การพิพากษาเหล่ากษัตริย์ผู้ชั่วร้าย
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงไปที่วังของกษัตริย์ยูดาห์และประกาศว่า 2‘จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด กษัตริย์ยูดาห์ผู้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด ตลอดจนข้าราชการและประชาชนของเจ้าที่ผ่านเข้าออกประตูเหล่านี้ 3องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงทำสิ่งที่ถูกต้องและเที่ยงธรรม ช่วยเหลือผู้ที่ถูกปล้นชิงให้พ้นจากเงื้อมมือของผู้ที่ข่มเหงรังแก อย่าทารุณหรือรังแกคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ หรือหญิงม่าย และอย่าทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดที่นี่ 4เพราะหากเจ้าใส่ใจปฏิบัติตามคำบัญชาเหล่านี้ กษัตริย์ที่นั่งบนบัลลังก์ของดาวิดจะได้นั่งรถม้าศึกหรือขี่ม้าผ่านเข้าออกประตูวังนี้ พร้อมด้วยข้าราชการและราษฎรทั้งหลาย 5แต่หากเจ้าทั้งปวงไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เราขอสาบานในนามของเราเองว่า พระราชวังแห่งนี้จะกลายเป็นซากปรักหักพัง’ ”
6เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับวังของกษัตริย์ยูดาห์ว่า
“แม้เจ้าจะเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเรา
เหมือนยอดเขาแห่งเลบานอน
เราก็จะทำให้เจ้าเหมือนถิ่นกันดาร
เหมือนเมืองซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัย
7เราจะส่งผู้ทำลายมาเล่นงานเจ้า
แต่ละคนถืออาวุธของตนมา
เขาจะรื้อคานสนซีดาร์ชั้นดีของเจ้าออก
และโยนเข้ากองไฟ
8“ผู้คนจากหลายชาติจะเดินผ่านซากปรักหักพังของกรุงนี้และถามกันว่า ‘ทำไมหนอองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงทำกับกรุงใหญ่ถึงเพียงนี้’ 9คำตอบที่จะได้ก็คือ ‘เพราะเหล่าประชากรละทิ้งพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาไปปรนนิบัตินมัสการพระอื่นๆ’ ”
10อย่าร่ำไห้ให้แก่กษัตริย์ที่ตายหรือคร่ำครวญถึงความสูญเสียของเขาเลย
แต่จงร้องไห้อย่างขมขื่นให้แก่บรรดาคนที่ตกเป็นเชลย
เพราะเขาจะไม่ได้กลับมา
เห็นบ้านเกิดเมืองนอนอีกแล้ว
11เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถึงชัลลูม22:11 มีอีกชื่อหนึ่งว่าเยโฮอาหาสบุตรของโยสิยาห์ ผู้ครองราชย์ในยูดาห์ต่อจากโยสิยาห์ราชบิดาแต่ต้องไปจากสถานที่แห่งนี้ว่า “เขาจะไม่ได้กลับมาอีก 12เขาจะตายในที่ซึ่งถูกจับไปเป็นเชลย เขาจะไม่ได้กลับมาเห็นดินแดนนี้อีก”
13“วิบัติแก่เขา22:13 คือ กษัตริย์เยโฮยาคิมซึ่งสร้างวังของตนจากความอธรรม
และต่อเติมตำหนักชั้นบนจากความอยุติธรรม
เกณฑ์ให้พี่น้องร่วมชาติทำงานโดยไม่มีค่าตอบแทน
ใช้แรงงานพวกเขาโดยไม่มีค่าจ้าง
14เขาพูดว่า ‘เราจะสร้างวังของเราให้ใหญ่โต
มีตำหนักชั้นบนซึ่งกว้างใหญ่’
แล้วเขาก็เจาะหน้าต่างบานใหญ่
กรุด้วยไม้สนซีดาร์
ประดับประดาด้วยสีแดง
15“เจ้าได้เป็นกษัตริย์
เพราะเจ้าสะสมไม้สนซีดาร์มากๆ หรือ?
บิดาของเจ้ากินดีอยู่ดีไม่ใช่หรือ?
เขาได้ทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรม
เพราะเหตุนี้ เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข
16เขาได้ตัดสินคดีของคนยากไร้และคนขัดสนอย่างยุติธรรม
เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข
การรู้จักเราหมายความอย่างนั้นไม่ใช่หรือ?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
17“แต่ส่วนเจ้า ทั้งตาทั้งใจ
มุ่งอยู่ที่ผลกำไรทุจริต
อยู่ที่การทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือด
การกดขี่ข่มเหงและการรีดนาทาเร้น”
18ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับเยโฮยาคิมโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ว่า
“ผู้คนจะไม่ร่ำไห้อาลัยให้เขาว่า
‘อนิจจา พี่น้องของเรา!’
