะส่งมาท่ามกลางพวกเขา”
17ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงรับถ้วยจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า และให้มวลประชาชาติที่พระองค์ทรงส่งข้าพเจ้าไปหานั้นดื่มจากถ้วยนี้ 18เยรูซาเล็มและเมืองต่างๆ ของยูดาห์ พร้อมทั้งกษัตริย์และขุนนาง จะถูกทำให้เป็นซากรกร้าง เป็นเป้าของความสยดสยอง เป็นที่ดูหมิ่นและเป็นที่สาปแช่งเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ 19ทั้งฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ ขุนนาง ข้าราชบริพาร และราษฎรทั้งปวง 20ตลอดจนคนต่างด้าวทั้งปวงซึ่งอยู่ที่นั่น รวมทั้งกษัตริย์ทั้งปวงแห่งดินแดนอูสและแห่งฟีลิสเตีย (ผู้ครองอัชเคโลน กาซา เอโครน และประชาชนซึ่งเหลืออยู่ที่อัชโดด) 21ทั้งเอโดม โมอับ และอัมโมน 22กษัตริย์ทั้งปวงแห่งไทระและไซดอน บรรดากษัตริย์แห่งภูมิภาคซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเล 23เดดาน เทมา บูส และคนทั้งปวงในที่ไกลโพ้น25:23 หรือผู้ขริบผมที่หน้าผาก 24กษัตริย์อาระเบียทั้งปวงและของชนเร่ร่อนเผ่าต่างๆ ในทะเลทราย 25กษัตริย์ทั้งปวงแห่งศิมรี เอลาม และมีเดีย 26เหล่ากษัตริย์ของดินแดนทางเหนือทั้งใกล้และไกล จากแดนหนึ่งไปสู่อีกแดนหนึ่งและทั่วอาณาจักรทั้งปวงของโลก และในที่สุดกษัตริย์เชชัก25:26เชชักเป็นรหัสลับที่หมายถึงบาบิโลนเองก็จะดื่มจากถ้วยนี้ด้วย
27“จงบอกพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า จงดื่ม จงเมามายและอาเจียน และล้มลงจนลุกขึ้นมาอีกไม่ได้เพราะดาบซึ่งเราจะส่งมาในหมู่พวกเจ้า’ 28แต่หากพวกเขาไม่ยอมรับถ้วยนี้จากมือของเจ้ามาดื่ม จงบอกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนี้ว่า เจ้าต้องดื่ม! 29ดูเถิด เรากำลังเริ่มต้นนำหายนะมาสู่เมืองซึ่งใช้ชื่อของเรา ส่วนเจ้าจะลอยนวลพ้นโทษไปได้หรือ? ไม่เลย เจ้าจะไม่พ้นโทษเพราะเราจะสั่งให้ลงดาบเหนือชาวโลกทั้งปวง’ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
30“บัดนี้จงพยากรณ์ถ้อยคำเหล่านี้แก่พวกเขา จงบอกพวกเขาว่า
“ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเปล่งเสียงกัมปนาทจากเบื้องบน
พระองค์จะทรงเปล่งพระสุรเสียงจากที่ประทับอันบริสุทธิ์
และส่งเสียงดังสนั่นต่อสู้ดินแดนของพระองค์
พระองค์จะทรงเปล่งเสียงเหมือนเสียงคนย่ำองุ่น
จะเปล่งเสียงดังต่อชาวพิภพทั้งปวง
31ความโกลาหลอลหม่านจะดังก้องไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงดำเนินคดีกับประชาชาติทั้งหลาย
จะทรงพิพากษาลงโทษมวลมนุษยชาติ
จะทรงประหารคนชั่วด้วยดาบ’ ”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
32พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า
“ดูเถิด! ภัยพิบัติกำลังแพร่ไป
จากชาติหนึ่งไปยังอีกชาติหนึ่ง
พายุใหญ่กำลังปั่นป่วนขึ้น
จากทุกมุมโลก”
33ในครั้งนั้นบรรดาคนที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประหารจะเกลื่อนกลาดอยู่ทุกหนทุกแห่ง จากสุดโลกด้านหนึ่งถึงสุดโลกอีกด้านหนึ่ง จะไม่มีใครร้องไห้ให้เขาหรือรวบรวมซากศพไปฝัง มีแต่ทิ้งไว้บนพื้นเหมือนขยะ
34จงร่ำไห้และคร่ำครวญเถิด บรรดาคนเลี้ยงแกะ
พวกผู้นำฝูงแกะ จงเกลือกกลิ้งในธุลี
เพราะถึงเวลาแล้วที่พวกเจ้าจะถูกประหาร
เจ้าจะล้มตายและถูกขยี้แหลกลาญเหมือนเครื่องปั้นดินเผาชั้นดี
35บรรดาคนเลี้ยงแกะไม่รู้จะหนีไปที่ไหน
พวกผู้นำฝูงแกะไม่รู้จะหลบไปที่ใด
36จงฟังเสียงร้องของเหล่าคนเลี้ยงแกะ
เสียงร่ำไห้ของบรรดาผู้นำฝูงแกะ
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำลังทำลายทุ่งหญ้าของพวกเขา
37ท้องทุ่งอันสงบสุขจะถูกทิ้งร้าง
เพราะพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า
38พระองค์จะเสด็จมาจากที่ประทับเหมือนราชสีห์
และดินแดนของพวกเขาจะถูกทิ้งร้าง
เพราะดาบ25:38 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าเพราะความโกรธของผู้กดขี่ข่มเหง
และเพราะพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์
Семьдесят лет плена
1Вот откровение обо всём народе Иудеи, которое было Иеремии в четвёртом году правления иудейского царя Иоакима, сына Иосии (в 605 г. до н. э.), это был первый год правления Навуходоносора, царя Вавилона. 2Пророк Иеремия пересказал его всему народу Иудеи и всем жителям Иерусалима:
3– Двадцать три года, начиная с тринадцатого года правления иудейского царя Иосии, сына Амона (с 627 г. до н. э.), и до сегодняшнего дня мне открывалось слово Вечного, и я говорил вам снова и снова, но вы не слушали. 4Вечный снова и снова посылал к вам Своих рабов пророков, но вы не слушали их и даже не обращали внимания. 5Они говорили: «Откажитесь каждый от своего злого пути и злых деяний и живите на земле, которую Вечный отдал вам и вашим предкам навеки. 6Не следуйте за чужими богами, не служите и не поклоняйтесь им; не вызывайте Мой гнев делами ваших рук, и Я не причиню вам зла».
