1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับข้าพระองค์ทั้งหลาย
ขอโปรดทอดพระเนตรดูความอัปยศอดสูของข้าพระองค์ทั้งหลาย
2มรดกของข้าพระองค์ทั้งหลายตกไปเป็นของคนต่างด้าว
เหย้าเรือนของข้าพระองค์ทั้งหลายตกเป็นของคนต่างชาติ
3ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นลูกกำพร้า เป็นลูกไม่มีพ่อ
แม่ของข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นเหมือนแม่ม่าย
4ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องซื้อน้ำไว้ดื่ม
ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องซื้อฟืนไว้ใช้
5ผู้รุกไล่ตามติดส้นเท้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย
ข้าพระองค์ทั้งหลายอ่อนระโหยและไม่ได้พักผ่อน
6ข้าพระองค์ทั้งหลายยอมจับมือกับอียิปต์และอัสซีเรีย
เพื่อให้มีอาหารพอกิน
7บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายทำบาปและตายไปแล้ว
ส่วนข้าพระองค์ทั้งหลายต้องมารับโทษแทน
8พวกทาสปกครองข้าพระองค์ทั้งหลาย
และไม่มีใครช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้นจากเงื้อมมือของพวกเขา
9ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องเสี่ยงชีวิตในถิ่นกันดาร
เพื่อให้มีอาหารกิน
10ผิวหนังของข้าพระองค์ทั้งหลายร้อนผ่าวเหมือนเตาผิง
ระบมไข้เพราะความหิวโหย
11พวกผู้หญิงถูกข่มขืนในศิโยน
และสาวพรหมจารีในหัวเมืองของยูดาห์ถูกย่ำยี
12บรรดาเจ้านายถูกมัดมือแขวนไว้
พวกผู้อาวุโสไม่ได้รับความเคารพนับถือ
13คนหนุ่มๆ ถูกเกณฑ์ไปโม่แป้ง
เด็กๆ แบกฟืนล้มลุกคลุกคลาน
14บรรดาผู้อาวุโสไม่นั่งอยู่ที่ประตูเมืองอีกต่อไป
บรรดาคนหนุ่มก็เลิกบรรเลงเพลง
15ความชื่นชมยินดีหายลับไปจากใจของข้าพระองค์ทั้งหลาย
การเต้นรำของข้าพระองค์ทั้งหลายกลับกลายเป็นการคร่ำครวญ
16มงกุฎร่วงหล่นไปจากศีรษะของข้าพระองค์ทั้งหลาย
วิบัติแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาป!
17เพราะสิ่งเหล่านี้ ดวงใจของข้าพระองค์ทั้งหลายจึงอ่อนระโหย
ดวงตาของข้าพระองค์ทั้งหลายจึงพร่ามัว
18เนื่องด้วยภูเขาศิโยนซึ่งเริศร้าง
เป็นที่เพ่นพ่านของฝูงหมาใน
19ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ทรงครอบครองอยู่เป็นนิตย์
พระบัลลังก์ของพระองค์ยั่งยืนตลอดทุกชั่วอายุ
20เหตุใดพระองค์ทรงลืมข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่ร่ำไป?
เหตุใดทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายไปนานถึงเพียงนี้?
21ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงกอบกู้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลับคืนสู่พระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะหวนกลับมา
โปรดทรงฟื้นฟูอดีตอันรุ่งเรืองของข้าพระองค์ทั้งหลายกลับคืนมา
22เว้นเสียแต่ว่าพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายไปอย่างสิ้นเชิง
และทรงพระพิโรธข้าพระองค์ทั้งหลายเกินกว่าจะวัดได้
Cinquième élégie : prière
Souviens-toi, Eternel !
1Considère, Eternel, ╵tout ce qui nous est arrivé !
Regarde et vois ╵l’opprobre que nous subissons !
2Notre patrimoine est passé ╵aux mains des étrangers,
et nos habitations à d’autres.
3Nous sommes devenus ╵des orphelins de père,
nos mères sont comme des veuves.
4Nous devons payer même ╵pour l’eau que nous buvons.
Nous rentrons notre bois ╵à prix d’argent.
5Nous sommes pourchassés ╵par nos persécuteurs ╵qui sont sur notre dos,
nous sommes épuisés. ╵Pas de répit pour nous !
6Nous tendons les mains vers l’Egypte,
vers l’Assyrie, ╵pour avoir à manger.
7Or, nos ancêtres ont péché, ╵mais ils ont disparu,
et c’est nous qui portons ╵la peine de leurs fautes.
8Nous sommes dominés ╵par des esclaves
et il n’y a personne ╵pour nous en délivrer.
9Notre pain, nous le rapportons ╵en risquant notre vie,
en affrontant l’épée ╵des brigands du désert5.9 Des bandes de pillards vivant dans le désert profitent de l’absence de forces de l’ordre pour se livrer à des razzias..
10Notre peau est brûlante ╵comme si on l’avait ╵passée dans la fournaise,
tant la faim nous consume.
11Ils ont déshonoré ╵des femmes dans Sion,
des jeunes filles dans les villes ╵du pays de Juda.
12Ils ont pendu de leurs mains des ministres
et ils n’ont eu aucun égard ╵pour les responsables du peuple5.12 les responsables du peuple: voir 4.16 et note..
13Des jeunes gens ╵portent la meule,
et des enfants trébuchent ╵sous les fardeaux de bois5.13 Deux tâches imposées aux prisonniers de guerre, trop dures pour les enfants et les jeunes (voir Ex 11.5 ; Jg 16.21)..
14Les responsables ont cessé ╵de siéger à la porte5.14 Le lieu habituel des réunions et des délibérations (Ps 9.14-15 ; Jb 5.4).
et les adolescents ╵ont délaissé leurs chants.
15La joie a disparu ╵de notre cœur,
le deuil a remplacé nos danses.
16La couronne est tombée ╵de notre tête.
Malheur à nous, ╵car nous avons péché.
17Oui, si notre cœur souffre,
si nos yeux sont plongés ╵dans les ténèbres,
18c’est que le mont Sion ╵a été dévasté
et les renards y rôdent.
Fais-nous revenir à toi !
19Toi, Eternel, ╵tu règnes pour toujours
et ton trône subsiste ╵à travers tous les âges.
20Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours ?
Pourquoi nous délaisserais-tu ╵aussi longtemps ?
21Ah ! fais-nous revenir à toi, ╵ô Eternel !
Ainsi nous reviendrons à toi.
Renouvelle pour nous ╵les jours des anciens temps5.21 Voir Jr 31.18. !
22Nous rejetterais-tu ╵définitivement ?
Serais-tu irrité ╵contre nous à l’excès5.22 Autre traduction : tu es irrité contre nous à l’excès ! ?