ผู้คนจะไม่ร่ำไห้อาลัยให้เขาว่า
‘อนิจจา นายเหนือหัว! อนิจจา ฝ่าพระบาท!’
19ศพของเขาจะถูกจัดการเหมือนลาตัวหนึ่ง
คือถูกลากออกไปโยนทิ้ง
นอกประตูเมืองเยรูซาเล็ม”
20“จงขึ้นไปบนภูเขาเลบานอนและป่าวร้อง
จงเปล่งเสียงในบาชาน
จงร้องออกมาจากอาบาริม
เพราะพันธมิตรทั้งปวงของเจ้าถูกบดขยี้หมดแล้ว
21เราได้เตือนเจ้าตั้งแต่ครั้งที่เจ้ายังรู้สึกมั่นคงปลอดภัย
แต่เจ้าตอบว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่ฟัง!’
เจ้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก
คือไม่ยอมเชื่อฟังเรา
22ลมจะพัดคนเลี้ยงแกะทุกคนของเจ้ากระจัดกระจายไป
และพันธมิตรของเจ้าจะตกเป็นเชลย
แล้วเจ้าจะอับอายขายหน้า
เพราะความชั่วช้าทั้งปวงของเจ้า
23เจ้าผู้อาศัยใน ‘ตำหนักเลบานอน22:23 คือ พระราชวังในเยรูซาเล็ม (ดู1พกษ.7:2)’
ผู้พักสบายในเรือนไม้สนซีดาร์
เจ้าจะร้องครวญครางสักเท่าใด เมื่อความเจ็บปวดมาถึงเจ้า
เหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดลูก!”
24องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด ถึงแม้ว่าเจ้าเยโฮยาคีน22:24 ภาษาฮีบรูว่าโคนิยาห์เป็นอีกรูปหนึ่งของเยโฮยาคีนเช่นเดียวกับข้อ 28บุตรกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์เป็นแหวนตราประจำมือขวาของเรา เราก็ยังจะถอดเจ้าออกฉันนั้น 25เราจะมอบเจ้าให้แก่บรรดาผู้มุ่งเอาชีวิตของเจ้า ผู้ที่เจ้าหวาดกลัว คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและชาวบาบิโลน22:25 หรือชาวเคลเดียทั้งหลาย 26เราจะเหวี่ยงเจ้าและแม่ของเจ้าออกจากบ้านเกิดเมืองนอน และเจ้าจะตายในต่างแดน 27เจ้าจะไม่ได้กลับมายังดินแดนซึ่งเจ้าปรารถนาจะกลับมาอีก”
28เยโฮยาคีนผู้นี้เป็นหม้อแตกที่ถูกเหยียดหยาม
เป็นสิ่งที่ไม่มีใครต้องการหรือ?
เหตุใดเขากับลูกๆ จะถูกเหวี่ยงออกไป
ยังดินแดนที่พวกเขาไม่รู้จัก?
29แผ่นดินเอ๋ย แผ่นดินเอ๋ย แผ่นดินเอ๋ย
จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด!
30องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“จงบันทึกถึงชายผู้นี้
ราวกับว่าเขาไร้ทายาท
เป็นผู้ที่จะไม่เจริญเลยตลอดชีวิต
เพราะไม่มีลูกคนไหนของเขาเจริญรุ่งเรือง
หรือจะได้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด
หรือปกครองในยูดาห์อีกต่อไป”
پيام خدا به خاندان سلطنتی
1-3خداوند فرمود كه به قصر پادشاه يهودا بروم و به او كه بر تخت پادشاهی داوود نشسته و به تمام درباريان و به اهالی اورشليم، بگويم كه خداوند چنين میفرمايد:
«عدل و انصاف را بجا آوريد و داد مظلومان را از ظالمان بستانيد؛ به غريبان، يتيمان و بيوهزنان ظلم نكنيد و خون بیگناهان را نريزيد. 4اگر آنچه میگويم انجام دهيد، اجازه خواهم داد كه همواره پادشاهانی از نسل داوود بر تخت سلطنت تكيه بزنند و با درباريان و همهٔ قوم در سعادت و آسايش روزگار بگذرانند.
