เยเรมีย์ 10 – TNCV & CARSA

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 10:1-25

พระเจ้ากับรูปเคารพ

(ยรม.51:15-19)

1พงศ์พันธุ์ของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเจ้า 2องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า

“อย่าเอาอย่างวิถีต่างๆ ของประชาชาติทั้งหลาย

และอย่าตกใจกลัวเนื่องด้วยหมายสำคัญต่างๆ ในท้องฟ้า

ดังที่ประชาชาติทั้งหลายหวาดกลัวอยู่นั้น

3เพราะธรรมเนียมของชนชาติต่างๆ นั้นไร้ค่า

เขาโค่นต้นไม้ต้นหนึ่งจากป่า

ให้ช่างฝีมือใช้สิ่วแกะสลักเป็นรูปทรง

4พวกเขาตกแต่งด้วยทองและเงิน

จากนั้นใช้ค้อนและตะปูตอกตรึงให้อยู่กับที่อย่างแน่นหนา

เพื่อมันจะไม่โอนเอน

5เทวรูปเหล่านั้นเหมือนหุ่นไล่กาในสวนแตง

มันพูดไม่ได้

ต้องอาศัยคนยกไป

เพราะมันเดินไม่ได้

อย่าไปกลัวเทพเจ้าเหล่านั้น

เพราะมันทำอะไรไม่ได้

ไม่ว่าทำประโยชน์หรือทำร้าย”

6ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์

พระองค์ทรงยิ่งใหญ่

และพระนามของพระองค์เปี่ยมด้วยฤทธิ์อำนาจ

7ข้าแต่องค์กษัตริย์แห่งประชาชาติ

ใครเล่าจะไม่ยำเกรงพระองค์?

พระเกียรตินี้คู่ควรแด่พระองค์

ท่ามกลางนักปราชญ์ทั้งปวงของบรรดาประชาชาติ

และอาณาจักรทั้งปวงของพวกเขา

ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์

8พวกเขาล้วนสิ้นคิดและโง่เขลา

พวกเขาถูกสอนโดยเทวรูปไม้อันไร้ค่า

9เขานำเงินซึ่งเคาะแล้วมาจากเมืองทารชิช

และทองคำมาจากเมืองอุฟาส

แล้วผลงานของช่างฝีมือ ช่างทอง

ก็ได้สวมอาภรณ์สีน้ำเงินและสีม่วง

รูปเคารพเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลงานของ

ช่างที่ชำนาญ

10แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้

พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ เป็นองค์กษัตริย์ตลอดนิรันดร์กาล

เมื่อพระองค์ทรงพระพิโรธ โลกก็สะเทือนสะท้าน

ประชาชาติทั้งหลายไม่อาจทนต่อพระพิโรธของพระองค์ได้

11“จงบอกพวกเขาว่า ‘เทพเจ้าเหล่านี้ซึ่งไม่ได้เป็นผู้สร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกจะพินาศไปจากโลกและจากใต้ฟ้าสวรรค์’ ”10:11 พระคัมภีร์ข้อนี้เป็นภาษาอารเมค

12แต่พระเจ้าทรงสร้างโลกโดยฤทธานุภาพ

ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระปรีชาญาณ

และทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกด้วยความเข้าใจ

13เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียง ห้วงน้ำในฟ้าสวรรค์ก็ร้องคำราม

พระองค์ทรงให้เมฆลอยขึ้นจากสุดปลายแผ่นดินโลก

ทรงส่งฟ้าแลบให้มากับสายฝน

และทรงนำกระแสลมออกมาจากคลัง

14มนุษย์ทั้งปวงก็สิ้นคิดและขาดความรู้

ช่างทองทุกคนก็อับอายขายหน้าเพราะรูปเคารพของตน

เทวรูปของเขาเป็นสิ่งจอมปลอม

พวกมันไม่มีลมหายใจ

15มันเป็นของไร้ค่า เป็นสิ่งที่น่าเยาะเย้ย

เมื่อถึงเวลาพิพากษามันก็พินาศ

16แต่พระองค์ผู้มีกรรมสิทธิ์เหนือยาโคบไม่เหมือนเทวรูปเหล่านี้

เพราะพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างสรรพสิ่ง

รวมทั้งเผ่าพันธุ์อิสราเอลที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์

พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

หายนะที่จะมาถึง

17ประชาชนที่ถูกล้อมเมืองไว้

จงเก็บข้าวของเพื่อเดินทางออกจากดินแดนนั้นเถิด

18เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“บัดนี้เราจะเหวี่ยง

ผู้ที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ออกไป

เราจะนำความทุกข์ลำเค็ญมายังพวกเขา

เพื่อพวกเขาจะรับรู้ถึงความโกรธของเรา”

19วิบัติแก่ข้าพเจ้าเนื่องด้วยการบาดเจ็บนี้!

บาดแผลของข้าพเจ้าเยียวยาไม่ได้!

ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็บอกตัวเองว่า

“นี่เป็นความเจ็บป่วยของเราเอง และเราก็ต้องทน”

20เต็นท์ของข้าพเจ้าถูกทำลายสิ้น

เชือกขึงทั้งหมดก็ขาดผึง

ลูกๆ ไปจากข้าพเจ้าหมด

ไม่เหลือใครอยู่ช่วยกางเต็นท์

หรือสร้างที่พักพิงให้ข้าพเจ้า

21คนเลี้ยงแกะก็สิ้นคิด

และไม่ได้ทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้า

ดังนั้นเขาจึงไม่เจริญ

และฝูงแกะของเขาก็กระจัดกระจายไปหมด

22ฟังเถิด! มีรายงานข่าวมาว่า

เสียงอึกทึกกึกก้องดังมาจากแผ่นดินทางเหนือ

เขาจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ถูกทิ้งร้าง

เป็นถิ่นของหมาใน

คำอธิษฐานของเยเรมีย์

23ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ตระหนักว่ามนุษย์ไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง

ไม่ได้เป็นผู้บงการย่างก้าวของตน

24ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตีสอนข้าพระองค์เถิด แต่ขอทรงโปรดให้ความเป็นธรรม

อย่าทรงทำด้วยพระพิโรธ

มิฉะนั้นข้าพระองค์จะพินาศไป

25ขอทรงระบายพระพิโรธลงเหนือบรรดาประชาชาติ

ที่ไม่ยอมรับพระองค์

และเหนือชนชาติทั้งหลายที่ไม่ยอมออกพระนามของพระองค์

เพราะพวกเขากลืนกินยาโคบ

พวกเขากลืนกินจนหมดสิ้น

และทำลายล้างถิ่นฐานของยาโคบย่อยยับไปหมด

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Иеремия 10:1-25

Бог Исраила и идолы

1Слушай, дом Исраила, что говорит тебе Вечный!

2Так говорит Вечный:

– Не учитесь путям других народов;

не бойтесь небесных знамений,

которых другие народы боятся.

3Обычаи народов ничтожны.

Срубают в лесу дерево,

ремесленник обрабатывает его резцом,

4украшает серебром и золотом,

крепит его молотком и гвоздями,

чтобы он не качался.

5Эти идолы, как пугала на бахче, –

не могут говорить;

их нужно носить –

они не умеют ходить.

Не бойтесь их,

ведь они не в силах причинить вам зла,

но и добра сделать не могут.

6О Вечный, нет подобного Тебе;

Ты велик,

и Твоё имя могущественно.

7Кто не чтит Тебя, Царь народов?

Ведь Ты заслуживаешь этого.

Между всеми мудрецами народов

и во всех их царствах

нет подобного Тебе.

8Эти народы безрассудны и глупы:

они учатся у бестолковой деревяшки!

9Серебро чеканное привозится из Фарсиса,

а золото – из Уфаза.

Поделки ремесленника и плавильщика

облачат затем в голубое и пурпурное одеяние;

все эти истуканы – изделия мастеров.

10Но Вечный – это истинный Бог;

Он – Бог живой и Царь вечный.

Когда Он разгневан, дрожит земля,

и народы не в силах вынести Его ярость.

11Скажите им вот что:

– Боги, которые не создали неба и земли, исчезнут с лица земли и из-под небес.

12А Аллах создал землю Своим могуществом,

утвердил мир Своей мудростью,

распростёр небеса Своим разумом.

13Когда Он возвышает голос, шумят небесные воды;

Он поднимает тучи с края земли.

Он посылает молнии среди ливня

и выпускает ветер из Своих кладовых.

14Все люди глупы и нет у них знания;

всякий плавильщик позорит себя своими идолами.

Его изваяния лживы,

и нет в них дыхания.

15Они ничтожны и смешны;

пробьёт их час, и они будут разрушены.

16Но Вечный, Удел Якуба, не таков, как они,

потому что Он – Творец всего,

и Исраил – народ Его наследия;

Вечный, Повелитель Сил, – вот Его имя.

Предстоящее изгнание

17Собирайте пожитки, чтобы покинуть страну,

вы, кто живёт в осаде.

18Ведь так говорит Вечный:

– На этот раз Я изгоняю тех,

кто живёт в стране;

Я пошлю им несчастье,

чтобы враги их схватили.

19Горе мне, ведь я сокрушён!

Моя рана неизлечима!

Но я сказал себе:

«Да, это моя скорбь;

я должен её нести».

20Мой шатёр разрушен,

все верёвки его разорваны.

Сыновья мои от меня ушли,

нет их больше;

некому больше поставить мой шатёр

и повесить его завесы.

21Пастухи безрассудны

и не взывают к Вечному,

поэтому они не имеют успеха ни в чём,

и все их стада рассеяны.

22Слышите! Слух несётся:

великое волнение с севера!

Оно превратит города Иудеи в пустыни,

в логово шакалов.

Молитва Иеремии

23Знаю, о Вечный, человек не властен над жизнью,

и не во власти его направлять свои шаги.

24Наставляй меня, Вечный,

но только по справедливости,

не в гневе Твоём,

чтобы не погубить меня.

25Излей Свой гнев на народы, не знающие Тебя,

на народы, не призывающие Твоего имени,

за то, что они уничтожили потомков Якуба,

уничтожили и погубили их

и разорили их дома.