7– Но вы не слушали Меня, – возвещает Вечный, – вы вызывали Мой гнев делами ваших рук и сами навели на себя беду.
8Поэтому так говорит Вечный, Повелитель Сил:
– За то, что вы не слушали Моих слов, 9Я призову все северные народы и Моего раба Навуходоносора, царя Вавилона, – возвещает Вечный, – и нашлю их на эту страну и всех её обитателей и на все окрестные народы. Я уничтожу их полностью и сделаю их предметом ужаса и издевательств, и станут они руинами навеки. 10Я лишу их веселья и радости, утихнут там голоса жениха и невесты и звуки жерновов, и светильники погаснут. 11Вся страна будет опустошена и страшна, а эти народы будут семьдесят лет служить царю Вавилона. 12Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение. 13Я наведу на эту страну все невзгоды, которые Я предрёк ей, всё, что записано в этом свитке и возвещено устами Иеремии против всех народов. 14Ведь их самих поработят многочисленные народы и великие цари; Я воздам им по их поступкам и по делам их рук.
Чаша гнева Вечного
15Так сказал мне Вечный, Бог Исроила:
– Прими из Моей руки эту чашу, наполненную вином Моей ярости, и напои из неё все народы, к которым Я тебя посылаю. 16Выпьют они и зашатаются и потеряют рассудок, увидев меч, который Я пошлю на них.
17И я принял чашу из руки Вечного и напоил из неё все народы, к которым Он меня послал, – 18Иерусалим и города Иудеи, их царей и вельмож, чтобы погубить и сделать их предметом ужаса, издевательств и проклятий, как видно уже сегодня; 19фараона, царя Египта, его слуг, приближённых, и весь его народ, 20и всех чужеземцев, живущих у него; всех царей страны Уц; всех царей филистимских (из городов Ашкелона, Газы, Экрона и тех, кто уцелел в Ашдоде); 21страны Эдом, Моав и Аммон; 22всех царей Тира и Сидона; царей прибрежных земель за морем; 23страны Дедан, Тема, Буз и всех, кто стрижёт волосы на висках25:23 См. сноску на 9:26.; 24всех царей Аравии и всех царей различных племён, живущих в пустыне; 25всех царей стран Зимри, Елама и Мидии, 26и всех царей севера, и близких, и далёких, одного за другим – все царства, которые находятся на земле. А после всех будет пить и царь Вавилона25:26 Букв.: «Шешаха». Это криптограмма, обозначающая Вавилон..
27– Потом скажи им: Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исроила: «Пейте, опьянейте, и изблюйте, и падите, чтобы больше не встать от меча, который Я на вас посылаю». 28А если они откажутся принять чашу у тебя из руки и выпить, скажи им: Так говорит Вечный, Повелитель Сил: «Вы непременно выпьете! 29Я насылаю беду на Иерусалим, место Моего пребывания, и останетесь ли вы безнаказанными? Вы не останетесь безнаказанными, потому что Я призываю меч на всех жителей земли», – возвещает Вечный, Повелитель Сил.
30– Итак, пророчествуй им все эти слова. Скажи им:
«Вечный возгремит с высот,
возвысит голос из святого жилища,
страшно возгремит на Свою страну;
воскликнет, как топчущий виноград,
на всех, кто живёт на земле.
31Грохот пройдёт до края земли,
потому что у Вечного тяжба с народами;
Он будет судиться с каждым
и грешных предаст мечу», –
возвещает Вечный.
32Так говорит Вечный, Повелитель Сил:
– Смотрите, идёт беда
от народа к народу;
поднимается страшная буря
от краёв земли.
33В то время сражённые Вечным будут лежать повсюду – от края и до края земли. Не будут они ни оплаканы, ни собраны, ни похоронены, а будут лежать на земле, как отбросы.
34Плачьте, пастухи, стенайте;
обваляйтесь в золе, вожди стада,
так как пробил час вашего заклания;
вы падёте и разобьётесь, как драгоценные сосуды.
35Не будет убежища пастухам
и спасения вождям стада.
36Слышен плач пастухов,
стенания вождей стада –
Вечный уничтожил их выгон.
37Гибнут мирные выпасы
из-за пылающего гнева Его.
38Он – как лев, покинувший своё логово,
и земля пришла в запустение
от меча25:38 Или: «гнева». гонителя
и от пылающего гнева Его.