5«ولی اگر اين حكم را اطاعت نكنيد، به ذات خود قسم كه اين قصر به ويرانه تبديل خواهد شد. 6اگرچه اين قصر در نظرم مثل سرزمين حاصلخيز جلعاد و مانند کوههای سرسبز لبنان زيبا میباشد، اما آن را ويران و متروک خواهم ساخت تا كسی در آن زندگی نكند؛ 7افرادی ويرانگر را همراه با تبرهایشان خواهم فرستاد تا تمام ستونها و تيرهای چوبی آن را كه از بهترين سروهای آزاد تهيه شده، قطع كنند و در آتش بسوزانند. 8آنگاه مردم سرزمینهای ديگر وقتی از كنار خرابههای اين شهر عبور كنند، از يكديگر خواهند پرسيد: ”چرا خداوند با اين شهر بزرگ چنين كرد؟“ 9در پاسخ خواهند شنيد: ”چون اهالی اينجا خداوند، خدای خود را فراموش كردند و عهد و پيمانی را كه او با ايشان بسته بود، شكستند و بتپرست شدند.“»
كلام خدا دربارهٔ يهوآحاز
10-12خداوند میفرمايد: «برای يوشيای پادشاه كه در جنگ كشته شده، گريه نكنيد، بلكه برای پسرش يهوآحاز ماتم بگيريد كه به اسيری برده خواهد شد22:10-12 يهوآحاز به مصر به اسيری برده شد (دوم پادشاهان 23:31-34).؛ چون او در سرزمينی بيگانه خواهد مرد و ديگر وطنش را نخواهد ديد.»
كلام خداوند دربارهٔ يهوياقيم
13خداوند میفرمايد: «وای بر تو ای يهوياقيم پادشاه، كه قصر با شكوهت را با بهرهكشی از مردم میسازی؛ از در و ديوار قصرت ظلم و بیعدالتی میبارد، چون مزد كارگران را نمیپردازی. 14میگويی: ”قصر باشكوهی میسازم كه اتاقهای بزرگ و پنجرههای زيادی داشته باشد؛ سقف آن را با چوب سرو آزاد میپوشانم و بر آن رنگ قرمز میزنم.“ 15آيا فكر میكنی با ساختن كاخهای پرشكوه، سلطنتت پايدار میماند؟ چرا سلطنت پدرت يوشيا آنقدر دوام يافت؟ چون او عادل و با انصاف بود. به همين علت هم در همهٔ كارهايش كامياب میشد. 16او از فقيران و نيازمندان دستگيری میكرد، بنابراين هميشه موفق بود. اين است معنی خداشناسی! 17ولی تو فقط به دنبال ارضای حرص و آز خود هستی؛ خون بیگناهان را میريزی و بر قوم خود با ظلم و ستم حكومت میكنی.
18«بنابراين ای يهوياقيم پادشاه، پسر يوشيا، پس از مرگت هيچكس حتی خانوادهات برايت ماتم نخواهند كرد؛ قومت نيز به مرگ تو اهميتی نخواهند داد؛ 19جنازهٔ تو را از اورشليم كشانكشان بيرون برده، مانند لاشهٔ الاغ به گوشهای خواهند افكند!»
پيام دربارهٔ سرنوشت يهودا
20ای مردم اورشليم به لبنان برويد و در آنجا گريه كنيد؛ در باشان فرياد برآوريد؛ بر کوههای موآب ناله سر دهيد، چون همهٔ دوستان و همدستانتان از بين رفتهاند! 21زمانی كه در سعادت و خوشبختی به سر میبرديد، خدا با شما سخن گفت، ولی گوش فرا نداديد؛ شما هرگز نخواستيد او را اطاعت نماييد؛ عادت شما هميشه همين بوده است! 22حال وزش باد خشم خدا تمام رهبرانتان را نابود خواهد ساخت؛ همپيمانانتان نيز به اسارت خواهند رفت؛ و سرانجام به سبب شرارتهايتان، شرمسار و سرافكنده خواهيد گشت.
23ای كسانی كه در كاخهای مزين به چوب سرو لبنان زندگی میكنيد، بزودی دردی جانكاه همچون درد زايمان، شما را فرو خواهد گرفت؛ آنگاه همه برای شما دلسوزی خواهند كرد.
داوری يهوياكين
24-25خداوند به يهوياكين، پسر يهوياقيم، پادشاه يهودا چنين میفرمايد: «تو حتی اگر انگشتر خاتم بر دست راستم بودی، تو را از انگشتم بيرون میآوردم و به دست كسانی میدادم كه به خونت تشنهاند و تو از ايشان وحشت داری، يعنی به دست نبوكدنصر، پادشاه بابل و سپاهيان او! 26تو و مادرت را به سرزمينی بيگانه خواهم افكند تا در همانجا بميريد. 27شما هرگز به اين سرزمين كه آرزوی ديدنش را خواهيد داشت، باز نخواهيد گشت.»
28خداوندا، آيا اين مرد يعنی يهوياكين، مانند ظرف شكستهای شده كه كسی به آن نيازی ندارد؟ آيا به همين دليل است كه خود و فرزندانش به سرزمينی بيگانه به اسارت میروند؟
29ای زمين، ای زمين، ای زمين! كلام خداوند را بشنو. 30خداوند میفرمايد: «نام اين مرد (يعنی يهوياكين) را جزو افراد بیاولاد بنويس، جزو كسانی كه هرگز كامياب نخواهند شد؛ چون هيچيک از فرزندان او بر تخت سلطنت داوود تكيه نخواهد زد و بر يهودا فرمانروايی نخواهد كرد!»