เยเรมีย์ 15 – TNCV & YCB

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 15:1-21

1แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ต่อให้โมเสสและซามูเอลมายืนวิงวอนเพื่อชนชาตินี้ต่อหน้าเรา เราก็จะไม่ใจอ่อนช่วยพวกเขา เอาพวกเขาออกไปให้พ้นหน้าเรา! ไปให้พ้น! 2และหากพวกเขาถามเจ้าว่า ‘จะให้เราไปที่ไหน?’ จงบอกพวกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า

“ ‘ผู้ที่ถูกกำหนดให้ตายก็ตายไป

ผู้ที่จะต้องตายในสงครามก็ตายในสงคราม

ผู้ที่จะต้องอดตายก็อดตาย

และผู้ที่ต้องไปเป็นเชลยก็ไปเป็นเชลย’”

3องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราจะแต่งตั้งผู้ทำลายสี่แบบเพื่อจัดการกับพวกเขาได้แก่ ดาบเพื่อเข่นฆ่า สุนัขเพื่อฉีกทึ้ง นกในอากาศและสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลกเพื่อกลืนกินและทำลายเสีย 4เนื่องด้วยสิ่งที่มนัสเสห์โอรสกษัตริย์เฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ได้ทำในเยรูซาเล็ม เราก็จะทำให้พวกเขาเป็นที่น่าขยะแขยงแก่อาณาจักรทั้งปวงในโลก

5“เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า?

ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า?

จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”

6องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เจ้าได้ละทิ้งเรา

และหวนกลับไปหาบาปร่ำไป

เราจึงฟาดเจ้าและทำลายเจ้า

เราจะไม่เมตตาเจ้าอีกต่อไป

7เราจะฝัดร่อนพวกเขาที่ประตูเมือง

ด้วยส้อมซัดข้าว

เราจะนำวิปโยคและหายนะมาสู่ประชากรของเรา

เพราะเขาไม่ยอมหันจากวิถีต่างๆ ของตน

8เราจะทำให้มีแม่ม่ายในหมู่พวกเขา

มากยิ่งกว่าทรายในทะเล

กลางวันแสกๆ เราจะนำผู้ทำลาย

มาเล่นงานบรรดาแม่ของคนหนุ่ม

เราจะนำความทุกข์ร้าวรานและความอกสั่นขวัญแขวน

มายังพวกเขาอย่างฉับพลัน

9แม่ลูกเจ็ดจะเป็นลมหมดสติไป

และสิ้นลมหายใจ

ดวงตะวันของนางลับหายไปทั้งๆ ที่เป็นเวลากลางวัน

นางต้องอับอายขายหน้า

เราจะมอบผู้รอดชีวิตให้แก่ดาบ

ต่อหน้าศัตรูทั้งหลาย”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

10อนิจจา แม่ของลูกที่ให้กำเนิดลูกมา

ลูกถูกคนทั้งแผ่นดินต่อสู้และชิงดีชิงเด่น!

ลูกไม่เคยให้ใครหยิบยืมอะไร หรือไปหยิบยืมใคร

แต่ทุกคนก็แช่งด่าลูก

11องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“แน่นอน เราจะช่วยกู้เจ้าเพื่อผลดีที่ตั้งใจไว้

แน่นอน เราจะทำให้ศัตรูของเจ้ามาอ้อนวอนเจ้า

ในยามภัยพิบัติและในยามทุกข์ลำเค็ญ

12“มนุษย์จะหักแท่งเหล็กจากภาคเหนือ

หรือแท่งทองสัมฤทธิ์ได้หรือ?

13“เราจะทำให้ทรัพย์สมบัติ

และความมั่งคั่งของเจ้าถูกริบไปเปล่าๆ

เพราะบาปทั้งปวงทั่วดินแดนของเจ้า

14เราจะให้ศัตรูทั้งหลายจับเจ้าไปเป็นเชลย

ในดินแดนที่เจ้าไม่รู้จัก

เพราะโทสะของเราจะลุกเป็นไฟ

ซึ่งจะเผาผลาญเจ้า”

15ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเข้าพระทัย

ขอทรงระลึกถึงและดูแลรักษาข้าพระองค์

ขอพระองค์ทรงแก้แค้นผู้ข่มเหงเหล่านี้เพื่อข้าพระองค์

พระองค์ทรงอดกลั้นพระทัยไว้ช้านาน ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสีย

