เพลงโซโลมอน 5 – TNCV & OL

Thai New Contemporary Bible

เพลงโซโลมอน 5:1-16

ชายหนุ่ม

1ผมเข้ามาในสวนของผมแล้ว

นวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผม

ผมได้เก็บมดยอบและเครื่องหอม

กินรวงผึ้งกับน้ำผึ้งของผม

ดื่มเหล้าองุ่นกับน้ำนมของผมแล้ว

เพื่อน

เพื่อนๆ เอ๋ย กินและดื่มเถิด

คู่รักเอ๋ย ดื่มให้อิ่มเอมเปรมอุรา

หญิงสาว

2ดิฉันหลับไปแต่หัวใจยังตื่นอยู่

ฟังสิ! ที่รักของดิฉันกำลังเคาะประตู และพร่ำว่า

“นวลน้องของพี่ ยอดรักของผม เปิดประตูรับผมเถิด

แม่นกพิราบน้อยๆ ของผม แม่คนงามไม่มีที่ติ

ศีรษะของผมชุ่มด้วยน้ำค้าง

และเส้นผมชุ่มด้วยละอองน้ำยามราตรี”

3แต่ดิฉันถอดเสื้อคลุมออกแล้ว

จะให้สวมเข้าไปใหม่หรือ?

ดิฉันล้างเท้าแล้ว

จะให้ไปเปื้อนดินอีกหรือ?

4ยอดรักของดิฉันพยายามถอดสลักประตู

ใจของดิฉันเต้นแรงเพราะคิดถึงเขา

5ดิฉันลุกขึ้นเพื่อเปิดประตูรับที่รักของดิฉัน

ขณะถอดดาลประตู

มือของดิฉันชุ่มด้วยหยดน้ำหอม

นิ้วของดิฉันอบอวลด้วยกลิ่นมดยอบ

6ดิฉันเปิดประตูต้อนรับที่รักของดิฉัน

แต่เขาได้จากไปแล้ว

ดิฉันใจหายเมื่อเขาจากไป5:6 หรือจิตใจของดิฉันได้โลดแล่นไปหาเขาเมื่อเขาพูด

ดิฉันค้นหาเขา แต่ไม่พบเลย

ดิฉันร้องเรียกเขา แต่ไม่มีคำขานตอบ

7ยามรักษาการณ์มาพบดิฉันเข้า

ขณะที่พวกเขาตระเวนไปรอบเมือง

พวกเขาทุบตีจนดิฉันฟกช้ำ

พวกยามรักษาการณ์ที่กำแพงเมือง

เขาริบเสื้อคลุมของดิฉันไป!

8บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอร้องว่า

หากพบที่รักของดิฉัน

ถ้าเธอจะบอกอะไรกับเขา?

จงบอกเขาว่าดิฉันกำลังป่วยเป็นไข้ใจ

เพื่อน

9แม่หญิงผู้เลอโฉม

ที่รักของเธอดีกว่าคนอื่นอย่างไร?

เขาดีกว่าคนอื่นอย่างไร

เธอจึงกำชับพวกเราอย่างนี้?

หญิงสาว

10ที่รักของดิฉันมีสง่าราศีและคมขำ

โดดเด่นในหมู่คนนับหมื่น

11ศีรษะของเขาประหนึ่งทองนพคุณ

ผมของเขาหยิกและดกดำเหมือนขนกา

12ดวงตาของเขาเหมือนนกพิราบขาว

ยืนอยู่ริมธารน้ำ

ตานั้นงาม

ดุจอัญมณีประดับไว้

13แก้มของเขาหอมฟุ้ง

ดั่งเครื่องหอมทั้งแปลง

ริมฝีปากของเขา

ดั่งดอกลิลลี่หยดด้วยมดยอบ

14แขนของเขาเรียวงามดุจทองคำ

ฝังบุษราคัม

เรือนกายของเขาดั่งงาช้างวาววับ

ประดับด้วยไพฑูรย์

15ขาของเขาคือเสาหินอ่อน

ตั้งอยู่บนฐานที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์

รูปกายของเขาแข็งแกร่งดั่งต้นสนซีดาร์แห่งเลบานอน

ที่คัดสรรมาอย่างดี

16ปากของเขาหวานเป็นธรรมชาติ

ทุกอย่างในตัวเขาดูน่ารัก

นี่คือที่รักและสหายของดิฉัน

โอ บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย

O Livro

Cântico de Salomão 5:1-16

Ele

1Cá estou eu no meu jardim, minha querida esposa!

Colhi a minha mirra e as minhas especiarias.

Comi o meu favo com o mel.

Bebi o meu vinho e o meu leite.

As filhas de Jerusalém:

Oh! Querido e amado, come e bebe!

Sim, bebe abundantemente!

Ela

2Uma noite, estava eu a dormir,

o meu coração acordou, num sonho.

É que ouvi a voz do meu amor,

que estava a bater à porta do meu quarto:

“Abre, minha querida, minha amada!

Minha pomba sem defeito!

Passei a noite toda fora

e estou coberto de orvalho.”

3Mas eu respondi-lhe:

“Já me despi, iria vestir-me de novo?

Já lavei os pés, iria tornar a sujá-los?”

4O meu amor tentou abrir, ele próprio, o fecho da porta

e as minhas entranhas estremeceram por amor dele.

5Saltei, por fim, da cama para lhe abrir.

As minhas mãos destilavam mirra,

quando puxei a fechadura da porta.

6Abri, então, ao meu amado,

mas ele já se tinha ido embora.

O meu coração parou de bater.

Busquei-o por toda a parte, sem o encontrar.

Chamei por ele, mas não obtive resposta.

7Os guardas, que faziam a ronda na cidade,

viram-me e espancaram-me, deixando-me ferida;

a sentinela da muralha rasgou-me o manto.

8Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém,

que se encontrarem o meu amor

lhe digam que estou doente de amor.

As filhas de Jerusalém:

9Ó mulher de rara beleza,

que tem o teu amado mais do que qualquer outro,

para que nos peças tal coisa?

Ela

10O meu querido tem uma pele de cor saudável;

é elegante e melhor do que dez mil outros mais!

11A sua cabeça é como ouro puríssimo;

tem os cabelos ondulados e pretos retintos.

12Os seus olhos são duas pombas,

junto a uma corrente de águas límpidas e calmas.

13As suas faces são um canteiro de especiarias;

os seus lábios, perfumados,

são como lírios que gotejassem mirra!

14Os seus braços parecem argolas de ouro engastadas de topázios;

o seu corpo é como esplêndido marfim,

escrustado de safiras.

15As sua pernas, é como se fossem pilares de mármore,

assentes em bases de ouro puro,

parecem-se com os maravilhosos cedros do Líbano;

não têm rival!

16O seu falar é doce!

Sim, é todo desejável!

Tal é o meu amado, o meu amigo,

ó filhas de Jerusalém!