ขอทรงระลึกว่าข้าพระองค์ทนการตำหนิเพราะเห็นแก่พระองค์มากเพียงใด

16เมื่อพระวจนะของพระองค์มาถึง ข้าพระองค์ก็กินพระวจนะนั้น

เป็นความชื่นชมยินดีและปลื้มปีติในจิตใจของข้าพระองค์

เพราะเขาเรียกข้าพระองค์ตามพระนามของพระองค์

ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์

17ข้าพระองค์ไม่เคยนั่งในหมู่คนที่สรวลเสเฮฮา

ไม่ร่วมรื่นเริงเบิกบานกับพวกเขา

ข้าพระองค์นั่งอยู่ตามลำพังเพราะพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์

และพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์เปี่ยมด้วยความขุ่นเคืองใจ

18เหตุใดข้าพระองค์ปวดร้าวไม่สิ้นสุด

และบาดแผลฉกรรจ์ของข้าพระองค์รักษาไม่หาย?

พระองค์จะทรงเป็นเหมือนลำห้วยที่ลวงตาข้าพระองค์

เหมือนตาน้ำซึ่งไม่มีน้ำหรือ?

19ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า

“หากเจ้าหันกลับมา เราจะให้เจ้าคืนสู่ปกติสุข

เพื่อเจ้าจะปรนนิบัติรับใช้เรา

หากเจ้าพูดสิ่งที่มีคุณค่า ไม่พูดเหลวไหลไร้สาระ

เจ้าจะเป็นผู้แถลงถ้อยคำของเรา

ให้ชนชาตินี้หันมาหาเจ้า

แต่เจ้าต้องไม่หันไปหาพวกเขา

20เราจะทำให้เจ้าเป็นกำแพงสำหรับชนชาตินี้

เป็นปราการทองสัมฤทธิ์อันแน่นหนา

พวกเขาจะต่อสู้เจ้า

แต่เอาชนะไม่ได้

เพราะเราอยู่กับเจ้า

เพื่อจะกอบกู้และช่วยเจ้าให้รอด”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

21“เราจะช่วยเจ้าจากเงื้อมมือของคนชั่ว

และไถ่เจ้าจากอุ้งมือของคนอำมหิต”

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Jeremiah 15:1-21

1Nígbà náà ni Olúwa sọ fún mi pé: “Kódà kí Mose àti Samuẹli dúró níwájú mi, ọkàn mi kì yóò lọ sọ́dọ̀ àwọn ènìyàn wọ̀nyí. Mú wọn kúrò níwájú mi! Jẹ́ kí wọn ó lọ! 215.2: If 13.10.Tí wọ́n bá sì bi ọ́ pé, ‘Níbo ni kí a lọ?’ Sọ fún wọn pé, ‘Báyìí ni Olúwa wí:

“ ‘Àwọn tí a kọ ikú mọ́, sí ikú;

àwọn tí a kọ idà mọ́, sí idà;

àwọn tí a kọ ìyàn mọ́, sí ìyàn;

àwọn tí a kọ ìgbèkùn mọ́ sí ìgbèkùn.’

3“Èmi yóò rán oríṣìí ìjìyà mẹ́rin láti kọlù wọ́n,” ni Olúwa wí, “Idà láti pa, àwọn ajá láti wọ́ wọn lọ, àwọn ẹyẹ ojú ọ̀run àti àwọn ẹranko orí ilẹ̀ láti jẹ àti láti parun. 4N ó sọ wọ́n di ẹni ìkórìíra níwájú gbogbo ìjọba ayé torí ohun tí Manase ọmọ Hesekiah ọba Juda ṣe ní Jerusalẹmu.

5“Ta ni yóò ṣàánú rẹ, ìwọ Jerusalẹmu?

Ta ni yóò dárò rẹ?

Ta ni yóò dúró béèrè àlàáfíà rẹ?

6O ti kọ̀ mí sílẹ̀,” ni Olúwa

“Ìwọ sì wà nínú ìpadàsẹ́yìn.

Nítorí náà, Èmi yóò dáwọ́lé ọ, èmi ó sì pa ọ́ run;

Èmi kò sì ní fi ojú àánú wò ọ́ mọ́.

7Èmi kò tún lè fi ìfẹ́ hàn si ọ,

Èmi yóò fi àtẹ fẹ́ wọn sí ẹnu-ọ̀nà ìlú náà.

Èmi yóò mú ìṣọ̀fọ̀ àti ìparun

bá àwọn ènìyàn mi nítorí pé wọn

kò tí ì yípadà kúrò lọ́nà wọn.

8Èmi yóò jẹ́ kí àwọn opó wọn pọ̀ ju

yanrìn Òkun lọ.

Ní ọjọ́-kanrí ni èmi ó mú apanirun

kọlu àwọn ìyá ọmọkùnrin wọn.

Lójijì ni èmi yóò mú

ìfòyà àti ìbẹ̀rù bá wọn.

9Ìyá ọlọ́mọ méje yóò dákú, yóò

sì mí ìmí ìgbẹ̀yìn. Òòrùn rẹ

yóò wọ̀ lọ́sàn án gangan, yóò

di ẹni ẹ̀tẹ́ òun àbùkù. Èmi

yóò fi àwọn tí ó bá yè síwájú

àwọn ọ̀tá wọn tí idà wà lọ́wọ́ wọn,”

ni Olúwa wí.

10Háà! Ó ṣe tí ìyá mi bí mi:

ọkùnrin tí gbogbo ilẹ̀ dojúkọ tí wọ́n sì bá jà,

èmi kò wínni, bẹ́ẹ̀ ni èmi kò yá lọ́wọ́ ẹnikẹ́ni

síbẹ̀, gbogbo ènìyàn ló ń fi mí ré.

11Olúwa sọ pé,

“Dájúdájú èmi ò dá ọ sí fún ìdí kan pàtó.

Dájúdájú mo mú kí àwọn ọ̀tá rẹ

tẹríba níwájú rẹ nígbà ibi àti ìpọ́njú.

12“Ǹjẹ́ ẹnìkan lè fi ọwọ́ ṣẹ́ irin

irin láti àríwá tàbí idẹ?

13“Gbogbo ọlá àti ìṣúra rẹ

ni èmi ó fi sílẹ̀ gẹ́gẹ́ bí ìkógun láìgba

nǹkan kan nítorí gbogbo ẹ̀ṣẹ̀ rẹ

jákèjádò orílẹ̀-èdè rẹ.

14Èmi yóò fi ọ́ ṣẹrú fún àwọn ọ̀tá rẹ

ní ìlú tí ìwọ kò mọ̀ nítorí ìbínú

mi yóò rán iná tí yóò jó ọ.”

15Ó yé ọ, ìwọ Olúwa rántí mi kí o

sì ṣe ìtọ́jú mi; gbẹ̀san mi lára

àwọn tó dìtẹ̀ mi. Ìwọ ti jìyà fún

ìgbà pípẹ́, má ṣe mú mi lọ, nínú bí

mo ṣe jìyà nítorí tìrẹ.

16Nígbà tí ọ̀rọ̀ rẹ dé, mo jẹ wọ́n

Àwọn ni ìdùnnú àti ayọ̀ ọkàn mi

Nítorí pé orúkọ rẹ ni a fi ń pè mí

Ìwọ Olúwa Ọlọ́run Alágbára.

17Èmi kò fìgbà kan jókòó láàrín àwọn ẹlẹ́gàn.

N ko bá wọn yọ ayọ̀ pọ̀;

mo dá jókòó torí pé ọwọ́ rẹ wà

lára mi, ìwọ sì ti fi ìbínú rẹ kún inú mi.

18Èéṣe tí ìrora mi kò lópin,

tí ọgbẹ́ mi kò sì ṣe é wòsàn?

Ní òtítọ́ ìwọ yóò dàbí kànga ẹ̀tàn sí mi,

gẹ́gẹ́ bí ìsun tó kọ̀ tí kò sun?

19Nítorí náà báyìí ni Olúwa wí:

“Tí o bá ronúpìwàdà, Èmi ó dá ọ padà

wá kí o lè máa sìn mí. Tí ó bá

sọ ọ̀rọ̀ tó dára ìwọ yóò di agbẹnusọ

mi. Jẹ́ kí àwọn ènìyàn yìí kọjú sí ọ;

ṣùgbọ́n ìwọ kò gbọdọ̀ kọjú sí wọn

20Èmi fi ọ́ ṣe odi idẹ tí ó lágbára

sí àwọn ènìyàn wọ̀nyí. Wọn ó bá ọ jà

ṣùgbọ́n, wọn kò ní lè borí rẹ

nítorí pé, mo wà pẹ̀lú rẹ láti gbà ọ́ là,

kí n sì dáàbò bò ọ́,”

ni Olúwa wí.

21“Èmi yóò gbà ọ́ sílẹ̀ lọ́wọ́ àwọn

ìkà ènìyàn, Èmi yóò sì rà ọ́

padà kúrò lọ́wọ́ àwọn ẹni búburú.”